po rozpoznaniu w trybie
art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072, ze zm.), na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lipca 2019 r., skargi konstytucyjnej Julii Hanasz-Kubicy
o zbadanie zgodności:
art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony
do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym
przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
(Dz. U. Nr 179, poz. 1843, ze zm.) w zakresie, w jakim wyłącza możliwość złożenia skargi na przewlekłość postępowania
w sprawie nadania klauzuli wykonalności, co jest równoznaczne z zamknięciem drogi
sądowej w rozumieniu
art. 77 ust. 2 Konstytucji, poprzez uniemożliwienie przeciwdziałania przewlekłości postępowania klauzulowego
oraz wykluczenie rekompensaty za nieuzasadnioną zwłokę w rozpoznaniu sprawy, z art.
45 ust. 1 w związku z
art. 2 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
Art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony
do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym
przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
(Dz. U. z 2018 r. poz. 75) w zakresie, w jakim nie dotyczy postępowania o nadanie klauzuli wykonalności orzeczeniu
wydanemu w sprawie prowadzonej w trybie
ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1360, ze zm.), jest niezgodny z
art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
na podstawie
art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072 oraz z 2019 r. poz. 125) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło większością głosów.