Art. 2.
Nadawcy programów telewizyjnych są obowiązani do zapewnienia dostępności audycji dla
osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych
z powodu dysfunkcji narządu słuchu, poprzez wprowadzenie udogodnień dla osób niepełnosprawnych,
o których mowa w art. 18a ustawy zmienianej w art. 1, tak aby:
1)
w 2019 r. co najmniej 15% kwartalnego czasu nadawania programu,
2)
w 2020 r. i 2021 r. co najmniej 25% kwartalnego czasu nadawania programu,
3)
w 2022 r. i 2023 r. co najmniej 35% kwartalnego czasu nadawania programu,
4)
od 2024 r. co najmniej 50% kwartalnego czasu nadawania programu
- z wyłączeniem reklam i telesprzedaży, posiadało takie udogodnienia.
Art. 3.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 18a ust. 2 ustawy zmienianej
w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na
podstawie art. 18a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2019 r.
Art. 4.
Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji przedstawi w roku 2025 Sejmowi,
Senatowi oraz ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
informację o realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 18a ust. 1 ustawy zmienianej
w art. 1, oraz o możliwości zwiększenia poziomu udogodnień dla osób niepełnosprawnych
w kwartalnym czasie nadawania programu.
Art. 5.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt
2 i art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.