po rozpoznaniu w trybie
art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072), na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 maja 2018 r., wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich
o zbadanie zgodności:
art. 56 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) w zakresie, w jakim wyłącza dopuszczalność zaskarżenia zażaleniem postanowienia wydanego
na podstawie art. 56 § 2 ustawy -
Kodeks postępowania karnego i odnoszącego się do oskarżyciela posiłkowego, z art. 45 ust. 1 w związku z
art. 78 w związku z art. 176 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,
Art. 56 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. z 2017 r. poz. 1904, ze zm.) w zakresie, w jakim wyłącza dopuszczalność zaskarżenia zażaleniem postanowienia wydanego
na podstawie art. 56 § 2 ustawy -
Kodeks postępowania karnego odnoszącego się do oskarżyciela posiłkowego, jest niezgodny z art. 78 w związku z
art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
na podstawie
art. 59 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.