po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego na rozprawie
w dniu 13 grudnia 2018 r., wniosku Sejmiku Województwa Mazowieckiego o zbadanie zgodności:
art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
(Dz. U. z 2013 r. poz. 627, ze zm.) w związku z
art. 402 ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, ze zm.) w zakresie, w jakim pozbawia samorząd województwa, reprezentowany przez marszałka
województwa, dochodów z opłat i kar jako kompensaty za nakłady związane ze stosowaniem
art. 83-89 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, z art. 167 ust. 4 w związku z
art. 166 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
Art. 402 ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska
(Dz. U. z 2018 r. poz. 799, 1356, 1564, 1590, 1592, 1648 i 1722) w zakresie, w jakim pozbawia samorząd województwa, reprezentowany przez marszałka
województwa, dochodów z opłat i kar jako kompensaty za nakłady związane ze stosowaniem
art. 83-89 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1614), jest zgodny z art. 167 ust. 4 w związku z
art. 166 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
na podstawie
art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło większością głosów.