Obwieszczenie Ministra Cyfryzacjiz dnia 11 lipca 2019 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych 1)Minister Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Cyfryzacji (Dz. U. poz. 761).

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych   (Dz. U. z 2017 r. poz. 1523 oraz z 2018 r. poz. 2243) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 19 marca 2014 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych   (Dz. U. poz. 471), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2018 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych   (Dz. U. poz. 1327).

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych   (Dz. U. poz. 1327), który stanowi:
„ 

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 .
1)
Minister Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Cyfryzacji (Dz. U. poz. 761).

Załącznik   -   Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 19 marca 2014 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych1)Minister Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Cyfryzacji (Dz. U. poz. 761).

Na podstawie art. 126 ust. 12 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne   (Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, 2245 i 2354 oraz z 2019 r. poz. 643, 730 i 1030) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Określa się szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych, stanowiące załącznik do rozporządzenia.

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia2)Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 10 kwietnia 2014 r..3)Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telefonicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 811), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
1)
Minister Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Cyfryzacji (Dz. U. poz. 761).
2)
Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 10 kwietnia 2014 r.
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telefonicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 811), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załącznik   -   Szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych

1.

Szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych stosuje się do numeracji:

1)

abonenckiej w stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne;

2)

abonenckiej w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, w tym do wyróżników sieci;

3)

skróconej, obejmującej numery abonenckich usług specjalnych, zwane dalej numerami „AUS”, i zharmonizowane europejskie numery skrócone (Harmonised European Short Codes), zwane dalej numerami „HESC”;

4)

dostępu do radiowych sieci przywoławczych, zwanej dalej „SP”;

5)

dostępu dostawcy usług, świadczącego usługi przez numer dostępu lub w drodze preselekcji, zwanej dalej „NDS”;

6)

dostępu do sieci teleinformatycznych, zwanej dalej „NDSI”;

7)

dostępu do usług sieci inteligentnych, zwanej dalej „NDIN”;

8)

rutingowej, służącej realizacji uprawnień abonentów do przeniesienia przydzielonego numeru, zwanej dalej „NR NP”;

9)

dostępu do resortowych sieci telekomunikacyjnych jednostek organizacyjnych podmiotów wymienionych w art. 4 pkt 1, 2, 4 i 8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne w zakresie wyróżników AB;

10)

dostępu do sieci transmisji danych z komutacją pakietów w zakresie numeracji (Data Network Identification Code, zwanej dalej „DNIC”, oraz Private Data Network Identification Code, zwanej dalej „PNIC”), służącej do identyfikacji publicznych oraz prywatnych sieci transmisji danych;

11)

dla punktów sygnalizacyjnych będących węzłami sieci sygnalizacyjnej, które wysyłają, odbierają lub transferują informacje sygnalizacyjne (International Signalling Point Code, zwanej dalej „ISPC”, oraz National Signalling Point Code, zwanej dalej „NSPC”);

12)

dla zamkniętej grupy użytkowników (Closed User Group), zwanej dalej „CUG”;

13)

dla identyfikacji sieci ruchomych (Mobile Network Code), zwanej dalej „MNC”;

14)

dla identyfikacji sieci ATM.

2.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją abonencką w stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne:

1)

minimalny przydzielony blok numerów, zwanych dalej „NN”, powinien składać się z 1000 NN o tych samych cyfrach SPQM, gdzie symbole literowe SPQM oznaczają początkowe cyfry przydzielonego bloku numerów, przy czym symbolowi literowemu „M” odpowiada 1000 NN;

2)

przydzielony zakres numeracji powinien stanowić wielokrotność 1000 NN.

3.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją abonencką w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne:

1)

przydziela się wskaźnik (wyróżnik) sieci od 2 do 5 cyfr, wraz z pełnym zakresem numeracji objętej tym wskaźnikiem;

2)

stosuje się jednolitą 9-cyfrową numerację krajową abonentów o formacie ABSPQMCDU, gdzie symbole literowe oznaczają kolejne cyfry w numerze krajowym zakończenia sieci;

34)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych (Dz. U. poz. 1327), które weszło w życie z dniem 25 lipca 2018 r.)

minimalny przydzielony blok numerów powinien składać się z 10 000 NN o tych samych cyfrach ABSPQ;

44)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych (Dz. U. poz. 1327), które weszło w życie z dniem 25 lipca 2018 r.)

przydzielony zakres numeracji powinien stanowić wielokrotność 10 000 NN;

5)

(uchylony).5)Przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.

4.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją skróconą:

1)

numery strefowe AUS przydziela się podmiotowi dostarczającemu stacjonarną publiczną sieć telekomunikacyjną, w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne;

2)

numery HESC o formacie 116CDU przydziela się przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu w celu świadczenia zharmonizowanych usług o walorze społecznym, na zasadach określonych w decyzji Komisji z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie rezerwacji krajowego zakresu numeracyjnego zaczynającego się na „116” na potrzeby zharmonizowanych usług o walorze społecznym, zgodnie z wykazem zawartym w załączniku do tej decyzji;

3)

numery HESC o formacie 118CDU przydziela się przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu w celu świadczenia usługi informacji o numerach;

4)

numeracja skrócona może być przydzielana i udostępniana jedynie w celu świadczenia usług całodobowo.

5.

Numery SP przydziela się podmiotowi dostarczającemu radiową sieć przywoławczą.

6.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NDS:

1)

dostawcy usług, będącemu jednocześnie operatorem, który świadczy usługi na obszarze całego kraju w publicznych sieciach telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, przydziela się 4-cyfrowy lub 5-cyfrowy numer NDS;

2)

dostawcy usług, który wykorzystuje infrastrukturę telekomunikacyjną operatorów w celu świadczenia usług na obszarze całego kraju w publicznych sieciach telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, przydziela się 5-cyfrowy numer NDS.

7.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NDSI:

1)

podmiotowi świadczącemu usługi zapewnienia dostępu do sieci teleinformatycznych, w tym do Internetu, realizowane za pomocą łączy komutowanych, dla użytkowników publicznych sieci telekomunikacyjnych, w których świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, przydziela się nie więcej niż dwa numery NDSI, z zastrzeżeniem pkt 2;

2)

podmiotowi, o którym mowa w pkt 1, mogą być przydzielone dodatkowe numery NDSI, w szczególności w celu:

a)

świadczenia usług telekomunikacyjnych wymagających oddzielnych wiązek łączy,

b)

świadczenia usług telekomunikacyjnych zaliczanych i rozliczanych odmiennie od innych usług.

8.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NDIN:

1)

numerację NDIN przydziela się przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, który świadczy usługi na terenie całego kraju;

2)

minimalny przydzielony blok numerów NDIN powinien składać się z 1000 numerów o tych samych cyfrach ABSPQM;

3)

przydzielone numery NDIN powinny stanowić wielokrotność minimalnego bloku numerów.

9.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją NR NP:

1)

numer NR NP przydziela się podmiotowi świadczącemu publicznie dostępne usługi telefoniczne;

2)

do obsługi numerów geograficznych przydziela się jeden numer NR NP identyfikujący centralę telefoniczną lub inny węzeł sieci telekomunikacyjnej obsługujący grupę logicznie połączonych central właściwych dla lokalizacji, w której abonent z przeniesionym numerem został przyłączony do publicznej sieci telekomunikacyjnej;

3)

do obsługi numerów niegeograficznych przydziela się jeden numer NR NP identyfikujący sieć telekomunikacyjną.

10.

Wyróżniki AB resortowych sieci telekomunikacyjnych jednostek organizacyjnych podmiotów wymienionych w art. 4 pkt 1, 2, 4 i 8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne przydziela Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej na wniosek tych podmiotów z zakresu numeracji wskazanej w planie numeracji krajowej (PNK).

11.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dostępu do sieci transmisji danych z komutacją pakietów w zakresie numeracji DNIC oraz PNIC, służącej do identyfikacji publicznych oraz prywatnych sieci transmisji danych:

1)

podmiotowi dostarczającemu sieć transmisji danych z komutacją pakietów przydziela się 4-cyfrowy kod identyfikacji publicznej sieci teleinformatycznej DNIC, gdzie pierwsze 3 cyfry stanowią kod kraju (260 - dla Rzeczypospolitej Polskiej), natomiast ostatnia cyfra określa kod konkretnej sieci w danym kraju;

2)

dla sieci transmisji danych z komutacją pakietów niebędących publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi dołączonych do sieci publicznych przydzielany jest kod identyfikacji sieci teleinformatycznej PNIC, składający się z sekwencji od 2 do 6 cyfr.

12.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla punktów sygnalizacyjnych będących węzłami sieci sygnalizacyjnej, które wysyłają, odbierają lub transferują informacje sygnalizacyjne ISPC oraz NSPC:

1)

przydziela się międzynarodowy kod punktu sygnalizacyjnego ISPC z zachowaniem reguły przydziału jednego kodu do identyfikacji jednego punktu sygnalizacyjnego. Format ISPC stanowi 14-bitowy kod binarny. Reprezentację dziesiętną tego kodu stanowią trzy liczby, pierwsza 1-cyfrowa z zakresu od 0 do 7, druga 3-cyfrowa z zakresu od 000 do 255 oraz trzecia 1-cyfrowa z zakresu od 0 do 7. Pierwsze dwie liczby identyfikują kod sieci sygnalizacyjnej na określonym obszarze, natomiast ostatnia liczba określa konkretny punkt sygnalizacyjny dołączony do tej sieci;

2)

przydziela się krajowy kod punktu sygnalizacyjnego NSPC do identyfikacji elementów krajowej sieci sygnalizacyjnej. Format NSPC stanowi 14-bitowy kod binarny. Reprezentację dziesiętną kodu stanowią dwie liczby. Pierwsza 3-cyfrowa liczba określona jest przez 7 najbardziej znaczących bitów kodu i identyfikuje konkretną krajową sieć sygnalizacyjną, natomiast druga 3-cyfrowa liczba określona przez pozostałe 7 bitów identyfikuje konkretny punkt sygnalizacyjny dołączony do tej sieci.

13.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla zamkniętej grupy użytkowników (CUG):

1)

w polu informacyjnym sygnalizacji, w części dotyczącej kodów dla zamkniętej grupy użytkowników (CUG) pierwsze dwa oktety określają rodzaj sieci i kod kraju, stąd uwzględniając kod Rzeczypospolitej Polskiej CC = 48, ustala się reprezentację dziesiętną dwóch pierwszych oktetów jako 0480;

2)

przydziela się liczbę bitów w 3 i 4 oktecie pola parametrów dla CUG zależną od ilości numerów CUG z wniosku o ich przydział.

14.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie numeracją dla identyfikacji sieci ruchomej (MNC):

1)

podmiotowi dostarczającemu ruchomą publiczną sieć telekomunikacyjną przydziela się 2 lub 3-cyfrowy kod sieci ruchomej (MNC), który poprzedzony jest 3-cyfrowym Mobile Country Code, zwany dalej „MCC” (dla Rzeczypospolitej Polskiej MCC = 260). Oba kody MCC + MNC stanowią element numeru International Mobile Subscriber Identity - IMSI będącego indywidualnym identyfikatorem każdego abonenta sieci ruchomych;

2)

4-cyfrowe kody MNC przydziela się dla sieci ruchomych typu trankingowego zgodnie ze standardem telekomunikacyjnym TETRA.

15.

Wymagania, jakim powinno odpowiadać gospodarowanie kodami sieci ATM:

1)

przydziela się 4-cyfrowy kod sieci ATM umieszczany w czterech pierwszych półoktetach części Higher Order Domain Specific Part (HO-DSP) pola adresowego typu Network Service Access Point (NSAP) identyfikującego elementy dołączone do sieci ATM, przy czym identyfikator formatu AFI (Authority and Format Identifier) ma wartość równą 45;

2)

dwie pierwsze cyfry numeru międzynarodowego E.164 umieszczonego w polu Initial Domain Identifier (IDI) powinny odpowiadać kodowi kraju.

166)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Cofnięcie przydziału numeracji dotyczy minimalnych bloków numerów przydzielanych zgodnie z wymaganiami dla odpowiedniego rodzaju numeracji lub ich wielokrotności.
4)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących gospodarowania numeracją w publicznych sieciach telekomunikacyjnych (Dz. U. poz. 1327), które weszło w życie z dniem 25 lipca 2018 r.
5)
Przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.
6)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.