Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 168 ust. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

szczegółowe warunki przyznawania lokalu mieszkalnego albo tymczasowej kwatery funkcjonariuszowi Służby Celno-Skarbowej, zwanemu dalej „funkcjonariuszem”, przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości, z której dojazd do miejsca zamieszkania jest znacznie utrudniony;

2)

szczegółowe warunki zwrotu udokumentowanych kosztów przeniesienia, w tym zwrotu kosztów podróży;

3)

wysokość oraz sposób udokumentowania przez funkcjonariusza poniesionych kosztów przeniesienia, w tym kosztów podróży.

§ 2.

Za członków rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy ustalaniu świadczeń związanych z przeniesieniem, zwanych dalej „członkami rodziny”, uważa się pozostających z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym w dniu przeniesienia:

1)

małżonka;

2)

dzieci własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie, pozostające na utrzymaniu funkcjonariusza, jeżeli nie ukończyły 25. roku życia, a także bez względu na wiek, jeżeli są to dzieci, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;

3)

rodziców funkcjonariusza i rodziców małżonka funkcjonariusza będących na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek, niepełnosprawność albo inne okoliczności są niezdolni do samodzielnego utrzymania; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające.

§ 3.

1.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu na stałe do pełnienia służby w innej miejscowości przyznaje się lokal mieszkalny.

2.

Na lokale mieszkalne przyznawane funkcjonariuszom przeznacza się lokale będące w dyspozycji Krajowej Administracji Skarbowej, w tym lokale:

1)

wynajęte lub zakupione na potrzeby Krajowej Administracji Skarbowej;

2)

uzyskane w wyniku działalności inwestycyjnej;

3)

uzyskane od terenowych organów administracji rządowej lub samorządowej.

§ 4.

1.

Tymczasową kwaterę przyznaje się funkcjonariuszowi:

1)

przeniesionemu na stałe do pełnienia służby w innej miejscowości oczekującemu na przyznanie lokalu mieszkalnego;

2)

przeniesionemu czasowo do pełnienia służby w innej miejscowości.

2.

Tymczasową kwaterę przyznaje się:

1)

w pokoju w lokalu mieszkalnym, z dostępem do urządzeń sanitarnych znajdujących się w lokalu albo

2)

w pokoju z łazienką w hotelu, albo

3)

w pokoju gościnnym w budynku przeznaczonym na cele służbowe, z dostępem do urządzeń sanitarnych znajdujących się w budynku.

§ 5.

1.

Lokal mieszkalny albo tymczasową kwaterę przyznaje się po złożeniu przez funkcjonariusza oświadczenia mieszkaniowego według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 169 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, zwanej dalej „ustawą”.

2.

Oświadczenie mieszkaniowe funkcjonariusz składa kierownikowi jednostki organizacyjnej, do której został przeniesiony, w terminie 7 dni od dnia:

1)

przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości;

2)

wystąpienia okoliczności mającej wpływ na uprawnienie do otrzymania lokalu mieszkalnego albo tymczasowej kwatery.

§ 6.

1.

Kierownik jednostki organizacyjnej przyznaje funkcjonariuszowi lokal mieszkalny albo tymczasową kwaterę w miejscowości, do której funkcjonariusz został przeniesiony, albo w miejscowości pobliskiej.

2.

Przyznany lokal mieszkalny albo tymczasowa kwatera powinny znajdować się w należytym stanie technicznym i sanitarnym.

§ 7.

1.

Funkcjonariuszowi przyznaje się lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej ustalonej zgodnie z normą powierzchni mieszkalnej, zwanej dalej „normą”, mierzoną powierzchnią pokojów.

2.

Norma ustalona dla funkcjonariusza oraz każdego członka rodziny wynosi od 7 do 10 m²powierzchni mieszkalnej.

3.

Bezdzietnemu małżeństwu przysługuje dodatkowo jedna norma.

4.

Funkcjonariuszowi nieposiadającemu członków rodziny przyznaje się lokal mieszkalny o powierzchni od 14 do 20 m².

§ 8.

1.

Funkcjonariuszowi może być przyznany lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej mniejszej od przysługującej zgodnie z normą, jeżeli wyrazi na to zgodę albo wystąpi z wnioskiem o przyznanie takiego lokalu. Przyznanie lokalu mieszkalnego o powierzchni mieszkalnej mniejszej od przysługującej zgodnie z normą nie pozbawia funkcjonariusza prawa do uzyskania lokalu o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej przysługującej normie.

2.

W przypadku gdy brak jest możliwości przyznania lokalu mieszkalnego o powierzchni mieszkalnej zgodnie z przysługującą normą, funkcjonariuszowi, za jego zgodą, może być przyznany lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej większej niż przysługująca zgodnie z normą.

§ 9.

Kolejność przyznawania lokali mieszkalnych funkcjonariuszom ustala się, biorąc pod uwagę ich sytuację rodzinną, okres oczekiwania na przyznanie lokalu mieszkalnego oraz okres służby.

§ 10.

1.

Warunkiem przyznania lokalu mieszkalnego albo tymczasowej kwatery jest zawarcie umowy między funkcjonariuszem a kierownikiem jednostki organizacyjnej określającej zasady korzystania odpowiednio z przyznanego lokalu mieszkalnego albo tymczasowej kwatery.

2.

Ustalony w umowie, o której mowa w ust. 1, czynsz za najem lokalu mieszkalnego oraz opłaty niezależne od właściciela w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1610, z 2017 r. poz. 1442 i 1529 oraz z 2018 r. poz. 374) opłaca funkcjonariusz.

3.

Ustalony w umowie czynsz za najem lokalu mieszkalnego opłacany przez funkcjonariusza nie może przekroczyć wartości odtworzeniowej lokalu, którą oblicza się zgodnie z art. 9 ust. 8 ustawy, o której mowa w ust. 2.

4.

Koszty zakwaterowania w tymczasowej kwaterze ponosi jednostka organizacyjna Krajowej Administracji Skarbowej, do której funkcjonariusz został przeniesiony.

§ 11.

1.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu na stałe do pełnienia służby w innej miejscowości przysługują:

1)

zwrot kosztów podróży jego i członków rodziny;

2)

diety dla niego i członków rodziny;

3)

zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

2.

Koszty i diety, o których mowa w ust. 1, zwraca jednostka organizacyjna Krajowej Administracji Skarbowej, do której funkcjonariusz został przeniesiony.

3.

Funkcjonariuszowi posiadającemu w dniu przeniesienia członków rodziny, przeniesionemu na stałe do pełnienia służby w innej miejscowości, któremu nie zapewniono lokalu mieszkalnego, a jedynie tymczasową kwaterę do zamieszkania bez członków rodziny albo równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery, zwany dalej „równoważnikiem pieniężnym”, w wysokości określonej dla funkcjonariuszy przenoszących się bez członków rodziny, dodatkowo przysługuje:

1)

ekwiwalent z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania, za każdy dzień przeniesienia, w wysokości 95% stawki diety, określonej w przepisach dotyczących należności przysługujących funkcjonariuszom z tytułu podróży służbowych odbywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

zwrot kosztów przejazdu, raz w miesiącu, do miejsca stałego zamieszkania i z powrotem, w celu odwiedzenia członków rodziny, środkami komunikacji publicznej, wykonywanymi przez przewoźników kolejowych w klasie drugiej pociągu albo autobusowych, jeżeli brak jest połączenia kolejowego.

4.

Ekwiwalent z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania nie przysługuje za czas:

1)

nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;

2)

pobytu w szpitalu;

3)

zwolnień od pełnienia służby bez prawa do uposażenia;

4)

urlopu wypoczynkowego, dodatkowego urlopu wypoczynkowego, urlopu zdrowotnego, wychowawczego lub bezpłatnego;

5)

podróży służbowej, z której tytułu funkcjonariusz otrzymał diety w pełnej wysokości;

6)

pobytu u członków rodziny w miejscu stałego zamieszkania - w ramach odwiedzin, o których mowa w ust. 3 pkt 2;

7)

nieobecności funkcjonariusza w służbie spowodowanej:

a)

chorobą, trwającej dłużej niż 14 dni lub

b)

sprawowaniem opieki nad członkiem rodziny - w rozumieniu przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;

8)

nieobecności funkcjonariusza w służbie za okres ustalony przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 108, 4, 138, 305 i 357) jako okres urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu ojcowskiego;

9)

tymczasowego aresztowania;

10)

zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych i zwolnienia od pełnienia innych obowiązków służbowych;

11)

zwolnienia od pełnienia służby w przypadku, o którym mowa w art. 183 ust. 2 ustawy.

5.

Świadczenia, o których mowa w ust. 3, nie są przyznawane:

1)

funkcjonariuszowi przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości, który przeniósł się przynajmniej z jednym członkiem rodziny;

2)

funkcjonariuszowi, któremu nie został przyznany równoważnik pieniężny, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 169 ust. 3 ustawy, w wyniku:

a)

utraty lub zrzeczenia się przez funkcjonariusza prawa do zajmowanego dotychczas lokalu mieszkalnego albo tymczasowej kwatery,

b)

bezzasadnego odmówienia przez funkcjonariusza przyjęcia lokalu mieszkalnego, który odpowiadał normom, albo tymczasowej kwatery, jeżeli lokal mieszkalny albo tymczasowa kwatera znajdowały się w należytym stanie technicznym i sanitarnym,

c)

nieobecności w służbie trwającej nieprzerwanie powyżej 30 dni kalendarzowych i nieponoszenia przez funkcjonariusza, w czasie tej nieobecności, kosztów związanych z zakwaterowaniem w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej.

§ 12.

1.

Zwrot kosztów podróży funkcjonariusza i członków rodziny następuje na podstawie przedstawionego biletu na podróż środkiem transportu komunikacji publicznej lub pisemnego oświadczenia funkcjonariusza o wykorzystaniu w podróży samochodu prywatnego.

2.

W przypadku wykorzystania przez funkcjonariusza w podróży samochodu prywatnego zwrot kosztów podróży następuje na podstawie przepisów określających warunki ustalania oraz sposób dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.

§ 13.

1.

Diety przysługują za czas przejazdu i za pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania.

2.

Ustalenie wysokości i wypłata diet dla funkcjonariusza następuje zgodnie z przepisami dotyczącymi należności przysługujących funkcjonariuszom z tytułu podróży służbowych odbywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

Diety dla członków rodziny wynoszą 75% diety przysługującej funkcjonariuszowi.

§ 14.

1.

Zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego obejmuje koszty transportu, opakowania oraz prac załadunkowych i wyładunkowych.

2.

Zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego następuje na podstawie przedstawionych rachunków lub biletów bagażowych.

§ 15.

1.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu czasowo do pełnienia służby w innej miejscowości przysługują:

1)

jednorazowy zwrot kosztów podróży funkcjonariusza do miejsca pełnienia służby;

2)

jednorazowy zwrot kosztów podróży funkcjonariusza powracającego po upływie okresu czasowego przeniesienia do jednostki organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, w której funkcjonariusz pełnił służbę przed przeniesieniem;

3)

diety, o których mowa w § 13 ust. 1.

2.

Funkcjonariuszowi przeniesionemu czasowo do pełnienia służby w innej miejscowości, który w dniu przeniesienia posiada członków rodziny, przysługują ponadto świadczenia, o których mowa w § 11 ust. 3.

3.

Koszty i diety, o których mowa w:

1)

ust. 1 pkt 1 i 3 - zwraca jednostka organizacyjna Krajowej Administracji Skarbowej, do której funkcjonariusz został przeniesiony;

2)

ust. 1 pkt 2 - zwraca jednostka organizacyjna Krajowej Administracji Skarbowej, w której funkcjonariusz pełnił służbę przed przeniesieniem.

4.

Przepisy § 11 ust. 4 i 5, § 12 i § 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 16.

1.

Świadczenia przyznane funkcjonariuszowi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia uznaje się za przyznane zgodnie z rozporządzeniem.

2.

Umowę między funkcjonariuszem a kierownikiem jednostki organizacyjnej określającą zasady korzystania odpowiednio z przyznanego lokalu mieszkalnego albo tymczasowej kwatery zawartą zgodnie z przepisami dotychczasowymi uznaje się za zawartą zgodnie z rozporządzeniem.

3.

Oświadczenia mieszkaniowe złożone zgodnie z przepisami dotychczasowymi uznaje się za oświadczenia, o których mowa w § 5.

§ 17.

Funkcjonariuszowi przebywającemu w dniu wejścia w życie rozporządzenia na urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie rodzicielskim albo urlopie ojcowskim, któremu przed dniem wejścia w życie rozporządzenia został przyznany ekwiwalent z tytułu zwiększonych kosztów utrzymania, ekwiwalent ten przysługuje przez okres przebywania na tym urlopie oraz po zakończeniu urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego albo urlopu ojcowskiego, jeżeli nadal spełnia warunki, o których mowa w § 11 ust. 3.

§ 18.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 2018 r.

Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 92).

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2255, z 2017 r. poz. 88, 244, 379, 708, 768, 1086, 1321, 2409 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106 i 138.

Zakres spraw regulowany niniejszym rozporządzeniem był poprzednio uregulowany rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 października 2010 r. w sprawie świadczeń związanych z przeniesieniem funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej do pełnienia służby w innej miejscowości (Dz. U. poz. 1338 oraz z 2017 r. poz. 965), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 256 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 379, 1537, 1926 i 2409).