Kontrola stanu zdrowia świń i pobieranie próbek do badań laboratoryjnych na obszarach
wyznaczonych zgodnie z ust. 3.2.1
Obszar zagrożenia oraz obszar objęty ograniczeniami
Na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia wprowadza się środki w
zakresie zwalczania ASF zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1,
art. 48a ust. 3 i art. 61 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt
oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także środki w zakresie monitorowania
zdrowia świń i dzików. W ramach programu posiadacze świń są obowiązani, uwzględniając
§ 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie
wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich,
dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U.
poz. 344, z późn. zm.), do codziennego kontrolowania stanu zdrowia świń. Ponadto,
na podstawie § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6
maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego
pomoru świń (Dz. U. z 2018 r. poz. 290, z późn. zm.), posiadacze świń są obowiązani
do informowania urzędowego lekarza weterynarii o każdym przypadku padnięcia świni
w gospodarstwie. Zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt posiadacze świń są obowiązani do
niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu
świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta, burmistrza lub
prezydenta miasta o każdym przypadku podejrzenia wystąpienia ASF.
W związku z wystąpieniem ASF na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia
obowiązują nakazy i zakazy określone odpowiednio w § 1 ust. 1 i § 2 ust. 1 rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych
w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń.
Zgodnie z § 2a rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października
2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek
własny (Dz. U. z 2016 r. poz. 885) w przypadku wprowadzenia ograniczeń wynikających
z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt dopuszcza się ubój w gospodarstwie objętym ograniczeniem, jeżeli
ograniczenie to zostało wprowadzone w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru
świń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, lub państwa trzeciego, graniczących z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że świnie były utrzymywane w tym gospodarstwie
co najmniej przez 30 dni przed ubojem, a ponadto gdy:
1)
świnie te zostaną poddane badaniu przedubojowemu przeprowadzonemu w sposób określony
w części A rozdziału IV sekcji IV załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne
przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia
zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004,
str. 206, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str.
75), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 854/2004”;
2)
mięso pozyskane w wyniku uboju tych świń zostanie poddane badaniu poubojowemu.
W przypadku uboju świń w celu produkcji mięsa na użytek własny próbki do badań laboratoryjnych
w kierunku ASF są pobierane przez urzędowego lekarza weterynarii przy przeprowadzaniu
badania przedubojowego świń lub badania poubojowego mięsa z tych świń - w przypadku
gdy ubój świń jest dokonywany w gospodarstwie położonym na obszarze Rzeczypospolitej
Polskiej wymienionym w części:
1)
II załącznika do decyzji 2014/709/UE - jeżeli istnieje podejrzenie wystąpienia afrykańskiego
pomoru świń;
2)
III załącznika do decyzji 2014/709/UE - w każdym przypadku.
W trakcie badania przedubojowego świń lub poubojowego mięsa pozyskanego w wyniku uboju
świń w rzeźni urzędowy lekarz weterynarii zwraca uwagę na charakterystyczne dla ASF
zmiany, a w przypadku podejrzenia wystąpienia ASF - pobiera próbki do badań laboratoryjnych
w kierunku wykrycia ASF.
Poza działaniami opisanymi powyżej w każdym przypadku zawiadomienia organu Inspekcji
Weterynaryjnej przez posiadacza świń o padłej świni lub o podejrzeniu wystąpienia
ASF jest przeprowadzane badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała
lub badanie sekcyjne świń znajdujących się w stadzie, a w razie konieczności są pobierane
próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF, zgodnie z rozdziałem 4 lit.
A załącznika do decyzji Komisji Europejskiej 2003/422/WE z dnia 26 maja 2003 r. zatwierdzającej
podręcznik diagnostyczny dotyczący afrykańskiego pomoru świń (Dz. Urz. UE L 143 z
11.06.2003, str. 35 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 39, str.
59), zwanej dalej „decyzją 2003/422/WE”.
W gospodarstwach utrzymujących świnie powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza dwa
razy w roku, w możliwie równych odstępach czasu (nie krótszych niż 4 miesiące), kontrolę
stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym oraz badanie kliniczne
świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała, zgodnie z rozdziałem 4 lit. A załącznika
do decyzji 2003/422/WE, oraz kontrolę przestrzegania:
1)
zakazów i nakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 i 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa
i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem
afrykańskiego pomoru świń, oraz obowiązku, o którym mowa w § 18 ust. 2 tego rozporządzenia,
z tym że w przypadku:
a)
stwierdzenia niewykonania nakazów i zakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 ust.
1 pkt 1 i 3-6 oraz § 2 ust. 1, oraz niespełnienia obowiązku, o którym mowa w § 18
ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie
środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, powiatowy
lekarz weterynarii przeprowadza dodatkową kontrolę przestrzegania zakazów i nakazów,
o których mowa powyżej, kontrolę stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym
oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała,
b)
przemieszczania świń z gospodarstw niespełniających wymogów określonych w § 4 ust.
2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r.
w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń,
położonych na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia, poza te obszary
przemieszczane świnie zostają poddane badaniu, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 1 tego
rozporządzenia;
2)
wymagań dotyczących bioasekuracji, o których mowa w ust. 6 załącznika do rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 kwietnia 2015 r. w sprawie wprowadzenia
„Programu bioasekuracji mającego na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego
pomoru świń” na lata 2015-2018 (Dz. U. poz. 517, z późn. zm.) - na obszarze określonym
w § 1 tego rozporządzenia.
W przypadku niespełniania przez gospodarstwo wymagań, o których mowa w ust. 6 załącznika
do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 kwietnia 2015 r. w sprawie
wprowadzenia „Programu bioasekuracji mającego na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego
pomoru świń” na lata 2015-2018, powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję, o której
mowa w ust. 8 załącznika do tego rozporządzenia.
Na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia urzędowy lekarz weterynarii
pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF:
1)
o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego
pomoru świń, a w szczególności od świń:
a)
padłych, u których nie można wykluczyć zakażenia wirusem ASF,
b)
które wykazują nietypowe objawy kliniczne, na podstawie których nie jest możliwe postawienie
diagnozy,
c)
mających:
-
-
objawy chorobowe wraz z gorączką lub
-
-
gorączkę i objawy zespołu krwotocznego;
2)
od świń, o których mowa w § 2a ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji
mięsa przeznaczonego na użytek własny, gdy ubój świń jest dokonywany w gospodarstwie
położonym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wymienionym w części:
a)
II załącznika do decyzji 2014/709/UE - jeżeli istnieje podejrzenie wystąpienia afrykańskiego
pomoru świń,
b)
III załącznika do decyzji 2014/709/UE - w każdym przypadku.
Powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia
ASF, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem
afrykańskiego pomoru świń, od każdego dzika znalezionego martwego, w tym zwłok dzików
ulegających autolizie, oraz od dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych, na obszarze
objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia, a także od każdego dzika odstrzelonego
na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia, dostarczonego do położonego
na tych obszarach punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny lub innego
zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane
tusze lub skóry dzików.
W przypadku odstrzelonych dzików niewykazujących żadnych objawów chorobowych dopuszcza
się pobieranie próbek do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF przez myśliwych,
którzy zostali przeszkoleni przy wykorzystaniu dostarczonych przez powiatowego lekarza
weterynarii myśliwym oraz kołom łowieckim wytycznych i ulotek, w sposób opisany w
ust. 3.6.
Każdą tuszę odstrzelonego dzika znakuje się znakiem zawierającym numer kolejny tuszy,
numer koła łowieckiego, miejscowość i datę pozyskania tuszy.
Myśliwi, pracownicy Służby Leśnej i Straży Granicznej oraz osoby mające kontakt z
martwymi dzikami mają obowiązek zgłoszenia organom Inspekcji Weterynaryjnej faktu
znalezienia zwłok dzików. Na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia
myśliwi przekazują na piśmie właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii informację
o terminach planowanych polowań lub liczbie polowań w określonym przedziale czasowym
oraz o terminach dokonywania odstrzału sanitarnego lub liczbie odstrzałów sanitarnych
w określonym przedziale czasowym.
Każdy odstrzelony dzik na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia
jest niezwłocznie dostarczany do położonego na tym samym obszarze:
1)
punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny lub
2)
innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być
przechowywane tusze lub skóry dzików.
Za dziki pozyskane w ramach polowania, dostarczone do punktu lub zakładu, o których
mowa powyżej, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu
łowieckiego lub dyrektorowi parku narodowego, w przypadku wykonywania polowań na obszarze
parku narodowego, lub innym podmiotom wykonującym polowania na terenach wskazanych
w rozporządzeniu powiatowego lekarza weterynarii lub wojewody, kwotę:
1)
650 zł brutto - za samice przelatki i dorosłe samice dzika;
2)
300 zł brutto - za pozostałe dziki.
Powyższa kwota obejmuje w szczególności zryczałtowane koszty:
1)
polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania;
2)
pobrania próbek, transportu upolowanych dzików oraz dojazdu myśliwego - na obszar
zagrożenia i obszar objęty ograniczeniami;
3)
przetrzymywania dzików w kontenerach chłodniczych;
4)
unieszkodliwienia patrochów dzików.
Inspekcja Weterynaryjna dofinansowuje w pełnej wysokości poniesione koszty unieszkodliwienia
tusz dzików, wraz ze wszystkimi częściami ciała dzików, które nie zostaną zagospodarowane
przez myśliwych, oraz tusz dzików, w odniesieniu do których uzyskano dodatni wynik
badań laboratoryjnych, oraz tusz przechowywanych z tymi tuszami w kontenerze chłodniczym,
w tym transportu do przedsiębiorstwa lub zakładu w rozumieniu art. 24 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego
przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych
do spożycia przez ludzi i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie
o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str.
1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”.
Zwrot kosztów za odstrzał sanitarny dzików na obszarze zagrożenia i obszarze objętym
ograniczeniami jest opisany w ust. 3.7.
W punktach i zakładach, o których mowa powyżej, tusze, części ciała i skóry dzików
przechowuje się w sposób zapobiegający bezpośredniemu kontaktowi nieprzebadanych tusz,
części ciała i skór dzików z surowcami i innymi przedmiotami, które mogą spowodować
rozprzestrzenianie się wirusa ASF.
Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza oględziny tuszy, zwracając uwagę na zmiany
chorobowe, które mogą wskazywać na zakażenie wirusem ASF.
Zgodnie z rozporządzeniem nr 1069/2009:
1)
wszystkie znalezione zwłoki dzików,
2)
wszystkie tusze wraz ze wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym sierść
i skóra, w odniesieniu do których uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego w
kierunku wykrycia ASF,
3)
narogi i patrochy oraz inne części ciała odstrzelonego chorego dzika
- na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia są kwalifikowane
jako materiał kategorii 1 oraz podlegają usunięciu i przetworzeniu zgodnie z art.
12 rozporządzenia nr 1069/2009 lub zgodnie z odstępstwem przewidzianym w art. 19 rozporządzenia
nr 1069/2009.
Patrochy odstrzelonego dzika na obszarze objętym ograniczeniami oraz obszarze zagrożenia
są kwalifikowane jako materiał kategorii 2 i podlegają usunięciu i przetworzeniu zgodnie
z art. 13 rozporządzenia nr 1069/2009.
Tusze odstrzelonych dzików na obszarze objętym ograniczeniami oraz na obszarze zagrożenia,
bez patrochów, w odniesieniu do których uzyskano ujemne wyniki badania laboratoryjnego
w kierunku wykrycia ASF, a które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, są kwalifikowane
jako materiał kategorii 3 oraz podlegają usunięciu i przetworzeniu zgodnie z art.
14 rozporządzenia nr 1069/2009.
W przypadku wysyłania poza obszar zagrożenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego
otrzymanych ze świń pochodzących z obszaru zagrożenia stosuje się § 10 rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych
w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń.
Dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych okresowo, nie
rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych
wykonywania polowań na dziki na obszarze zagrożenia i obszarze objętym ograniczeniami
i niezwłocznie informują powiatowego lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie
nieprawidłowościach.
Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje w miarę możliwości, nie rzadziej niż raz na
kwartał, liczbę zgłaszanych przez myśliwych pozyskanych w ramach polowania dzików
z rzeczywistą liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się z punktach skupu dziczyzny
i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania.
Obszar ochronny
Na obszarze ochronnym wprowadza się środki w zakresie zwalczania ASF zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 47 ust. 1, art. 48a ust. 3 i art. 61 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także
monitorowanie zdrowia świń i dzików. W ramach programu posiadacze świń są obowiązani,
uwzględniając § 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego
2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt
gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej,
do codziennego kontrolowania stanu zdrowia świń. Ponadto, na podstawie § 18 ust. 2
rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków
podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, posiadacze świń
są obowiązani do informowania urzędowego lekarza weterynarii o każdym przypadku padnięcia
świni w gospodarstwie. Zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt posiadacze świń są obowiązani
do niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu
świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta, burmistrza lub
prezydenta miasta o każdym przypadku podejrzenia wystąpienia ASF.
Na obszarze ochronnym obowiązują nakazy określone w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku
z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń i zakazy określone w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia.
Zgodnie z § 2a rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października
2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek
własny w przypadku wprowadzenia ograniczeń wynikających z ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt dopuszcza się
ubój w gospodarstwie objętym ograniczeniem, jeżeli ograniczenie to zostało wprowadzone
w związku z wystąpieniem ASF na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium
innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państwa trzeciego, graniczących
z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że świnie były utrzymywane w
tym gospodarstwie co najmniej przez 30 dni przed ubojem, a ponadto gdy:
1)
świnie te zostaną poddane badaniu przedubojowemu świń przeprowadzonemu w sposób określony
w części A rozdziału IV sekcji IV załącznika I do rozporządzenia nr 854/2004;
2)
mięso pozyskane w wyniku uboju tych świń zostanie poddane badaniu poubojowemu.
Próbki do badania laboratoryjnego w kierunku ASF pobiera się przy przeprowadzaniu
badania przedubojowego świń albo badania poubojowego mięsa z tych świń - w przypadku
gdy istnieje podejrzenie wystąpienia ASF.
W trakcie badania przedubojowego lub poubojowego w rzeźni lekarz weterynarii zwraca
uwagę na charakterystyczne dla ASF zmiany, a w przypadku podejrzenia wystąpienia ASF
- pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF.
Poza działaniami opisanymi powyżej w każdym przypadku zawiadomienia organu Inspekcji
Weterynaryjnej przez posiadacza świń o padłej świni lub o podejrzeniu wystąpienia
ASF jest przeprowadzane badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała
lub badanie sekcyjne świń znajdujących się w stadzie, a w razie konieczności są pobierane
próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF.
Na obszarze ochronnym powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza w gospodarstwach utrzymujących
świnie dwa razy w roku, w możliwie równych odstępach czasu, nie krótszych niż 4 miesiące,
kontrolę przestrzegania zakazów i nakazów, o których mowa odpowiednio w § 1 i 2, oraz
obowiązku, o którym mowa w § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem
afrykańskiego pomoru świń, kontrolę stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym
oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała. Badanie kliniczne
świń jest przeprowadzane zgodnie z rozdziałem 4 lit. A załącznika do decyzji 2003/422/WE.
W przypadku stwierdzenia niewykonania nakazów i zakazów, o których mowa odpowiednio
w § 1 ust. 1 pkt 1, 3-6 oraz § 2 ust. 1, oraz niespełnienia obowiązku, o którym mowa
w § 18 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r.
w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń,
powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza dodatkową kontrolę przestrzegania zakazów
i nakazów, o których mowa powyżej, kontrolę stanu zdrowia świń wraz z wywiadem lekarsko-weterynaryjnym
oraz badanie kliniczne świń z pomiarem wewnętrznej ciepłoty ciała.
W przypadku przemieszczania świń z gospodarstw położonych na obszarze ochronnym, niespełniających
wymagań zawartych w § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego
pomoru świń, do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa trzeciego,
świnie zostają poddane badaniu, o którym mowa w § 8 ust. 2 pkt 3 tego rozporządzenia.
Z obszaru każdego powiatu lub jego części położonych na obszarze ochronnym urzędowy
lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia ASF:
1)
o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego
pomoru świń, a w szczególności od świń:
a)
padłych, u których nie można wykluczyć zakażenia wirusem ASF,
b)
które wykazują nietypowe objawy kliniczne, na podstawie których nie jest możliwe postawienie
diagnozy,
c)
mających:
-
-
objawy chorobowe wraz z gorączką lub
-
-
gorączkę i objawy zespołu krwotocznego;
2)
od świń, o których mowa w § 2a rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego
na użytek własny - w przypadku gdy istnieje podejrzenie wystąpienia ASF.
Powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w kierunku wykrycia
ASF, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem
afrykańskiego pomoru świń, od każdego znalezionego martwego dzika, w tym od zwłok
dzików ulegających autolizie, oraz od dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych,
na obszarze ochronnym oraz od każdego dzika odstrzelonego dostarczonego do położonego
na tym obszarze punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny lub innego zakładu
nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być przechowywane
tusze lub skóry dzików.
W przypadku odstrzelonych dzików niewykazujących żadnych objawów chorobowych dopuszcza
się pobieranie próbek do badań w kierunku wykrycia wirusa ASF przez myśliwych, którzy
zostali przeszkoleni przy wykorzystaniu dostarczonych przez powiatowego lekarza weterynarii
myśliwym oraz kołom łowieckim wytycznych i ulotek, w sposób opisany w ust. 3.6.
Każdą tuszę odstrzelonego dzika znakuje się znakiem zawierającym numer kolejny tuszy,
numer koła łowieckiego, miejscowość i datę pozyskania tuszy.
Myśliwi, pracownicy Służby Leśnej i Straży Granicznej oraz osoby mające kontakt z
martwymi dzikami mają obowiązek zgłoszenia organom Inspekcji Weterynaryjnej faktu
znalezienia zwłok dzików.
Każdy odstrzelony dzik na obszarze ochronnym jest niezwłocznie dostarczany do położonego
na tym samym obszarze:
1)
punktu skupu dziczyzny lub zakładu obróbki dziczyzny lub
2)
innego zakładu nadzorowanego przez organ Inspekcji Weterynaryjnej, w którym mogą być
przechowywane tusze lub skóry dzików.
Za dziki pozyskane w ramach polowania, dostarczone do punktu lub zakładu, o których
mowa powyżej, powiatowy lekarz weterynarii wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu
łowieckiego lub dyrektorowi parku narodowego w przypadku wykonywania polowań na obszarze
Parku Narodowego, kwotę:
1)
650 zł brutto - za samice przelatki i starsze samice dzika;
2)
300 zł brutto - za pozostałe dziki.
Powyższa kwota obejmuje w szczególności zryczałtowane koszty:
1)
polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania;
2)
pobrania próbek, transportu upolowanych dzików oraz dojazdu myśliwego na obszar ochronny;
3)
przetrzymywania tusz dzików w kontenerach chłodniczych;
4)
unieszkodliwienia tusz dzików, wraz ze wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików,
które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych, z wyjątkiem tusz dzików, w odniesieniu
do których uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego, oraz tusz przechowywanych
z tymi tuszami w kontenerze chłodniczym, w tym transportu do przedsiębiorstwa lub
zakładu w rozumieniu art. 24 rozporządzenia nr 1069/2009.
W punktach i zakładach, o których mowa powyżej, tusze, części ciała i skóry dzików
przechowuje się w sposób zapobiegający bezpośredniemu kontaktowi nieprzebadanych tusz,
części ciała i skór dzików z surowcami i innymi przedmiotami, które mogą spowodować
rozprzestrzenianie się wirusa ASF.
Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza oględziny tuszy, zwracając uwagę na zmiany
chorobowe, które mogą wskazywać na zakażenie wirusem ASF.
Zgodnie z rozporządzeniem nr 1069/2009:
1)
wszystkie znalezione zwłoki dzików,
2)
wszystkie tusze wraz ze wszystkimi częściami ciała odstrzelonych dzików, w tym sierść
i skóra, w odniesieniu do których uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego w
kierunku wykrycia ASF,
3)
narogi i patrochy oraz inne części ciała odstrzelonego chorego dzika
- na obszarze ochronnym są kwalifikowane jako materiał kategorii 1 oraz podlegają
usunięciu i przetworzeniu zgodnie z art. 12 rozporządzenia nr 1069/2009 lub zgodnie
z odstępstwem przewidzianym w art. 19 rozporządzenia nr 1069/2009.
Patrochy odstrzelonego dzika na obszarze ochronnym, w odniesieniu do którego uzyskano
ujemny wynik badania laboratoryjnego, są kwalifikowane jako materiał kategorii 2 oraz
podlegają usunięciu i przetworzeniu zgodnie z art. 13 rozporządzenia nr 1069/2009.
Tusze odstrzelonych dzików na obszarze ochronnym, bez patrochów, w odniesieniu do
których uzyskano ujemny wynik badania laboratoryjnego w kierunku wykrycia ASF, a które
nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, są kwalifikowane jako materiał kategorii
3 oraz podlegają usunięciu i przetworzeniu zgodnie z art. 14 rozporządzenia nr 1069/2009.
Dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich oraz dyrektorzy parków narodowych okresowo,
nie rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych
wykonywania polowań na dziki na obszarze ochronnym i niezwłocznie informują powiatowego
lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie nieprawidłowościach.
Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje w miarę możliwości, nie rzadziej niż raz na
kwartał, liczbę zgłaszanych przez myśliwych dzików pozyskanych w ramach polowania
z rzeczywistą liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się z punktach skupu dziczyzny
i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania.
Obszar WAMTA
Obszar WAMTA stanowi terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obejmujące gminy, które:
1)
w całości lub części są położone w pasie do 100 km od granicy Rzeczypospolitej Polskiej
z Federacją Rosyjską Litwą, Białorusią i Ukrainą, z wyjątkiem gmin położonych w obszarze
objętym ograniczeniami, obszarze zagrożenia i obszarze ochronnym, oraz
2)
w całości lub części są położone w pasie do 100 km od zewnętrznej granicy obszaru
objętego ograniczeniami lub obszaru zagrożenia, z wyjątkiem gmin leżących w obszarze
ochronnym.
Graficzne przedstawienie obszaru WAMTA jest zamieszczone na stronie internetowej Głównego
Inspektoratu Weterynarii pod adresem www.wetgiw.gov.pl.
Za dziki pozyskane w ramach polowania na obszarze WAMTA powiatowy lekarz weterynarii
wypłaca dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego lub dyrektorowi parku narodowego,
w przypadku wykonywania odstrzału sanitarnego na obszarze parku narodowego, kwotę:
1)
650 zł brutto - za samice przelatki i starsze samice dzika;
2)
300 zł brutto - za pozostałe dziki.
Powyższa kwota obejmuje w szczególności zryczałtowane koszty:
1)
polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania;
2)
pobierania próbek do badań laboratoryjnych od dzików wykazujących objawy chorobowe
przed odstrzałem;
3)
unieszkodliwienia tusz dzików, o których mowa w pkt 2, wraz ze wszystkimi częściami
ciała odstrzelonych dzików, w tym transportu do przedsiębiorstwa lub zakładu w rozumieniu
art. 24 rozporządzenia nr 1069/2009.
Dzierżawcy, zarządcy obwodów łowieckich i dyrektorzy parków narodowych okresowo, nie
rzadziej niż raz na kwartał, sprawdzają rzetelność dokumentowania przez myśliwych
wykonywania polowań na dziki na obszarze WAMTA i niezwłocznie informują powiatowego
lekarza weterynarii o ujawnionych w tym zakresie nieprawidłowościach.
Powiatowy lekarz weterynarii weryfikuje w miarę możliwości, nie rzadziej niż raz na
kwartał, liczbę zgłaszanych przez myśliwych pozyskanych w ramach polowań dzików z
rzeczywistą liczbą tusz tych zwierząt znajdujących się z punktach skupu dziczyzny
i innych miejscach ich czasowego przetrzymywania.
Obszar obejmujący terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajdujący się poza obszarem
zagrożenia, obszarem objętym ograniczeniami oraz obszarem ochronnym
Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej położonym poza obszarem objętym ograniczeniami,
obszarem zagrożenia oraz obszarem ochronnym próbki do badań laboratoryjnych w kierunku
wykrycia ASF są pobierane przez powiatowego lekarza weterynarii:
1)
od świń - po otrzymaniu zawiadomienia o wystąpieniu podejrzenia afrykańskiego pomoru
świń w gospodarstwie zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia
zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, przy czym gospodarstwo uznaje
się za podejrzane w przypadkach określonych w rozdziale III załącznika do decyzji
Komisji 2003/422/WE z dnia 26 maja 2003 r. zatwierdzającej podręcznik diagnostyczny
dotyczący afrykańskiego pomoru świń (Dz. Urz. UE L 143 z 11.06.2003, str. 35); w celu
potwierdzenia lub wykluczenia ASF w gospodarstwie próbki do badań laboratoryjnych
pobiera się na zasadach określonych w rozdziale IV A załącznika do tej decyzji;
2)
od każdego znalezionego martwego dzika, w tym ze zwłok dzików ulegających autolizie
oraz dzików zabitych w wypadkach komunikacyjnych i z każdego odstrzelonego dzika wykazującego
objawy choroby.
W przypadku podejrzenia wystąpienia ASF zastosowanie mają przepisy § 3 ust. 1 rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. w sprawie zwalczania afrykańskiego
pomoru świń (Dz. U. poz. 754).