w art. 2 w pkt 40 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 41-45 w brzmieniu:
„
41)
bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia
jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług,
w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają
zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane
w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania
tego instrumentu;
42)
emisji bonu - rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu;
43)
bonie jednego przeznaczenia - rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce
dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku,
podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych
towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu;
44)
bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia;
45)
transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu
po jego emisji.
”
;
2)
w dziale II po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:
„
Rozdział 2a
Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów
Art. 8a.
1.
Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym
imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.
2.
Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon
jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie
lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której
wynagrodzenie stanowił bon.
3.
Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu
innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie
usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa
podatnik.
4.
W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając
we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca
lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których
ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.
Art. 8b.
1.
Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za
bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie
lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu
podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.
2.
W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik
dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu
podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować,
takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.
”
;
3)
w art. 17 w ust. 1:
a)
w pkt 4 lit. b otrzymuje brzmienie:
„
b)
usługobiorcą jest:
-
w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art.
15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana
lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
-
w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia
usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w
art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
-
w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę
działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej
na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania
zgodnie z art. 97 ust. 4;
”
,
b)
w pkt 5 lit. a i b otrzymują brzmienie:
„
a)
dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby
działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej
na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:
-
innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym,
energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,
-
innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia
-
podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b)
nabywcą jest:
-
w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym,
energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej
- podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
-
w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy
towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa
w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
-
w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę
działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej
na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
”
;
4)
w art. 19a:
a)
w ust. 1 wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1” zastępuje się wyrazami „z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„
1a.
W przypadku, o którym mowa w art. 8a ust. 1 i 3, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą
dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.
”
,
c)
po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„
4a.
W przypadku, o którym mowa w art. 8a ust. 1 i 3, dostawę towarów uznaje się za dokonaną,
a usługę uznaje się za wykonaną z chwilą dokonania transferu bonu jednego przeznaczenia.
”
;
5)
w art. 21 w ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„
2)
nie ma zastosowania do:
a)
dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 8a ust. 1 i 3,
b)
dostawy towarów, o której mowa w art. 20 ust. 1-4 i art. 20a.
”
;
6)
w art. 28k dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2-6 w brzmieniu:
„
2.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące
warunki:
1)
usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby
- stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego
państwa członkowskiego;
2)
usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami,
posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium
państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa
w pkt 1;
3)
całkowita wartość usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów,
o których mowa w pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w trakcie roku
podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości
wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym
w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie
braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko
na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
3.
Jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zostanie przekroczona,
przepis ust. 1 stosuje się począwszy od usługi, w związku ze świadczeniem której przekroczono
tę kwotę.
4.
Podatnicy, do których ma zastosowanie przepis ust. 2, mogą wskazać jako miejsce świadczenia
usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnicy posiadający siedzibę działalności
gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe
miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wskazują miejsce świadczenia usług przez
złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o takim wyborze do
10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru.
5.
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik nie może zmienić miejsca świadczenia
usług wcześniej niż po upływie 2 kolejnych lat, licząc od dnia wykonania pierwszej
usługi, dla której miejsce świadczenia zostało określone zgodnie z ust. 1.
6.
Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby
- stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju
może ponownie określić miejsce świadczenia usług zgodnie z ust. 2 po uprzednim pisemnym
zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z dokonanego wyboru, o którym
mowa w ust. 4, przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje z określania miejsca
świadczenia usług zgodnie z ust. 1.
”
;
7)
w art. 29a po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu:
„
1a.
Podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w
zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w całości, w odniesieniu do tego bonu,
jest równa:
1)
wynagrodzeniu zapłaconemu za ten bon różnego przeznaczenia, pomniejszonemu o kwotę
podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami;
2)
wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej
dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub
świadczonymi usługami - w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne.
1b.
Podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w
zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w części, w odniesieniu do tego bonu,
jest równa odpowiedniej części:
1)
wynagrodzenia zapłaconego za ten bon różnego przeznaczenia, pomniejszonej o kwotę
podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami;
2)
wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej
dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub
świadczonymi usługami - w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne.
1c.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1a i 1b, przepisy ust. 2 i 5 stosuje się odpowiednio.
”
;
8)
w art. 30a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„
1.
Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
w tym dokonywanego na podstawie art. 12 ust. 4-6, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10 i 11.
”
;
9)
w art. 106a w pkt 2 w lit. b kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w
brzmieniu:
„
3)
świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, dla których miejscem
świadczenia jest miejsce określone zgodnie z art. 28k ust. 1, przez podatników zidentyfikowanych
na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7,
dla których państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska.
”
;
10)
w art. 106b dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„
4.
Do świadczenia usług, o których mowa w art. 106a pkt 3, przepis ust. 3 pkt 1 stosuje
się odpowiednio.
”
;
11)
w art. 106e w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w
brzmieniu:
„
4)
w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 3, jeżeli usługodawcą jest podmiot zagraniczny,
o którym mowa w art. 131 pkt 2, zidentyfikowany na potrzeby procedury szczególnej,
o której mowa w dziale XII w rozdziale 7 - danych określonych w ust. 1 pkt 4.
”
;
12)
w art. 106i:
a)
w ust. 1 wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 2-8” zastępuje się wyrazami „z zastrzeżeniem ust. 2-9”,
b)
po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„
6a.
W przypadku, o którym mowa w art. 106b ust. 4, przepisy ust. 6 stosuje się odpowiednio.
”
,
c)
dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„
9.
Przepisów ust. 3, 4 i 8 nie stosuje się do wystawiania faktur w zakresie dostawy towarów
lub świadczenia usług, o których mowa w art. 8a ust. 1 i 3.
”
;
13)
w art. 109 po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu:
„
11a.
Podatnicy, o których mowa w art. 28k ust. 2, posiadający siedzibę działalności gospodarczej,
a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu,
tylko na terytorium kraju są obowiązani prowadzić ewidencję, na podstawie której można
określić wartość świadczonych przez nich usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych
i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających
siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ewidencja powinna zapewnić wskazanie usługi,
w związku ze świadczeniem której nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w art.
28k ust. 2 pkt 3.
”
;
14)
w art. 130b w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia po wyrazach „art. 28k” dodaje się wyrazy „ust. 1”;
15)
w art. 131 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„
2)
podmiotach zagranicznych - rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne
niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nieposiadające siedziby działalności
gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium
Unii Europejskiej, wykonujące czynności podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium
Unii Europejskiej;
”
;
16)
w art. 132:
a)
w ust. 1 po wyrazach „art. 28k” dodaje się wyrazy „ust. 1”,
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3, zgłoszenie powinno zawierać w szczególności:
nazwę podmiotu zagranicznego, jego adres wraz z kodem pocztowym, adres poczty elektronicznej,
adres strony internetowej należącej do tego podmiotu, numer podatkowy przyznany mu
w państwie siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności
gospodarczej, jeżeli jest tam nadawany, oraz oświadczenie podmiotu zagranicznego,
że nie posiada on siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia
działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.
”
.
Art. 2.
Przepisów art. 8a, art. 8b, art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b i pkt 5 lit. a i b, art. 19a
ust. 1, 1a i 4a, art. 21 ust. 6 pkt 2, art. 29a ust. 1a-1c, art. 30a ust. 1 i art.
106i ust. 1 i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
nie stosuje się do bonów wyemitowanych przed dniem 1 stycznia 2019 r.
Art. 3.
W przypadku podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej, a w razie
braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko
na terytorium kraju, zidentyfikowanych na potrzeby procedury szczególnej, o której
mowa w dziale XII w rozdziale 6a ustawy zmienianej w art. 1, którzy w dniu wejścia
w życie niniejszej ustawy spełniają warunki określone w art. 28k ust. 2 ustawy zmienianej
w art. 1, uznaje się, że dokonali oni wyboru miejsca świadczenia usług zgodnie z art.
28k ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, chyba że do dnia 10 lutego 2019 r. złożą do
Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście zawiadomienie, że od dnia
1 stycznia 2019 r. nie korzystają z tej procedury szczególnej.
Art. 4.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.
1)
Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji: 1) wdraża dyrektywę Rady (UE) 2016/1065
z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów
na towary lub usługi (Dz. Urz. UE L 177 z 01.07.2016, str. 9); 2) częściowo wdraża
aaadyrektywę Rady (UE) 2017/2455 z aaadnia 5 grudnia 2017 r. zmieniającą dyrektywę
2006/112/WE i dyrektywę 2009/132/WE w odniesieniu do niektórych obowiązków wynikających
z podatku od wartości dodanej w przypadku świadczenia usług i sprzedaży towarów na
odległość (Dz. Urz. UE L 348 z 29.12.2017, str. 7).