Treść ustawy

Art. 1.

W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2016 r. poz. 1688 oraz z 2017 r. poz. 1566 i 1567) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2 w ust. 1 pkt 16 otrzymuje brzmienie:

„

16)

prowadzenie porównań międzylaboratoryjnych i badań biegłości;

”

;

2)

w art. 28f w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

udział w porównaniach międzylaboratoryjnych i badaniach biegłości.

”

;

3)

w art. 28g:

a)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„

3.

Do zadań krajowego laboratorium referencyjnego i wzorcującego należy zapewnienie nadzoru nad jakością badań powietrza atmosferycznego, wykonywanych w ramach programów państwowego monitoringu środowiska, poprzez:

1)

organizowanie i wykonywanie porównań międzylaboratoryjnych i badań biegłości;

2)

dokonywanie przeglądów systemów zapewnienia i kontroli jakości w instytucjach obsługujących sieci pomiarowe i poszczególne punkty pomiarowe co najmniej raz na pięć lat;

3)

koordynację właściwego stosowania metodyk referencyjnych i wykazywania równoważności metodyk niereferencyjnych;

4)

wdrażanie nowych metod badawczych;

5)

uczestniczenie, przynajmniej raz na trzy lata, w programach zapewnienia jakości organizowanych przez Komisję Europejską.

”

b)

po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„

3a.

Zapewnienie nadzoru, o którym mowa w ust. 3, w odniesieniu do badań wykonywanych przez laboratoria, o których mowa w art. 28f ust. 1, polega również na:

1)

ujednolicaniu metod i procedur badawczych;

2)

szkoleniu pracowników tych laboratoriów w zakresie nowych metod badawczych;

3)

koordynacji na terenie kraju udziału w programach zapewnienia jakości organizowanych przez Komisję Europejską;

4)

wspieraniu prac prowadzonych przez europejską sieć krajowych laboratoriów referencyjnych ustanowioną przez Komisję Europejską.

”

Art. 2.

W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 88 dodaje się ust. 5-11 w brzmieniu:

„

5.

Na potrzeby dokonywania oceny jakości powietrza, analiz rozprzestrzeniania się substancji w powietrzu oraz prognoz zmian jego jakości uzyskiwanych w ramach państwowego monitoringu środowiska wykonuje się modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania.

6.

Modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania wykonuje się na potrzeby:

1)

dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu i klasyfikacji stref, o których mowa w art. 89;

2)

ustalenia odpowiedniego sposobu oceny jakości powietrza w poszczególnych strefach, o którym mowa w ust. 2;

3)

określania ryzyka przekroczeń poziomów dopuszczalnych albo przekroczeń poziomów docelowych lub dopuszczalnych, powiększonych o margines tolerancji, lub poziomów alarmowych oraz celów długoterminowych, spowodowanych przenoszeniem zanieczyszczeń z terytorium innego państwa, o których mowa w art. 92a ust. 1, dla każdego roku podlegającego ocenie, o której mowa w art. 89;

4)

określania ryzyka wystąpienia przekroczenia poziomu alarmowego, dopuszczalnego lub docelowego substancji w powietrzu albo wystąpienia przekroczenia poziomu alarmowego, dopuszczalnego lub docelowego substancji, o którym mowa w art. 93 ust. 1;

5)

wyznaczania reprezentatywności stanowisk pomiarowych, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 3;

6)

prognozowania stężeń substancji w powietrzu na potrzeby opracowania krajowego programu ochrony powietrza, o którym mowa w art. 91c.

7.

Modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania wykonuje Instytut Ochrony Środowiska - Państwowy Instytut Badawczy, zwany dalej „Instytutem Ochrony Środowiska”.

8.

Instytut Ochrony Środowiska współpracuje z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska przy rozwijaniu badań naukowych dotyczących modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu, a także narzędzi do tego modelowania. Warunki i szczegółowy zakres tej współpracy określa porozumienie zawarte pomiędzy tymi podmiotami.

9.

Zadania Instytutu Ochrony Środowiska, o których mowa w ust. 7 i 8, są finansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach celu określonego w art. 400a ust. 1 pkt 15.

10.

Zadanie, o którym mowa w ust. 8, jest finansowane w wysokości określonej w porozumieniu zawartym pomiędzy Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, ministrem właściwym do spraw środowiska, Instytutem Ochrony Środowiska i Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska.

11.

Finansowanie zadań, o których mowa w ust. 7 i 8, następuje z zachowaniem trybu i zasad udzielania i rozliczania dotacji przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, ustalanych na podstawie art. 400h ust. 2 pkt 7.

”

;

2)

w art. 90:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„

1.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska dokonuje oceny poziomów substancji w powietrzu w strefach na podstawie wyników pomiarów lub innych metod oceny jakości powietrza, w tym modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu.

”

b)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„

1a.

W przypadku dokonywania oceny poziomów substancji w powietrzu z wykorzystaniem metod modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu wojewódzki inspektor ochrony środowiska posługuje się wynikami modelowania i analizami, o których mowa w art. 88 ust. 6 pkt 1 i 2.

”

c)

w ust. 4:

-

pkt 1-3 otrzymują brzmienie:

„

1)

zakresy wymaganych pomiarów, z podziałem na pomiary ciągłe oraz wskaźnikowe;

2)

kryteria lokalizacji punktów pomiarowych oraz wymagania dotyczące reprezentatywności stanowisk pomiarowych;

3)

minimalna liczba stałych stanowisk pomiarowych z uwzględnieniem źródeł emisji;

”

,
-
pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„
5)

przypadki, gdy ocena jakości powietrza:

a)

powinna być dokonywana metodami pomiarowymi,

b)

może być dokonywana:

-

przy zastosowaniu kombinacji metod pomiarowych i metod modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu,

-

metodami modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu lub innymi metodami szacowania;
”

,
-

pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„

7)

wymagania dotyczące jakości pomiarów i innych metod oceny jakości powietrza, w tym modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu, oraz dokumentacji dotyczącej uzasadnienia lokalizacji punktów pomiarowych, w tym jej zakres;

”

,

d)

w ust. 5:

-

uchyla się pkt 2,
-

pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

zakres i cel prowadzenia pomiarów wspomagających ocenę jakości powietrza, w szczególności zakres prowadzenia analiz składu chemicznego pyłu.

”

,

e)

w ust. 6 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

sprawuje nadzór nad koordynacją na terenie kraju udziału w programach zapewnienia jakości organizowanych przez Komisję Europejską.

”

;

3)

w art. 92a po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„

1a.

Ryzyko przekroczeń poziomów dopuszczalnych albo przekroczeń poziomów docelowych lub dopuszczalnych, powiększonych o margines tolerancji, lub poziomów alarmowych oraz celów długoterminowych, spowodowanych przenoszeniem zanieczyszczeń z terytorium innego państwa, ocenia się na podstawie wyników pomiarów lub przy wykorzystaniu wyników modelowania i analiz, o których mowa w art. 88 ust. 6 pkt 3.

”

;

4)

w art. 93 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„

1a.

Ryzyko wystąpienia przekroczenia poziomu alarmowego, dopuszczalnego lub docelowego substancji w powietrzu oraz wystąpienie przekroczenia poziomu alarmowego, dopuszczalnego lub docelowego substancji ocenia się na podstawie wyników pomiarów lub przy wykorzystaniu wyników modelowania i analiz, o których mowa w art. 88 ust. 6 pkt 4.

”

;

5)

w art. 94:

a)

po ust. 1e dodaje się ust. 1f-1h w brzmieniu:

„

1f.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje Instytutowi Ochrony Środowiska wyniki pomiarów, o których mowa w art. 90 ust. 1, na potrzeby wykonywania przez Instytut Ochrony Środowiska modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analiz wyników tego modelowania.

1g.

Instytut Ochrony Środowiska przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska wyniki modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania, na potrzeby realizacji zadań, o których mowa w art. 88 ust. 6 pkt 1-5.

1h.

Instytut Ochrony Środowiska przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska wyniki modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania, na potrzeby realizacji zadania, o którym mowa w art. 88 ust. 6 pkt 6.

”

b)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„

3.

Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 i 1f-2a, biorąc pod uwagę konieczność gromadzenia danych i informacji na potrzeby krajowe i zobowiązań międzynarodowych.

”

Art. 3.

1.

W latach 2017-2026 maksymalny limit wydatków Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w:

1)

2017 r. - 0,00 zł;

2)

2018 r. - 0,00 zł;

3)

2019 r. - 540 000 zł;

4)

2020 r. - 650 000 zł;

5)

2021 r. - 650 000 zł;

6)

2022 r. - 650 000 zł;

7)

2023 r. - 650 000 zł;

8)

2024 r. - 650 000 zł;

9)

2025 r. - 650 000 zł;

10)

2026 r. - 650 000 zł.

2.

W latach 2017-2026 maksymalny limit wydatków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi w:

1)

2017 r. - 0,00 zł;

2)

2018 r. - 3 150 000 zł;

3)

2019 r. - 2 670 000 zł;

4)

2020 r. - 2 030 000 zł;

5)

2021 r. - 1 970 000 zł;

6)

2022 r. - 2 030 000 zł;

7)

2023 r. - 1 970 000 zł;

8)

2024 r. - 2 230 000 zł;

9)

2025 r. - 1 970 000 zł;

10)

2026 r. - 2 030 000 zł.

3.

W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków określonego w ust. 2 wprowadza się mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu wydatków przeznaczonych na sfinansowanie zadań, o których mowa w art. 88 ust. 7 i 8 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

4.

Ograniczenie wydatków, o którym mowa w ust. 3, polega na ograniczeniu zakresu:

1)

współpracy, o której mowa w art. 88 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, albo jej zawieszeniu w danym roku budżetowym;

2)

modelowania matematycznego transportu i przemian substancji w powietrzu na potrzeby wyznaczania reprezentatywności stanowisk pomiarowych, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2.

5.

Mechanizm korygujący nie może stwarzać zagrożenia utraty możliwości realizacji obowiązków Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z art. 6, art. 7, art. 10 i art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2008, str. 1, z późn. zm.), art. 4 dyrektywy 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu (Dz. Urz. UE L 23 z 26.01.2005, str. 3, z późn. zm.), art. 9 i art. 10 decyzji wykonawczej Komisji 2011/850/UE z dnia 12 grudnia 2011 r. ustanawiającej zasady stosowania dyrektyw 2004/107/WE i 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do systemu wzajemnej wymiany informacji oraz sprawozdań dotyczących jakości otaczającego powietrza (Dz. Urz. UE L 335 z 17.12.2011, str. 86, z późn. zm.) oraz zagrożenia możliwości wykonania zadania, o którym mowa w art. 88 ust. 6 pkt 1-3 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

6.

Minister właściwy do spraw środowiska monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 2, oraz w razie potrzeby wdraża mechanizm korygujący.

Art. 4.

1.

Modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania na potrzeby, o których mowa w art. 88 ust. 6 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wykonuje się po raz pierwszy w 2019 r. i dotyczą one oceny poziomów substancji w powietrzu w 2018 r.

2.

Modelowanie matematyczne transportu i przemian substancji w powietrzu oraz analizy wyników tego modelowania na potrzeby, o których mowa w art. 88 ust. 6 pkt 2-4 i 6 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wykonuje się po raz pierwszy w 2019 r.

Art. 5.

1.

Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

2.

Do badań powietrza atmosferycznego wykonywanych na podstawie umów, o których mowa w art. 28f ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisy art. 28g ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się po upływie 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6.

1.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2, jednak nie dłużej niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 94 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 94 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 7.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Komisji (UE) 2015/1480 z dnia 28 sierpnia 2015 r. zmieniającą niektóre załączniki do dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/107/WE i 2008/50/WE ustanawiających przepisy dotyczące metod referencyjnych, zatwierdzania danych i lokalizacji punktów pomiarowych do oceny jakości powietrza (Dz. Urz. UE L 226 z 29.08.2015, str. 4).

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 785, 898, 1089, 1529, 1566, 1888, 1999, 2056, 2180 i 2290 oraz z 2018 r. poz. 9.

Zmiana wymienionej dyrektywy została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 226 z 29.08.2015, str. 4.

Zmiany wymienionej dyrektywy zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 109 oraz Dz. Urz. UE L 226 z 29.08.2015, str. 4.

Zmiana wymienionej decyzji została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 36.