Ustawaz dnia 22 marca 2018 r.o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw 1)Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz. Urz. UE L 337 z 23.12.2015, str. 35).

2)Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

Art. 1.

W ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych   (Dz. U. z 2017 r. poz. 2003 oraz z 2018 r. poz. 62, 650 i 723) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2 po pkt 25 dodaje się pkt 25a w brzmieniu:
„ 

25a)

rachunek zwrotu - nieoprocentowany rachunek techniczny dostawcy prowadzony w celu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 143 ust. 2 zdanie drugie, na który jest dokonywany zwrot kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora;
 ”
 ;

2)

w art. 12 w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu:
„ 

3a)

płatnikowi w wykonaniu obowiązków określonych w art. 143b oraz art. 143c ust. 6;

3b)

innemu dostawcy w wykonaniu obowiązków określonych w art. 143a ust. 1 pkt 2, art. 143b ust. 2 oraz art. 143c ust. 2 i 5;
 ”
 ;

3)

w art. 143:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Jeżeli unikatowy identyfikator podany przez użytkownika jest nieprawidłowy, dostawca nie ponosi odpowiedzialności na podstawie art. 144-146. Dostawca płatnika, a w przypadku, o którym mowa w art. 143a ust. 1 pkt 2, również dostawca odbiorcy, są jednak obowiązani podjąć działania w celu odzyskania kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, w szczególności w trybie i na zasadach określonych w art. 143a-143c. Strony mogą zastrzec w umowie, że dostawca płatnika ma prawo pobrać od płatnika opłatę za odzyskanie środków. Przepis art. 36 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
 ”
 ,

b)

po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

W celu wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, dostawca prowadzi rachunek zwrotu.
 ”
 ;

4)

po art. 143 dodaje się art. 143a-143c w brzmieniu:
„ 

Art. 143a.

1.

W celu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 143 ust. 2 zdanie drugie, dostawca płatnika, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia dokonania zgłoszenia przez płatnika informacji o transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, w przypadku gdy:

1)

prowadzi rachunek płatniczy odbiorcy - pisemnie zawiadamia odbiorcę o:

a)

zgłoszeniu przez płatnika informacji o transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora i możliwości dokonania zwrotu kwoty tej transakcji na rachunek zwrotu dostawcy odbiorcy bez pobierania od odbiorcy opłat,

b)

obowiązku udostępnienia płatnikowi danych osobowych odbiorcy w celu umożliwienia dochodzenia zwrotu kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, jeżeli odbiorca nie dokona jej zwrotu w terminie, o którym mowa w art. 143b ust. 1,

c)

dniu upływu terminu, o którym mowa w art. 143b ust. 1,

d)

numerze rachunku zwrotu;

2)

nie prowadzi rachunku płatniczego odbiorcy - zwraca się do dostawcy odbiorcy o podjęcie działań w celu odzyskania kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, przekazując jednocześnie posiadane informacje niezbędne do ich podjęcia.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w celu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 143 ust. 2 zdanie drugie, przez dostawcę odbiorcy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3.

Odbiorca dokonuje zwrotu kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora na rachunek zwrotu dostawcy odbiorcy. Za dokonanie zwrotu dostawca odbiorcy nie może pobierać od odbiorcy opłat ani prowizji.

4.

Jeżeli dostawca płatnika prowadzi rachunek płatniczy odbiorcy, a odbiorca dokonał zwrotu kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, dostawca płatnika, nie później niż w terminie 1 dnia roboczego od uznania rachunku zwrotu kwotą transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, doprowadza do uznania tą kwotą rachunku płatniczego płatnika, który został nią obciążony.

5.

Jeżeli dostawca płatnika nie prowadzi rachunku płatniczego odbiorcy, a odbiorca dokonał zwrotu kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, dostawca odbiorcy, nie później niż w terminie 1 dnia roboczego od uznania prowadzonego przez siebie rachunku zwrotu, doprowadza do uznania rachunku zwrotu dostawcy płatnika, kwotą transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, a następnie dostawca płatnika nie później niż w terminie 1 dnia roboczego od uznania prowadzonego przez siebie rachunku zwrotu uznaje tą kwotą rachunek płatniczy płatnika, o którym mowa w ust. 4.

6.

Jeżeli doprowadzenie do uznania rachunku płatniczego płatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie jest możliwe, dostawca płatnika, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od uznania rachunku zwrotu, informuje płatnika o możliwości zwrotu kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora na wskazany przez płatnika numer rachunku płatniczego lub poprzez dokonanie wypłaty środków pieniężnych.

7.

Jeżeli płatnik wskazał numer rachunku płatniczego, o którym mowa w ust. 6, dostawca płatnika, nie później niż w terminie 1 dnia roboczego od jego wskazania, doprowadza do uznania tego rachunku kwotą transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora. Jeżeli płatnik nie wskazał numeru rachunku płatniczego, wypłata środków pieniężnych następuje niezwłocznie na żądanie płatnika.

Art. 143b.

1.

Jeżeli działania, o których mowa w art. 143a, w terminie miesiąca od dnia dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 143a ust. 1, nie doprowadziły do odzyskania kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania pisemnego żądania płatnika o udostępnienie danych odbiorcy, dostawca płatnika:

1)

który prowadzi rachunek płatniczy odbiorcy, udostępnia płatnikowi:

a)

imię i nazwisko lub nazwę odbiorcy,

b)

miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres odbiorcy,

2)

który nie prowadzi rachunku płatniczego odbiorcy - zwraca się do dostawcy odbiorcy o przekazanie mu danych, o których mowa w pkt 1 - w celu umożliwienia płatnikowi dochodzenia kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dostawca odbiorcy przekazuje dostawcy płatnika dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania żądania. Dostawca płatnika przekazuje otrzymane dane płatnikowi nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia ich otrzymania.

Art. 143c.

1.

W przypadku usługi przekazu pieniężnego polegającej na transferze środków pieniężnych na rachunek płatniczy dostawcy odbiorcy, świadczonej przez biuro usług płatniczych, płatnikiem, o którym mowa w art. 143a i art. 143b, jest biuro usług płatniczych.

2.

Biuro usług płatniczych, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia dokonania zgłoszenia przez zlecającego przekaz pieniężny informacji o przekazie pieniężnym wykonanym z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, zgłasza swojemu dostawcy transakcję płatniczą wykonaną z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora. Przepis art. 143a stosuje się odpowiednio.

3.

Zwrot kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora następuje na rachunek płatniczy biura usług płatniczych, który został obciążony kwotą tej transakcji. Jeżeli doprowadzenie do uznania rachunku płatniczego, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie jest możliwe, zwrot kwoty transakcji następuje na inny rachunek wskazany przez biuro usług płatniczych.

4.

Biuro usług płatniczych, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od uznania rachunku płatniczego, o którym mowa w ust. 3, kwotą transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, informuje zlecającego przekaz pieniężny o możliwości zwrotu kwoty tej transakcji poprzez dokonanie wypłaty środków pieniężnych. Wypłata następuje niezwłocznie na żądanie zlecającego przekaz pieniężny.

5.

Jeżeli działania, o których mowa w ust. 2-4, nie doprowadziły do odzyskania kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora w terminie miesiąca od dnia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, biuro usług płatniczych, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania pisemnego żądania zlecającego przekaz pieniężny o udostępnienie danych odbiorcy, o których mowa w art. 143b ust. 1 pkt 1, pisemnie przekazuje żądanie swojemu dostawcy. Przepis art. 143b stosuje się odpowiednio.

6.

Biuro usług płatniczych przekazuje otrzymane dane zlecającemu przekaz pieniężny, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia ich otrzymania od swojego dostawcy.
 ”
 ;

5)

po art. 153c dodaje się art. 153d w brzmieniu:
„ 

Art. 153d.

Płatnik, który pozyskuje i wykorzystuje dane, o których mowa w art. 143b ust. 1, w innym celu niż dochodzenie kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora,
podlega grzywnie do 30 000 zł.
 ”
 .

Art. 2.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe   (Dz. U. z 2017 r. poz. 1876, z późn. zm.3)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2361 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 106, 138, 650, 685 i 723.) w art. 105 w ust. 1:

1)

po pkt 1h dodaje się pkt 1i w brzmieniu:
„ 

1i)

dostawcom usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, w zakresie niezbędnym do wykonania obowiązków określonych w art. 143a ust. 1 pkt 2, art. 143b ust. 2 i art. 143c ust. 2 i 5 tej ustawy;
 ”
 ;

2)

w pkt 2 po lit. m dodaje się lit. ma w brzmieniu:
„ 
ma) płatnika w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, w zakresie określonym w art. 143b oraz art. 143c ust. 6 tej ustawy,
 ”
 .

Art. 3.

W ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych   (Dz. U. z 2017 r. poz. 2065, z późn. zm.4)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2486 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 106, 138, 650, 723 i 771.) w art. 9f w ust. 1 po pkt 5c dodaje się pkt 5d i 5e w brzmieniu:
„ 

5d)

płatnikowi w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, w zakresie określonym w art. 143b oraz art. 143c ust. 6 tej ustawy;

5e)

dostawcy usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, w zakresie określonym w art. 143a ust. 1 pkt 2, art. 143b ust. 2 i art. 143c ust. 2 i 5 tej ustawy;
 ”
 .

Art. 4.

1.

Do informacji o transakcjach płatniczych wykonanych z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, zgłoszonych przez płatników przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

2.

Przepis ust. 1 nie ogranicza uprawnień płatników do ponownego zgłoszenia informacji o transakcjach płatniczych wykonanych z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, które miały miejsce przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. W tym przypadku stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

3.

Do informacji o transakcjach płatniczych wykonanych z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy a zgłoszonych przez płatników po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 5.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
1)
Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz. Urz. UE L 337 z 23.12.2015, str. 35).
2)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2361 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 106, 138, 650, 685 i 723.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2486 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62, 106, 138, 650, 723 i 771.