Zmianyprzyjęte w Londynie dnia 25 listopada 2016 r.do załącznika do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r.

Spis treści

Treść

Przekład
REZOLUCJA MSC.416(97)
(przyjęta 25 listopada 2016)
ZMIANY DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O WYMAGANIACH W ZAKRESIE WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW ORAZ PEŁNIENIA WACHT (STCW) z 1978 r., Z PÓŹNIEJSZYMI ZMIANAMI
KOMITET BEZPIECZEŃSTWA NA MORZU,
POWOŁUJĄC SIĘ na artykuł 28 lit. b) Konwencji o Międzynarodowej Organizacji Morskiej dotyczący funkcjonowania Komitetu,
POWOŁUJĄC SIĘ TAKŻE na artykuł XII Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z 1978 r. (zwanej dalej „Konwencją”), dotyczący procedur dokonywania zmian do Konwencji,
PRZYPOMINAJĄC PONADTO, że Komitet, na mocy rezolucji MSC.368(94), przyjął, między innymi, nowy rozdział XIV Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS) z 1974 r., ze zmianami,
PRZYPOMINAJĄC TAKŻE, że Komitet, na mocy rezolucji MSC.385 (94), przyjął Międzynarodowy Kodeks dla statków eksploatowanych na wodach polarnych (Kodeks polarny), który zacznie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2017 r., z chwilą wejścia w tycie nowego XIV rozdziału Konwencji SOLAS,
STWIERDZAJĄC, ze będzie okres przejściowy między wejściem w życie Kodeksu polarnego i zmian do Konwencji STCW, oraz to, źe sekcja B-V/g Kodeksu STCW zapewnia wskazówki dotyczące szkolenia kapitanów i oficerów na statkach pływających na wodach polarnych, które powinny być stosowane przez administracje w okresie przejściowym,
PRZYPOMINAJĄC TAKŻE, że Komitet, na 96. sesji postanowił przekazać państwom członkowskim jedną rezolucję dotyczącą zmian do Konwencji, łącznie ze zmianami dotyczącymi Kodeksu polarnego oraz szkoleń wydawania świadectw personelowi statków pasażerskich,
UWZGLĘDNIAJĄC na swojej 97. sesji zmiany do Konwencji zaproponowane i przesłane zgodnie z jej artykułem XII pkt 1 lit. a) ppkt (1),

1

PRZYJMUJE, zgodnie z artykułem XII pkt 1 lit. a) ppkt (iv) Konwencji, zmiany do Konwencji, których tekst jest zapisany w załączniku do niniejszej rezolucji;

2

POSTANAWIA, zgodnie z artykułem XII pkt 1) lit. a) ppkt (vii) akapit drugi Konwencji, że wspomniane zmiany uznaje się za przyjęte z dniem 1 stycznia 2018 r., chyba że przed tym dniem, więcej niż jedna trzecia Stron lub Stron, których łączna flota handlowa stanowi nie mniej niż 50 % pojemności brutto światowej floty handlowej obejmującej statki z rejestru brutto 100 ton lub większej, przekazały Sekretarza Generalnego Organizacji sprzeciw wobec zmian;

3

ZACHĘCA Strony do zwrócenia uwagi, że zgodnie z artykułem XII pkt 1 lit. a) ppkt (ix) Konwencji, zmiany zawarte w załączniku do niej wchodzę w życie z dniem 1 lipca 2018 r. po ich akceptacji, zgodnie z pkt 2 powyżej;

4

ZALECA Stronom wdrożenie zmian do prawidła I/1.1, prawidła I/11 i prawidła V/4 na wczesnym etapie;

5

ZACHĘCA Strony, aby uznawały świadectwa wydane marynarzom przez Stronę na wczesnym etapie, zgodnie z pkt 4 powyżej i przed wejściem w życie zmian do prawidła V/4;

6

ZWRACA SIĘ do Sekretarza Generalnego, dla celów artykułu XII pkt 1) lit. a) ppkt (v) Konwencji, o przekazanie wszystkim Stronom Konwencji poświadczonych kopii niniejszej rezolucji i tekstu zmian zapisanych w załączniku;

7

ZWRACA SIĘ TAKŻE do Sekretarza Generalnego o przekazanie kopii niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem członkom Organizacji, którzy nie są Stronami Konwencji.

Załącznik nr 1   -   Zmiany do międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht (Konwencja STCW) z 1978r., z późniejszymi zmianami

   Rozdział I   

Przepisy ogólne

1

W prawidle I/1.1 dodaje się definicje w brzmieniu:
„ 

.42

Kodeks polarny oznacza Międzynarodowy kodeks dla statków eksploatowanych na wodach polarnych, zgodnie z definicją zawartą w Konwencji SOLAS, prawidło XIV/1.1.

.43

Wody polarne oznaczają wody arktyczne i/lub obszar Antarktydy, w rozumieniu prawideł XIV/1.2 do XIV/1.4 Konwencji SOLAS.
 ”

2

W prawidle I/11, po istniejącym pkt 3 dodaje się nowy ustęp w poniższym brzmieniu, a kolejne ustępy zostają odpowiednio przenumerowane:
„ 

4

Każdy kapitan lub oficer, w celu dalszej praktyki pływania na statkach eksploatowanych na wodach polarnych, spełnia wymagania określone w pkt 1 niniejszego prawidła i jest zobowiązany, w odstępach czasu nieprzekraczających pięciu lat, wykazać ciągłość kompetencji zawodowych w odniesieniu do statków eksploatowanych na wodach polarnych, zgodnie z sekcją A-1/11, pkt 4 Kodeksu STCW.
 ”

   Rozdział V   

Szczególne wymagania szkoleniowe dotyczące personelu na statkach niektórych typów

3

W rozdziale V, dotychczasowe prawidło V/2 otrzymuje brzmienie:
„ 
Prawidło V/2
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach pasażerskich

1

Niniejsze prawidło stosuje się do kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach pasażerskich uprawiających żeglugę międzynarodową. Administracje określają stosowanie tych wymogów względem personelu na statkach pasażerskich uprawiających żeglugę krajową.

2

Wszystkie osoby pełniące służbę na statku pasażerskim, przed powierzeniem im obowiązków pokładowych, muszą spełniać wymagania określone w sekcji A-VI/1 pkt 1 Kodeksu STCW.

3

Kapitanowie, oficerowie, marynarze oraz inny personel na statkach pasażerskich muszą ukończyć szkolenie określone w ustępach 5 do 9 poniżej, zgodnie z ich stanowiskiem, obowiązkami i zakresem odpowiedzialności.

4

Kapitanowie, oficerowie, marynarze i inne osoby zobowiązane odbyć szkolenie zgodnie z pkt 7 do 9 poniżej, w odstępach czasu nieprzekraczających pięciu lat, podejmują odpowiednie szkolenie odnawiające lub przedkładają dowody osiągnięcia wymaganego poziomu kompetencji w ciągu ostatnich pięciu lat

5

Personel pełniący służbę na statkach pasażerskich przechodzi szkolenie zapoznawcze dotyczące sytuacji zagrożeń na statkach pasażerskich, odpowiednie do ich stanowiska, obowiązków i zakresu odpowiedzialności, określone w sekcji A-V/2 pkt 1 Kodeksu STCW.

6

Personel bezpośrednio obsługujący pasażerów w części pasażerskiej statku przechodzi szkolenie w zakresie bezpieczeństwa określone w sekcji A-V/2 pkt 2 Kodeksu STCW.

7

Kapitanowie, oficerowie i marynarze posiadający kwalifikacje zgodnie z rozdziałami II, III i VII, oraz inny personel wyznaczony w rozkładzie alarmowym do pomocy pasażerom w przypadkach zagrożenia na statkach pasażerskich, przechodzą szkolenie kierowania tłumem na statku pasażerskim określone w sekcji A-V/2 pkt 3 Kodeksu STCW.

8

Kapitanowie, starsi oficerowie mechanicy, starsi oficerowie, drudzy oficerowie mechanicy oraz wszystkie inne osoby zgodnie z rozkładem alarmowym odpowiedzialne za bezpieczeństwo pasażerów w sytuacjach zagrożenia na statkach pasażerskich przechodzą zatwierdzone szkolenie w zakresie zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich, określone w sekcji A-V/2 pkt 4 Kodeksu STCW.

9

Kapitanowie, starsi oficerowie mechanicy, starsi oficerowie, drudzy oficerowie mechanicy oraz wszystkie inne osoby bezpośrednio odpowiedzialne za zaokrętowanie i wyokrętowanie pasażerów, załadunek, wyładunek lub zabezpieczenie ładunku, lub za zamykanie otworów w kadłubie na pokładzie statków pasażerskich typu ro-ro, przechodzą zatwierdzone szkolenie w zakresie bezpieczeństwa pasażerów i ładunku oraz szczelności kadłuba, określone w sekcji A-V/2 pkt 5 Kodeksu STCW.

10

Administracje zapewniają wydanie dokumentu poświadczającego ukończenie szkolenia wszystkim osobom, których kwalifikacje uznano zgodnie z pkt 6 do 9 niniejszego prawidła.
 ”

4.

W rozdziale V dodaje się prawidło w brzmieniu:
„ 
Prawidło V/4
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów i oficerów pokładowych na statki eksploatowane na wodach polarnych.

1

Kapitanowie, starsi oficerowie oraz oficerowie wachtowi na statkach eksploatowanych na wodach polarnych muszą posiadać świadectwo podstawowego szkolenia na statki eksploatowane na wodach polarnych, zgodnie z wymogami zawartymi w Kodeksie polarnym.

2

Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia podstawowego na statki eksploatowane na wodach polarnych musi przejść zatwierdzone szkolenie podstawowe na statki eksploatowane na wodach polarnych oraz spełniać standard kompetencji określony w sekcji A-V/4 pkt 1 Kodeksu STCW.

3

Kapitanowie i starsi oficerowie na statkach eksploatowanych na wodach polarnych posiadają świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych, zgodnie z wymogami Kodeksu polarnego.

4

Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych:

.1

spełnia wymogi do wydania świadectwa podstawowego przeszkolenia na statki eksploatowane na wodach polarnych;

.2

ma co najmniej dwa (2) miesiące poświadczonej praktyki pływania w dziale pokładowym na poziomie zarządzania, lub pełnienia obowiązków wachtowych na poziomie operacyjnym na wodach polarnych, lub inną równoważną poświadczoną praktykę pływania; oraz

.3

odbył zatwierdzone zaawansowane szkolenie na statki eksploatowane na wodach polarnych oraz spełnia standard kompetencji określony w sekcji A-V/4 pkt 2 Kodeksu STCW.

5

Administracje zapewniają wydawanie świadectw przeszkolenia marynarzom, którzy posiadają kwalifikacje zgodnie z pkt 2 lub 4..
Przepisy przejściowe

6

Do 1 lipca 2020 r., marynarze którzy rozpoczęli poświadczoną praktykę pływania na wodach polarnych przed 1 lipca 2018 r. powinni wykazać, że spełniają wymogi określone w pkt 2 poprzez:

.1

odbycie poświadczonej praktyki pływania na statku eksploatowanym na wodach polarnych lub równoważnej poświadczonej praktyki pływania, pełniąc obowiązki w dziale pokładowym na poziomie operacyjnym lub zarządzania, przez łączny okres co najmniej trzech miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat; lub

.2

ukończenie szkolenia na statki eksploatowane na wodach polarnych, spełniającego wytyczne ustanowione przez Organizację.

7

Do 1 lipca 2020 r., marynarze, którzy rozpoczęli poświadczoną praktykę pływania na wodach polarnych przed 1 lipca 2018 r. powinni wykazać, że spełniają wymogi określone w pkt 4 poprzez:

.1

odbycie poświadczonej praktyki pływania na statku eksploatowanym na wodach polarnych lub równoważnej poświadczonej praktyki pływania, pełniąc obowiązki w dziale pokładowym na poziomie zarządzania, przez łączny okres co najmniej trzech miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat; lub

.2

ukończenie szkolenia spełniającego wytyczne ustanowione przez Organizację dla statków eksploatowanych na wodach polarnych1 oraz odbycie poświadczonej praktyki pływania na statku eksploatowanym na wodach polarnych lub równoważnej poświadczonej praktyki pływania, pełniąc obowiązki w dziale pokładowym na poziomie zarządzania, przez łączny okres co najmniej dwóch miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat.
 ”

Dodatek nr 1   -   Rezolucja MSC.417(97) (przyjęta 25 listopada 2016) zmiany do części a kodeksu wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw i pełnienia wacht (STCW)

REZOLUCJA MSC.417(97)
(przyjęta 25 listopada 2016)
ZMIANY DO CZĘŚCI A KODEKSU WYSZKOLENIA MARYNARZY, WYDAWANIA IM ŚWIADECTW I PEŁNIENIA WACHT (STCW)
KOMITET BEZPIECZEŃSTWA NA MORZU,
POWOŁUJĄC SIĘ na artykuł 28 lit. b) Konwencji o Międzynarodowej Organizacji Morskiej dotyczący funkcjonowania Komitetu,
POWOŁUJĄC SIĘ TAKŻE na artykuł XII i prawidło I/1.23 Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht, z 1978 r. (zwanej dalej „Konwencją”), dotyczące procedur wprowadzania zmian do części A Kodeksu wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht (Kodeks STCW),
STWIERDZAJĄC, źe będzie okres przejściowy między wejściem w życie Kodeksu polarnego przyjętego przez rezolucję MSC.385 (94) i poprawkami do Konwencji STCW, oraz to, że sekcja B-V/g Kodeksu STCW, zapewnia wskazówki dotyczące szkolenia kapitanów i oficerów na statkach pływających na wodach polarnych, które powinny być stosowane przez administracje w okresie przejściowym,
PO UWZGLĘDNIENIU na 97. sesji zmian do części A Kodeksu STCW, zaproponowane i rozesłane zgodnie z artykułem XI) pkt 1 lit. a) ppkt (I) Konwencji,

1

PRZYJMUJE, zgodnie z artykułem XII pkt 1 lit a) ppkt (iv), zmiany do Kodeksu STCW, których tekst znajduje się w załączniku do niniejszej rezolucji;

2

POSTANAWIA, zgodnie z artykułem XII pkt 1 lit. a) ppkt (vii) akapit drugi Konwencji, że wspomniane zmiany do Kodeksu STCW uznaje się za przyjęte z dniem [1 stycznia 2018 r.], chyba że przed tym dniem, więcej niż jedna trzecia Stron Konwencji lub Stron, których połączone floty handlowe stanowią nie mniej niż 50% pojemności brutto światowej floty handlowej obejmującej statki z rejestru brutto o pojemności 100 ton lub więcej, zgłosi Sekretarzowi Generalnemu sprzeciw wobec tych zmian;

3

ZACHĘCA Strony do zwrócenia uwagi, iż zgodnie z artykułem XII pkt 1 lit. a) ppkt (ix) Konwencji, zawarte w załączniku zmiany do Kodeksu STCW wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2018 r., po ich akceptacji zgodnie z pkt 2 powyżej;

4

ZALECA Stronom wdrożenie zmian do sekcji A-I/11 i A-V/4 na wczesnym etapie;

5

ZWRACA SIĘ do Sekretarza Generalnego, dla celów artykułu XII pkt 1 lit. a) ppkt (v) Konwencji, o przekazanie poświadczonych kopii niniejszej rezolucji i tekstu zmian zawartych w załączniku wszystkim Stronom Konwencji;

6

ZWRACA SIĘ RÓWNIEŻ do Sekretarza Generalnego o przekazanie kopii niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem członkom Organizacji nie będącym Stronami Konwencji

Załącznik nr 2   -   Zmiany do części A Kodeksu wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht (STCW)

   Rozdział I   

Przepisy ogólne

1

W sekcji A-I/11, po istniejącym pkt 3 dodaje się nowy pkt 4 w brzmieniu:
„ 

4

Ciągłość kompetencji zawodowych kapitanów i oficerów na statkach eksploatowanych na wodach polarnych, zgodnie z wymogami prawidła I/11, stwierdza się na podstawie:

.1

poświadczonej praktyki pływania, obejmującej pełnienie funkcji odpowiednich do posiadanego dyplomu, przez łączny okres co najmniej dwóch miesięcy w okresie ostatnich pięciu lat; lub

.2

pełnienie funkcji uważanych za równoważne z praktyką pływania wymaganą zgodnie z pkt 4.1; lub

.3

zdania zatwierdzonego egzaminu; lub

.4

pomyślne ukończenie zatwierdzonego kursu lub kursów szkoleniowych.
 ”

2

W sekcji A-I/14, po istniejącym pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„ 

4

Armatorzy zapewniają ukończenie przez kapitanów i oficerów swoich statków pasażerskich szkolenia zapoznawczego mającego na celu nabycie umiejętności odpowiednich do stanowiska jakie mają zajmować, podejmowanych obowiązków i zakresu odpowiedzialności, biorąc pod uwagę wytyczne podane w sekcji B-I/14, pkt 3 niniejszego Kodeksu.
 ”

   Rozdział V   

Standardy dotyczące szczególnych wymagań szkoleniowych dla personelu na statkach niektórych typów

3

W rozdziale V, dotychczasowa sekcja V/2 otrzymuje brzmienie:
„ 
Sekcja A-V/2
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów, oficerów, marynarzy oraz innego personelu na statkach pasażerskich
Szkolenie zapoznawcze dotyczące zagrożeń na statkach pasażerskich

1

Przed przydzieleniem obowiązków, każdy członek załogi statków pasażerskich uprawiających żeglugę międzynarodową uzyskuje umiejętności odpowiednie do swoich obowiązków i zakresu odpowiedzialności:
Udział w realizacji planów awaryjnych, instrukcji i procedur

.1

zapoznanie się z:

.1.1

ogólnymi środkami bezpieczeństwa na statku;

.1.2

rozmieszczeniem niezbędnego wyposażenia zapewniającego bezpieczeństwo i wyposażenia awaryjnego, obejmującego środki ratunkowe;

.1.3

znaczeniem własnego zachowania w sytuacji zagrożenia; oraz

.1.4

ograniczeniami w korzystaniu z wind podczas zagrożenia.
Udział w skutecznej komunikacji z posażeromi w sytuacji zagrożenia

.2

Zdolność do:

.2.1

porozumiewania się w języku roboczym używanym na statku;

.2.2

niewerbalnego przekazywania informacji dotyczących bezpieczeństwa; oraz

.2.3

rozumienia jednego z języków, w których komunikaty o zagrożeniu mogą być ogłaszane na statku w sytuacji zagrożenia lub podczas alarmów próbnych.
Szkolenie dotyczące bezpieczeństwa dla personelu bezpośrednio obsługującego pasażerów w części pasażerskiej

2

Przed przydzieleniem obowiązków na statku, dodatkowe szkolenia w zakresie bezpieczeństwa wymagane przez prawidło V/2, pkt 6, zapewnia osiągnięcie przez personel następujących umiejętności:
Komunikacja

.1

Zdolność do porozumiewania się z pasażerami w sytuacji zagrożenia, biorąc pod uwagą:

.1.1

język lub języki jakimi pasażerowie posługują się najczęściej na danej trasie;

.1.2

prawdopodobieństwo, iż umiejętność posługiwania się podstawowym zasobem słów w języku angielskim przy udzielaniu instrukcji może umożliwić porozumiewanie się z pasażerem potrzebującym pomocy, bez względu na to czy pasażer i członek załogi posługują się wspólnym językiem;

.1.3

ewentualną potrzebę porozumiewania się w sytuacji zagrożenia w inny sposób, np. poprzez demonstrację, sygnały ręczne lub zwracanie uwagi na rozmieszczenie instrukcji, miejsc zbiórki, środków ratunkowych lub dróg ewakuacyjnych, kiedy komunikacja ustna jest niepraktyczna;

.1.4

zakres, w jakim pełne instrukcje dotyczące bezpieczeństwa zostały przekazane pasażerom w ich ojczystym języku lub językach;

.1.5

języki, w jakich komunikaty o zagrożeniu mogą być nadawane w sytuacji zagrożenia, lub podczas alarmów ćwiczebnych, aby przekazać pasażerom istotne wskazówki i ułatwić członkom załogi udzielanie pomocy pasażerom.
Środki ratunkowe

.2

Umiejętność zademonstrowania pasażerom, jak korzystać z indywidualnych środków ratunkowych.
Procedury okrętowania pasażerów

.3

Zaokrętowanie i wyokrętowanie pasażerów, ze zwróceniem szczególnej uwagi na osoby niepełnosprawne i wymagające pomocy.
Szkolenie w zakresie kierowania tłumem na statku pasażerskim

3

Przed przydzieleniem obowiązków na statku, kapitanowie, oficerowie, marynarze, posiadający kwalifikacje zgodne z rozdziałami II, III i VII oraz personel wyznaczony w rozkładzie alarmowym do pomocy pasażerom w przypadkach zagrożenia muszą:

1.

przejść szkolenie w zakresie kierowania tłumem zgodnie z wymogami prawidła V/2, pkt 7, jak określono w tabeli A-V/2-1;

2.

spełnić wymóg okazania dowodów, iż ukończyli szkolenie zgodnie z wymaganiami zawartymi w tabeli A-V/2 -1.
Szkolenie w zakresie zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich

4

Przed przydzieleniem obowiązków na statku, kapitanowie, oficerowie mechanicy, starsi oficerowie, drudzy oficerowie mechanicy oraz wszystkie inne osoby wyznaczone w rozkładzie alarmowym jako odpowiedzialne za bezpieczeństwo pasażerów w sytuacjach zagrożenia muszą:

1.

pomyślnie ukończyć zatwierdzone szkolenie z zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich wymagane prawidłem V/2, pkt 8, jak określono w tabeli V/2-2;

2.

spełniać wymóg okazania dowodów, że osiągnęli wymagany standard kompetencji zgodnie z metodami i kryteriami oceny kompetencji określonymi w kolumnach 3 i 4 w tabeli V/2-2.
Szkolenie w zakresie bezpieczeństwa pasażerów, ładunku i szczelności kadłuba

5

Przed przydzieleniem obowiązków na statku, kapitanowie, starsi oficerowie, starsi oficerowie mechanicy, drudzy oficerowie mechanicy i osoby bezpośrednio odpowiedzialne za okrętowanie i wyokrętowanie pasażerów, załadunek, wyładunek i zabezpieczenie ładunku, lub za zamykanie otworów w kadłubie na statkach pasażerskich typu ro-ro, jak wymaga tego prawidło V/2, pkt 9, muszą ukończyć szkolenie gwarantujące co najmniej osiągnięcie umiejętności odpowiednich do swoich obowiązków i zakresu odpowiedzialności:
Procedury załadunkowe i okrętowania

.1

umiejętność prawidłowego stosowania procedur ustanowionych dla statku dotyczące:

.1.1

załadunku i wyładunku pojazdów, wagonów kolejowych i innych jednostek transportujących ładunek, oraz związanej z tym komunikacji;

.1.2

opuszczania i podnoszenia ramp;

.1.3

układania i składowania chowanych pokładów samochodowych; oraz

.1.4

okrętowania i wyokrętowania pasażerów, ze zwróceniem szczególne] uwagi na osoby niepełnosprawne 1 wymagające pomocy.
Przewóz towarów niebezpiecznych.

.2

Umiejętność stosowania specjalnych zabezpieczeń, procedur oraz spełniania wymagań dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych na statkach pasażerskich typu ro-ro.
Mocowanie ładunków

.3

Umiejętność:

.3.1

prawidłowego stosowania przepisów Kodeksu bezpiecznego postępowania przy rozmieszczaniu 1 mocowaniu ładunków odnośnie pojazdów, wagonów kolejowych i innych jednostek transportujących ładunek;

.3.2

właściwego użycia sprzętu i materiałów do mocowania ładunku, biorąc pod uwagę ich ograniczenia.
Obliczenia stateczności, przegłębienia i naprężeń

.4

Umiejętność:

.4.1

właściwego korzystania z dostępnych informacji o stateczności i naprężeniach;

.4.2

obliczenia stateczności i przegłębienia dla różnych warunków załadowania, korzystając z dostępnych kalkulatorów załadunku lub programów komputerowych;

.4.3

obliczania współczynników obciążenia pokładów; oraz

.4.4

obliczenia wpływu przepompowania balastu i paliwa na stateczność, przegłębienie i naprężenia.
Otwieranie, zamykanie i zabezpieczanie otworów w kadłubie

.5

Umiejętność:

.5.1

prawidłowego stosowania ustalonych procedur otwierania, zamykania i zabezpieczania furty dziobowej, rufowej i furt bocznych oraz ramp, a także prawidłowego obsługiwania związanych z nimi systemów; oraz

.5.2

przeprowadzania kontroli uszczelnień,
Skład atmosfery na pokładach ro-ro

.6

Umiejętność:

.6.1

wykorzystania urządzeń, jeśli są na wyposażeniu statku, do monitorowania składu atmosfery pomieszczeń ro-ro; oraz

.6.2

prawidłowego stosowania ustalonych dla statku procedur wentylacji pomieszczeń ro-ro podczas załadunku i wyładunku pojazdów, podczas podróży i w sytuacji zagrożenia.
Tabela A-V/2-1
Minimalny standard kompetencji w zakresie kierowania tłumem na statku pasażerskim
Kolumna 1
Kolumna 2
Kolumna 3
Kolumna 4
Kompetencje
Wiedza, zrozumienie i umiejętności
Metody demonstrowania kompetencji
Kryteria oceny kompetencji
Udział w realizacji statkowych planów awaryjnych i procedur zbiórki i ewakuacji pasażerów.
Znajomość statkowych planów awaryjnych, instrukcji i procedur związanych z kierowaniem i ewakuacją pasażerów
Ocena dowodów uzyskanych po przeszkoleniu i/lub instruktażu.
Działania podejmowane w przypadku sytuacji zagrożenia są odpowiednie i zgodne z ustalonymi procedurami.
 
Znajomość technik stosowanych podczas kierowania tłumem i odpowiednich urządzeń używanych do pomocy pasażerom w sytuacji awaryjnej.
    
 
Znajomość rozkładów alarmowych 1 instrukcji awaryjnych.
    
Pomoc pasażerom w drodze do miejsca zbiórki i stanowisk łodziowych,
Umiejętność wydawania jasnych i uspokajających poleceń.
Ocena dowodów uzyskanych po szkoleniu praktycznym i/lub instruktażu.
Podjęte działania są zgodne z planami awaryjnymi, instrukcjami i procedurami.
 
Umiejętność kierowania pasażerami na korytarzach, klatkach schodowych i przejściach.
  
Informacje przekazywane osobom, sekcjom awaryjnym i pasażerom są dokładne, istotne
 
Zrozumienie znaczenia i umiejętność utrzymywania pełnej drożności dróg ewakuacyjnych.
  
i aktualne.
 
Znajomość dostępnych metod ewakuacji osób niepełnosprawnych i wymagających szczególnej pomocy.
    
 
Znajomość metod przeszukiwania pomieszczeń pasażerskich i ogólnodostępnych.
    
 
Umiejętność sprowadzania pasażerów na ląd, ze zwróceniem szczególnej uwagi na osoby niepełnosprawne i wymagające pomocy.
    
 
Znaczenie skutecznych procedur dotyczących zbiórki, w tym:
    
 
.1 znaczenie utrzymania porządku.
    
 
.2 umiejętność stosowania procedur w celu zmniejszenia i unikania paniki.
    
 
.3 umiejętność korzystania w stosownych przypadkach z list pasażerów w celu Ich policzenia przed ewakuacją.
    
 
.4 znaczenie, o ile to możliwe, odpowiedniej odzieży pasażerów podczas zbiórki; oraz
    
 
.5 umiejętność sprawdzenia, czy pasażerowie poprawnie założyli swoje kamizelki ratunkowe,
    
       

Tabela A-V/2-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie zarządzania kryzysowego i zachowań ludzkich
Kolumna 1
Kolumna 2
Kolumna 3
Kolumna 4
Kompetencje
Wiedza, zrozumienie i umiejętności
Metody demonstrowania kompetencji
Kryteria oceny kompetencji
Organizacja procedur awaryjnych na statku.
Znajomość.
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, ćwiczeń na podstawie jednego lub kilku przygotowanych planów awaryjnych oraz praktyczna demonstracja.
Procedury awaryjne na statku zapewniają stan gotowości do działania w sytuacji zagrożenia.
 
.1 ogólnego planu i budowy statku.
    
 
.2 przepisów bezpieczeństwa.
    
 
.3 planów awaryjnych Procedur.
    
 
Znaczenie zasad opracowania procedur awaryjnych dla określonego statku, w tym:
    
 
.1 konieczność wstępnego zaplanowania i wypróbowania statkowych procedur awaryjnych.
    
 
.2 potrzeba znajomości i jak najściślejszego przestrzegania przez cały personel zaplanowanych procedur awaryjnych w przypadku sytuacji zagrożenia.
    
Optymalne wykorzystanie zasobów.
Umiejętność optymalnego wykorzystania zasobów, biorąc pod uwagę:
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, praktycznej demonstracji i przeszkolenia na statku oraz ćwiczeń procedur awaryjnych.
W planach awaryjnych dostępne zasoby są optymalnie wykorzystane.
 
.1 to, że zasoby dostępne w sytuacji zagrożenia mogą być ograniczone.
  
Przydzielanie zadań i obowiązków odpowiada znanym kompetencjom poszczególnych osób.
 
.2 potrzebę pełnego wykorzystania personelu i urządzeń bezpośrednio dostępnych i, gdy zajdzie potrzeba, improwizowania.
  
Role i obowiązki sekcji i poszczególnych osób są jasno określone.
 
Umiejętność zorganizowania realistycznych alarmów ćwiczebnych w celu utrzymania stanu gotowości, biorąc pod uwagę doświadczenia z poprzednich wypadków z udziałem statków pasażerskich; omówienie przebiegu ćwiczeń,
    
Kontrola reagowania na zagrożenia.
Umiejętność dokonania wstępnej oceny i zapewnienia skutecznej reakcji na sytuacje zagrożenia zgodnie z ustalonymi procedurami awaryjnymi.
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, praktycznej demonstracji i przeszkolenia na statku oraz ćwiczeń procedur awaryjnych.
Procedury i działania są zgodne z ustalonymi zasadami i planami zarządzania kryzysowego na statku.
 
Umiejętności przywódcze
  
Cele i strategia są odpowiednie do charakteru zagrożenia, biorąc pod uwagę ewentualności 1 optymalnie wykorzystują dostępne zasoby,
 
Umiejętność przewodzenia i kierowania innymi w sytuacjach zagrożenia, w tym potrzeba:
  
Działania członków załogi przyczyniają się do utrzymania porządku i kontroli,
 
.1 dawania przykładu w sytuacjach zagrożenia.
    
 
.2 skupienia się na podejmowaniu decyzji, biorąc pod uwagę potrzebę szybkiego działania w sytuacji zagrożenia.
    
 
.3 motywowania, zachęcania i uspokojenia pasażerów i innych osób.
    
 
Radzenie sobie ze stresem
    
 
Umiejętność identyfikacji objawów nadmiernego stresu u siebie i u innych członków sekcji awaryjnej.
Zrozumienie, że stres spowodowany sytuacjami zagrożenia może wpływać na funkcjonowanie osób i ich zdolność do postępowania według instrukcji i procedur.
    
Kontrola nad pasażerami i innymi osobami w sytuacjach zagrożenia.
Zachowania i reakcje ludzkie
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, praktycznej demonstracji i przeszkolenia na statku oraz ćwiczeń procedur awaryjnych.
Działania członków załogi przyczyniają się do utrzymania porządku i kontroli.
 
Umiejętność panowania nad pasażerami i innymi osobami w sytuacjach zagrożenia, w tym:
    
 
.1 świadomość ogólnych wzorców reakcji pasażerów i innych osób w sytuacjach zagrożenia, uwzględniająca następujące prawidłowości:
    
 
1.1 na ogół upływa trochę czasu zanim (udzie przyjmą fakt istnienia sytuacji zagrożenia;
    
 
1.2 niektórzy mogą panikować i nie zachowywać racjonalnie, ze ich zdolność rozumienia może być zaniżona i mogą nie reagować na instrukcje tak, jak w sytuacjach braku zagrożenia.
    
 
.2 świadomość, że pasażerowie i inne osoby mogą między innymi:
    
 
.2.1 zacząć szukać krewnych, znajomych i/lub swoich rzeczy w reakcji na to, że dzieje się coś złego;
    
 
.2.2 szukać schronienia w swoich kabinach lub innych miejscach na statku, gdzie, jak sądzą, mogą uniknąć zagrożenia;
    
 
.2.3 z reguły przechodzą na wyżej położoną burtę, gdy statek ma przechył.
    
 
.3 ocena ewentualnej paniki wynikającej z rozdzielenia członków rodziny.
    
Nawiązanie i utrzymywanie skutecznej komunikacji.
Umiejętność nawiązywania i utrzymywania skutecznej komunikacji, w tym:
Ocena dowodów uzyskanych z zatwierdzonego szkolenia, ćwiczeń i praktycznej demonstracji.
Informacje ze wszystkich dostępnych źródeł są otrzymywane, oceniane i potwierdzone jak najszybciej i weryfikowane w trakcie zagrożenia.
 
.1 znaczenie jasnych i zwięzłych instrukcji i meldunków.
  
Informacje przekazywane osobom, sekcjom awaryjnym i pasażerom są dokładne, istotne i aktualne.
 
.2 potrzebę zachęcenia pasażerów i innych osób do przekazywania informacji i udzielania odpowiedzi.
  
Pasażerowie cały nas otrzymują informacje o charakterze zagrożenia i czynnościach, jakie mają wykonywać.
 
Umiejętność przekazywania istotnych informacji pasażerom i innym osobom w sytuacji zagrożenia, aby na bieżąco powiadamiać ich o ogólnej sytuacji i komunikować Im jakie czynności mają podjąć, biorąc pod uwagę:
    
 
.1 język lub języki, jakimi posługuje się większość pasażerów i innych osób na danej trasie.
    
 
.2 ewentualną potrzebę porozumiewania się w sytuacji zagrożenia w inny sposób, np. poprzez demonstrację, sygnały ręczne lub zwracanie uwagi na lokalizację instrukcji, miejsc zbiórki, urządzeń ratunkowych lub dróg ewakuacyjnych, kiedy komunikacja ustna jest niepraktyczna.
    
 
.3 język w którym komunikaty o zagrożeniu mogą być nadawane w sytuacji zagrożenia lub ćwiczenia aby przekazać pasażerom kluczowe wskazówki i ułatwić członkom załogi udzielanie pasażerom pomocy.
    
       

4

Dodaje się nową sekcję A-V/4 w brzmieniu:
„ 
Sekcja A-V/4
„ 
Obowiązkowe minimalne wymagania dotyczące wyszkolenia i kwalifikacji kapitanów i oficerów pokładowych na statkach eksploatowanych na wodach polarnych.
Standard kompetencji

1

Każdy kandydat ubiegający się o świadectwo przeszkolenia podstawowego na statki eksploatowane na wodach polarnych jest zobowiązany do:

.1

wykazania kompetencji do podjęcia zadań, obowiązków i odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/4-1; oraz

.2

przedłożenia dowodów na osiągnięcie:

.1

minimalnej wiedzy, zrozumienia i umiejętności wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/4-1; oraz

.2

wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania kompetencji oraz kryteriów oceny kompetencji określonymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/4 -1,

2

Każdy kandydat ubiegający się o Świadectwo przeszkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych jest zobowiązany do:

.1

wykazania kompetencji do podjęcia zadań, obowiązków 1 odpowiedzialności wymienionych w kolumnie 1 tabeli A-V/4-2; oraz

.2

przedłożenia dowodów na osiągnięcie:

.1

minimalnego poziomu wiedzy, zrozumienia i umiejętności wymienionych w kolumnie 2 tabeli A-V/4-2; oraz

.2

wymaganego standardu kompetencji zgodnie z metodami demonstrowania kompetencji oraz kryteriów oceny kompetencji określonymi w kolumnach 3 i 4 tabeli A-V/4 -2.
Tabela A-V/4-1
Minimalny standard kompetencji w zakresie szkolenia podstawowego na statki eksploatowane na wodach polarnych
Kolumna 1
Kolumna 2
Kolumna 3
Kolumna 4
Kompetencje
Wiedza, zrozumienie i umiejętności
Metody demonstrowania kompetencji
Kryteria oceny kompetencji
Udział w bezpiecznej eksploatacji statku na wodach polarnych.
Podstawowa znajomość właściwości lodu i akwenów gdzie mogą występować różne rodzaje lodu w rejonie eksploatacji statku:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
Identyfikacja i charakterystyka właściwości lodu i ich znaczenie dla bezpiecznej eksploatacji statku.
 
.1 fizyka lodu, warunki, powstawanie, wzrost, starzenie i faza topnienia.
.1 poświadczona praktyka pływania.
Informacje uzyskane od służb informujących o lodach i z publikacji są interpretowane prawidłowo i właściwie wykorzystane.
 
.2 rodzaje i koncentracja kry lodowej.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
Wykorzystanie zdjęć satelitarnych w paśmie widzialnym i w podczerwieni.
 
.3 napór i rozmieszczenie lodu.
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
  
 
.4 tarcie o lód pokryty śniegiem.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
Korzystanie z map o odwzorowaniu owalnym.
 
.5 skutki oblodzenia od bryzgów fal; ryzyko oblodzenia; środki ostrożności aby uniknąć oblodzenia i procedury postępowania podczas oblodzenia.
  
Łączenie danych meteorologicznych 1 oceanograficznych z danymi o lodach.
 
.6 reżimy lodowe w różnych regionach; znaczne różnice między Arktyką a Antarktyką, lód jednoroczny i wieloletni, lód morski i lądowy.
  
Pomiary i obserwacje pogody i warunków lodowych są dokładne i odpowiednie do planowania bezpiecznego przejścia.
 
.7 wykorzystanie zdjęć zalodzenia w celu rozpoznania skutków szybkich zmian lodu i warunków pogodowych.
    
 
.8 znajomość zjawiska poświaty lodowej i nieba bez poświaty.
    
 
.9 znajomość zróżnicowanego przepływu gór lodowych i paku lodowego.
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
Identyfikacja charakterystyk statku i ograniczeń w różnych
 
.10 znajomość pływów i prądów w lodach.
.1 poświadczona praktyka pływania.
warunkach lodowych i wpływ otaczającego zimna,
 
.11 znajomość wpływu wiatru i prądu na lód.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
Procedury oceny ryzyka są opracowywane przed wejściem w lody.
 
Podstawowa znajomość zachowania się statku w lodach i niskiej temperaturze powietrza:
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
Świadomość zamarzania słodkiej wody balastowej w zbiornikach balastowych.
 
.1 charakterystyka statku.
  
Działania są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu przygotowania statku i załogi na operacje w lodach i niskiej temperaturze powietrza.
 
.2 typy statków, konstrukcje kadłuba.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
  
 
.3 wymagania techniczne dotyczące eksploatacji statku w lodach.
    
 
.4 wymagania dotyczące wzmocnienia lodowego.
  
Komunikacja jest cały czas jasna, zwięzła i skuteczna i prowadzona fachowo.
 
.5 ograniczenia klas lodowych.
    
 
.6 przygotowanie statku do żeglugi w warunków polarnych i gotowość statku, w tym pokładu i maszyny.
  
Stosowanie Kodeksu polarnego i podręcznika eksploatacji statku na wodach polarnych do prawidłowego określenia zalecanych procedur do za/wyładunku i/lub wy/okrętowania pasażerów w niskich temperaturach, monitorowania wody balastowej czy nie zamarza.
 
.7 działanie systemów niskotemperaturowych.
    
 
.8 ograniczenia maszyn i urządzeń w warunkach lodowych 1 niskiej temperaturze powietrza.
  
Monitorowanie temperatur silnika, wachty kotwicznej w lodach, i przejścia statku w pobliżu akwenów zalodzonych.
 
.9 monitorowanie naporu lodu na kadłub.
    
 
.10 zawory zaburtowe, pobór wody, izolacja nadbudówki i systemy specjalne.
  
Interpretacja i analiza informacji z radaru są zgodne z procedurami prowadzenia obserwacji, ze szczególną uwagą w celu identyfikacji niebezpiecznych form zalodzenla.
 
Podstawowa znajomość i umiejętność operowania i manewrowania statkiem w lodach:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
  
 
.1 bezpieczna prędkość w obecności lodu i gór lodowych.
.1 poświadczona praktyka pływania.
Informacje uzyskane z map nawigacyjnych, w tym map elektronicznych i publikacji są istotne, analizowane, interpretowane prawidłowo i właściwie wykorzystane.
 
.2 monitorowanie zbiorników balastowych.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
  
 
.3 operacje ładunkowe na wodach polarnych
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
Główna metoda określania pozycji jest często stosowana 1 najbardziej odpowiednia do panujących warunków i planowania trasy przez lody.
 
.4 świadomość obciążeń i problemów chłodzenia silnika.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
  
 
.5 procedury bezpieczeństwa podczas przejścia w lodach.
  
Sprawdzanie działania i testy systemów nawigacyjnych i łączności są zgodne z zaleceniami dla operacji na dużej szerokości geograficznej i w niskich temperaturach powietrza.
Monitorowanie i zapewnienie zgodności z wymogami prawnymi.
Podstawowa znajomość przepisów:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
Znajdowanie i stosowanie odpowiednich części podręcznika eksploatacji statku na wodach polarnych.
 
.1 Traktat antarktyczny i Kodeks polarny.
.1 poświadczona praktyka pływania.
  
 
.2 raporty powypadkowe dotyczące statków na wodach polarnych.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
Komunikacja jest zgodna z lokalnymi/regionalnymi i międzynarodowymi standardowymi procedurami.
 
.3 standardy IMO dotyczące eksploatacji statku na odległych akwenach.
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
  
   
.4 zatwierdzony program szkolenia.
Wymogi prawne związane z odpowiednimi przepisami, kodeksami i praktykami są identyfikowane.
Stosowanie zasad bezpiecznej pracy, reagowanie na sytuacje zagrożenia.
Podstawowa znajomość przygotowania załogi, warunków pracy i bezpieczeństwa:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
Identyfikacja i początkowe działania po stwierdzeniu sytuacji niebezpiecznych dla statku i poszczególnych członków załogi.
 
.1 uznanie ograniczeń odpowiedzialności i gotowości służb poszukiwawczych i ratowniczych, obejmujących obszar morski A4 i ograniczenia urządzeń łączności w poszukiwaniu i ratowaniu.
.1 poświadczona praktyka pływania.
Działania są przeprowadzane zgodnie z podręcznikiem eksploatacji statku na wodach polarnych, przyjętymi zasadami i procedurami, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji i aby uniknąć zanieczyszczenia środowiska morskiego.
 
.2 świadomość planowania awaryjnego.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
Zasady bezpiecznej pracy są przestrzegane i cały czas stosowane jest odpowiednie wyposażenie ochronne.
 
.3 jak opracować i wdrożyć specjalne procedury bezpiecznej pracy dla załóg w warunkach środowiska polarnego, takich jak niskie temperatury, oblodzone powierzchnie, środki ochrony osobistej, system koleżeński i skracanie czasu pracy.
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
Reagowanie na zagrożenie jest zgodne z ustalonymi planami i odpowiednie do sytuacji i charakteru zagrożenia.
 
.4 rozpoznanie zagrożeń w sytuacjach ekspozycji załogi na niskie temperatury.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
Poprawna identyfikacja i stosowanie wymogów prawnych związanych z odpowiednimi przepisami, kodeksami i praktykami.
 
.5 czynniki ludzkie, w tym zmęczenie od zimna, aspekty pierwszej pomocy medycznej, dobre warunki bytowe załogi.
  
Odpowiedni sprzęt ochronny i zabezpieczenia są prawidłowo stosowane.
 
.6 warunki przetrwania, w tym stosowanie osobistych i grupowych środków ratunkowych.
  
Usterki i uszkodzenia są wykrywane i poprawnie zgłaszane.
 
.7 świadomość najczęstszych uszkodzeń kadłuba i wyposażenia i sposoby ich unikania.
    
 
.8 oblodzenie nadbudówki i pokładu, w tym wpływ na stateczność i przegłębienie.
    
 
.9 zapobieganie oblodzeniu i usuwanie lodu, w tym czynniki narastania oblodzenia.
    
 
.10 rozpoznawanie problemów zmęczenia z powodu hałasu i drgań.
    
 
.11 identyfikacja potrzeby dodatkowych zapasów, takich jak paliwo, żywność i dodatkowa odzież.
    
Zapewnienie przestrzegania wymagań związanych z zapobieganiem zanieczyszczeniom i zagrożeniom dla środowiska.
Podstawowa znajomość czynników środowiskowych i przepisów w zakresie:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
Wymogi prawne związane z odpowiednimi przepisami, kodeksami i praktykami są identyfikowane.
 
.1 Identyfikacji szczególnie wrażliwych obszarów morskich w związku ze zrzutami.
.1 poświadczona praktyka pływania.
Prawidłowa identyfikacja / wybór ograniczeń w dokonywaniu zrzutów ze statku określonych w Kodeksie polarnym.
 
.2 identyfikacji akwenów zakazanych dla żeglugi lub których należy unikać.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
Właściwe stosowanie podręcznika eksploatacji statku na wodach polarnych/planu zagospodarowania odpadów w celu ustalenia ograniczeń w zrzutach ze statku i planowania składowania odpadów.
 
.3 obszarów specjalnych określonych w Konwencji MARPOL
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
  
 
.4 znajomości ograniczeń sprzętu do rozlewów olejowych.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
  
 
.5 planu radzenia sobie ze zwiększoną ilością śmieci, wód zęzowych, ścieków, itp.
  
identyfikacja publikacji zawierających informacje o obszarach których należy unikać, np. ostoje dzikiej przyrody, parki dziedzictwa ekologicznego, szlaki migracyjnej itp. (MARPOL Traktat antarktyczny, itp.)
 
.6 braku Infrastruktury.
    
 
.7 wycieku oleju i zanieczyszczenia w lodach jego skutki.
  
Identyfikacja czynników jakie trzeba rozważyć w celu zarządzania strumieniem odpadów podczas podróży polarnych.
       

Tabela A-V/4-2
Minimalny standard kompetencji w zakresie szkolenia stopnia wyższego na statki eksploatowane na wodach polarnych
Kolumna 1
Kolumna 2
Kolumna 3
Kolumna 4
Kompetencje
Wiedza, zrozumienie i umiejętności
Metody demonstrowania kompetencji
Kryteria oceny kompetencji
Planowanie i prowadzenie podróży na wodach polarnych.
Znajomość planowania podróży i meldowania
Egzamin 1 ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań;
Urządzenia, mapy i publikacje nawigacyjne wymagane na podróż są wymienione i odpowiednie do bezpiecznego przebiegu podróży,
 
.1 źródła informacji.
.1 poświadczona praktyka pływania.
  
 
.2 systemy zgłaszania się na wodach polarnych.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
  
 
.3 opracowanie bezpiecznego wyznaczania trasy i planowanie przejścia w celu ewentualnego uniknięcia lodów.
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
Uzasadnienie planowanej trasy jest poparte faktami uzyskanymi z odpowiednich źródeł i publikacji, danych statystycznych i ograniczeniami systemów łączności i nawigacyjnych.
 
.4 umiejętność rozpoznawania ograniczeń informacji hydrograficznych i map rejonów polarnych, oraz ustalania czy Informacje są przydatne do celów bezpiecznej żeglugi.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
Plan podróży prawidłowo uwzględnia odpowiednie systemy regulacyjne dla rejonów polarnych i potrzebę pilotażu w lodach i/lub pomoc lodołamacza.
 
.5 odchylenia i modyfikacje w planowaniu przejścia ze względu na dynamiczne warunki lodowe.
  
Wszystkie potencjalne zagrożenia nawigacyjne są prawidłowo identyfikowane.
 
Znajomość ograniczeń urządzeń
  
Obliczenia pozycji, kursów, odległości i czasu są poprawne w granicach akceptowanych standardów dokładności dla urządzeń nawigacyjnych.
 
.1 rozumienie i identyfikacja zagrożeń związanych z ograniczonymi naziemnymi pomocami nawigacyjnymi w rejonach polarnych.
    
 
.2 rozumienie i rozpoznawanie błędów kompasu z powodu dużej szerokości geograficznej.
    
 
.3 zrozumienie i identyfikacja ograniczeń w rozróżnianiu obiektów na radarze i form lodowych spowodowanych zakłóceniami od lodu,
    
 
.4 zrozumienie i rozpoznanie ograniczeń elektronicznych systemów pozycjonowania na dużej szerokości geograficznej.
    
 
.5 zrozumienie i rozpoznanie ograniczeń na mapach morskich i w locjach.
    
 
.6 zrozumienie i rozpoznanie ograniczeń systemów łączności.
    
Kierowanie bezpieczną eksploatacją statków na wodach polarnych.
Znajomość / umiejętność operowania i manewrowania statkiem w lodach:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kliku następujących wymagań:
Wszystkie decyzje dotyczące nawigacji w lodach są podejmowane na podstawie odpowiedniej
 
.1 przygotowanie i ocena ryzyka przed zbliżeniem się do akwenu lodowego, w tym obecność gór lodowych, oraz uwzględnienie wiatru, ciemności, martwej fali, mgły i naporu lodu,
.1 poświadczona praktyka pływania,
oceny charakterystyk manewrowych statku, maszyny i działania sił, jakie mogą występować na wodach polarnych. Wykazanie umiejętności komunikacji, zwrócenie się o wyznaczenie trasy w lodach, wykreślenie
 
.2 utrzymanie łączności z lodołamaczem, innymi statkami na akwenie i ośrodkami koordynującymi akcje ratownicze.
.2 poświadczona praktyka na statku szkolnym.
trasy i rozpoczęcie podróży w lodach.
Wszystkie potencjalne zagrożenia w lodach są prawidłowo Identyfikowane.
 
.3 zrozumienie i opis warunków bezpiecznego wejścia na akwen lodowy lub wolny od zalodzenia i wyjście z niego, np. przejście w kanałach i szczelinach, unikanie gór lodowych i niebezpiecznych warunków lodowych, utrzymanie bezpiecznej odległości do gór lodowych.
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
Wszystkie decyzje dotyczące cumowania, kotwiczenia, operacji ładunkowych i balastowych są podejmowane z uwzględnieniem charakterystyk manewrowych i napędowych (działania przewidywanych sił, zgodnie z wytycznymi Kodeksu polarnego
 
.4 zrozumienie i opis procedur taranowania lodu, w tym podwójne i pojedyncze łamanie lodu.
.4 zatwierdzony program szkolenia,
i obowiązujących umów międzynarodowych.
 
.5 rozpoznanie i określenie potrzeby zwiększenia obsady mostka stosownie do warunków otoczenia, wyposażenia statku, klasy lodowej statku.
  
Zademonstrowanie bezpiecznego posuwania się statku w lodach, manewrowanie statkiem przez lód o umiarkowanej koncentracji lodu (w zakresie 1/10 do 5/10)
 
.6 rozpoznawanie przedstawionych na radarze różnych warunków lodowych.
  
Zademonstrowanie bezpiecznego posuwania się statku w lodach, manewrowanie statkiem przez duże koncentracje lodu (w zakresie 1/10 do 5/10)
 
.7 rozumienie terminologii i zwrotów stosowanych w konwoju z lodołamaczem, podążanie za lodołamaczem w konwoju.
  
Operacje są planowane i przeprowadzane zgodnie z ustalonymi zasadami i procedurami, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji i uniknąć zanieczyszczenia środowiska morskiego.
 
.8 sposoby unikania utknięcia statku w lodach oraz skutków takiego utknięcia.
    
 
.9 zrozumienie zasad holowania i ratowania w lodach, łącznie z ryzykiem związanym z takimi operacjami.
  
Bezpieczeństwo nawigacji jest utrzymywane poprzez strategię nawigacji i dostosowanie prędkości statku i kursu przez różne rodzaje zalodzenla.
 
.10 prowadzenie statku w różnych stanach zwartości lodu i pokrywy lodowej, w tym ryzyko związane z nawigacją w lodach, oraz unikanie zwrotów i zawracania.
  
Zrozumienie działań pozwalających na użycie systemu kotwiczenia w niskich temperaturach
 
.11 stosowanie różnych typów napędu i steru, w tym ograniczenia w celu uniknięcia uszkodzenia podczas pracy w lodach.
  
Działania są przeprowadzane zgodnie z przyjętymi zasadami i procedurami w celu przygotowania holowania przez lodolamacz, w tym holowanie na holu krótkim.
 
.12 użycie systemów kontroli przechyłu i przeglębienia, zagrożenia związane z balastem i przegłębleniem w lodach.
    
 
.13 dokowanie i wydokowanie na wodach pokrytych lodem, w tym zagrożenia związane z taką operacją i różnymi technikami bezpiecznego dokowania i wydokowanta na wodach pokrytych lodem.
    
 
.14 kotwiczenie w lodach, w tym zagrożenia dla systemu kotwiczenia - oblodzenie kluzy kotwicznej i urządzeń kotwicznych.
    
 
.15 rozpoznanie czynników które wpływają na widzialność w rejonie polarnym i mogą wskazywać lokalne warunki lodowe i wodne, w tym dymienie morza, odblask lodowy i refrakcja.
    
Zapewnianie bezpieczeństwa załogi i pasażerów, a także sprawności systemów ratunkowych, przeciwpożarowych i innych systemów bezpieczeństwa.
Znajomość zasad bezpieczeństwa:
Egzamin i ocena zaświadczeń uzyskanych w zakresie jednego lub kilku następujących wymagań:
Środki reagowania są zgodne z ustalonymi planami i procedurami, odpowiednie do sytuacji i charakteru zagrożenia.
 
.1 zrozumienie procedur i technik opuszczenia statku i przetrwania na lodzie i na wodach pokrytych lodem.
*1 poświadczona praktyka pływania.
  
 
.2 rozpoznanie ograniczeń systemów przeciwpożarowych i środków ratunkowych z powodu niskiej temperatury powietrza.
.2 poświadczona i praktyka na statku szkolnym.
  
 
.3 zrozumienie szczególnych problemów podczas prowadzenia alarmów ćwiczebnych w lodach i niskich temperaturach.
.3 poświadczone szkolenie na symulatorze, stosownie do przypadku.
  
 
.4 zrozumienie szczególnych problemów w trakcie reagowania na zagrożenia w lodach i niskiej temperaturze powietrza i wody.
.4 zatwierdzony program szkolenia.
  
       

Dodatek   -   Tekst Zmiany do załącznika do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht w języku angielskim

patrz oryginał