W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 6 października 2015 r. w Kolombo została podpisana Umowa między Rządem Rzeczypospolitej
Polskiej a Rządem Demokratyczno-Socjalistycznej Republiki Sri Lanki w sprawie unikania
podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie
podatków od dochodu, w następującym brzmieniu:
UMOWA
MIĘDZY RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ A RZĄDEM DEMOKRATYCZNO-SOCJALISTYCZNEJ REPUBLIKI
SRI LANKI
w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania
w zakresie podatków od dochodu
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Demokratyczno--Socjalistycznej Republiki Sri
Lanki, pragnąc zawrzeć Umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania
uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Zakres podmiotowy
Niniejsza Umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym
łub obu Umawiających się Państwach.
Artykuł 2
Podatki, których dotyczy Umowa
1.
Niniejsza Umowa ma zastosowanie do podatków od dochodu, pobieranych na rzecz Umawiającego
się Państwa, jego jednostek terytorialnych lub władz lokalnych, bez względu na sposób
ich poboru.
2.
Za podatki od dochodu uważa się wszystkie podatki pobierane od całego dochodu albo
od części dochodu, włączając w to podatki od zysków z przeniesienia własności majątku
ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku.
3.
Do obecnie istniejących podatków, których dotyczy Umowa, należą w szczególności:
a)
w przypadku Polski:
(i)
podatek dochodowy od osób fizycznych oraz
(ii)
podatek dochodowy od osób prawnych,
zwane dalej „podatkami polskimi”;
b)
w przypadku Sri Lanki:
podatek dochodowy, włączając podatek dochodowy od obrotu przedsiębiorstw, które zawarły
umowy z Zarządem Inwestycji; zwane dalej „podatkami w Sri Lance”.
4.
Niniejsza Umowa ma także zastosowanie do wszystkich podatków dochodowych takiego samego
lub w istotnym stopniu podobnego rodzaju, które będą nakładane po dacie podpisania
niniejszej Umowy, obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe organy Umawiających
się Państw będą informowały się wzajemnie o wszelkich znaczących zmianach, dokonanych
w ich prawie podatkowym.
Artykuł 3
Ogólne definicje
1.
W rozumieniu niniejszej Umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:
a)
określenie „Polska” oznacza Rzeczpospolitą Polską, a użyte w znaczeniu geograficznym
oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz każdy rejon przyległy do wód terytorialnych
Rzeczypospolitej Polskiej, w którym na podstawie ustawodawstwa Polski i zgodnie z
prawem międzynarodowym, Polska może wykonywać prawa odnoszące się do badań i wykorzystywania
zasobów naturalnych dna morskiego i jego podglebia;
b)
określenie „Sri Lanka” oznacza terytorium Demokratyczno-Socjalistycznej Republiki
Sri-Lanki, jak zdefiniowano w Konstytucji, włączając terytorium lądowe, wody wewnętrzne i morze terytorialne, przestrzeń powietrzną
nad nimi, jak również wyłączną strefę ekonomiczną i szelf kontynentalny, gdzie Demokratyczno-Socjalistyczna
Republika Sri Lanka korzysta lub może dalej sprawować suwerenne prawa i jurysdykcję
zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym ustawodawstwem;
c)
określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają w
zależności od kontekstu odpowiednio Polskę i Sri Lankę;
d)
określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę, a także każde inne zrzeszenie
osób;
e)
określenie „spółka” oznacza jakąkolwiek osobę prawną lub jakikolwiek podmiot, który
jest traktowany jak osoba prawna dla celów podatkowych;
f)
określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego
Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez
osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i
przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w
drugim Umawiającym się Państwie;
g)
określenie „obywatel”, oznacza:
i)
każdą osobę fizyczną mającą obywatelstwo tego Umawiającego się Państwa,
ii)
każdą osobę prawną, spółkę osobową lub stowarzyszenie, które zostało utworzone na
podstawie ustawodawstwa obowiązującego w tym Umawiającym się Państwie;
h)
określenie „transport międzynarodowy” oznacza wszelki transport statkiem morskim lub
statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa,
z wyjątkiem przypadku, gdy statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany
wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;
i)
określenie „właściwy organ” oznacza:
i)
w przypadku Polski, Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;
ii)
w przypadku Sri Lanki, Generalnego Komisarza ds. Dochodów Podatkowych lub uprzywilejowanego
przedstawiciela Generalnego Komisarza;
2.
Przy stosowaniu niniejszej Umowy w dowolnym czasie przez Umawiające się Państwo, jeżeli
z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane ma takie znaczenie,
jakie w tym czasie ma ono w prawie tego Państwa dla celów podatków, do których ma
zastosowanie niniejsza Umowa, przy czym znaczenie określenia wynikające z ustawodawstwa
podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym temu pojęciu przez
inne przepisy prawne tego Państwa.
Artykuł 4
Miejsce zamieszkania lub siedziba
1.
W rozumieniu niniejszej Umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę
w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa
podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego
pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia lub rejestracji albo inne kryterium o
podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jego jednostkę terytorialną
lub władze lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega
opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze źródeł położonych
w tym Państwie.
2.
Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania
w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się według następujących
zasad:
a)
uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma ona
stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach,
wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym
ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b)
jeżeli nie jest możliwe ustalenie, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych
albo nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, wówczas uważa się
ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zazwyczaj przebywa;
c)
jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym
z nich, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie,
którego jest obywatelem;
d)
jeżeli osoba ta jest obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich,
właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
3.
Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1, osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę
w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą siedzibę tylko w
tym Państwie, na terytorium którego znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.
Jeżeli Państwo, na terytorium którego znajduje się miejsce faktycznego zarządu nie
może zostać określone, wówczas właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną
sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
Artykuł 5
Zakład
1.
W rozumieniu niniejszej Umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą
całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.
2.
Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:
f)
kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom lub każde inne miejsce wydobywania
zasobów naturalnych.
3.
Określenie „zakład” obejmuje również:
a)
plac budowy, prace konstrukcyjne, montażowe lub instalacyjne, platformę wiertniczą
lub statek wykorzystywany do badania lub rozwoju zasobów naturalnych, w tym działań
nadzorczych w związku z nimi, ale tylko wtedy, gdy taki plac, prace lub działalność
trwają przez okres dłuższy niż 6 miesięcy;
b)
świadczenie usług, w tym usług doradztwa, wykonywanych przez przedsiębiorstwo poprzez
pracowników lub inne osoby zaangażowane przez przedsiębiorstwo do tego celu, ale tylko
wtedy, gdy działalność ta wykonywana jest (dla tego samego lub powiązanego projektu)
w Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy łącznie wynoszące dłużej niż 183
dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym
roku podatkowym.
4.
Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład”
nie obejmuje:
a)
użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania lub wystawiania dóbr lub
towarów należących do przedsiębiorstwa;
b)
utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w
celu składowania lub wystawiania;
c)
utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w
celu przetworzenia przez inne przedsiębiorstwo;
d)
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów, albo zbierania
informacji dla przedsiębiorstwa;
e)
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek
innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
f)
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia któregokolwiek
rodzaju działalności, o jakich mowa w literach a) - e), pod warunkiem, że całkowita
działalność tej placówki wynikająca z takiego połączenia, ma charakter przygotowawczy
lub pomocniczy.
5.
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w ustępie 7
- działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego
się Państwa, wówczas uważa się, że to przedsiębiorstwo posiada zakład w pierwszym
Umawiającym się Państwie w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje
dla przedsiębiorstwa, jeżeli taka osoba:
a)
ma, oraz zwyczajowo wykonuje w tym Państwie, pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu
przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do
rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem
stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za działalność zakładu na podstawie
postanowień tego ustępu; lub
b)
nie ma takiego pełnomocnictwa, ale zwykle utrzymuje w pierwszym wymienionym Państwie
zapasy dóbr lub towarów, z których regularnie dostarcza dobra lub towary w imieniu
przedsiębiorstwa.
6.
Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe
Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem działalności reasekuracyjnej, uważane jest za
posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli pobiera ono składki na
terytorium tego innego Państwa, lub ubezpiecza ryzyka występujące na terytorium tego
państwa, za pośrednictwem osoby innej niż niezależny przedstawiciel w rozumieniu ustępu
7.
7.
Nie uważa się, że przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa ma w drugim Umawiającym
się Państwie zakład tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności
za pośrednictwem pośrednika, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego
przedstawiciela, jeżeli takie osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.
Jednakże, gdy działalność takiego przedstawiciela jest wykonywana całkowicie lub prawie
całkowicie w imieniu tego przedsiębiorstwa, i ustalone lub narzucone warunki między
tym przedsiębiorstwem a przedstawicielem w ramach ich stosunków handlowych i finansowych,
różnią się od tych, które zostałyby ustalone między niezależnymi przedsiębiorstwami,
wówczas nie będzie on uważany za niezależnego przedstawiciela przedsiębiorstwa w rozumieniu
tego ustępu.
8.
Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana
przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi
działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób),
nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.
Artykuł 6
Dochód z majątku nieruchomego
1.
Dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego)
położonego w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym
się Państwie.
2.
Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego
się Państwa, na którego terytorium dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje
w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy inwentarz oraz
urządzenia użytkowane w gospodarstwach rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie
przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego,
jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa
do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie,
statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.
3.
Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego korzystania,
dzierżawy lub innych form korzystania z majątku nieruchomego.
4.
Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego
przedsiębiorstwa oraz dochodu z majątku nieruchomego wykorzystywanego do wykonywania
wolnego zawodu.
Artykuł 7
Zyski przedsiębiorstw
1.
Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym
Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym
się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność
gospodarczą w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim
Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
2.
Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa
prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład,
to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski,
jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich
samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie
niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
3.
Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się potrącenia wydatków, w tym kosztów zarządzania
i ogólnych kosztów administracyjnych, które zostały poniesione na rzecz zakładu bez
względu na to, czy wydatki te zostały poniesione w Państwie, w którym zakład jest
położony, czy gdzie indziej.
4.
Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków przypisanych zakładowi
na podstawie podziału całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części,
to postanowienia ustępu 2 nie wykluczają ustalenia przez to Umawiające się Państwo
zysków do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału. Sposób podziału zysku
powinien jednak być taki, aby jego wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym
artykule.
5.
Nie można przypisać zakładowi zysków tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów
przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.
6.
Przy stosowaniu poprzednich ustępów, ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane
każdego roku w taki sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić
inaczej.
7.
Jeżeli zyski obejmują części dochodów, które zostały odrębnie uregulowane w innych
artykułach niniejszej Umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane
przez postanowienia niniejszego artykułu.
Artykuł 8
Transport morski i lotniczy
1.
Zyski osiągane z eksploatacji statków morskich lub statków powietrznych w transporcie
międzynarodowym podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym
przedsiębiorstwo ma swoją siedzibę.
2.
Bez względu na postanowienia ustępu 1, zyski osiągane w Umawiającym się Państwie przez
przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa z eksploatacji statków morskich
w transporcie międzynarodowym mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie,
lecz ustalony w ten sposób podatek zmniejsza się o kwotę odpowiadającą 50 procentom
jego wysokości.
3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się także do zysków pochodzących z uczestnictwa
w umowie poolowej, we wspólnym przedsięwzięciu lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym,
ale tylko do tej części zysków osiągniętych w ten sposób, które mogą zostać przypisane
uczestnikowi w stosunku do jego udziału w takim wspólnym przedsięwzięciu.
Artykuł 9
Przedsiębiorstwa powiązane
1.
Jeżeli:
a)
przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w
zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa,
lub
b)
te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w
kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa oraz przedsiębiorstwa drugiego
Umawiającego się Państwa,
i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między tymi dwoma przedsiębiorstwami w zakresie
ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki,
które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa,
wówczas zyski, które osiągnęłoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z
powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane przez Umawiające się Państwo
za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.
2.
Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków przedsiębiorstwa tego Państwa, i odpowiednio
opodatkowuje, zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których
przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób
połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego Państwa,
gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami były takie, jak między przedsiębiorstwami
niezależnymi, wtedy to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego
od tych zysków.
Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne postanowienia niniejszej
Umowy, a właściwe organy Umawiających się Państw będą w razie konieczności porozumiewać
się ze sobą.
3.
Postanowień ustępu 2 nie stosuje się, jeżeli postępowanie sądowe, administracyjne
lub inne procedury prawne zakończyły się ostatecznym orzeczeniem, że na skutek działań,
które są podstawą do korekty zysków na podstawie ustępu 1, jedno z zainteresowanych
przedsiębiorstw podlega odpowiedzialności karnej za oszustwo, rażące niedbalstwo lub
umyślne zaniechanie.
Artykuł 10
Dywidendy
1.
Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie
mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być
opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w
którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa,
ale jeżeli rzeczywisty beneficjent dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w
drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć 10 procent
kwoty dywidend brutto.
Postanowienia niniejszego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do
zysków, z których dywidendy są wypłacane.
3.
Określenie „dywidendy” użyte w tym artykule oznacza dochód z udziałów (akcji) lub
z innych praw do udziału w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochód
z innych praw w spółce, który zgodnie z prawem podatkowym Umawiającego się Państwa,
w którym spółka wypłacająca te dywidendy ma siedzibę, jest traktowany jak dochód z
udziałów (akcji).
4.
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent
dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje
w drugim Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę,
działalność gospodarczą przez zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie
wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną, i gdy udział, z tytułu którego
dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej
placówki. W takiej sytuacji, w zależności od przypadku, stosuje się postanowienia
artykułu 7 lub artykułu 14.
5.
Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski
lub dochód w drugim Umawiającym się Państwie, wówczas to drugie Państwo nie może ani
obciążać żadnym podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku,
gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę
w tym drugim
Państwie lub w przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie
wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonych w tym drugim Państwie,
ani też obciążać niewydzielonych zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków
spółki, nawet jeżeli wypłacone dywidendy lub niewydzielone zyski całkowicie lub częściowo
pochodzą z zysków albo z dochodów osiągniętych w tym drugim Państwie.
Artykuł 11
Odsetki
1.
Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane
w tym drugim Państwie.
2.
Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie,
w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent
odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to
podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek.
3.
Bez względu na postanowienia ustępu 2, odsetki powstające w Umawiającym się Państwie
i osiągane przez rząd drugiego Umawiającego się Państwa, włączając władze lokalne,
bank centralny lub jakąkolwiek instytucję finansową kontrolowaną przez ten rząd, są
zwolnione z opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie.
4.
Dla celów ustępu 3, określenia „bank centralny” oraz „instytucja finansowa kontrolowana
przez rząd” oznaczają:
a)
W przypadku Polski:
(ii)
jakąkolwiek inną instytucję finansową, której kapitał w całości jest własnością rządu
polskiego;
b)
W przypadku Sri Lanki:
(i)
Bank Centralny Sri Lanki;
(ii)
jakąkolwiek inną instytucję finansową, której kapitał w całości jest własnością rządu
Sri Lanki.
5.
Określenie „odsetki” użyte w niniejszym artykule oznacza dochód z wszelkiego rodzaju
wierzytelności zabezpieczonych jak i niezabezpieczonych hipoteką i zarówno zawierających
bądź nie prawo do udziału w zyskach osiąganych przez dłużnika, a w szczególności,
dochody z państwowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów
dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami
lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za
odsetki w rozumieniu tego artykułu.
6.
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent
odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi
w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą
przez zakład tam położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu
o stałą placówkę w nim położoną, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której wypłacane
są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówka. W takim
przypadku, w zależności od sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu
14.
7.
Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je wypłacająca
ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca
odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie, ma w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z
działalnością których powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki,
i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa
się, że odsetki takie powstają w tym Państwie, w którym położony jest zakład lub stała
placówka.
8.
Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między osobą wypłacającą odsetki a rzeczywistym
beneficjentem lub powiązań między tymi osobami a osobą trzecią, kwota wypłaconych
odsetek przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a rzeczywistym
beneficjentem bez tych powiązań, wówczas postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie
tylko do ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną
poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego z Umawiających się
Państw, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej Umowy.
Artykuł 12
Należności licencyjne oraz opłaty za usługi techniczne
1.
Należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne powstające w Umawiającym się
Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym
się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2.
Jednakże takie należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne mogą być także
opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem
tego Państwa, ale jeżeli rzeczywisty beneficjent należności licencyjnych lub opłat
za usługi techniczne ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się
Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto
należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne.
3.
a)
Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju
należności uzyskiwane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania każdego prawa
autorskiego, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii
lub procesu produkcyjnego, a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia
przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem
zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how);
b)
Określenie „opłaty za usługi techniczne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju
płatności, inne niż wymienione w artykule 15 niniejszej Umowy, w związku z usługami
zarządczymi, technicznymi lub doradczymi, włączając w to usługi pracowników technicznych
lub innego personelu.
4.
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli rzeczywisty beneficjent
należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne, mający miejsce zamieszkania
lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie,
z którego pochodzą należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne, działalność
gospodarczą poprzez zakład w nim położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny
zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których
wypłacane są należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne, faktycznie wiążą
się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności
od sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
5.
Uważa się, że należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne powstają w Umawiającym
się Państwie, jeśli osoba je wypłacająca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym
Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne lub opłaty za usługi
techniczne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania
lub siedzibę, ma w Umawiającym się Państwie zakład bądź stałą placówkę, w związku
z którymi powstał obowiązek wypłaty należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne,
i zapłata tych należności lub opłat za usługi techniczne jest pokrywana przez ten
zakład lub stałą placówkę, wówczas uważa się, że takie należności licencyjne lub opłaty
za usługi techniczne powstają w Umawiającym się Państwie, w którym zakład bądź stała
placówka są położone.
6.
Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między osobą wypłacającą należności licencyjne
lub opłaty za usługi techniczne a rzeczywistym beneficjentem lub powiązań między tymi
osobami a osobą trzecią, kwota należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne,
płacona za korzystanie, prawo lub informację przekracza z jakiegokolwiek powodu kwotę,
którą osoba wypłacająca należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne i rzeczywisty
beneficjent uzgodniliby bez tych powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje
się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną
poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa,
z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej Umowy.
Artykuł 13
Zyski z przeniesienia własności majątku
1.
Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie z tytułu przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa
w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane
w tym drugim Państwie.
2.
Zyski z tytułu przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku
zakładu, który przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa ma w drugim Umawiającym
się Państwie lub majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała
w Umawiającym się Państwie wykorzystuje w drugim Umawiającym się Państwie dla celu
wykonywania wolnego zawodu, łącznie z tymi zyskami, które pochodzą z tytułu przeniesienia
własności takiego zakładu (odrębnie albo z całym przedsiębiorstwem) lub stałej placówki,
mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
3.
Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie z przeniesienia własności statków morskich i statków powietrznych eksploatowanych
w transporcie międzynarodowym oraz z przeniesienia własności majątku ruchomego związanego
z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych, podlegają opodatkowaniu
tylko w tym Państwie.
4.
Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie z przeniesienia własności akcji lub udziałów w spółce, których wartość
w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego
położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
5.
Zyski, inne niż te do których ma zastosowanie ustęp 4, osiągnięte przez osobę mającą
miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie
z przeniesienia własności akcji lub udziałów w spółce, która ma siedzibę w drugim
Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jeżeli przenoszący
własność, w dowolnym dwunastomiesięcznym okresie poprzedzającym takie przeniesienie,
posiadał bezpośrednio lub pośrednio przynajmniej 50 procent udziału w kapitale tej
spółki.
6.
Zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku, innego niż wymieniony
w ustępach 1,2,3,4 i 5 podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie,
w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Artykuł 14
Wolne zawody
1.
Dochód uzyskany przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się
Państwie z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze,
podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z wyjątkiem następujących okoliczności,
kiedy taki dochód może być również opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie:
a)
Jeżeli osoba ta ma stałą placówkę dostępną dla niej w drugim Umawiającym się Państwie
dla celu wykonywania swej działalności; w tym przypadku tylko ten dochód, który jest
przypisany do tej stałej placówki, może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym
się Państwie; lub
b)
Jeżeli osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy wynoszące
lub przekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym
się lub kończącym w danym roku podatkowym; w tym przypadku, tylko ten dochód, który
jest osiągany w związku z wykonywaną działalnością w tym drugim Państwie, może być
opodatkowany w tym drugim Państwie.
2.
Określenie „wolne zawody” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność
naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub dydaktyczną, jak również samodzielnie
wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych.
Artykuł 15
Dochody z pracy najemnej
1.
Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19, pensje, płace oraz inne podobne
wynagrodzenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie
w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie,
chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest
tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim
Umawiającym się Państwie.
2.
Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia uzyskane przez osobę mającą miejsce
zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej w
drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym
Państwie, jeżeli:
a)
odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające
łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym
w danym roku podatkowym; i
b)
wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie
ma miejsca zamieszkania ani siedziby w drugim Państwie; i
c)
wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, które pracodawca
posiada w drugim Państwie.
3.
Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie uzyskane
w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego,
eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego
się Państwa może być opodatkowane w tym Państwie.
Artykuł 16
Wynagrodzenia dyrektorów
Wynagrodzenia oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania
w Umawiającym się Państwie z tytułu członkostwa w radzie dyrektorów, zarządzie, radzie
nadzorczej lub innym podobnym organie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym
się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Artykuł 17
Artyści i sportowcy
1.
Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą
miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej,
na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka
łub sportowca, wykonywanej osobiście w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany
w tym drugim Państwie.
2.
Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca,
nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca lecz innej osobie, wówczas dochód
ten, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym
Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.
3.
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, dochód uzyskany z działalności, o której
mowa w ustępie 1, wykonywanej w ramach umowy kulturalnej lub porozumienia między Umawiającymi
się Państwami, podlega zwolnieniu od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie
w którym działalność jest wykonywana, jeżeli wizyta w tym Państwie jest w całości
lub w znacznym stopniu wspierana ze środków finansowych któregokolwiek z Umawiających
się Państw, ich władz lokalnych lub instytucji publicznych. Dla celów stosowania niniejszego
ustępu, określenie „w znacznym stopniu” oznacza więcej niż 50 procent.
Artykuł 18
Emerytury, renty i renty kapitałowe
1.
Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne świadczenia
powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania
w drugim Umawiającym się Państwie ze względu na uprzednie zatrudnienie lub usługi
świadczone w pierwszym wymienionym Państwie, mogą być opodatkowane w Państwie w którym
powstają.
2.
Renty kapitałowe powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej
miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym
Państwie, w którym powstają.
3.
Określenie „renta kapitałowa” oznacza określoną kwotę, wypłacaną okresowo
w ustalonych terminach, dożywotnio lub przez określony lub dający się określić czas,
w wykonaniu obowiązku dokonywania wypłat w zamian za odpowiednie wynagrodzenie określone
w pieniądzu lub innej formie posiadającej wartość pieniężną.
Artykuł 19
Funkcje publiczne
1.
a)
Pensje, płace oraz inne podobne świadczenia, inne niż emerytura lub renta, wypłacane
przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władze lokalne osobie
fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej
lub władz lokalnych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
b)
Jednakże takie pensje, płace oraz inne podobne świadczenia podlegają opodatkowaniu
tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi te są świadczone w tym drugim
Państwie przez osobę, która ma miejsce zamieszkania w tym Państwie, i która:
(i)
jest obywatelem tego Państwa, lub
(ii)
nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia
tych usług.
2.
a)
Bez względu na postanowienia ustępu 1, wszelkie emerytury, renty i inne podobne wypłacane
lub pochodzące z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę
terytorialną albo władze lokalne, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz
tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub władz lokalnych, podlegają opodatkowaniu
tylko w tym Państwie.
b)
Jednakże takie emerytury, renty i inne podobne świadczenia, podlegają opodatkowaniu
tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba fizyczna ma w nim miejsce zamieszkania
i jest obywatelem tego Państwa.
3.
Postanowienia artykułów 14,15,16 i 18 mają zastosowanie do pensji, płac, emerytur,
rent i innych podobnych świadczeń wypłacanych z tytułu świadczenia usług pozostających
w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego
jednostkę terytorialną lub władze lokalne.
Artykuł 20
Nauczyciele i pracownicy naukowi
1.
Profesor, nauczyciel lub pracownik naukowy, który jest lub był osobą mającą miejsce
zamieszkania w Umawiającym się Państwie bezpośrednio przed przybyciem do drugiego
Umawiającego się Państwa w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych, lub w obu
celach, na uniwersytecie, w szkole wyższej lub innej podobnej instytucji, zatwierdzonych
w tym drugim Umawiającym się Państwie podlegają zwolnieniu z opodatkowania w tym drugim
Państwie z tytułu wynagrodzenia za nauczanie lub prowadzenie prac badawczych przez
okres nie przekraczający dwóch lat od daty jego / jej przyjazdu do tego drugiego Państwa.
2.
Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do wynagrodzenia, które profesor lub nauczyciel
otrzymuje za prowadzone badania, jeżeli prace te są podejmowane głównie dla prywatnej
korzyści określonej osoby lub osób.
Artykuł 21
Studenci i praktykanci
Świadczenia otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta,
ucznia lub praktykanta, który ma lub miał bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego
się Państwa miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, i który przebywa
w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki,
nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli świadczenia te
pochodzą ze źródeł spoza tego Państwa.
Artykuł 22
Inne dochody
1.
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie,
bez względu na to gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów
podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2.
Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego niż dochód z majątku
nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli
osoba osiągająca taki dochód, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym
się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą przez
zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o
stałą placówkę w nim położoną, i gdy prawo lub majątek, z tytułu którego dochód jest
wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki.
W takim przypadku, w zależności od sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7
lub artykułu 14.
3.
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, części dochodów osoby mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, nieobjęte postanowieniami poprzednich
artykułów Umowy i powstające w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane
w tym drugim Państwie.
Artykuł 23
Unikanie podwójnego opodatkowania
1.
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga
dochód, który, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, może być opodatkowany w
drugim Umawiającym się Państwie, pierwsze wymienione Państwo zezwoli na odliczenie
od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie.
Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed
dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód, który może być opodatkowany w tym
drugim Państwie.
2.
Jeżeli, zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej Umowy, dochód uzyskany przez
osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony
z opodatkowania w tym Państwie, wówczas to Państwo może przy obliczaniu kwoty podatku
od pozostałego dochodu takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.
3.
Dla celów niniejszego artykułu, w zależności od kontekstu, określenie „podatek” oznacza
podatek lankijski lub podatek polski lecz nie obejmuje żadnej kwoty, która jest należna
w związku z nieuregulowaniem lub pominięciem płatności w zakresie podatków, do których
ma zastosowanie niniejsza Umowa lub które stanowią karę bądź grzywnę nałożoną w odniesieniu
do tych podatków.
Artykuł 24
Równe traktowanie
1.
Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie
ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe
niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, jakim są lub mogą być poddani w takich
samych okolicznościach, w szczególności w odniesieniu do miejsca zamieszkania lub
siedziby, obywatele tego drugiego Państwa.
2.
Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa ma w drugim
Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie
przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie
to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielenia
osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek
osobistych zwolnień, ulg i obniżek podatkowych, z uwagi na ich stan cywilny i rodzinny,
jakich państwo to udziela osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.
3.
Z wyjątkiem przypadków stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp
8 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne, opłaty za usługi techniczne
i inne wypłaty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz
osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie,
przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa, podlegają
odliczeniu na takich samych warunkach, jakby były płacone na rzecz osoby mającej miejsce
zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Państwie.
4.
Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał, w całości lub częściowo,
bezpośrednio lub pośrednio, jest własnością lub jest kontrolowany przez jedną osobę
lub większą liczbę osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym
się Państwie, nie mogą być w pierwszym wymienionym Państwie poddane ani opodatkowaniu,
ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie
i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa
pierwszego wymienionego Państwa.
Artykuł 25
Procedura wzajemnego porozumiewania się
1.
Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw powodują
lub spowodują dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z niniejszą Umową, wówczas
może ona niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w ustawodawstwie wewnętrznym
tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi tego Umawiającego się Państwa,
w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają
zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1, właściwemu organowi tego Umawiającego
się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech
lat, licząc od dnia pierwszego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie,
które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej Umowy.
2.
Właściwy organ, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i nie może sam spowodować zadowalającego
rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia
z właściwym organem drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu
niezgodnemu z niniejszą Umową. Osiągnięte w ten sposób porozumienie zostanie wprowadzone
w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających
się Państw.
3.
Właściwe organy Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego
porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji
lub stosowaniu niniejszej Umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić podjęcie środków
w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, w sytuacjach nieuregulowanych niniejszą
Umową.
4.
Właściwe organy Umawiających się Państw mogą kontaktować się ze sobą bezpośrednio
w celu stosowania niniejszej Umowy. Właściwe organy, w drodze konsultacji, mogą opracować
odpowiednie procedury bilateralne, warunki, metody i techniki wykonania procedury
wzajemnego porozumienia, przewidzianego w niniejszym artykule.
Artykuł 26
Wymiana informacji
1.
Właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały takie informacje, które mogą
mieć istotne znaczenie dla stosowania postanowień niniejszej Umowy albo dla wykonywania
lub wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa Umawiających się Państw dotyczącego podatków
bez względu na ich rodzaj i nazwę, nałożonych przez Umawiające się Państwa lub ich
jednostki terytorialne albo władze lokalne w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie
jest sprzeczne z niniejszą Umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami
artykułów 1 i 2.
2.
Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo zgodnie z ustępem 1 będą
stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem
wewnętrznym tego Państwa i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub organom (w
tym sądom i organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją
lub ściganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków, których dotyczy ustęp
1, lub sprawowaniem nad nimi nadzoru. Takie osoby lub organy będą wykorzystywać informacje
wyłącznie w takich celach. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym
lub w orzeczeniach sądowych.
3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane jako zobowiązujące
Umawiające się Państwo do:
a)
stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem lub praktyką
administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
b)
udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego
ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego
Umawiającego się Państwa;
c)
udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową,
kupiecką lub zawodową albo działalności handlowej lub informacji, których udzielanie
byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).
4.
Jeżeli Umawiające się Państwo występuje o informację zgodnie z niniejszym artykułem,
drugie Umawiające się Państwo użyje środków służących zbieraniu informacji, aby ją
uzyskać, nawet jeżeli to drugie Państwo nie potrzebuje tej informacji dla własnych
celów podatkowych. Wymóg, o którym mowa w zdaniu poprzednim podlega ograniczeniom,
o których mowa w ustępie 3, lecz w żadnym przypadku takie ograniczenia nie mogą być
rozumiane jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę dostarczenia informacji
jedynie dlatego, że nie ma ono wewnętrznego interesu w odniesieniu do takiej informacji.
5.
Postanowienia ustępu 3 w żadnym przypadku nie będą interpretowane jako zezwalające
Umawiającemu się Państwu na odmowę dostarczenia informacji wyłącznie z takiego powodu,
że informacja jest w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, przedstawiciela,
agenta lub powiernika albo dotyczy relacji właścicielskich w danym podmiocie.
Artykuł 27
Ograniczenie korzyści umownych
Korzyści określone niniejszą Umową nie zostaną przyznane, w przypadkach gdzie można
uznać, iż głównym lub jednym z głównych celów zawarcia transakcji lub porozumienia
było uzyskanie jakichkolwiek korzyści, których uzyskanie w inny sposób nie byłoby
możliwe.
Artykuł 28
Członkowie misji dyplomatycznych oraz urzędów konsularnych
Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących
członkom misji dyplomatycznych, stałych przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów
konsularnych na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów
szczególnych.
Artykuł 29
Wejście w życie
1.
Umawiające się Państwa powiadomią się wzajemnie w drodze notyfikacji drogą dyplomatyczną
o zakończeniu wewnętrznych procedur prawnych niezbędnych do wejścia Umowy w życie.
2.
Niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy po dacie otrzymania późniejszej
z not, przy czym będzie miała zastosowanie:
a)
w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot dochodu osiągniętego w dniu
1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejsza
Umowa wejdzie w życie; oraz
b)
w odniesieniu do pozostałych podatków, do kwot dochodu osiągniętego w jakimkolwiek
roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym
następującym po roku, w którym niniejsza Umowa wejdzie w życie.
3.
Bez względu od postanowienia niniejszego artykułu, postanowienia artykułów 23 i 24
(Procedura wzajemnego porozumiewania się i Wymiana informacji) będą miały zastosowanie
od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, bez względu na okres podatkowy, którego
sprawa dotyczy.
4.
Postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Demokratyczno-Socjalistycznej
Republiki Sri Lanki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się
od opodatkowania w zakresie podatków dochodu i majątku, sporządzonej w Colombo, dnia
25 kwietnia 1980 r. przestaną obowiązywać od dnia, w którym niniejsza Umowa zacznie
obowiązywać w odniesieniu do podatków, do których ma ona zastosowanie zgodnie z postanowieniami
ustępów 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.
Artykuł 30
Wypowiedzenie
1.
Niniejsza Umowa pozostaje w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez jedno z Umawiających
się Państw. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą Umowę przekazując
pisemną notę w drodze dyplomatycznej na co najmniej sześć miesięcy przed końcem jakiegokolwiek
roku kalendarzowego rozpoczynającego się po upływie pięciu lat od dnia, w którym niniejsza
Umowa weszła w życie.
2.
Niniejsza Umowa przestanie mieć zastosowanie:
a)
w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot zapłaconych lub zaliczonych
1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym nota
została przekazana;
b)
w zakresie podatków od dochodu za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu lub
po 1 stycznia w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym nota została przekazana.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.
Sporządzono w Kolombo dnia 06 października 2015 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, sinhala i angielskim, przy czym
wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji
rozstrzygający jest tekst angielski.
W imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej
Polskiej
W imieniu Rządu Demokratyczno-Socjalistycznej Republiki Sri Lanki
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam,
że:
-
-
została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej
zawartych, -jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
-
-
będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 10 kwietnia 2018 r.