Rozporządzenie Ministra Finansówz dnia 21 grudnia 2018 r.w sprawie zabezpieczeń akcyzowych ¹⁾Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 92).

W przypadku sprzedaży przez podmiot prowadzący skład podatkowy suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, wysokość zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w § 3 pkt 1 oraz § 4 pkt 1, zwiększa się o kwotę akcyzy od suszu tytoniowego sprzedanego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy w okresie ostatnich 6 miesięcy przed dniem ustalenia wysokości zabezpieczenia generalnego.

W przypadku pośredniczącego podmiotu tytoniowego będącego jednocześnie podmiotem reprezentującym przedsiębiorcę zagranicznego wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez ten podmiot ustala się jako sumę kwoty zabezpieczenia generalnego, której wysokość została ustalona zgodnie z § 3 pkt 6 i 7, oraz kwoty zabezpieczenia generalnego, której wysokość została ustalona zgodnie z § 4 pkt 6 i 7.

W przypadkach, o których mowa w § 4, naczelnik urzędu skarbowego może ustalić wysokość zabezpieczenia generalnego w oparciu o oświadczenie podmiotu składającego zabezpieczenie akcyzowe określające dane stanowiące podstawę do ustalenia wysokości tego zabezpieczenia.

W przypadku ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w § 3 oraz § 4, do jego kwoty:

Na wniosek podmiotu składającego zabezpieczenie generalne, który stosował to zabezpieczenie przez 6 miesięcy i dokonywał w tym okresie zapłaty podatku akcyzowego w terminie, naczelnik urzędu skarbowego może ustalić ponownie wysokość zabezpieczenia generalnego w sposób uproszczony, na poziomie kwoty złożonego zabezpieczenia generalnego pomniejszonej o najmniejszą w tym okresie kwotę wolną tego zabezpieczenia.

Wysokość zabezpieczenia generalnego ustalona zgodnie z § 3-5 stanowi odpowiednio podstawę do ustalenia wysokości zabezpieczenia ryczałtowego, o którym mowa w art. 65 ust. 8 ustawy.

W przypadku gdy jest składane zabezpieczenie ryczałtowe, którego wysokość jest ustalona jednocześnie na poziomie określonym w art. 65 ust. 9 ustawy oraz na poziomie określonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych na podstawie art. 66 ust. 2 pkt 3 ustawy, dla każdego z tych poziomów ustala się oddzielnie wysokość zabezpieczenia generalnego stanowiącą podstawę do ustalenia wysokości zabezpieczenia ryczałtowego.

W przypadku prowadzenia przez podmiot wielu składów podatkowych wysokość zabezpieczenia generalnego oraz zabezpieczenia ryczałtowego ustala się i przyjmuje to zabezpieczenie łącznie dla wszystkich składów podatkowych albo dla każdego składu oddzielnie, zgodnie ze wskazaniem podmiotu, stosując odpowiednio przepisy § 3 pkt 1 i 2, § 4 pkt 1 i 2 oraz § 5. W przypadku niewskazania przez podmiot sposobu ustalenia wysokości zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego zabezpieczenie przyjmuje się w wysokości ustalonej łącznie dla wszystkich składów podatkowych.

W przypadku zabezpieczenia akcyzowego obejmującego opłatę paliwową właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala oddzielnie wysokość części zabezpieczenia, o których mowa w art. 73 ust. 1b ustawy, stanowiących łącznie wysokość zabezpieczenia akcyzowego ustaloną zgodnie z § 3, § 4 oraz § 5.

Dokumentami mającymi wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego jako zabezpieczenie akcyzowe, są papiery wartościowe na okaziciela o określonym terminie wykupu, wyemitowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski.

W przypadku papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, występujących w formie zdematerializowanej, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje świadectwo depozytowe albo inny dokument - wydane osobie uprawnionej do wykonywania praw z oznaczonych w treści świadectwa albo innego dokumentu papierów wartościowych wraz z oświadczeniem podmiotu prowadzącego rachunek tych papierów wartościowych o ustanowieniu na określony okres blokady odpowiedniej liczby papierów wartościowych na tym rachunku na rzecz właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe złożone w sposób, o którym mowa w § 7 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 i 5, wydaje podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe potwierdzenie złożenia zabezpieczenia akcyzowego, zwane dalej „potwierdzeniem”. Wzór potwierdzenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe złożone w sposób, o którym mowa w § 7 pkt 1 lit. c oraz pkt 3 i 4, wydaje podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe pokwitowanie złożenia tego zabezpieczenia, będące drukiem ścisłego zarachowania, zwane dalej „pokwitowaniem”. Wzór pokwitowania określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

W przypadku, o którym mowa w § 7 pkt 1 lit. a i b, potwierdzenie wydaje się po uzyskaniu potwierdzenia wpływu kwoty zabezpieczenia akcyzowego na właściwy rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.

Potwierdzenie wydaje się w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest wydawany podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe, a drugi jest zatrzymywany przez naczelnika urzędu skarbowego, który je wydał.

Pokwitowanie wydaje się w trzech egzemplarzach, z których jeden jest wydawany podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe, a pozostałe są zatrzymywane przez naczelnika urzędu skarbowego, który je wydał.

W przypadku złożenia zabezpieczenia generalnego właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając potwierdzenie lub pokwitowanie, wydaje podmiotowi, który będzie stosował zabezpieczenie generalne, również kartę do saldowania zabezpieczenia generalnego, zwaną dalej „kartą do saldowania”. Wzór karty do saldowania określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Kartę do saldowania wydaje się na okres o miesiąc krótszy niż okres ważności złożonego zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku gdy forma złożonego zabezpieczenia akcyzowego zapewnia co najmniej przez miesiąc po upływie ważności tego zabezpieczenia pokrycie objętego nim zobowiązania podatkowego albo zobowiązania podatkowego i opłaty paliwowej - na okres jego ważności.

W przypadku złożenia przez podmiot nowego zabezpieczenia akcyzowego zgodnie z art. 72 ust. 2 ustawy, kartę do saldowania wydaną na okres o miesiąc krótszy niż okres ważności złożonego zabezpieczenia akcyzowego zastępuje się nową kartą do saldowania, której termin ważności określa się do końca okresu ważności tego zabezpieczenia.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego może wydać podmiotowi uprawnionemu do stosowania zabezpieczenia generalnego, na jego uzasadniony wniosek, większą liczbę kart do saldowania, określając w każdej z nich cząstkową kwotę zabezpieczenia generalnego, do wysokości której karta może być stosowana.

Na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego właściwy naczelnik urzędu skarbowego może zwiększyć liczbę stron karty do saldowania, pod warunkiem ich trwałego złączenia, ponumerowania, opieczętowania i dokonania adnotacji na pierwszej stronie karty o łącznej liczbie stron.

Dla zabezpieczenia pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych i opłat paliwowych dotyczących wyrobów akcyzowych, które będą przemieszczane przy wykorzystaniu Systemu, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje podmiotowi, który będzie stosował zabezpieczenie generalne, dokument „e-kartę” albo dokumenty „e-karty”, określając w nich odpowiednio cząstkową kwotę albo cząstkowe kwoty zabezpieczenia generalnego, do wysokości których zabezpieczenie to może być saldowane automatycznie. Przepisy ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio. Wzór e-karty określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Suma cząstkowych kwot zabezpieczenia generalnego określonych w kartach do saldowania i e-kartach nie może przekroczyć kwoty złożonego zabezpieczenia generalnego.

Po wyczerpaniu miejsca na adnotacje w karcie do saldowania albo na uzasadniony wniosek podmiotu uprawnionego do stosowania zabezpieczenia generalnego właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który ją wydał, wydaje nowy egzemplarz karty, na którym zamieszcza informację o aktualnym stanie wykorzystania zabezpieczenia generalnego, w szczególności przez odnotowanie wszystkich zobowiązań podatkowych lub opłat paliwowych, którymi jest obciążone to zabezpieczenie.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odnotowuje każdorazowo na karcie do saldowania obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, z uwzględnieniem ust. 2, zwane dalej „obciążeniem zabezpieczenia generalnego”, oraz zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia kwotą zobowiązania podatkowego, które wygasło lub nie może już powstać, lub opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty wygasł lub nie może już powstać, zwane dalej „zwolnieniem zabezpieczenia generalnego”, w sposób umożliwiający obliczenie w każdym czasie kwoty wolnej zabezpieczenia stanowiącej kwotę złożonego zabezpieczenia pomniejszoną o kwoty zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, którymi zabezpieczenie jest obciążone.

W przypadku wyrobów akcyzowych, dla których została określona zerowa stawka akcyzy ze względu na przeznaczenie, obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał, w stosunku do tych wyrobów, odnotowuje się w przypadku opodatkowania tych wyrobów stawką akcyzy inną niż zero.

Obciążenie zabezpieczenia generalnego odnotowuje się po stwierdzeniu, że zobowiązanie podatkowe powstało lub powstał obowiązek zapłaty opłaty paliwowej, lub mogą one powstać, z uwzględnieniem ust. 2, po przedłożeniu przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego:

W przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy przedłożenie dokumentów, o których mowa w ust. 3, w celu odnotowania obciążenia zabezpieczenia generalnego, powinno nastąpić z chwilą powstania obowiązku podatkowego z tytułu wyprodukowania wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym, nie później jednak niż następnego dnia roboczego po wyprodukowaniu tego wyrobu.

W przypadku, o którym mowa w art. 65 ust. 1a pkt 2 ustawy, objęcie zobowiązania podatkowego lub opłaty paliwowej podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a ustawy, zabezpieczeniem generalnym przewoźnika lub spedytora może być dokonane po przedłożeniu przez ten podmiot wysyłający właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, przed wyprowadzeniem ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych przemieszczanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, pisemnego oświadczenia przewoźnika lub spedytora o wyrażeniu zgody na objęcie ich zabezpieczeniem generalnym:

W przypadku, o którym mowa w art. 63 ust. 4 ustawy, objęcie zobowiązania podatkowego albo zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej podmiotu prowadzącego skład podatkowy, będącego podmiotem wysyłającym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a lub b ustawy, zabezpieczeniem akcyzowym podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub podmiotu pośredniczącego, będących podmiotem odbierającym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a lub b ustawy, może być dokonane po przedłożeniu:

W przypadku podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, który nabywa wyroby akcyzowe z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju, przedłożenie dokumentów, o których mowa w ust. 3, w celu odnotowania obciążenia zabezpieczenia generalnego, następuje najpóźniej z chwilą złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym.

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, przedłożenie dokumentów, o których mowa w ust. 3, w celu odnotowania obciążenia zabezpieczenia generalnego, następuje przed wyprowadzeniem ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odnotowuje zwolnienie zabezpieczenia generalnego, odpowiednio w całości lub części, na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego po stwierdzeniu, że zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty paliwowej, w całości lub części, wygasły lub nie mogą już powstać, i po przedłożeniu przez ten podmiot oryginału karty do saldowania, na której dokonano obciążenia tego zabezpieczenia generalnego.

W przypadku przemieszczania przez podmiot wysyłający wyrobów akcyzowych przy wykorzystaniu Systemu ustalanie stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego odbywa się w sposób automatyczny.

Odnotowanie obciążenia zabezpieczenia generalnego lub odnotowanie objęcia wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem wyrobów określonych w załączniku nr 2 do ustawy i opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu wysyłającego lub podmiotu odbierającego na terytorium kraju następuje automatycznie po ustaleniu w Systemie, że:

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odnotowuje w Systemie zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia lub zwolnienie wyrobów akcyzowych z objęcia zabezpieczeniem ryczałtowym, które zostały złożone przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, innego niż zarejestrowany odbiorca posiadający zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w przypadku gdy przemieszczone do tych podmiotów z wykorzystaniem Systemu wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zostaną przez te podmioty zużyte na cele uprawniające do zastosowania zwolnienia lub gdy zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty paliwowej dotyczące tych wyrobów, w całości lub w części, wygasły lub nie mogą już powstać.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odnotowuje w Systemie zwolnienia, o których mowa w ust. 3, po przedstawieniu przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, innego niż zarejestrowany odbiorca posiadający zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, dokumentacji wynikającej z prowadzonej ewidencji, potwierdzającej zużycie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie na cele uprawniające do ich zwolnienia lub zaistnienie stanu faktycznego dających podstawę do zwolnienia zabezpieczenia generalnego lub zwolnienia wyrobów akcyzowych z objęcia ich zabezpieczeniem ryczałtowym.

Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, z chwilą nabycia suszu tytoniowego lub objęcia suszu tytoniowego importowanego przez pośredniczący podmiot tytoniowy procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, odnotowują każdorazowo na karcie do saldowania obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego, którą stanowi kwota akcyzy przypadająca do zapłaty w przypadku:

Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego odnotowują na karcie do saldowania zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia kwotą zobowiązania podatkowego, o którym mowa w ust. 1, jeżeli zobowiązanie podatkowe wygasło albo nie może już powstać. Zwolnienie zabezpieczenia generalnego może nastąpić najwcześniej po:

Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego powinien aktualizować wysokość zabezpieczenia generalnego przynajmniej raz w miesiącu.

W celu prawidłowej aktualizacji wysokości złożonego zabezpieczenia generalnego pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego ustalają na bieżąco stan jego wykorzystania, obliczając każdorazowo wysokość kwoty wolnej zabezpieczenia, najpóźniej na dzień przed nabyciem suszu tytoniowego na terytorium kraju lub objęciem suszu tytoniowego, importowanego przez pośredniczący podmiot tytoniowy, procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.

W przypadku ustalenia, że kwota wolna zabezpieczenia generalnego, o której mowa w ust. 4, jest niewystarczająca do objęcia tym zabezpieczeniem akcyzy od kolejnej ilości nabytego suszu tytoniowego, pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego dokonują zwiększenia kwoty złożonego zabezpieczenia najpóźniej na dzień przed odpowiednio nabyciem tego suszu lub jego objęciem procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego przedkładają kartę do saldowania do wglądu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, a na żądanie tego naczelnika, również dokumenty, na podstawie których dokonano obciążenia zabezpieczenia generalnego lub zwolnienia go z tego obciążenia, przynajmniej raz w miesiącu w terminie do 15. dnia każdego miesiąca kalendarzowego.

Zabezpieczenia akcyzowe złożone w sposób określony w § 7 pkt 1 lit. c oraz pkt 3 i 4 mogą zostać zwrócone osobie uprawnionej do ich odbioru po zwrocie oryginału pokwitowania.

W przypadku stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy zabezpieczenie akcyzowe podlega zwrotowi po zakończeniu i rozliczeniu tej procedury.

Zabezpieczenie akcyzowe złożone w sposób, o którym mowa w § 7:

W przypadku zagubienia oryginału pokwitowania zabezpieczenie akcyzowe może zostać zwrócone osobie uprawnionej do jego odbioru po złożeniu przez nią pisemnego oświadczenia o zagubieniu oryginału pokwitowania. Zabezpieczenie akcyzowe, o którym mowa w § 7 pkt 1 lit. c, może zostać zwrócone osobie uprawnionej do jego odbioru w urzędzie skarbowym, w którym zostało złożone, po uzyskaniu przez ten urząd potwierdzenia, że kwota zabezpieczenia nie została zwrócona w innym urzędzie skarbowym, nie później jednak niż przed upływem dwóch miesięcy od dnia złożenia w tym urzędzie oświadczenia o zagubieniu oryginału pokwitowania.