Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 400a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania pomocy publicznej przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, na cele z zakresu ochrony środowiska wynikające z zamknięcia jednostek produkcyjnych węgla, zwanej dalej „pomocą”.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o węglu, zamknięciu oraz jednostce produkcyjnej węgla, należy przez to rozumieć pojęcia zdefiniowane w art. 1 lit. a, b i d decyzji Rady z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24), zwanej dalej „decyzją Rady”.

§ 3.

Pomoc może być udzielana przedsiębiorstwu górniczemu, którego podstawowym przedmiotem działalności jest prowadzenie likwidacji zakładu górniczego, działań polikwidacyjnych na terenach górniczych albo zabezpieczenie kopalń przed zagrożeniami wodnymi, gazowymi oraz pożarowymi po zakończeniu likwidacji kopalni, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1327 i 1566).

§ 4.

Pomoc jest udzielana zgodnie z przepisami decyzji Rady.

§ 5.

W przedsiębiorstwie górniczym, któremu udzielono pomocy, jest prowadzona odrębna ewidencja księgowa zgodnie z art. 6 decyzji Rady.

§ 6.

1.

Pomoc może być udzielana na następujące cele z zakresu ochrony środowiska wynikające z zamknięcia jednostek produkcyjnych węgla:

1)

zrekultywowanie terenów zdegradowanych;

2)

zagospodarowanie wód kopalnianych;

3)

ochronę powierzchni ziemi przed skutkami eksploatacji podziemnej.

2.

Pomoc jest udzielana w formie dotacji.

§ 7.

1.

Koszty realizacji celów, o których mowa w § 6 ust. 1, nie mogą być związane z bieżącą produkcją węgla.

2.

Do kosztów realizacji celów, o których mowa w § 6 ust. 1, zalicza się koszty związane z:

1)

rekultywacją terenów zdegradowanych, w tym usuwaniem szkód w powierzchni ziemi;

2)

ujmowaniem, odprowadzaniem i uzdatnianiem wód kopalnianych, w tym wód zasolonych;

3)

likwidacją pustek podpowierzchniowych powstałych w następstwie eksploatacji górniczej.

§ 8.

1.

Pomoc nie może przekraczać 100% kosztów realizacji celów, o których mowa w § 6 ust. 1.

2.

Koszty realizacji celów, o których mowa w § 6 ust. 1, pomniejsza się o dochody przedsiębiorstwa górniczego uzyskane z tytułu odpłatnego rozporządzania terenami, których rekultywacja była finansowana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w formie dotacji, powstałe do dnia udzielenia pomocy.

3.

Pomoc podlega sumowaniu z inną pomocą publiczną udzielaną w związku z tymi samymi kosztami, jeżeli pomoc ta została zatwierdzona przez Komisję Europejską.

4.

Całkowita wartość zsumowanej pomocy nie może powodować przekroczenia intensywności pomocy określonej w ust. 1.

§ 9.

Rozporządzenie obowiązuje do dnia 31 grudnia 2018 r.

§ 10.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej - środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. poz. 96).

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 785, 898, 1089, 1529, 1566, 1888, 1999, 2056, 2180 i 2290 oraz z 2018 r. poz. 9, 88 i 534.