SZCZEGÓŁOWE EFEKTY UCZENIA SIĘ
A. Kształcenie ogólne
A.1. Zajęcia w zakresie filozofii, nauk socjologicznych i innych dyscyplin naukowych
w dziedzinach nauk humanistycznych i nauk społecznych
Efekty uczenia się w grupie zajęć A odpowiadają efektom uczenia się osiąganym w zakresie
filozofii, nauk socjologicznych i innych dyscyplin naukowych w dziedzinach nauk humanistycznych
i nauk społecznych. Efekty uczenia się określa uczelnia w programie studiów.
B. Przygotowanie psychologiczno-pedagogiczne
B.1. Ogólne przygotowanie psychologiczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
B.1.W1. podstawowe pojęcia psychologii: procesy poznawcze, spostrzeganie, odbiór i
przetwarzanie informacji, proces mowy, myślenie i rozumowanie, uczenie się i pamięć,
rolę uwagi, emocje i motywacje w procesach regulacji zachowania, zdolności i uzdolnienia;
psychologię różnic indywidualnych - różnice w zakresie inteligencji, temperamentu,
osobowości i stylu poznawczego;
B.1.W2. proces rozwoju ucznia w okresie dzieciństwa, adolescencji i wczesnej dorosłości:
rozwój fizyczny, motoryczny i psychoseksualny; rozwój procesów poznawczych (myślenia,
mowy, spostrzegania, uwagi, pamięci); rozwój społeczno-emocjonalny i moralny; zmiany
fizyczne i psychiczne w okresie dojrzewania; normę rozwojową; rozwój w kontekście
wychowania; dysharmonie i zaburzenia rozwojowe u uczniów; zaburzenia zachowania; zagadnienia
nieśmiałości i nadpobudliwości;
B.1.W3. teorię spostrzegania społecznego i komunikacji: zachowania społeczne i ich
uwarunkowania, sytuację interpersonalną, zagadnienia empatii, zachowań asertywnych,
agresywnych i uległych, postaw, stereotypów, uprzedzeń, stresu i radzenia sobie z
nim, porozumiewania się ludzi w instytucjach; reguły współdziałania; procesy komunikowania
się; style komunikowania się uczniów i nauczyciela; zasady porozumiewania się emocjonalnego
w klasie i w sytuacjach konfliktowych; bariery w komunikowaniu się, w szczególności
w klasie; różne formy komunikowania się - autoprezentację, aktywne słuchanie, efektywne
nadawanie, komunikację niewerbalną; wpływ mediów na zmiany współczesnej komunikacji
oraz na proces wychowawczy;
B.1.W4. proces uczenia się: modele uczenia się - koncepcje klasyczne i współczesne
ujęcia, metody i techniki uczenia się, trudności w uczeniu się, ich przyczyny i strategie
ich przezwyciężania, metody i techniki identyfikacji oraz wspomagania rozwoju uzdolnień
i zainteresowań, techniki i metody usprawniania komunikacji z uczniem oraz między
uczniami.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
B.1.U1. obserwować procesy rozwojowe uczniów;
B.1.U2. obserwować zachowania społeczne i ich uwarunkowania;
B.1.U3. skutecznie i świadomie komunikować się;
B.1.U4. porozumieć się w sytuacji konfliktowej;
B.1.U5. rozpoznawać bariery i trudności uczniów w procesie uczenia się, komunikowania
się oraz w funkcjonowaniu społecznym, w tym uwarunkowane czynnikami środowiskowymi;
B.1.U6. rozpoznawać potrzeby psychospołecznego wsparcia ucznia;
B.1.U7. identyfikować potrzeby ucznia w rozwoju uzdolnień i zainteresowań;
B.1.U8. radzić sobie ze stresem i stosować strategie radzenia sobie z trudnościami;
B.1.U9. zaplanować, na podstawie świadomej autorefleksji, działania na rzecz rozwoju
zawodowego.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
B.1.K1. ciągłego doskonalenia swojej wiedzy merytorycznej;
B.1.K2. poszukiwania nowych zasobów wzbogacających treści nauczania.
B.2. Ogólne przygotowanie pedagogiczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
B.2.W1. pedagogikę jako dyscyplinę naukową: umiejscowienie pedagogiki wśród dziedzin
nauk społecznych i humanistycznych, zakresy pedagogiki, paradygmaty pedagogiczne,
podstawowe pojęcia pedagogiczne, w tym wychowania, kształcenia, edukacji i samowychowania;
B.2.W2. podstawowe teorie pedagogiczne, w tym nurty i kierunki, oraz konteksty normatywne,
personalistyczne i społeczne w pedagogice; zagadnienia pedagogiki autorytarnej i nieautorytarnej,
emancypacji i krytyczności w naukach o wychowaniu oraz antypedagogiki;
B.2.W3. uwarunkowania edukacji, miejsca powstawania relacji edukacyjnych, kultury,
ideologii, zagadnienie ekonomii w kontekście edukacji, zmiany i wyzwania edukacyjne
XXI wieku;
B.2.W4. funkcje wychowania, proces wychowania, jego strukturę, właściwości i dynamikę;
zagadnienia przymusu i swobody w wychowaniu, wychowania jako wspomagania rozwoju,
wychowania adaptacyjnego i emancypacyjnego, podmiotowości w wychowaniu; podstawowe
środowiska wychowawcze: rodzinę, grupę rówieśniczą i szkołę; style i postawy wychowawcze;
konteksty wychowania; źródła i przejawy kryzysu współczesnego wychowania; style wychowania;
B.2.W5. proces planowania pracy pedagogicznej: cel, formy, środki i metody kształcenia;
sposoby konstruowania pracy pedagogicznej nakierowanej na cel; zagadnienie ukrytego
programu szkoły;
B.2.W6. formy aktywności dziecka, w tym naukę i zabawę; zagadnienia rozwoju zainteresowań,
poszerzania autonomii i samodzielności;
B.2.W7. zagadnienia związane ze szkołą jako instytucją wychowawczą: środowisko społeczne
klasy i szkoły, autokratyzm i demokrację w szkole, ukryty program szkoły, postawy
nauczycieli i uczniów, pracę z grupą rówieśniczą, tworzenie klimatu wychowawczego
w klasie i w szkole, metody wychowawcze i ich skuteczność, problematykę umiejętności
i trudności wychowawczych, konfliktów w klasie i w rodzinie, błędów wychowawczych,
granic i mierników oddziaływań wychowawczych, kryzysu szkoły, zasad współpracy rodziny
i szkoły oraz szkoły ze środowiskiem pozaszkolnym;
B.2.W8. zagadnienia związane z zawodem nauczyciela: role zawodowe nauczyciela, wzór
osobowy, postawę i kunszt nauczycielski, powinności nauczyciela i rozwój zawodowy,
program wewnętrzny nauczyciela, przygotowanie zawodowe nauczyciela, etykę nauczycielską,
zasady odpowiedzialności prawnej opiekuna, nauczyciela i wychowawcy, konieczność dokształcania
i doskonalenia zawodowego jako warunków awansu zawodowego, problem stresu i wypalenia
zawodowego nauczycieli - przyczyny, symptomy, strategie zaradcze, choroby związane
z wykonywaniem zawodu nauczyciela i profilaktykę w tym zakresie;
B.2.W9. działania profilaktyczne w szkole: konstruowanie klasowych i szkolnych programów
wychowawczo-profilaktycznych, promocję i ochronę zdrowia uczniów; diagnozę nauczycielską
w kontekście działań profilaktycznych; zagadnienie pomocy psychologiczno-pedagogicznej
- regulacje prawne, formy i zasady udzielania wsparcia;
B.2.W10. proces adaptacji dziecka w przedszkolu i ucznia w szkole - rolę przedszkola,
szkoły i rodziny; zagadnienia dojrzałości szkolnej, przygotowania dziecka do nauki
w szkole oraz obowiązku szkolnego;
B.2.W11. rolę kontaktów społecznych ucznia, w tym w grupie rówieśniczej, koleżeństwa,
przyjaźni i konfliktów wśród uczniów; rolę osób znaczących i autorytetów; zagadnienia
zmiany autorytetów, kryzysu autorytetu nauczyciela, rodzica i opiekuna, buntu okresu
dorastania i jego funkcji; zagrożenia w wychowaniu młodzieży; podkultury młodzieżowe;
B.2.W12. cel pracy opiekuńczo-wychowawczej z dziećmi w przedszkolu i uczniami w szkole
na różnych etapach edukacyjnych; istotę programu wychowawczego; zagadnienia edukacji
zdrowotnej, bezpieczeństwa dzieci w przedszkolu i uczniów w szkole oraz poza nimi
(zajęcia terenowe, wycieczki); potrzebę ochrony zdrowia dziecka, w tym zdrowia psychicznego;
znaczenie edukacji dla bezpieczeństwa i dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych;
B.2.W13. doradztwo zawodowe: proces wspomagania ucznia w projektowaniu ścieżki edukacyjno-zawodowej,
metody i techniki określania potencjału ucznia; znaczenie przygotowania uczniów do
samokształcenia, pracy nad własnym rozwojem oraz do aktywnego uczestnictwa w rynku
pracy; pojęcia rynku edukacyjnego i rynku pracy, drogi rozwoju zawodowego; znaczenie
uczenia się przez całe życie.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
B.2.U1. rozpoznawać sytuacje zagrożeń w przedszkolu, szkole lub placówce systemu oświaty;
B.2.U2. rozpoznawać i identyfikować style i nurty wychowania w praktyce edukacyjnej
i w działaniach opiekuńczo-wychowawczych;
B.2.U3. zaprojektować podstawowe zajęcia opiekuńczo-wychowawcze;
B.2.U4. zaprojektować działania profilaktyczne w przedszkolu, szkole lub placówce
systemu oświaty;
B.2.U5. zaprojektować ścieżkę własnego rozwoju zawodowego;
B.2.U6. formułować oceny etyczne związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela;
B.2.U7. nawiązywać współpracę z nauczycielami oraz ze środowiskiem pozaszkolnym.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
B.2.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
B.2.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
B.2.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
B.2.K4. współpracy z nauczycielami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy.
B.3. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
B.3.W1. specyfikę przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty, w której jest
odbywana praktyka, w szczególności: zadania opiekuńczo-wychowawcze, organizację pracy,
zakresy zadań pracowników, uczestników procesów pedagogicznych oraz rodzaj prowadzonej
dokumentacji i program realizacji doradztwa zawodowego uwzględniający treści wynikające
z przepisów dotyczących doradztwa zawodowego;
B.3.W2. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
B.3.U1. zaobserwować funkcjonowanie dziecka, ucznia i nauczyciela w życiu przedszkola,
szkoły lub placówki systemu oświaty;
B.3.U2. dokonać analizy i interpretacji zaobserwowanych lub doświadczonych sytuacji
i zdarzeń pedagogicznych.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
B.3.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych i nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
C. Kształcenie kierunkowe
C.1. Przygotowanie merytoryczne
Efekty uczenia się w zakresie przygotowania merytorycznego dla kierunku pedagogika
specjalna ustala uczelnia w programie studiów.
C.2. Przygotowanie psychologiczne do pracy z dziećmi i uczniami ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
C.2.W1. psychologiczne uwarunkowania rozwoju dzieci i uczniów: środowisko rozwoju
- strukturę i konsekwencje, czynniki zakłócające proces rozwoju, konsekwencje niepunktualności
wydarzeń życiowych, mechanizm adaptacji i trudności przystosowawczych, zaburzenia
i opóźnienia rozwojowe, wyzwania rozwojowe, koncepcje jakości życia i dobrostanu;
C.2.W2. psychologiczne uwarunkowania kształcenia dzieci i uczniów: proces uczenia
się w kontekście specjalnych potrzeb edukacyjnych, uwarunkowania i konsekwencje motywacji
do uczenia się i osiągnięć, powodzenia i niepowodzenia szkolne - przyczyny i skutki;
koncepcję zrównoważonego rozwoju; sytuację szkolną ucznia ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi; psychologiczne mechanizmy przebiegu i oceny efektów procesu uczenia
się uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; sposoby identyfikacji uzdolnień
ucznia; zagadnienie pomocy psychologicznej dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;
sposoby wspomagania osób pracujących z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;
C.2.W3. podstawy psychologii wychowawczej i psychoprofilaktyki: proces wychowawczy
w kontekście wyzwań rozwojowych dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
psychologiczne wymiary interakcji wychowawczej oraz strategii oddziaływań wychowawczych,
wychowanie do wartości i odpowiedzialności, kształtowanie postaw prospołecznych, kompetencje
emocjonalno-społeczne (rozwój, zakłócenia, diagnoza, warunki i możliwości kształtowania),
źródła niedostosowania społecznego i diagnozę jego ryzyka, psychologiczne konsekwencje
zaniedbań środowiskowych, trudności wychowawcze i adaptacyjne wynikające ze zmiany
środowiska życia, założenia profilaktyki uniwersalnej i selektywnej, postawy i style
wychowawcze;
C.2.W4. podstawy psychologii klinicznej dzieci i młodzieży: pojęcie normy, normalności
i zdrowia, zaburzenia zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa i dorastania, specyfikę
zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji, w tym emocjonalnych i behawioralnych,
całościowe zaburzenia rozwoju, uwarunkowania problemów klinicznych w rozwoju dzieci
i młodzieży; problematykę stresu i sytuacji kryzysowych oraz sposoby radzenia sobie
z nimi, psychologicznych następstw doświadczeń traumatycznych, w tym choroby przewlekłej
lub niepełnosprawności, psychologicznych aspektów zaburzeń komunikacji językowej,
psychologicznych metod diagnozy problemów związanych ze zdrowiem, chorobą i niepełnosprawnością;
formy pomocy psychologicznej w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych;
C.2.W5. podstawy psychologii rehabilitacji: zagadnienia niepełnosprawności i rehabilitacji,
niepełnosprawności w kontekście zdrowia, niepełnosprawności z perspektywy rozwojowej,
potrzeb dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami i chorobami przewlekłymi, psychologicznych
konsekwencji niepełnosprawności fizycznej i intelektualnej oraz choroby przewlekłej,
problemów życiowych i możliwości rozwojowych dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami
oraz z chorobami przewlekłymi; istotę i psychospołeczne konsekwencje widocznej i niewidocznej
niepełnosprawności lub choroby przewlekłej; psychologiczne mechanizmy postrzegania
własnej niepełnosprawności i choroby przewlekłej; zagadnienie niepełnosprawności i
choroby przewlekłej w kontekście obrazu siebie i społecznego postrzegania dzieci i
młodzieży; procesy stereotypizacji, stygmatyzacji i automarginalizacji; psychospołeczną
adaptację do życia z niepełnosprawnością i chorobą przewlekłą - zmiany rozwojowe,
istotę i uwarunkowania satysfakcjonującej jakości życia; pozytywne aspekty rozwojowe
w kontekście niepełnosprawności i choroby przewlekłej; zewnętrzne i wewnętrzne zasoby
w rozwijaniu potencjału dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością lub chorobą przewlekłą;
tradycyjne i współczesne podejścia w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością i chorobą
przewlekłą; znaczenie udziału w rehabilitacji osób z niepełnosprawnością - pojęcie
samotroski i partnerstwa w procesie oddziaływań terapeutyczno-rehabilitacyjnych; formy
wsparcia psychologicznego dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami i chorobami przewlekłymi;
zasady wspomagania rozwoju twórczości i zainteresowań.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
C.2.U1. analizować zjawiska, zależności, związki i problemy zachodzące w obszarze
procesu nauczania-uczenia się dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
odwołując się do wiedzy psychologicznej;
C.2.U2. omówić psychologiczny kontekst procesu wychowania dzieci i uczniów ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi;
C.2.U3. opisać przebieg procesu psychospołecznej adaptacji do życia z niepełnosprawnością
i chorobą przewlekłą w kontekście uzyskania satysfakcjonującej jakości życia, odwołując
się do wybranych koncepcji psychologicznych;
C.2.U4. identyfikować zewnętrzne i wewnętrzne zasoby kluczowe w rozwijaniu potencjału
dzieci i uczniów z niepełnosprawnością lub chorobą przewlekłą.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
C.2.K1. korzystania z wiedzy z zakresu psychologii rehabilitacji i niepełnosprawności
w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz zasięgania opinii psychologów
w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązywaniem problemów;
C.2.K2. prezentowania właściwej postawy wobec dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi.
C.3. Przygotowanie pedagogiczne do pracy z dziećmi i uczniami ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
C.3.W1. podstawowe problemy pedagogiki specjalnej jako nauki interdyscyplinarnej:
pojęcia, cele, zadania, zasady i zakres, historyczny kontekst opieki i rehabilitacji
osób z niepełnosprawnością i niedostosowanych społecznie w ujęciu historycznym; współczesne
tendencje w pedagogice specjalnej; wspólne i swoiste problemy osób z różnymi niepełnosprawnościami
(od mikrodeficytów centralnego układu nerwowego po całościowe zaburzenia w rozwoju),
niedostosowanych społecznie lub uzdolnionych; skalę i dynamikę zjawiska niepełnosprawności
w Polsce i na świecie; systemy kształcenia dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi w Polsce i innych państwach; zasady wyrównywania szans edukacyjnych;
system kształcenia pedagogów specjalnych;
C.3.W2. zakresy pedagogiki specjalnej: surdopedagogikę, tyflopedagogikę, edukację
i rehabilitację osób z niepełnosprawnością intelektualną, pedagogikę resocjalizacyjną,
pedagogikę korekcyjną (terapię pedagogiczną), pedagogikę leczniczo-terapeutyczną;
C.3.W3. regulacje prawne w zakresie kształcenia dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi i zasady orzekania w tym zakresie; zasady organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
aspekty klasyfikowania i oceniania uczniów;
C.3.W4. specyfikę pracy opiekuńczo-wychowawczej, rehabilitacyjnej, resocjalizacyjnej
i socjoterapeutycznej: zasady, metody i formy opieki oraz wychowania; zasady działalności
placówek rehabilitacyjnych, resocjalizacyjnych i socjoterapeutycznych z uwzględnieniem
problemów związanych z ich funkcjonowaniem; zagadnienia poradnictwa edukacyjno-zawodowego,
opieki zdrowotnej, edukacji zdrowotnej i seksualnej;
C.3.W5. sytuację rodziny dziecka i ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi:
koncepcje adaptacji rodziny w kontekście niepełnosprawności lub choroby przewlekłej
dziecka i ucznia, problemy adaptacji, utrudnienia życiowe, wsparcie społeczne; uwarunkowania
specyfiki pracy z rodziną dziecka i ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
założenia i metody wspierania rodziny tego dziecka w całym cyklu jego życia; możliwości
wspierania funkcjonowania dziecka i ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
w rodzinie; zagadnienia relacji między rodziną dziecka i ucznia ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi a specjalistami.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
C.3.U1. identyfikować i interpretować złożone zjawiska i systemy wsparcia dzieci i
uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, ukazując ich powiązania z różnymi
zakresami pedagogiki specjalnej i dziedzinami nauk społecznych, humanistycznych, medycznych
i nauk o zdrowiu;
C.3.U2. dokonać krytycznej analizy systemów wsparcia dzieci i uczniów ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi, wykorzystując wybrane aktualne ujęcia koncepcyjne;
C.3.U3. poddać analizie zachowania, procesy i zjawiska dotyczące psychospołecznych
potrzeb członków rodzin dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;
C.3.U4. wyjaśnić i określić czynniki moderujące zróżnicowanie rodzin z dzieckiem ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w zależności od rodzaju zaburzenia u dziecka lub
ucznia i stylu radzenia sobie rodziców lub opiekunów z tymi zaburzeniami;
C.3.U5. rozpoznać i zinterpretować potrzeby rodziny z dzieckiem ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi w odniesieniu do konkretnych problemów rodziny;
C.3.U6. zaprojektować proces wspierania rodziny z dzieckiem ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
C.3.K1. organizowania kształcenia dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
zgodnie z przepisami prawa;
C.3.K2. przestrzegania zasad etyki w pracy z dziećmi i uczniami ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi;
C.3.K3. ciągłego dokształcania zawodowego;
C.3.K4. przyjęcia odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy z rodziną dziecka
ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
C.4. Przygotowanie pedagogiczne do pracy z osobami dorosłymi z niepełnosprawnościami
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
C.4.W1. potrzeby człowieka dorosłego z niepełnosprawnością: wspólne i swoiste potrzeby
osób z niepełnosprawnościami w zakresie opieki, pielęgnacji i wsparcia, możliwości
i ograniczenia w realizacji autonomii, potrzeby psychoseksualne osób z niepełnosprawnościami
- formy realizacji, indywidualne i społeczne uwarunkowania problemu, potrzeby zdrowotne
osób z niepełnosprawnościami, w tym w zakresie zdrowia seksualnego, oraz osobowe i
strukturalne uwarunkowania ich realizacji;
C.4.W2. instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy opieki i wsparcia osób dorosłych
z niepełnosprawnościami: instytucje opiekuńcze i alternatywne formy życia w Polsce
i innych państwach (domy pomocy społecznej, mieszkalnictwo chronione, asysta osobista);
przykładowe programy realizowane w Polsce i innych państwach ukierunkowane na realizację
potrzeb osób dorosłych z niepełnosprawnościami; indywidualne i społeczne znaczenie
normalizacji i społecznego uczestnictwa życia dorosłych z niepełnosprawnościami; zagrożenia
procesu normalizacji z perspektywy osoby z niepełnosprawnością; rolę rodziny w realizacji
specjalnych potrzeb wynikających z niepełnosprawności; potrzeby rodzin generacyjnych
dorosłych osób z niepełnosprawnościami; uwarunkowania i znaczenie procesu planowania
opieki w rodzinach generacyjnych; zadania realizowane przez główne stowarzyszenia
i organizacje działające w Polsce i innych państwach na rzecz osób z niepełnosprawnościami;
C.4.W3. zagadnienie rodziny prokreacji osoby dorosłej z niepełnosprawnością: znaczenie
rodziny prokreacji w kontekście normalizacji życia osoby z niepełnosprawnością; trudności
i potrzeby wsparcia w zakresie realizacji funkcji i zadań; system wsparcia rodzin
prokreacyjnych osób z niepełnosprawnościami; osobiste i społeczne uwarunkowania ról
rodzicielskich i małżeńskich osób z niepełnosprawnościami;
C.4.W4. problematykę aktywności zawodowej osób dorosłych z niepełnosprawnościami:
doradztwo zawodowe, system przygotowania do pracy osób dorosłych z niepełnosprawnościami,
formy zatrudnienia tych osób w Polsce i innych państwach (zatrudnienie wspierane,
chronione i socjalne), prawno-organizacyjne, środowiskowe i osobowe uwarunkowania
aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnościami, zakres, specyfikę i dynamikę zatrudniania
osób z niepełnosprawnościami w Polsce i innych państwach, zagadnienie przeciwdziałania
dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami w sferze zatrudnienia;
C.4.W5. zagadnienia związane z aktywnością kulturalną i sportową osób dorosłych z
niepełnosprawnościami: ich osiągnięcia w zakresie kultury, sztuki i sportu, rehabilitacyjne
znaczenie udziału w kulturze, sztuce i sporcie, osobowe, środowiskowe i prawno-organizacyjne
bariery w dostępie do udziału w kulturze, sztuce i sporcie;
C.4.W6. znaczenie udziału osób dorosłych z niepełnosprawnościami w życiu obywatelskim
i projektowania przestrzeni informacyjnej i materialnej, z uwzględnieniem zróżnicowanych
możliwości intelektualnych, sensorycznych i ruchowych odbiorców;
C.4.W7. proces starzenia się i starość w warunkach długotrwałej niepełnosprawności:
specyfikę starzenia się na tle specjalnych potrzeb związanych z niepełnosprawnością
intelektualną i fizyczną, osobowe i środowiskowe uwarunkowania pomyślnego starzenia
się osób z długotrwałą niepełnosprawnością; instytucjonalne i pozainstytucjonalne
wsparcie osób starzejących się i starych z niepełnosprawnościami w Polsce i innych
państwach; system opieki i wsparcia osób starszych z niepełnosprawnościami;
C.4.W8. szczególne problemy osób dorosłych z niepełnosprawnościami i ich rodzin, w
tym zagadnienie przemocy wobec osób dorosłych z niepełnosprawnościami; problem przemocy
w kontekście formalnych i nieformalnych relacji opiekuńczych; koncepcję vulnerability oraz jej praktyczne implikacje w zakresie systemu edukacji, rehabilitacji i wsparcia
osób z niepełnosprawnościami; zachowania dewiacyjne i pseudodewiacyjne w kontekście
niepełnosprawności intelektualnej; problem marginalizacji i wykluczenia społecznego
osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
C.4.U1. rozpoznawać i interpretować złożone problemy społeczne dorosłych osób z niepełnosprawnościami,
ukazując ich powiązania z różnymi obszarami andragogiki specjalnej;
C.4.U2. analizować procesy i zjawiska dotyczące funkcjonowania dorosłych i starszych
osób z niepełnosprawnościami, wykorzystując aktualną wiedzę teoretyczną z zakresu
andragogiki specjalnej;
C.4.U3. analizować własne działania pedagogiczne i wskazywać obszary wymagające modyfikacji
oraz wdrażania działań innowacyjnych w pracy z dorosłymi i starszymi osobami z niepełnosprawnościami;
C.4.U4. zaprojektować program wsparcia dorosłych osób z niepełnosprawnościami.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
C.4.K1. zachowania zasad etyki zawodowej;
C.4.K2. ciągłego poszerzania wiedzy w celu własnego rozwoju zawodowego.
C.5. Dydaktyka specjalna
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
C.5.W1. dydaktykę specjalną jako naukę teoretyczną i empiryczną, klasyfikację dydaktyki
specjalnej na dydaktyki szczegółowe; dydaktykę specjalną w kontekście porównawczym
i interdyscyplinarnym;
C.5.W2. koncepcje i systemy dydaktyczne kształcenia specjalnego;
C.5.W3. organizację procesu kształcenia dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi: zasady, metody, proces kształcenia w aspekcie trudności związanych ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi dzieci i uczniów z różnymi zaburzeniami w rozwoju,
zasady ewaluacji i efektywność podejmowanych działań edukacyjnych.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
C.5.U1. projektować zajęcia edukacyjne, stosować niestandardowe rozwiązania konkretnych
problemów z zakresu dydaktyki specjalnej;
C.5.U2. indywidualizować zadania, dostosowywać metody i treści nauczania do potrzeb
dzieci i uczniów, zwiększać umiejętności poznawcze, kompetencje społeczne i integrację
rówieśniczą;
C.5.U3. pracować w zespole, pełniąc w nim różne role, podejmować i wyznaczać zadania,
planować i realizować złożone działania pedagogiczne.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
C.5.K1. odpowiedzialnego pełnienia roli zawodowej związanej z działalnością dydaktyczną;
C.5.K2. wykazywania cech refleksyjnego praktyka, świadomego znaczenia profesjonalizmu
w pracy zawodowej;
C.5.K3. samodoskonalenia.
C.6. Diagnostyka w pedagogice specjalnej
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
C.6.W1. podstawy, cele, założenia, obszary i cechy diagnozy;
C.6.W2. procedury badań diagnostycznych i eksperymentalnych w pedagogice specjalnej
- analizy jakościowe i ilościowe;
C.6.W3. przydatność metod diagnostycznych w ocenie specyfiki zaburzeń w rozwoju;
C.6.W4. wybrane metody oceny funkcjonowania edukacyjnego, fizycznego, psychicznego
i społecznego dzieci i uczniów oraz czynników środowiskowych wpływających na to funkcjonowanie;
C.6.W5. ocenę skuteczności stosowanych metod wychowania, kształcenia, rehabilitacji,
resocjalizacji i socjoterapii;
C.6.W6. rolę i miejsce diagnostyki opiekuńczo-wychowawczej, rehabilitacyjnej, resocjalizacyjnej
i socjoterapeutycznej w pracy różnych instytucji.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
C.6.U1. analizować dokumenty i prace dziecka i ucznia pod kątem określenia jego możliwości
i specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz środowiskowych uwarunkowań jego funkcjonowania;
C.6.U2. interpretować wyniki diagnozy pedagogicznej;
C.6.U3. konstruować proste narzędzia do diagnozy pedagogicznej;
C.6.U4. planować ewaluacje procesu edukacyjno-terapeutycznego dzieci i uczniów ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
C.6.K1. przyjęcia odpowiedzialności za podejmowane decyzje związane z organizacją
procesu diagnostycznego i postdiagnostycznego;
C.6.K2. podejmowania współpracy z nauczycielami, specjalistami, rodzicami lub opiekunami,
dziećmi i uczniami w poszukiwaniu przyczyn trudności;
C.6.K3. dzielenia się wiedzą z nauczycielami prowadzącymi zajęcia z dzieckiem lub
uczniem i jego rodzicami lub opiekunami na rzecz zapewniania mu optymalnych warunków
rozwoju w środowisku włączającym.
C.7. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
C.7.W1. specyfikę funkcjonowania przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty,
w których jest odbywana praktyka, w szczególności: zadania opiekuńczo-wychowawcze,
organizację pracy, zakresy zadań pracowników, uczestników procesów pedagogicznych
oraz rodzaj prowadzonej dokumentacji;
C.7.W2. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
C.7.U1. zaobserwować funkcjonowanie dziecka lub ucznia oraz nauczyciela w życiu przedszkola
lub szkoły;
C.7.U2. dokonać analizy i interpretacji zaobserwowanych lub doświadczonych sytuacji
i zdarzeń pedagogicznych.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
C.7.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
D. Edukacja włączająca
D.1. Teorie edukacji integracyjnej i włączającej
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
D.1.W1. pojęcia edukacji włączającej, integracyjnej i ogólnodostępnej; specjalne potrzeby
edukacyjne;
D.1.W2. podstawy i konsekwencje procesu wykluczania; zagadnienie grup defaworyzowanych;
zagrożenia wykluczeniem;
D.1.W3. postawy społeczne - stereotypy, stygmaty, piętna; strategie przeciwdziałania
postawom dyskryminacyjnym;
D.1.W4. teoretyczne podstawy edukacji włączającej; genezę edukacji włączającej w Polsce
i na świecie; rozwój edukacji włączającej w międzynarodowym ujęciu porównawczym; społeczny,
psychologiczny i prawny wymiar edukacji włączającej;
D.1.W5. koncepcję wspólnych i swoistych potrzeb dzieci i uczniów i jej konsekwencje
dla procesu edukacji;
D.1.W6. polskie i międzynarodowe regulacje prawne związane z problematyką inkluzji
społecznej, w tym edukacyjnej; system edukacji włączającej w Polsce; typy szkół i
ich charakterystykę; organizację wsparcia edukacji włączającej; zasady finansowania
edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w Polsce;
D.1.W7. zasady orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego w Polsce;
D.1.W8. zasady kształcenia kadr w zakresie edukacji włączającej; obszary kompetencji
nauczycieli w edukacji włączającej; system wsparcia i doskonalenia zawodowego nauczycieli.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
D.1.U1. identyfikować obszary wykluczenia społecznego oraz wskazywać jego przyczyny
i symptomy w powiązaniu z różnymi zakresami pedagogiki specjalnej i dziedziną nauk
społecznych;
D.1.U2. wyjaśnić proces wykluczenia społecznego oraz wskazać jego konsekwencje, wykorzystując
aktualną wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki specjalnej w powiązaniu z dziedzinami
nauk społecznych i humanistycznych;
D.1.U3. zaprojektować badania efektywności modelu edukacji włączającej.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
D.1.K1. poszerzania wiedzy w celu własnego rozwoju zawodowego;
D.1.K2. świadomego podejmowania zobowiązań społecznych związanych z realizacją zadań
zawodowych pedagoga specjalnego.
D.2. Diagnoza specjalnych potrzeb edukacyjnych, planowanie, realizacja i monitoring
działań wspierających
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
D.2.W1. pojęcie i proces diagnozowania specjalnych potrzeb edukacyjnych; założenia
różnicowej i funkcjonalnej diagnozy; kryteria diagnostyczne (ICD, DSM, ICF); wybrane
narzędzia diagnozy potrzeb edukacyjnych;
D.2.W2. założenia i zasady konstruowania indywidualnych programów edukacyjno--terapeutycznych
oraz zasady i metody ich ewaluacji.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
D.2.U1. dokonać funkcjonalnej charakterystyki dziecka i ucznia ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi; określić potrzeby edukacyjne i uwarunkowania kształcenia dzieci i uczniów:
z niepełnosprawnością intelektualną, dysfunkcją wzroku, dysfunkcją słuchu, chorobą
przewlekłą, w tym psychiczną, niedostosowanych społecznie, zagrożonych niedostosowaniem
społecznym, z zaburzeniami zachowania i emocji, całościowym zaburzeniem rozwoju, zaburzeniami
ruchu, niepowodzeniami szkolnymi wynikającymi ze specyficznych trudności w uczeniu
się, zaburzeniami komunikacji i sprawności językowych, trudnościami adaptacyjnymi
związanymi z doświadczeniem migracyjnym, trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami
kulturowymi i wyznaniowymi oraz uczniów uzdolnionych;
D.2.U2. przeprowadzić diagnozę edukacyjnych potrzeb dziecka i ucznia oraz diagnozę
relacji społecznych w grupie rówieśniczej;
D.2.U3. określić obszary i wskazania terapeutyczne dla dziecka i ucznia ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi;
D.2.U4. zaprojektować proces ewaluacji indywidualnych programów edukacyjnych.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
D.2.K1. przyjęcia odpowiedzialności za podejmowane decyzje związane z organizacją
procesu edukacyjno-terapeutycznego w edukacji włączającej;
D.2.K2. postępowania zgodnego z zasadami etyki zawodowej w procesie rozpoznawania
specjalnych potrzeb edukacyjnych i określania wskazań terapeutycznych.
D.3. Metodyka kształcenia w grupach zróżnicowanych
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
D.3.W1. istotę i zalety nauczania otwartego w edukacji włączającej; specyfikę pracy
w grupie zróżnicowanej, zasady projektowania przestrzeni klasy szkolnej; style poznawcze
i strategie uczenia się oraz style nauczania w kontekście grupy heterogenicznej;
D.3.W2. metodykę wdrażania nauczania otwartego; modele nauczania indywidualizującego;
D.3.W3. pojęcie i zasady uniwersalnego projektowania zajęć;
D.3.W4. rolę nowych technologii w dostosowaniu nauczania do potrzeb dzieci i uczniów;
D.3.W5. metody nauczania (konwencjonalne i niekonwencjonalne metody nauczania i ich
adaptację do zróżnicowanych potrzeb dzieci i uczniów, metody aktywizujące, metodę
projektów, pracę badawczą dziecka i ucznia), alternatywne sposoby uczenia się i elastycznego
nauczania;
D.3.W6. formy organizacyjne pracy na lekcji (pracę zbiorową, grupową, indywidualną,
tutoring uczniowski w klasach włączających); modele nauczania w małych grupach w klasach
włączających;
D.3.W7. modele współpracy nauczycieli i specjalistów oraz ich konsekwencje dla organizacji
zajęć edukacyjnych;
D.3.W8. sposoby i zasady kontroli postępów i oceniania w klasach włączających; znaczenie
i sposoby udzielania informacji zwrotnej uczniom w klasach włączających; ocenianie
wspierające uczenie się.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
D.3.U1. projektować zajęcia dla zróżnicowanych grup dzieci i uczniów;
D.3.U2. dobierać i adaptować środki dydaktyczne do potrzeb dziecka i ucznia; opracowywać
materiały dydaktyczne zgodnie z zasadami uniwersalnego projektowania zajęć; dostosować
treści i formy sprawdzianów do możliwości uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;
D.3.U3. motywować dziecko i ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; rozwijać
jego ciekawość, aktywność i samodzielność, wspierać motywację do uczenia się;
D.3.U4. stosować ocenianie wspierające uczenie się.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
D.3.K1. podjęcia odpowiedzialności za podejmowane decyzje w edukacji włączającej.
D.4. Programy wychowawcze w edukacji integracyjnej i włączającej
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
D.4.W1. pojęcia wychowania i rozwoju: funkcje wychowania, style wychowania, zagadnienia
przymusu i swobody w wychowaniu, wychowania adaptacyjnego i emancypacyjnego; zagadnienie
wychowania w kontekście manipulacji; problematykę podmiotowości w wychowaniu;
D.4.W2. zasady współpracy środowisk wychowawczych w procesie wychowania;
D.4.W3. konteksty wychowania: kulturę i współczesne media;
D.4.W4. istotę programu wychowawczego szkoły;
D.4.W5. uwarunkowania agresji i przemocy w szkole; pojęcia przemocy symbolicznej,
przemocy dorosłych i przemocy rówieśniczej;
D.4.W6. miejsce przedszkola i szkoły jako instytucji wychowawczej;
D.4.W7. pojęcia stylów i postaw wychowawczych w przedszkolu i szkole, postaw nauczycieli,
dzieci i uczniów;
D.4.W8. cechy środowiska kształcenia i wychowania;
D.4.W9. zasady życia społecznego i wychowania;
D.4.W10. zachowania ryzykowne (tradycyjne i nowoczesne), uwarunkowania podejmowania
tych zachowań oraz zachowania ryzykowne online i offline;
D.4.W11. problematykę uzależnienia i zagrożenia uzależnieniem;
D.4.W12. przesłanki teoretyczne programów profilaktycznych uzależnień oraz programów
zapobiegania samobójstwom dzieci i młodzieży;
D.4.W13. metodykę wykorzystywania konstruowanych programów wychowawczych, ich założenia
teoretyczne oraz klasyfikacje programów kształtowania postaw wobec dzieci i uczniów
z niepełnosprawnościami i relacji w grupach rówieśniczych.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
D.4.U1. rozpoznać relacje społeczne w przedszkolu i grupie przedszkolnej lub w szkole
i klasie szkolnej;
D.4.U2. diagnozować potrzeby, oczekiwania i zasoby podmiotów życia przedszkolnego
i szkolnego;
D.4.U3. projektować zajęcia dla zróżnicowanych grup dzieci i uczniów;
D.4.U4. określić cele podejmowanych działań wychowawczych w grupie przedszkolnej i
klasie szkolnej, konstruować programy wychowawcze oraz dokonywać ich ewaluacji;
D.4.U5. diagnozować zachowania świadczące o wystąpieniu konfliktu w grupie zróżnicowanej;
D.4.U6. rozpoznać przyczyny agresji i przemocy w przedszkolu i szkole oraz podejmować
działania profilaktyczne;
D.4.U7. odróżnić sprawcę od ofiary przemocy;
D.4.U8. tworzyć programy kształtujące kompetencje społeczno-emocjonalne dzieci i uczniów
z niepełnosprawnościami i stosować te programy w grupach przedszkolnych i klasach
włączających;
D.4.U9. ocenić efektywność programów rozwijających kompetencje społeczno-emocjonalne
dzieci i uczniów z niepełnosprawnościami;
D.4.U10. budować programy kształtowania postaw wobec dzieci i uczniów z niepełnosprawnościami
i relacji rówieśniczych w grupach integracyjnych.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
D.4.K1. przyjęcia odpowiedzialności za podejmowane decyzje związane z organizacją
procesu edukacyjno-terapeutycznego w przedszkolu i grupie przedszkolnej lub w szkole
i klasie szkolnej;
D.4.K2. postępowania zgodnego z zasadami etyki zawodowej w procesie rozpoznawania
zachowań świadczących o wystąpieniu konfliktu lub stosowaniu przemocy i określania
działań interwencyjnych, w tym wskazań terapeutycznych.
D.5. Organizacja edukacji włączającej
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
D.5.W1. pojęcia procesu i wzorców komunikowania się w przedszkolu, szkole lub placówce
systemu oświaty;
D.5.W2. zagadnienie barier w komunikacji;
D.5.W3. zasady aktywnego słuchania i nadawania komunikatów;
D.5.W4. pojęcia komunikacji niewerbalnej, stylów komunikowania się dzieci i uczniów
oraz nauczyciela, komunikacji wspomagającej i alternatywnej;
D.5.W5. pojęcie kultury organizacyjnej przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty;
D.5.W6. rozwój kultury włączającej przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
i przywódczą rolę dyrektora;
D.5.W7. założenia teoretyczne, budowę i metodykę stosowania indeksu włączania oraz
inne narzędzia wspomagające rozwój edukacji włączającej w przedszkolu i szkole;
D.5.W8. rolę i organizację wewnątrzszkolnych systemów doskonalenia zawodowego nauczycieli.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
D.5.U1. aktywnie słuchać;
D.5.U2. porozumiewać się w sytuacjach konfliktowych;
D.5.U3. podjąć współpracę z nauczycielami, specjalistami, kadrą pomocniczą, rodzicami
lub opiekunami dzieci i uczniów oraz ze środowiskiem lokalnym;
D.5.U4. tworzyć szkolne bazy zasobów metodycznych dla edukacji włączającej;
D.5.U5. dbać o miejsce i rangę przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty w
środowisku lokalnym.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
D.5.K1. angażowania się w życie szkoły i klasy;
D.5.K2. podejmowania działań na rzecz przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty;
D.5.K3. współpracy z nauczycielami, specjalistami, kadrą pomocniczą, rodzicami lub
opiekunami dzieci i uczniów oraz ze środowiskiem lokalnym;
D.5.K4. kształtowania postaw społecznych wobec dzieci i uczniów z niepełnosprawnościami.
D.6. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
D.6.W1. specyfikę przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty, w której jest
realizowana praktyka, w szczególności działania edukacyjne, terapeutyczne i opiekuńczo-wychowawcze,
organizację pracy, zakresy zadań pracowników, uczestników procesów pedagogicznych
oraz rodzaj prowadzonej dokumentacji;
D.6.W2. specyfikę edukacji włączającej dzieci i uczniów ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi;
D.6.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
D.6.U1. zaobserwować funkcjonowanie dziecka i ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
i nauczyciela w przedszkolu, szkole lub placówce systemu oświaty;
D.6.U2. dokonać analizy i interpretacji zaobserwowanych lub doświadczonych sytuacji
i zdarzeń pedagogicznych.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
D.6.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E. Przygotowanie w poszczególnych zakresach pedagogiki specjalnej
E.S. Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością słuchową (surdopedagogika)
E.1S. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1S.W1. medyczne podstawy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością słuchową;
anatomię i fizjologię narządu słuchu; schorzenia narządu słuchu oraz wady słuchu;
elementy audiologii, audiometrii, laryngologii, otolaryngologii, foniatrii i audioprotetyki;
działanie i zastosowanie protez słuchowych;
E.1S.W2. elementy surdopsychologii; miejsce surdopsychologii w psychologii klinicznej;
problematykę badań naukowych w zakresie surdopsychologii i ich zastosowania w diagnozie,
rehabilitacji i profilaktyce; psychologiczne aspekty rozwoju i społecznego funkcjonowania
osób niesłyszących, słabosłyszących oraz ze sprzężoną niepełnosprawnością słuchową
w późniejszym okresie życia; diagnostykę surdopsychologiczną; rolę surdopsychologii
we wspomaganiu rehabilitacji, edukacji, socjalizacji i aktywizacji życiowej tych osób;
E.1S.W3. elementy lingwistyki edukacyjnej i psycholingwistyki rozwojowej; problematykę
badań naukowych nad rozwojem mowy i nabywaniem języka przez dziecko (przyswajaniem
i uczeniem się) oraz profilaktyką zaburzeń rozwoju językowego; lingwistyczne podstawy
wychowania językowego dzieci z ograniczeniami słyszenia dźwięków mowy (afonemią i
dysfonemią); zasady, metody i wybrane programy wychowania językowego dziecka z dysfunkcją
słuchową; zasady i metody programowania języka;
E.1S.W4. aktualne problemy surdopedagogiki; specyfikę rozwoju dzieci, uczniów, osób
dorosłych w kontekście potrzeb rozwojowych, edukacyjnych, prorozwojowego i psychopedagogicznego
wsparcia; zagadnienia kompensacji zmysłów, komunikacji werbalnej, pozawerbalnej, sprawności
intelektualnej, specyfiki uczenia się, rozwoju kompetencji życiowych i kontaktów społecznych;
wychowania, wspomagania rozwoju, edukacji, terapii, rehabilitacji i socjalizacji,
systemów kształcenia tych osób w Polsce i innych państwach; problemy emancypacji i
tożsamości społeczno-kulturowej osób głuchych;
E.1S.W5. aktualne problemy edukacji i rehabilitacji osób ze sprzężoną niepełnosprawnością
słuchową oraz ich specyfikę; potrzeby rozwojowe i edukacyjne tych osób; pojęcia komunikacji
werbalnej i pozawerbalnej, sprawności intelektualnej, rozwoju kompetencji życiowych;
zagadnienia wychowania, edukacji, terapii, rehabilitacji i systemy kształcenia tych
osób w Polsce i innych państwach;
E.1S.W6. diagnostykę surdopedagogiczną; procedury badań diagnostycznych i eksperymentalnych;
przydatność metod diagnostycznych w ocenie specyfiki zaburzeń w rozwoju; pedagogiczne
metody oceny funkcjonowania językowego, edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego;
diagnozę na użytek działań rehabilitacyjnych i edukacyjnych; ocenę skuteczności stosowanych
metod wychowania, nauczania specjalnego i rehabilitacji;
E.1S.W7. metody wspomagania oraz terapii dzieci, młodzieży i osób dorosłych z niepełnosprawnością
słuchową; metody terapii w aspekcie historycznym i współczesnym; wybrane metody i
programy wspomagania; metody wsparcia technicznego;
E.1S.W8. zagadnienia wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania rozwoju i wczesnej
edukacji dziecka z niepełnosprawnością słuchową - ukierunkowanie, oczekiwaną efektywność,
uwarunkowania i ewaluację; wybrane metody diagnozy i programy stymulacji; zagadnienie
wczesnej diagnostyki - metody, techniki, narzędzia; rolę zabawy, zasady współpracy
z rodziną i specjalistami, rolę rodziny we wspomaganiu rozwoju dziecka, system wczesnego
wspomagania rozwoju dziecka w Polsce i innych państwach;
E.1S.W9. zasady rehabilitacji i edukacji osób dorosłych z niepełnosprawnością słuchową,
specyfikę ich funkcjonowania, potrzeby edukacyjne i rozwojowe, problematykę aktywizacji
indywidualnej i społeczno-zawodowej, w tym rolę środowiska rodzinnego, instytucji
i organizacji społecznych w aktywizacji i wspomaganiu, doradztwo społeczno-zawodowe,
psychoterapię, terapię zajęciową, preorientację społeczno-zawodową, organizację edukacji,
rehabilitacji i wsparcia społecznego w Polsce i innych państwach;
E.1S.W10. metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej oraz oczekiwaną efektywność
proponowanych działań; zasady diagnozy potrzeb i możliwości komunikacyjnych w zakresie
wspomagającej i alternatywnej komunikacji; metodykę wprowadzania metody lub metod
komunikacji wspomagającej i alternatywnej oraz pomoce techniczne w tym zakresie;
E.1S.W11. sytuację rodziny z dzieckiem oraz osobą dorosłą z niepełnosprawnością słuchową,
w tym problemy akceptacji niepełnosprawności, utrudnienia życiowe, rolę wsparcia społecznego,
wpływ zaburzeń słuchu na funkcjonowanie rodziny i relacje wewnątrzrodzinne; metody
wspierania rodziny; sytuację rodziny osób dorosłych z niepełnosprawnością słuchową
posiadających dziecko pełnosprawne lub z niepełnosprawnością słuchową; zagadnienie
słyszących dzieci niesłyszących rodziców (CODA);
E.1S.W12. pedeutologię surdopedagogiczną; zagadnienia związane z pracą surdopedagoga
- zadania, zakres działalności, wymagane kompetencje, predyspozycje, rolę surdopedagoga
w relacjach z dziećmi, młodzieżą, osobami dorosłymi, ich rodzinami, specjalistami
i społeczeństwem, zasady etyczne, utrudnienia w pracy;
E.1S.W13. zasady wspierania rozwoju i uczenia się dzieci i uczniów z niepełnosprawnością
słuchową w edukacji włączającej.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1S.U1. analizować medyczne podstawy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością
słuchową; opisywać anatomię i fizjologię narządu słuchu, schorzenia narządu słuchu
i wady słuchu oraz analizować elementy laryngologii, otolaryngologii i foniatrii;
E.1S.U2. analizować elementy surdopsychologii i określać jej miejsce w psychologii
klinicznej, charakteryzować problematykę badań naukowych w zakresie surdopsychologii
i ich zastosowania w diagnozie, rehabilitacji i profilaktyce, a także psychologiczne
aspekty rozwoju oraz psychospołecznego funkcjonowania osób niesłyszących, słabosłyszących
i ze sprzężoną niepełnosprawnością słuchową; stosować diagnostykę surdopsychologiczną;
określać rolę surdopsychologii we wspomaganiu rehabilitacji, edukacji, socjalizacji
i aktywizacji życiowej tych osób;
E.1S.U3. określać aktualne problemy surdopedagogiki; opisywać specyfikę rozwoju dzieci,
młodzieży, osób dorosłych w kontekście potrzeb rozwojowych, edukacyjnych, prorozwojowego
i psychopedagogicznego wsparcia, kompensację zmysłów, komunikację werbalną, pozawerbalną,
sprawność intelektualną, rozwój kompetencji życiowych i kontaktów społecznych; analizować
wspomaganie rozwoju, edukacji, terapii, rehabilitacji i socjalizacji; scharakteryzować
systemy kształcenia tych osób w Polsce i innych państwach; wymienić problemy emancypacji
i tożsamości społeczno--kulturowej osób głuchych;
E.1S.U4. analizować aktualne problemy edukacji i rehabilitacji osób ze sprzężoną niepełnosprawnością
słuchową; opisywać specyfikę rozwoju osób z poszczególnymi rodzajami sprzężonej niepełnosprawności
słuchowej; rozpoznać potrzeby rozwojowe i edukacyjne tych osób oraz opisać rozwój
ich kompetencji życiowych i kontaktów społecznych, wychowanie, edukację, rehabilitację,
terapię; scharakteryzować systemy kształcenia tych osób w Polsce i innych państwach;
E.1S.U5. stosować diagnostykę surdopedagogiczną; określać i analizować procedury badań
diagnostycznych i eksperymentalnych oraz analizować przydatność metod diagnostycznych
w ocenie specyfiki zaburzeń w rozwoju; stosować pedagogiczne metody oceny funkcjonowania
edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego; przeprowadzać diagnozę na użytek
działań rehabilitacyjnych i edukacyjnych; oceniać skuteczność stosowanych metod wychowania,
nauczania specjalnego i rehabilitacji;
E.1S.U6. opisać i zinterpretować wyniki diagnozy audiologicznej, opisać cele protezowania
narządu słuchu oraz działanie i zastosowanie protez słuchowych;
E.1S.U7. stosować metody wspomagania oraz terapii dzieci, młodzieży i osób dorosłych
z niepełnosprawnością słuchową; opisywać rodzaje oraz charakteryzować metody terapii
w aspekcie historycznym i współczesnym; stosować wybrane metody i programy terapii
słuchu; identyfikować wsparcie techniczne;
E.1S.U8. scharakteryzować wczesną interwencję i wczesne wspomaganie rozwoju dziecka
z niepełnosprawnością słuchową, ich ukierunkowanie, oczekiwaną efektywność oraz uwarunkowania;
stosować wczesną diagnostykę - metody, techniki i narzędzia; wykorzystywać wybrane
programy diagnozy możliwości rozwojowych i wczesnego wspomagania rozwoju dzieci z
dysfunkcją słuchu; opisywać system wczesnego wspomagania rozwoju w Polsce i innych
państwach;
E.1S.U9. planować rehabilitację i edukację osób dorosłych z niepełnosprawnością słuchową,
analizować specyfikę ich funkcjonowania, potrzeby edukacyjne i rozwojowe oraz planować
aktywizację indywidualną i społeczno-zawodową, w tym określać rolę środowiska rodzinnego,
instytucji, organizacji społecznych w aktywizacji i wspomaganiu, doradztwa społeczno-zawodowego,
psychoterapii, terapii zajęciowej, preorientacji społeczno-zawodowej; analizować organizację
edukacji, rehabilitacji i wsparcia społecznego w Polsce i innych państwach;
E.1S.U10. opisywać elementy lingwistyki edukacyjnej i psycholingwistyki rozwojowej
oraz zastosowanie wyników badań naukowych nad rozwojem mowy i nabywaniem języka przez
dziecko (przyswajaniem i uczeniem się) w programach profilaktyki zaburzeń rozwoju
językowego i wychowania językowego dzieci z dysfunkcją słuchową; przeanalizować lingwistyczne
podstawy wychowania językowego dzieci z ograniczeniami słyszenia dźwięków mowy (afonemią
i dysfonemią); opisywać zasady, metody i wybrane programy wychowania językowego dziecka
z dysfunkcją słuchową; opisywać zasady i metody programowania języka;
E.1S.U11. stosować wspomagające i alternatywne metody komunikacji; opisywać wybrane
metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej oraz oczekiwaną efektywność proponowanych
działań; przeprowadzać diagnozę potrzeb i możliwości komunikacyjnych w zakresie wspomagającej
i alternatywnej komunikacji; stosować metodykę wprowadzania metody lub metod komunikacji
wspomagającej i alternatywnej oraz pomoce techniczne;
E.1S.U12. analizować sytuację rodziny z dzieckiem oraz osobą dorosłą z niepełnosprawnością
słuchową; określać problemy akceptacji niepełnosprawności, utrudnienia życiowe i wsparcie
społeczne; oceniać wpływ zaburzeń słuchu na funkcjonowanie rodziny; analizować relacje
wewnątrzrodzinne; stosować metody wspierania rodziny; analizować sytuację rodziny
osób dorosłych z niepełnosprawnością słuchową posiadających dziecko pełnosprawne lub
z niepełnosprawnością słuchową; opisać zagadnienie dorosłych dzieci słyszących niesłyszących
rodziców (CODA);
E.1S.U13. analizować pedeutologię surdopedagogiczną; przedstawiać rolę surdopedagoga
w relacjach z dziećmi, młodzieżą, osobami dorosłymi, ich rodzinami, specjalistami
i społeczeństwem; stosować zasady etyczne; oceniać efektywność działalności zawodowej;
analizować utrudnienia w pracy surdopedagogów.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1S.K1. autorefleksji nad własnym rozwojem zawodowym;
E.1S.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2S. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2S.W1. metodykę nauczania w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej dzieci i uczniów
z niepełnosprawnością słuchową lub sprzężoną niepełnosprawnością słuchową; organizację
i specyfikę kształcenia dzieci i uczniów; podstawę programową wychowania przedszkolnego
oraz podstawę programową kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy I-III) oraz
ich adaptację i realizację w stosunku do dziecka i ucznia niesłyszącego; komunikację
językową i manualną w nauczaniu; potrzebę organizowania przestrzeni przedszkolnej
i szkolnej oraz optymalnego stanowiska pracy, doboru pomocy dydaktycznych i środków
technicznych, znaczenie współpracy z rodziną, nauczycielami i specjalistami;
E.2S.W2. zasady rehabilitacji resztek słuchowych - wybrane metody i programy rehabilitacji;
metodykę rehabilitacji słuchu i możliwości oceny uzyskanych wyników; cele wychowania
słuchowego; różnice między wychowaniem słuchowym a wychowaniem językowym;
E.2S.W3. podstawy metodyki wychowania językowego i nauczania języka fonicznego; metody
rozwijania wielozmysłowej percepcji sygnałów mowy; metody wizualizacji ciągu mowy
i rozwijanie umiejętności słuchania wizualnego i mówienia wspomaganego; metodę fonogestowej
wizualizacji mowy (Cued Speech); metody wczesnego nauczania czytania i stosowania technik szybkiego pisania (speech to text); metody programowania języka; programy wychowania językowego i nauczania języka polskiego;
metody rozwijania sprawności językowych;
E.2S.W4. zasady dobierania metod komunikowania się i metod wychowania językowego do
specjalnych potrzeb dzieci i uczniów z dysfunkcjami słuchu;
E.2S.W5. podstawy języka migowego; system językowo-migowy (SJM) w kontekście polskiego
języka migowego (PJM); daktylografię i ideografię (minimum 200 znaków, obejmujących
pojęcia związane z nauczaniem i uczeniem się, przedszkolem, szkołą lub placówką systemu
oświaty, opieką i wychowaniem);
E.2S.W6. zasady pracy opiekuńczo-wychowawczej w przedszkolu, szkole i placówce systemu
oświaty, jej formy, zakresy zadań pracowników, metody organizacji aktywności w placówce
i poza nią.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2S.U1. analizować metodykę nauczania w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej
dzieci i uczniów z niepełnosprawnością słuchową lub sprzężoną niepełnosprawnością
słuchową; określać organizację i specyfikę kształcenia dzieci i uczniów z dysfunkcją
słuchu; analizować podstawę programową wychowania przedszkolnego oraz podstawę programową
kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy I-III), a także dokonywać ich adaptacji
i realizacji w stosunku do dziecka i ucznia niesłyszącego; stosować komunikację językową
i manualną w nauczaniu; organizować przestrzeń przedszkolną i szkolną oraz optymalne
stanowiska pracy; dobierać pomoce dydaktyczne i środki techniczne; współpracować z
rodziną lub opiekunami dziecka i ucznia, nauczycielami i specjalistami;
E.2S.U2. analizować przebieg rehabilitacji resztek słuchowych; stosować wybrane metody
i programy rehabilitacji; określać cele wychowania słuchowego; analizować metodykę
rehabilitacji słuchu; definiować różnicę między wychowaniem słuchowym a wychowaniem
językowym;
E.2S.U3. stosować metody wychowania językowego i nauczania języka fonicznego; metody
rozwijania wielozmysłowej percepcji sygnałów mowy; metody wizualizacji ciągu mowy
i rozwijania umiejętności słuchania wizualnego i mówienia wspomaganego; metodę fonogestowej
wizualizacji mowy (Cued Speech); metody wczesnego nauczania czytania i stosowania technik szybkiego pisania (speech to text); metody programowania języka; programy wychowania językowego i nauczania języka polskiego;
metody rozwijania sprawności językowych;
E.2S.U4. dobierać metody komunikowania się i wychowania językowego do specjalnych
potrzeb dzieci i uczniów z dysfunkcjami słuchu;
E.2S.U5. stosować strategie, metody i formy wspierania nauczycieli pracujących z dziećmi
i uczniami z niepełnosprawnością słuchową w edukacji włączającej;
E.2S.U6. stosować podstawy języka migowego oraz odróżniać system językowo-migowy (SJM)
od polskiego języka migowego (PJM); używać daktylografii i ideografii (minimum 200
znaków, obejmujących pojęcia związane z nauczaniem i uczeniem się, przedszkolem, szkołą
lub placówką systemu oświaty, opieką i wychowaniem);
E.2S.U7. analizować pracę opiekuńczo-wychowawczą w przedszkolu, szkole lub placówce
systemu oświaty oraz stosować formy, zasady, metody organizacji aktywności w przedszkolu,
szkole lub placówce systemu oświaty i poza nimi; określić zakres zadań pracowników.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2S.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2S.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2S.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2S.K4. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3S. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3S.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3S.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3S.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu, uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3S.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3S.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3S.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji pozalekcyjnych działań opiekuńczo-wychowawczych
nauczycieli, w tym podczas dyżurów na przerwach międzylekcyjnych i zorganizowanych
wyjść grup uczniowskich;
E.3S.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3S.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3S.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.T. Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością wzrokową (tyflopedagogika)
E.1T. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1T.W1. medyczne podstawy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością wzrokową;
anatomię i fizjologię narządu wzroku, wady wzroku oraz elementy okulistyki i optometrii;
E.1T.W2. elementy tyflopsychologii; miejsce tyflopsychologii w psychologii klinicznej;
problematykę badań naukowych w zakresie tyflopsychologii i ich zastosowania w diagnozie,
rehabilitacji i profilaktyce; psychologiczne aspekty rozwoju oraz społecznego funkcjonowania
osób niewidzących, słabowidzących oraz z uszkodzeniem wzroku w późniejszym okresie
życia; diagnostykę tyflopsychologiczną; rolę tyflopsychologii we wspomaganiu rehabilitacji,
edukacji, socjalizacji i aktywizacji życiowej tych osób;
E.1T.W3. aktualne problemy tyflopedagogiki; specyfikę rozwoju dzieci, młodzieży, osób
dorosłych w kontekście potrzeb rozwojowych, edukacyjnych, prorozwojowego i psychopedagogicznego
wsparcia; zagadnienia kompensacji zmysłów, komunikacji werbalnej, pozawerbalnej, orientacji
i przemieszczania w przestrzeni, sprawności intelektualnej, dostępu do wiedzy i informacji,
wychowania, specyfiki uczenia się, rozwoju kompetencji życiowych i kontaktów społecznych,
wspomagania rozwoju, edukacji, terapii, rehabilitacji i socjalizacji; systemy kształcenia
tych osób w Polsce i innych państwach;
E.1T.W4. aktualne problemy edukacji i rehabilitacji osób ze sprzężoną niepełnosprawnością
wzrokową oraz ich specyfikę; potrzeby rozwojowe i edukacyjne tych osób; zasady samodzielnego
przemieszczania się i założenia orientacji w przestrzeni; czynności samoobsługowe,
motorykę dużą i małą; pojęcia osobowości, komunikacji werbalnej i pozawerbalnej, sprawności
intelektualnej, dostępu do wiedzy i informacji, rozwoju kompetencji życiowych; zagadnienia
wychowania, edukacji, terapii, rehabilitacji i systemy kształcenia tych osób w Polsce
i innych państwach;
E.1T.W5. diagnostykę tyflopedagogiczną; procedury badań diagnostycznych i eksperymentalnych;
przydatność metod diagnostycznych w ocenie specyfiki zaburzeń w rozwoju; pedagogiczne
metody oceny funkcjonowania edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego;
diagnozę na użytek działań rehabilitacyjnych i edukacyjnych; ocenę skuteczności stosowanych
metod wychowania, nauczania specjalnego i rehabilitacji;
E.1T.W6. metody wspomagania oraz terapii dzieci, młodzieży i osób dorosłych z niepełnosprawnością
wzrokową; metody terapii w aspekcie historycznym i współczesnym; wybrane metody i
programy wspomagania; metody wsparcia technicznego;
E.1T.W7. zagadnienia wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania rozwoju i wczesnej
edukacji dziecka z niepełnosprawnością wzrokową - ukierunkowanie, oczekiwaną efektywność,
uwarunkowania i ewaluację, wybrane metody diagnozy i programy stymulacji, rolę zabawy,
zasady współpracy z rodziną i specjalistami, rolę rodziny we wspomaganiu rozwoju dziecka,
system wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w Polsce i innych państwach;
E.1T.W8. zasady rehabilitacji i edukacji osób dorosłych z niepełnosprawnością wzrokową,
specyfikę ich funkcjonowania, potrzeby edukacyjne i rozwojowe, problematykę aktywizacji
indywidualnej i społeczno-zawodowej, w tym rolę środowiska rodzinnego, instytucji
i organizacji społecznych w aktywizacji i wspomaganiu, doradztwa społeczno-zawodowego,
psychoterapii, terapii zajęciowej, preorientacji społeczno-zawodowej, organizacji
edukacji, rehabilitacji i wsparcia społecznego w Polsce i innych państwach;
E.1T.W9. metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej; wybrane metody komunikacji
z osobami niewidomymi i głuchoniewidomymi, w tym alfabet Braille’a i alfabet Lorma,
oraz oczekiwaną efektywność proponowanych działań; zasady diagnozy potrzeb i możliwości
komunikacyjnych w zakresie wspomagającej i alternatywnej komunikacji; metodykę wprowadzania
metody lub metod komunikacji wspomagającej i alternatywnej oraz pomoce techniczne
w tym zakresie;
E.1T.W10. sytuację rodziny z dzieckiem oraz osobą dorosłą z niepełnosprawnością wzrokową,
w tym problemy akceptacji niepełnosprawności, utrudnienia życiowe, rolę wsparcia społecznego,
wpływ zaburzeń wzroku na funkcjonowanie rodziny i relacje wewnątrzrodzinne; metody
wspierania rodziny;
E.1T.W11. pedeutologię tyflopedagogiczną; zagadnienia związane z pracą tyflopedagoga
- zadania, zakres działalności, wymagane kompetencje, predyspozycje, rolę tyflopedagoga
w relacjach z dziećmi, młodzieżą, osobami dorosłymi, ich rodzinami, specjalistami
i społeczeństwem, zasady etyczne, utrudnienia w pracy.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1T.U1. analizować medyczne podstawy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością
wzrokową; opisywać anatomię i fizjologię narządu wzroku i wady wzroku oraz analizować
elementy okulistyki i optometrii;
E.1T.U2. analizować elementy tyflopsychologii i określać jej miejsce w psychologii
klinicznej; charakteryzować problematykę badań naukowych w zakresie tyflopsychologii
i ich zastosowania w diagnozie, rehabilitacji i profilaktyce, a także psychologiczne
aspekty rozwoju oraz psychospołecznego funkcjonowania osób niewidzących, słabowidzących
oraz z uszkodzeniem wzroku w późniejszym okresie życia; stosować diagnostykę tyflopsychologiczną;
określać rolę tyflopsychologii we wspomaganiu rehabilitacji, edukacji, socjalizacji
i aktywizacji życiowej tych osób;
E.1T.U3. określać aktualne problemy tyflopedagogiki; opisywać specyfikę rozwoju dzieci,
młodzieży, osób dorosłych w kontekście potrzeb rozwojowych, edukacyjnych prorozwojowego
i psychopedagogicznego wsparcia, kompensację zmysłów, komunikację werbalną, pozawerbalną,
sprawność intelektualną, orientację i przemieszczanie w przestrzeni; analizować dostęp
do wiedzy i informacji, specyfikę uczenia się, rozwój kompetencji życiowych i kontaktów
społecznych; analizować wspomaganie rozwoju, wychowania, edukacji, terapii, rehabilitacji
i socjalizacji; scharakteryzować systemy kształcenia tych osób w Polsce i innych państwach;
E.1T.U4. analizować aktualne problemy edukacji i rehabilitacji osób ze sprzężoną niepełnosprawnością
wzrokową, ich specyfikę, potrzeby rozwojowe i edukacyjne, czynności samoobsługowe,
motorykę dużą i małą, osobowość, komunikację werbalną i pozawerbalną oraz sprawność
intelektualną; określać zasady samodzielnego przemieszczania się, założenia orientacji
w przestrzeni, dostępu do wiedzy i informacji; analizować i intepretować rozwój kompetencji
życiowych; określać rolę wychowania, edukacji, terapii i rehabilitacji; scharakteryzować
systemy kształcenia tych osób w Polsce i innych państwach;
E.1T.U5. stosować diagnostykę tyflopedagogiczną; określać i analizować procedury badań
diagnostycznych i eksperymentalnych oraz analizować przydatność metod diagnostycznych
w ocenie specyfiki zaburzeń w rozwoju; stosować pedagogiczne metody oceny funkcjonowania
edukacyjnego, fizycznego, psychicznego i społecznego; przeprowadzać diagnozę na użytek
działań rehabilitacyjnych i edukacyjnych; oceniać skuteczność stosowanych metod wychowania,
nauczania specjalnego i rehabilitacji;
E.1T.U6. stosować metody wspomagania oraz terapii dzieci, młodzieży i osób dorosłych
z niepełnosprawnością wzrokową; analizować i oceniać metody terapii w aspekcie historycznym
i współczesnym, a także stosować wybrane metody i programy wspomagania i oceniać wsparcie
techniczne;
E.1T.U7. analizować wczesną interwencję i wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością
wzrokową, ich ukierunkowanie, oczekiwaną efektywność, uwarunkowania i ewaluację; stosować
wybrane metody diagnozy i programy stymulacji; opisywać rolę zabawy; planować współpracę
z rodziną i specjalistami; określać rolę rodziny we wspomaganiu rozwoju dziecka; analizować
system wczesnego wspomagania rozwoju w Polsce i innych państwach;
E.1T.U8. planować rehabilitację i edukację osób dorosłych z niepełnosprawnością wzrokową,
analizować specyfikę ich funkcjonowania, potrzeby edukacyjne i rozwojowe oraz planować
aktywizację indywidualną i społeczno-zawodową, w tym określać rolę środowiska rodzinnego,
instytucji, organizacji społecznych w aktywizacji i wspomaganiu, doradztwa społeczno-zawodowego,
psychoterapii, terapii zajęciowej, preorientacji społeczno-zawodowej; analizować organizację
edukacji, rehabilitacji, wsparcia społecznego w Polsce i innych państwach;
E.1T.U9. analizować komunikację wspomagającą i alternatywną, a także oceniać skuteczność
wybranych metod komunikacji z osobami niewidomymi i głuchoniewidomymi, w tym alfabetu
Braille’a i alfabetu Lorma; przeprowadzać diagnozę potrzeb i możliwości komunikacyjnych
w zakresie wspomagającej i alternatywnej komunikacji; stosować metodykę wprowadzania
metody lub metod komunikacji wspomagającej i alternatywnej oraz wsparcie techniczne;
E.1T.U10. analizować sytuację rodziny z dzieckiem oraz osobą dorosłą z niepełnosprawnością
wzrokową; określać problemy akceptacji niepełnosprawności, utrudnienia życiowe i wsparcie
społeczne; oceniać wpływ zaburzeń wzroku na funkcjonowanie rodziny; analizować relacje
wewnątrzrodzinne; stosować metody wspierania rodziny; analizować sytuację rodziny
osób dorosłych z niepełnosprawnością wzrokową;
E.1T.U11. analizować pedeutologię tyflopedagogiczną; przedstawiać rolę tyflopedagoga
w relacjach z dziećmi, młodzieżą, osobami dorosłymi, ich rodzinami, specjalistami
i społeczeństwem; stosować zasady etyczne; oceniać efektywność działalności zawodowej;
analizować utrudnienia w pracy tyflopedagogów.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1T.K1. autorefleksji nad własnym rozwojem zawodowym;
E.1T.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2T. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2T.W1. metodykę nauczania w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej dzieci i uczniów
z niepełnosprawnością wzrokową lub sprzężoną niepełnosprawnością wzrokową; organizację
i specyfikę kształcenia dzieci i uczniów; podstawę programową wychowania przedszkolnego
oraz podstawę programową kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy I-III) oraz
ich adaptację i realizację w stosunku do dziecka i ucznia niewidomego, słabowidzącego
oraz dziecka i ucznia ze sprzężoną niepełnosprawnością wzrokową; komunikację językową
w nauczaniu; potrzebę organizowania przestrzeni przedszkolnej i szkolnej oraz optymalnego
stanowiska pracy, doboru pomocy dydaktycznych i środków tyflotechnicznych, znaczenie
współpracy z rodziną, nauczycielami i specjalistami;
E.2T.W2. zasady rehabilitacji widzenia - wybrane metody i programy rehabilitacji;
metodykę rehabilitacji wzroku i możliwości oceny uzyskanych wyników;
E.2T.W3. zasady orientacji przestrzennej i przemieszczania w przestrzeni; specyfikę
potrzeb w zależności od stopnia niepełnosprawności wzrokowej; rolę sprawności ruchowej,
mechanizmów kompensacji, punktów orientacyjnych, mechanizmów wewnątrzsterownych i
autorehabilitacji; techniki przemieszczania się w przestrzeni; zasady kształtowania
umiejętności orientacji i przemieszczania w przestrzeni, a także środki techniczne
i rolę przewodnika;
E.2T.W4. metodykę nauczania alfabetu Braille’a i zasady pisania na maszynie brajlowskiej;
obrazki, schematy, wykresy, plany wypukłe, zapis symboli matematycznych, muzycznych
i chemicznych;
E.2T.W5. zasady pracy opiekuńczo-wychowawczej w przedszkolu, szkole i placówce systemu
oświaty, jej formy, zakresy zadań pracowników, metody organizacji aktywności w placówce
i poza nią.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2T.U1. analizować metodykę nauczania w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej
dzieci i uczniów z niepełnosprawnością wzrokową lub sprzężoną niepełnosprawnością
wzrokową; określać organizację i specyfikę kształcenia dzieci i uczniów z dysfunkcją
wzroku; analizować podstawę programową wychowania przedszkolnego oraz podstawę programową
kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy I-III), a także dokonywać ich adaptacji
i realizacji w stosunku do dziecka lub ucznia niewidomego, słabowidzącego lub ze sprzężoną
niepełnosprawnością wzrokową; stosować komunikację językową w nauczaniu; organizować
przestrzeń przedszkolną i szkolną oraz optymalne stanowiska pracy; dobierać pomoce
dydaktyczne i środki tyflotechniczne; współpracować z rodziną lub opiekunami dziecka
i ucznia, nauczycielami i specjalistami;
E.2T.U2. prowadzić rehabilitację widzenia, analizować i stosować wybrane metody i
programy rehabilitacji wzroku, wykorzystywać metodykę rehabilitacji wzroku i oceniać
uzyskane wyniki;
E.2T.U3. analizować orientację przestrzenną i przemieszczanie w przestrzeni, sprawność
ruchową, mechanizmy kompensacji, punkty orientacyjne, mechanizmy wewnątrzsterowne
i autorehabilitacji; określać specyfikę potrzeb w zależności od stopnia niepełnosprawności
wzrokowej; stosować techniki przemieszczania się w przestrzeni, kształtować i rozwijać
umiejętności orientacji i przemieszczania się w przestrzeni, stosować środki techniczne
oraz pełnić rolę przewodnika;
E.2T.U4. analizować i wykorzystywać metodykę nauczania alfabetu Braille’a; kształtować
i rozwijać umiejętność pisania na maszynie brajlowskiej oraz korzystania ze specjalistycznego
sprzętu i oprogramowania; stosować obrazki, schematy, wykresy, plany wypukłe, zapis
symboli matematycznych, muzycznych i chemicznych;
E.2T.U5. analizować pracę opiekuńczo-wychowawczą w przedszkolu, szkole lub placówce
systemu oświaty oraz stosować formy, zasady, metody organizacji aktywności w przedszkolu,
szkole lub placówce systemu oświaty i poza nimi; określić zakres zadań pracowników.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2T.K1. okazywania empatii uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2T.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2T.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2T.K4. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3T. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3T.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3T.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3T.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu, uczniom w szkole
i placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3T.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3T.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3T.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji pozalekcyjnych działań opiekuńczo-wychowawczych
nauczycieli, w tym podczas dyżurów na przerwach międzylekcyjnych i zorganizowanych
wyjść grup uczniowskich;
E.3T.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3T.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3T.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.I. Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną
E.1I. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1I.W1. podstawy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną;
cele, zadania, przedmiot pedagogiki osób z niepełnosprawnością intelektualną - ujęcie
historyczne; koncepcje, modele i definicje niepełnosprawności intelektualnej; miejsce
ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w systemach edukacji w Polsce i innych
państwach; zagadnienie osobowości i zakres kompetencji nauczyciela (wychowawcy); potrzeby
i zadania rozwojowe osób z niepełnosprawnością intelektualną w różnych okresach życia;
zagadnienia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka z niepełnosprawnością intelektualną,
rolę rodziny tego dziecka oraz systemy wsparcia społecznego;
E.1I.W2. medyczne aspekty edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną;
etiologię niepełnosprawności intelektualnej; obrazy kliniczne jednostek chorobowych,
w tym genowych i chromosomowych, związanych z niepełnosprawnością intelektualną; współczesne
teorie interwencji i rehabilitacji medycznej oraz medyczne aspekty niepełnosprawności
sprzężonej;
E.1I.W3. psychologiczne aspekty edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością
intelektualną; kryteria definiowania niepełnosprawności intelektualnej w psychologii
klinicznej; genezę niepełnosprawności intelektualnej; podstawy diagnostyki; psychologiczne
podstawy terapii osób z niepełnosprawnością intelektualną; wybrane metody, techniki
i programy rehabilitacji psychologicznej;
E.1I.W4. kulturowe i społeczne aspekty niepełnosprawności intelektualnej; uwarunkowania
jakości życia osób z niepełnosprawnością intelektualną - rolę czynników społeczno-kulturowych;
strategie destygmatyzacji i destereotypizacji osób z niepełnosprawnością intelektualną
w kontekście rozwiązań rehabilitacyjnych, edukacyjnych, terapeutycznych; zasady partycypacji
społecznej jako legitymizacji praw osób z niepełnosprawnością intelektualną;
E.1I.W5. prawne aspekty funkcjonowania osób z niepełnosprawnością intelektualną: zasady
orzekania o niepełnosprawności, zagadnienie ubezwłasnowolnienia, rolę ulg i udogodnień,
regulacje w zakresie organizacji edukacji i wsparcia społecznego tych osób.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1I.U1. analizować podstawy edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną,
cele pedagogiki tych osób i jej zadania - ujęcie historyczne, koncepcje, modele i
definicje niepełnosprawności intelektualnej; określać miejsce ucznia z niepełnosprawnością
intelektualną w systemach edukacji w Polsce i innych państwach; definiować osobowość
i kompetencje nauczyciela (wychowawcy); analizować i określać potrzeby i zadania rozwojowe
osób z niepełnosprawnością intelektualną w różnych okresach życia; uzasadniać rolę
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka z niepełnosprawnością intelektualną; charakteryzować
rolę rodziny osoby z niepełnosprawnością i analizować oraz określać systemy wsparcia
społecznego;
E.1I.U2. analizować medyczne aspekty edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością
intelektualną; określać etiologię niepełnosprawności intelektualnej; przedstawiać
obrazy kliniczne jednostek chorobowych, w tym genowych i chromosomowych, związanych
z niepełnosprawnością intelektualną; analizować i wykorzystywać współczesne teorie
interwencji i rehabilitacji medycznej; określać medyczne aspekty niepełnosprawności
sprzężonej;
E.1I.U3. analizować psychologiczne aspekty edukacji i rehabilitacji osób z niepełnosprawnością
intelektualną; prezentować kryteria definiowania niepełnosprawności intelektualnej
w psychologii klinicznej; określać genezę niepełnosprawności intelektualnej; stosować
podstawy diagnostyki; analizować i stosować psychologiczne podstawy terapii osób z
niepełnosprawnością intelektualną; stosować wybrane metody, techniki i programy rehabilitacji
psychologicznej;
E.1I.U4. analizować kulturowe i społeczne aspekty niepełnosprawności intelektualnej;
określać jakość życia osób z niepełnosprawnością intelektualną, w tym rolę czynników
społeczno-kulturowych; prezentować strategie destygmatyzacji i destereotypizacji osób
z niepełnosprawnością intelektualną w kontekście rozwiązań rehabilitacyjnych, edukacyjnych,
terapeutycznych; analizować partycypację społeczną jako legitymizację praw osób z
niepełnosprawnością intelektualną;
E.1I.U5. analizować prawne aspekty funkcjonowania osób z niepełnosprawnością intelektualną
i zasady orzekania w tym zakresie; ocenić konsekwencje ubezwłasnowolnienia; wskazać
ulgi i udogodnienia; oceniać organizację edukacji i wsparcia społecznego osób z niepełnosprawnością
intelektualną.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1I.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1I.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2I. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2I.W1. metodykę nauczania uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu
lekkim w edukacji wczesnoszkolnej; podstawę programową kształcenia ogólnego w szkole
podstawowej (klasy I-III), adaptację treści nauczania i ich realizację w stosunku
do dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim; paradygmat konstruktywistyczny;
metodykę nauczania wczesnoszkolnego w zakresie różnych obszarów edukacji; specjalistyczne
rozwiązania, ze szczególnym uwzględnieniem nauki czytania i pisania oraz edukacji
matematycznej; metodę ośrodków pracy jako propozycję pracy z uczniami z niepełnosprawnością
intelektualną w stopniu lekkim na I etapie edukacyjnym; konstruowanie i ewaluowanie
indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych na I etapie edukacyjnym;
E.2I.W2. organizację i specyfikę kształcenia uczniów z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu lekkim na II i III etapie edukacyjnym; zadania nauczyciela - wychowawcy
na rożnych etapach edukacyjnych; zasady i reguły pracy dydaktyczno-wychowawczej; cele,
treści kształcenia, środki dydaktyczne, metody kształcenia, formy organizacji zajęć,
zajęcia pozalekcyjne, wsparcie metodyczne nauczyciela, strategie organizowania zajęć
w różnych formach edukacji uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim,
w tym z dodatkowymi sprzężonymi zaburzeniami; metodyczne aspekty błędów wychowawczych
oraz współpracy z rodzicami lub opiekunami uczniów i specjalistami;
E.2I.W3. metodykę wychowania i kształcenia uczniów z umiarkowaną i znaczną niepełnosprawnością
intelektualną w różnych typach placówek systemu oświaty, na różnych etapach edukacyjnych;
podstawę programową kształcenia ogólnego dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu umiarkowanym lub znacznym w szkołach podstawowych oraz kształcenia ogólnego
dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy; wielospecjalistyczną ocenę poziomu
funkcjonowania ucznia i opracowywanie oraz modyfikowanie indywidualnego programu edukacyjno--terapeutycznego;
specjalistyczne metody rozwijania kompetencji osobistych, komunikacyjnych i społecznych;
zasady organizowania przestrzeni szkolnej oraz optymalnego stanowiska pracy; rolę
współpracy z rodziną, nauczycielami i specjalistami;
E.2I.W4. metodykę pracy rewalidacyjno-wychowawczej z osobami ze sprzężoną i znaczną
niepełnosprawnością intelektualną; metody pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu znacznym; organizację i metodykę zajęć rewalidacyjno-wychowawczych; zasady
konstruowania indywidualnego programu zajęć rewalidacyjno-wychowawczych oraz współpracy
ze środowiskiem rodzinnym lub personelem opiekuńczym placówek pobytu stałego.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2I.U1. analizować metodykę nauczania uczniów z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu lekkim w edukacji wczesnoszkolnej; analizować i realizować podstawę programową
kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy I-III), dokonywać adaptacji treści
nauczania i ich realizacji w stosunku do dziecka z niepełnosprawnością intelektualną
w stopniu lekkim; analizować paradygmat konstruktywistyczny; analizować metodykę nauczania
wczesnoszkolnego w zakresie różnych obszarów edukacji; analizować i stosować specjalistyczne
rozwiązania, ze szczególnym uwzględnieniem nauki czytania i pisania oraz edukacji
matematycznej; stosować metodę ośrodków pracy jako propozycję pracy z uczniami z niepełnosprawnością
intelektualną w stopniu lekkim na I etapie edukacyjnym; konstruować i ewaluować indywidualne
programy edukacyjno-terapeutyczne na I etapie edukacyjnym;
E.2I.U2. analizować organizację i specyfikę kształcenia uczniów z niepełnosprawnością
intelektualną w stopniu lekkim na II i III etapie edukacyjnym; realizować zadania
nauczyciela - wychowawcy na rożnych etapach edukacyjnych; przestrzegać zasad i reguł
pracy dydaktyczno-wychowawczej; określać cele, treści kształcenia, środki dydaktyczne,
metody kształcenia, formy organizacji zajęć, planować zajęcia pozalekcyjne, prezentować
wsparcie metodyczne nauczyciela; analizować i stosować strategie organizowania zajęć
w różnych formach edukacji uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim,
w tym z dodatkowymi sprzężonymi zaburzeniami; analizować metodyczne aspekty błędów
wychowawczych; prezentować metodyczne aspekty współpracy z rodzicami lub opiekunami
uczniów oraz specjalistami;
E.2I.U3. analizować metodykę wychowania i kształcenia uczniów z umiarkowaną i znaczną
niepełnosprawnością intelektualną w różnych typach placówek systemu oświaty, na różnych
etapach edukacyjnych; realizować podstawę programową kształcenia ogólnego dla uczniów
z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym w szkołach
podstawowych oraz kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do
pracy; dokonywać wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i opracowywać
oraz modyfikować indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne; analizować i stosować
specjalistyczne metody rozwijania kompetencji osobistych, komunikacyjnych i społecznych;
organizować przestrzeń szkolną oraz optymalne stanowisko pracy; współpracować z rodzinami
uczniów, nauczycielami i specjalistami;
E.2I.U4. analizować metodykę pracy rewalidacyjno-wychowawczej z osobami ze sprzężoną
i znaczną niepełnosprawnością intelektualną; analizować i stosować metody pracy z
osobami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu znacznym; analizować organizację
i metodyki zajęć rewalidacyjno-wychowawczych; konstruować indywidualne programy zajęć
rewalidacyjno-wychowawczych; współpracować ze środowiskiem rodzinnym lub personelem
opiekuńczym placówek pobytu stałego.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2I.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2I.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2I.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2I.K4. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3I. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3I.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3I.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3I.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu, uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3I.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3I.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3I.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji pozalekcyjnych działań opiekuńczo-wychowawczych
nauczycieli, w tym podczas dyżurów na przerwach międzylekcyjnych i zorganizowanych
wyjść grup uczniowskich;
E.3I.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3I.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3I.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.R. Pedagogika resocjalizacyjna
E.1R. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1R.W1. podstawy pedagogiki resocjalizacyjnej: definicje, pojęcia, zakresy, rys historyczny,
polskie szkoły pedagogiki resocjalizacyjnej - twórców i ich dzieła, współczesne koncepcje
i teorie resocjalizacyjne, proces resocjalizacji w teorii i praktyce, dylematy resocjalizacyjne,
nieprzystosowanie społeczne; resocjalizację-readaptację-reintegrację, działania od
izolacji do środowiska otwartego, koncepcje twórczej resocjalizacji jako przykłady
odziaływań destygmatyzujących i podstawy teoretyczne metodyki pracy resocjalizacyjnej;
E.1R.W2. diagnozę psychopedagogiczną w resocjalizacji, diagnozę deficytów, diagnozę
potencjałów, modele diagnostyczne, diagnozę źródeł nieprzystosowania społecznego,
diagnozę osób zagrożonych i nieprzystosowanych społecznie, diagnozę kryminologiczną;
E.1R.W3. dewiacje społeczne w perspektywie pedagogiki resocjalizacyjnej, koncepcje,
teorie dewiacji społecznych, współczesne tendencje rozwoju dewiacji społecznych, etiologię,
skutki dewiacji społecznych, profilaktykę i zapobieganie dewiacjom społecznym;
E.1R.W4. edukację w perspektywie pedagogiki resocjalizacyjnej, rolę szkoły jako środowiska
społeczno-wychowawczego oraz środowisko inkluzji społecznej, rolę i zadania nauczycieli,
wychowawców, pedagoga szkolnego i pedagoga resocjalizacyjnego, funkcje wychowawcze
szkoły, problemy wychowawcze we współczesnej szkole i środowisku szkolnym, specyfikę
procesu nauczania i pracy szkolnej w instytucjach, placówkach systemu oświaty i ośrodkach
o charakterze resocjalizacyjno--wychowawczym;
E.1R.W5. prawno-społeczne uwarunkowania procesu resocjalizacji w pracy pedagoga: podstawy
prawne funkcjonowania systemów resocjalizacji w perspektywie krajowej i międzynarodowej,
instytucje oddziaływań profilaktyczno-resocjalizacyjnych w środowisku otwartym, instytucje
oddziaływań profilaktyczno-resocjalizacyjnych w środowisku zamkniętym; podstawy kryminologii
z elementami wiktymologii; znaczenie organizacji pozarządowych w procesie resocjalizacji;
zagadnienia pomocy rodzinie i poradnictwa wychowawczo-resocjalizacyjnego.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1R.U1. analizować pedagogikę resocjalizacyjną; przedstawiać rys historyczny pedagogiki
resocjalizacyjnej; opisywać polskie szkoły pedagogiki resocjalizacyjnej, w tym wymieniać
ich twórców oraz ich dzieła; analizować proces socjalizacji w teorii i praktyce, określać
dylematy socjalizacyjne oraz nieprzystosowanie społeczne, analizować koncepcje, teorie,
definicje; charakteryzować pojęcia resocjalizacji--readaptacji-reintegracji, stosować
definicje, pojęcia i zakresy; analizować i wykorzystywać współczesne koncepcje i teorie
resocjalizacyjne; projektować działania od izolacji do środowiska otwartego; prezentować
koncepcję twórczej resocjalizacji jako przykładu odziaływań destygmatyzujących; stosować
podstawy teoretyczne metodyki pracy resocjalizacyjnej;
E.1R.U2. analizować i stosować diagnozę psychopedagogiczną w resocjalizacji; analizować
diagnozę deficytów i potencjałów; prezentować i analizować modele diagnostyczne; stosować
diagnozę źródeł nieprzystosowania społecznego; analizować i stosować diagnozę osób
zagrożonych i nieprzystosowanych społecznie; analizować i interpretować diagnozę kryminologiczną;
E.1R.U3. analizować dewiacje społeczne w perspektywie pedagogiki resocjalizacyjnej;
interpretować koncepcje i teorie dewiacji społecznych; określać współczesne tendencje
rozwoju dewiacji społecznych, przyczyny niedostosowania społecznego i skutki dewiacji
społecznych, a także stosować profilaktykę i zapobieganie dewiacjom społecznym;
E.1R.U4. analizować edukację w perspektywie pedagogiki resocjalizacyjnej; charakteryzować
rolę szkoły jako środowiska społeczno-wychowawczego oraz środowisko inkluzji społecznej;
analizować rolę i zadania nauczycieli, wychowawców, pedagoga szkolnego i pedagoga
resocjalizacyjnego, funkcje wychowawcze szkoły; analizować i intepretować problemy
wychowawcze we współczesnej szkole i środowisku szkolnym; określać specyfikę procesu
nauczania i pracy szkolnej w instytucjach, placówkach systemu oświaty i ośrodkach
o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym;
E.1R.U5. analizować prawno-społeczne uwarunkowania procesu resocjalizacji w pracy
pedagoga; prezentować instytucje oddziaływań profilaktyczno-resocjalizacyjnych w środowisku
otwartym i zamkniętym oraz główne organizacje pozarządowe uczestniczące w procesie
resocjalizacji; wykorzystywać podstawy kryminologii z elementami wiktymologii; realizować
pomoc rodzinie i poradnictwo wychowawczo-resocjalizacyjne.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1R.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1R.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2R. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2R.W1. metodykę oddziaływań w placówkach resocjalizacyjnych; teoretyczne podstawy
instytucjonalnych oddziaływań metodycznych; założenia, metody i formy realizacji socjotechniki,
psychotechniki, antropotechniki i kulturotechniki; metody twórczej resocjalizacji
w placówkach: teatru resocjalizacyjnego, resocjalizacji przez sport, muzykoterapii,
plastykoterapii i dramy; metody wspierające proces readaptacji i reintegracji społecznej;
metodykę pracy wychowawcy w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, młodzieżowych
ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, schroniskach dla nieletnich
i zakładach poprawczych; podstawy metodyczne pracy wychowawcy w aresztach śledczych
i zakładach karnych; przyczyny stresu i wypalenia zawodowego pedagogów resocjalizacyjnych;
E.2R.W2. metodykę oddziaływań resocjalizacyjnych w środowisku otwartym; teoretyczne
podstawy środowiskowych oddziaływań metodycznych; zasady współpracy wychowawców ze
środowiskiem otwartym; metody pracy nauczyciela, wychowawcy i pedagoga szkolnego,
realizujących zadania resocjalizacyjne, kuratora sądowego, w ośrodkach kuratorskich;
metody twórczej resocjalizacji w środowisku otwartym: teatr resocjalizacyjny, resocjalizację
przez sport, muzykoterapię, plastykoterapię i dramę; zagadnienie superwizji w resocjalizacji;
metody pracy resocjalizacyjnej w środowisku lokalnym i placówkach wsparcia dziennego
streetworkerów i pedagogów podwórkowych.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2R.U1. analizować metodykę oddziaływań w placówkach resocjalizacyjnych; analizować
i stosować teoretyczne podstawy instytucjonalnych oddziaływań metodycznych; analizować
i stosować socjotechniki, psychotechniki, antropotechniki i kulturotechniki; analizować
i stosować metody twórczej resocjalizacji w placówkach: teatr resocjalizacyjny, resocjalizację
przez sport, muzykoterapię, plastykoterapię i dramę; analizować i stosować metody
wspierające proces readaptacji i reintegracji społecznej; stosować metodykę pracy
wychowawcy w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach
wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, schroniskach dla nieletnich i
zakładach poprawczych; analizować i stosować podstawy metodyczne pracy wychowawcy
w aresztach śledczych i zakładach karnych; określać przyczyny stresu i wypalenia zawodowego
pedagogów resocjalizacyjnych;
E.2R.U2. analizować i stosować metodykę oddziaływań resocjalizacyjnych w środowisku
otwartym, teoretyczne podstawy środowiskowych oddziaływań metodycznych; planować i
realizować współpracę wychowawców ze środowiskiem otwartym; analizować i stosować
metody pracy nauczyciela, wychowawcy i pedagoga szkolnego, realizujących zadania resocjalizacyjne,
kuratora sądowego, metody pracy w ośrodkach kuratorskich; analizować i stosować metody
twórczej resocjalizacji w środowisku otwartym: teatr resocjalizacyjny, resocjalizację
przez sport, muzykoterapię, plastykoterapię i dramę; analizować i stosować superwizję
w resocjalizacji; analizować i stosować metody pracy resocjalizacyjnej w środowisku
lokalnym i placówkach wsparcia dziennego streetworkerów i pedagogów podwórkowych.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2R.K1. okazywania empatii uczniom lub wychowankom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2R.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej lub grupie wychowawczej;
E.2R.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2R.K4. współpracy z nauczycielami lub terapeutami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3R. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3R.W1. zadania charakterystyczne dla szkoły, placówki systemu oświaty oraz środowisko,
w jakim one działają;
E.3R.W2. organizację, statut i plan pracy szkoły oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3R.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa uczniom, wychowankom w szkole, placówce
systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3R.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli lub terapeutów, ich interakcji
z uczniami lub wychowankami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia
dydaktyczne, wychowawcze lub opiekuńcze;
E.3R.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli lub specjalistów;
E.3R.U3. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3R.U4. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3R.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.L. Logopedia
E.1L. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1L.W1. medyczne podstawy logopedii; biologiczne podstawy mowy i myślenia; anatomię
i fizjologię układu nerwowego; podstawy audiologii i foniatrii; zaburzenia głosu;
zaburzenia genetyczne i niepełnosprawności sprzężone; podstawy ortodoncji, psychopatologii
i psychiatrii, neurologii, neonatologii i fizjoterapii w logopedii;
E.1L.W2. językoznawcze podstawy logopedii; fonetykę i fonologię współczesnego języka
polskiego; teoretyczne podstawy wiedzy o języku, podstawowe zagadnienia z zakresu
słowotwórstwa języka polskiego, składni i fleksji języka polskiego; podstawowe pojęcia
i główne teorie socjolingwistyki; fonetykę akustyczną i wizualną;
E.1L.W3. psychologiczno-pedagogiczne podstawy logopedii i działań profilaktyczno--wspomagających;
podstawy neuropsychologii; rozwój i kształtowanie mowy dziecka; psycholingwistykę
rozwojową; psychologiczne uwarunkowania rozwoju języka i myślenia dziecka; rolę integracji
sensorycznej w rozwoju mowy i przyswajaniu języka; zagadnienie dwujęzyczności i jej
rodzaje oraz konsekwencje dwujęzyczności dla rozwoju dziecka; profilaktykę logopedyczną;
podstawy audiofonologii pedagogicznej; zagadnienia czynności czytania i jej składników
w ujęciu psycholingwistycznym i glottodydaktycznym, czytania i pisania w komunikacji
językowej; ryzyko dysleksji i zasady diagnozy i terapii dysleksji; zagadnienie logopedii
międzykulturowej; metody pedagogiczne w terapii logopedycznej; metody komunikacji
wspomagającej i alternatywnej (AAC); metodę fonogestowej wizualizacji mowy (Cued Speech); podstawy języka migowego, logorytmiki, logopedii artystycznej; rolę komputera,
mediów i nowych technologii w terapii logopedycznej; zasady organizacji pomocy logopedycznej;
rolę warsztatu pracy logopedy.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1L.U1. analizować medyczne podstawy logopedii; analizować i określać biologiczne
podstawy mowy i myślenia; wyjaśniać anatomię i fizjologię układu nerwowego; analizować
i stosować podstawy audiologii i foniatrii, ortodoncji, psychopatologii i psychiatrii,
neurologii, neonatologii i fizjoterapii w logopedii; analizować zaburzenia głosu,
zaburzenia genetyczne i niepełnosprawności sprzężone;
E.1L.U2. analizować językoznawcze podstawy logopedii; analizować i stosować fonetykę
i fonologię współczesnego języka polskiego; analizować teoretyczne podstawy wiedzy
o języku; prezentować podstawowe zagadnienia z zakresu słowotwórstwa języka polskiego,
składni i fleksji języka polskiego; prezentować podstawowe pojęcia i główne teorie
socjolingwistyki; analizować i interpretować fonetykę akustyczną i wizualną;
E.1L.U3. analizować psychologiczno-pedagogiczne podstawy logopedii i działań profilaktyczno--wspomagających;
wykorzystywać podstawy neuropsychologii; analizować i oceniać rozwój i kształtowanie
mowy dziecka oraz psycholingwistykę rozwojową; charakteryzować i oceniać psychologiczne
uwarunkowania rozwoju języka i myślenia dziecka; określać rolę integracji sensorycznej
w rozwoju mowy i przyswajaniu języka; definiować dwujęzyczność i jej rodzaje; określać
konsekwencje dwujęzyczności dla rozwoju dziecka; stosować profilaktykę logopedyczną;
wykorzystywać podstawy audiofonologii pedagogicznej; analizować czynność czytania
i jej składniki w ujęciu psycholingwistycznym i glottodydaktycznym oraz prezentować
rolę czytania i pisania w komunikacji językowej; określać ryzyko dysleksji oraz dysleksję,
w tym przeprowadzać jej diagnozę i terapię; wykorzystywać logopedię międzykulturową;
analizować i stosować metody pedagogiczne, metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej
(AAC) oraz podstawy języka migowego w terapii logopedycznej; stosować logorytmikę
i logopedię artystyczną.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1L.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1L.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2L. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2L.W1. zasady diagnostyki logopedycznej czynności prymarnych i odruchów orofacjalnych
oraz postępowania rehabilitacyjnego w zaburzeniach połykania; zagadnienia wczesnej
interwencji logopedycznej, opóźnionego rozwoju mowy w diagnozie i terapii, niedokształcenia
mowy pochodzenia korowego, rodzajów zaburzeń wymowy (dyslalii), zaburzeń płynności
mówienia - jąkania i giełkotu, mutyzmu wybiórczego, afazji, dyzartrii; zasady diagnozy
i terapii logopedycznej, w tym osób z niepełnosprawnością intelektualną, osób z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu oraz osób z dyzartrią; metodykę postępowania logopedycznego i
zasady konstruowania programów terapii logopedycznej; zagadnienia tyflologopedii,
surdologopedii, gerontologopedii i onkologopedii, z podstawami rehabilitacji głosu
po laryngektomii; metody wychowania słuchowego i językowego oraz rewalidacji indywidualnej.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2L.U1. analizować i stosować diagnostykę logopedyczną czynności prymarnych i odruchów
orofacjalnych; planować i realizować postępowanie rehabilitacyjne w zaburzeniach połykania;
planować i realizować wczesną interwencję logopedyczną; określać opóźniony rozwój
mowy w diagnozie i terapii, niedokształcenie mowy pochodzenia korowego, zaburzenia
wymowy (dyslalie); planować i realizować diagnozę i terapię osób z niepełnosprawnością
intelektualną; określać zaburzenia płynności mówienia - jąkania i giełkotu; stosować
tyflologopedię i surdologopedię oraz metody wychowania słuchowego i językowego; diagnozować
i analizować mutyzm wybiórczy; planować i realizować diagnozę i terapię logopedyczną
osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; diagnozować afazję i prowadzić jej terapię;
planować i realizować pracę logopedyczną z pacjentem z dyzartrią; planować i realizować
metodykę rewalidacji indywidualnej; stosować gerontologopedię i onkologopedię z podstawami
rehabilitacji głosu po laryngektomii; przeprowadzać diagnozę i konstruować programy
terapii logopedycznej, z metodyką postępowania logopedycznego.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2L.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2L.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2L.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2L.K4. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3L. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3L.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3L.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3L.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3L.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze,
opiekuńcze i terapeutyczne;
E.3L.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych,
dydaktycznych i terapeutycznych przez nauczycieli lub terapeutów;
E.3L.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji zajęć terapeutycznych;
E.3L.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3L.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3L.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.K. Pedagogika korekcyjna (terapia pedagogiczna)
E.1K. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1K.W1. podstawy pedagogiki korekcyjnej: pojęcie, cele, zadania, zasady, przedmiot
i podmiot oddziaływań pedagogiki korekcyjnej, zasady korekcji i kompensacji jako oddziaływań
terapeutycznych wobec dziecka z grupy ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się
oraz uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się czytania, pisania oraz liczenia,
zwykłe i specyficzne trudności w uczeniu się, obraz kliniczny i psychologiczny ucznia
ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się; miejsce ucznia ze specyficznymi trudnościami
w uczeniu się w polskim systemie edukacji oraz w systemach wybranych państw; postawy
nauczycieli wobec ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się;
E.1K.W2. medyczne podstawy pedagogiki korekcyjnej; funkcjonowanie ośrodkowego układu
nerwowego w kontekście specyficznych trudności w uczeniu się; etiopatogenezę specyficznych
trudności w uczeniu się;
E.1K.W3. psychologiczno-pedagogiczne aspekty pedagogiki korekcyjnej i oddziaływań
terapeutycznych; podstawy neuropsychologii; psychologiczne uwarunkowania procesów
poznawczych; logopedyczne aspekty specyficznych trudności w uczeniu się;
E.1K.W4. prawne aspekty funkcjonowania ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu
się, postępowania wspierającego wobec tego ucznia w szkole i poradni psychologiczno-pedagogicznej,
a także prawne aspekty diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się oraz organizacji
pomocy psychologiczno-pedagogicznej w tym zakresie.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1K.U1. analizować podstawy pedagogiki korekcyjnej; analizować i definiować pojęcie,
cele, zadania, zasady, przedmiot i podmiot oddziaływań pedagogiki korekcyjnej; interpretować
korekcję i kompensację jako oddziaływania terapeutyczne wobec dziecka z grupy ryzyka
specyficznych trudności w uczeniu się oraz uczniów ze specyficznymi trudnościami w
uczeniu się; różnicować zwykłe i specyficzne trudności w uczeniu się; prezentować
obraz kliniczny i psychologiczny ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się;
charakteryzować miejsce ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się w polskim
systemie edukacji oraz w systemach wybranych państw; określać postawy nauczycieli
wobec ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się;
E.1K.U2. analizować medyczne podstawy pedagogiki korekcyjnej oraz funkcjonowanie ośrodkowego
układu nerwowego w kontekście specyficznych trudności w uczeniu się; określać etiopatogenezę
specyficznych trudności w uczeniu się;
E.1K.U3. analizować psychologiczno-pedagogiczne aspekty pedagogiki korekcyjnej i oddziaływań
terapeutycznych; analizować podstawy neuropsychologii; określać psychologiczne uwarunkowania
procesów poznawczych i logopedyczne aspekty specyficznych trudności w uczeniu się;
E.1K.U4. analizować prawne aspekty funkcjonowania ucznia ze specyficznymi trudnościami
w uczeniu się, postępowania wspierającego wobec tego ucznia w szkole i poradni psychologiczno-pedagogicznej;
analizować i interpretować prawne aspekty diagnozy specyficznych trudności w uczeniu
się; analizować prawne aspekty organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1K.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1K.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2K. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2K.W1. pedagogiczne postępowanie diagnostyczne wobec dziecka z grupy ryzyka specyficznych
trudności w uczeniu się oraz ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się; zasady
prowadzenia dokumentacji diagnostycznej dziecka z grupy ryzyka specyficznych trudności
w uczeniu się i ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się;
E.2K.W2. metodykę zajęć korekcyjno-kompensacyjnych; metodyczne aspekty współpracy
z rodzicami, opiekunami, nauczycielami i specjalistami; metody terapii w nauce czytania,
pisania oraz edukacji matematycznej; wybrane narzędzia diagnostyczne do diagnozy pedagogicznej
przeprowadzanej w przedszkolu, szkole lub poradni psychologiczno-pedagogicznej; metody
terapeutyczne stosowane w pracy z dzieckiem z grupy ryzyka specyficznych trudności
w uczeniu się i z uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się; zasady udzielania
wsparcia uczniowi, rodzicom, opiekunom i nauczycielom pracującym z dzieckiem z grupy
ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się i uczniem ze specyficznymi trudnościami
w uczeniu się;
E.2K.W3. działania profilaktyczne zapobiegające trudnościom w uczeniu się; warsztat
terapeuty pedagogicznego; sposób konstruowania i ewaluacji indywidualnych i grupowych
planów korekcyjno-kompensacyjnych.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2K.U1. analizować pedagogiczne postępowanie diagnostyczne wobec dziecka z grupy
ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się oraz ucznia ze specyficznymi trudnościami
w uczeniu się; analizować i tworzyć dokumentację diagnostyczną dziecka z grupy ryzyka
specyficznych trudności w uczeniu się i ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu
się;
E.2K.U2. analizować metodykę zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, metodyczne aspekty
współpracy z rodzicami, opiekunami, nauczycielami i specjalistami; analizować i stosować
metody terapii w nauce czytania, pisania oraz edukacji matematycznej; wykorzystywać
wybrane narzędzia diagnostyczne do diagnozy pedagogicznej przeprowadzanej w przedszkolu,
szkole lub poradni psychologiczno-pedagogicznej; stosować metody terapeutyczne w pracy
z dzieckiem z grupy ryzyka specyficznych trudności w uczeniu się i z uczniem ze specyficznymi
trudnościami w uczeniu się; projektować proces wsparcia dziecka lub ucznia, rodziców
lub opiekunów i nauczycieli pracujących z dzieckiem z grupy ryzyka specyficznych trudności
w uczeniu się oraz uczniem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się;
E.2K.U3. planować i realizować działania profilaktyczne zapobiegające trudnościom
w uczeniu się; wykorzystywać warsztat terapeuty pedagogicznego; konstruować i ewaluować
indywidualne i grupowe plany korekcyjno-kompensacyjne.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2K.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2K.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2K.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2K.K4. współpracy z nauczycielami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy.
E.3K. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3K.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3K.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola lub szkoły oraz program wychowawczo--profilaktyczny;
E.3K.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3K.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3K.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3K.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji pozalekcyjnych działań opiekuńczo-wychowawczych
nauczycieli, w tym podczas dyżurów na przerwach międzylekcyjnych i zorganizowanych
wyjść grup uczniowskich;
E.3K.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3K.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3K.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.LT. Pedagogika leczniczo-terapeutyczna
E.1LT. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1LT.W1. medyczne podstawy pedagogiki leczniczo-terapeutycznej; biologiczne podstawy
rozwoju; anatomię i fizjologię układu nerwowego; podstawy neurologii, psychiatrii,
pediatrii (choroby wieku dziecięcego, choroby przewlekłe, ich typologię i podział,
z uwzględnieniem chorób somatycznych, psychosomatycznych i psychicznych); etiopatogenezę
zaburzeń i nieprawidłowości rozwojowych;
E.1LT.W2. psychologiczno-pedagogiczne aspekty pedagogiki leczniczo-terapeutycznej;
psychologiczne i socjologiczne koncepcje choroby somatycznej i niepełnosprawności
ruchowej; skutki przewlekłych chorób w rozwoju dzieci; zagadnienie spostrzegania choroby
przez dzieci i młodzież z zaburzeniami sensomotorycznymi; społeczne problemy dzieci
i młodzieży z niepełnosprawnością ruchową; problemy psychologiczne i psychopatologiczne
w ciężkich uszkodzeniach narządu ruchu; problemy emocjonalne, opiekuńczo-wychowawcze,
edukacyjne i socjalne dzieci, rodziców i opiekunów dzieci chorych i z niepełnosprawnością
ruchową; rolę lęku w przewlekłych chorobach psychosomatycznych u dzieci i młodzieży;
zagadnienie obrazu siebie u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością sensomotoryczną;
E.1LT.W3. istotę, przyczyny i postępowanie w wybranych chorobach dzieci i młodzieży
(cukrzycy, epilepsji, niewydolności nerek, alergii, astmie oskrzelowej, chorobie nowotworowej,
w tym białaczce, otyłości, anoreksji i bulimii, karłowatości i innych odmienności
somatycznych, mózgowym porażeniu dziecięcym) w aspektach biomedycznym i psychospołecznym;
psychosomatyczne i somatopsychiczne zależności w przebiegu choroby i rozwoju dziecka;
specyfikę zachowania dziecka w sytuacji choroby przewlekłej oraz jego emocjonalne
i społeczne przystosowanie się;
E.1LT.W4. zasady wczesnej interwencji wobec dzieci z przewlekłą chorobą somatyczną
i niepełnosprawnością ruchową oraz hospitalizacji w życiu dziecka z chorobą somatyczną;
zagadnienie choroby szpitalnej u małego dziecka;
E.1LT.W5. zagadnienie wrażliwości empatycznej dzieci z dysfunkcją narządu ruchu w
kontekście ich środowiska rodzinnego; formy edukacji i rehabilitacji dzieci chorych
i z niepełnosprawnością ruchową; znaczenie jakości i sensu życia w chorobach przewlekłych
osób dorosłych; zagadnienia zaburzeń i chorób psychicznych;
E.1LT.W6. rolę poradnictwa rehabilitacyjnego w procesie kreowania kariery osoby z
chorobą somatyczną, psychiczną albo niepełnosprawnością ruchową; problemy opieki paliatywnej
i hospicyjnej; metody wspierania rodziny dziecka chorego; rolę nauczyciela-wychowawcy
w zakładzie leczniczym; utrudnienia w pracy nauczycieli.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1LT.U1. analizować medyczne podstawy pedagogiki leczniczo-terapeutycznej, biologiczne
podstawy rozwoju, anatomię i fizjologię układu nerwowego, podstawy neurologii, psychiatrii
i pediatrii; opisać choroby wieku dziecięcego, choroby przewlekłe, ich typologię i
podział, z uwzględnieniem chorób somatycznych, psychosomatycznych i psychicznych;
określać etiopatogenezę zaburzeń i nieprawidłowości rozwojowych;
E.1LT.U2. analizować psychologiczno-pedagogiczne aspekty pedagogiki leczniczo-terapeutycznej;
analizować i interpretować psychologiczne i socjologiczne koncepcje choroby somatycznej
i niepełnosprawności ruchowej; określać skutki przewlekłych chorób w rozwoju dzieci;
opisać spostrzeganie choroby przez dzieci i młodzież z zaburzeniami sensomotorycznymi;
określać społeczne problemy dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością ruchową; analizować
i interpretować problemy psychologiczne i psychopatologiczne w ciężkich uszkodzeniach
narządu ruchu; analizować problemy emocjonalne, opiekuńczo-wychowawcze, edukacyjne
i socjalne dzieci, rodziców i opiekunów dzieci chorych i z niepełnosprawnością ruchową;
określać rolę lęku w przewlekłych chorobach psychosomatycznych u dzieci i młodzieży;
kształtować obraz siebie u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością sensomotoryczną;
E.1LT.U3. analizować istotę, przyczyny i postępowanie w wybranych chorobach dzieci
i młodzieży (cukrzycy, epilepsji, niewydolności nerek, alergii, astmie oskrzelowej,
chorobie nowotworowej, w tym białaczce, otyłości, anoreksji i bulimii, karłowatości
i innych odmienności somatycznych, mózgowym porażeniu dziecięcym) w aspektach biomedycznym
i psychospołecznym; określać i analizować psychosomatyczne i somatopsychiczne zależności
w przebiegu choroby i rozwoju dziecka; analizować specyfikę zachowania dziecka w sytuacji
choroby przewlekłej oraz jego emocjonalne i społeczne przystosowanie się;
E.1LT.U4. analizować wczesną interwencję wobec dzieci z przewlekłą chorobą somatyczną
i niepełnosprawnością ruchową; analizować rolę hospitalizacji w życiu dziecka z chorobą
somatyczną i chorobę szpitalną u małego dziecka;
E.1LT.U5. określać wrażliwość empatyczną dzieci z dysfunkcją narządu ruchu w kontekście
ich środowiska rodzinnego; planować formy edukacji i rehabilitacji dzieci chorych
i z niepełnosprawnością ruchową; analizować jakość życia w chorobach przewlekłych
osób dorosłych; opisywać zaburzenia i choroby psychiczne;
E.1LT.U6. analizować rolę poradnictwa rehabilitacyjnego w procesie kreowania kariery
osoby z chorobą somatyczną, psychiczną albo niepełnosprawnością ruchową; analizować
i interpretować problemy opieki paliatywnej i hospicyjnej; planować metody wspierania
rodziny dziecka chorego; określać rolę nauczyciela-wychowawcy w zakładzie leczniczym;
analizować utrudnienia w pracy nauczycieli.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1LT.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1LT.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2LT. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2LT.W1. warunki i specyfikę kształcenia dzieci i młodzieży w podmiotach leczniczych;
zasady organizacji grupy wychowawczej, przestrzeni i środowiska materialnego lekcji
w podmiocie leczniczym; zagadnienie zespołów dziecięcych jako czynnika obciążającego
lub odciążającego; zasady organizacji dziecku choremu bodźców świata zewnętrznego;
zasady organizacji pracy dydaktycznej z punktu widzenia poziomów wysiłkowych; zasady
terapii obciążeniowej (spoczynkowej), terapii czynnościowej; rolę bajki terapeutycznej
jako ważnego elementu dydaktyki dzieci chorych i z niepełnosprawnością ruchową; rolę
zabawy w edukacji chorego dziecka;
E.2LT.W2. nowoczesne technologie w edukacji uczniów przewlekle chorych i z niepełnosprawnością
ruchową; metody pracy z uczniami przewlekle i terminalnie chorymi oraz z niepełnosprawnością
ruchową w szkole; klasyfikację form organizacyjnych pracy ucznia w warunkach szpitalnych;
metody i techniki pracy grupowej oraz wspierania środowiska rodzinnego dziecka chorego;
zasady pracy opartej na aktywizacji osób w podeszłym wieku w podmiotach leczniczych
i terapeutycznych;
E.2LT.W3. warsztat pracy nauczyciela-wychowawcy dzieci przewlekle chorych; problematykę
osobowości nauczyciela i jego nastawienie do dziecka jako czynnik odciążający i obciążający;
kontekst etyczny w pracy nauczyciela-wychowawcy dzieci chorych; funkcje nauczyciela-wychowawcy:
terapeutyczno-rehabilitacyjną, wychowawczą, opiekuńczą i dydaktyczną; zasady nauczania
w ramach form terapii wychowawczej; zagadnienie nauczyciela-wychowawcy jako organizatora
codziennego życia dziecka w podmiocie leczniczym i jako zastępcy rodziny dziecka chorego.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2LT.U1. analizować warunki i specyfikę kształcenia dzieci i młodzieży w podmiotach
leczniczych; planować organizację grupy wychowawczej, przestrzeni i środowiska materialnego
lekcji w podmiocie leczniczym; charakteryzować zespoły dziecięce jako czynnik obciążający
lub odciążający; organizować dziecku choremu bodźce świata zewnętrznego; organizować
pracę dydaktyczną z punktu widzenia poziomów wysiłkowych; planować i realizować terapię
obciążeniową (spoczynkową) i terapię czynnościową; określać rolę bajki terapeutycznej
jako ważnego elementu dydaktyki dzieci chorych i z niepełnosprawnością ruchową oraz
rolę zabawy w edukacji chorego dziecka;
E.2LT.U2. analizować nowoczesne technologie w edukacji uczniów przewlekle chorych
i z niepełnosprawnością ruchową; planować i wykorzystywać metody pracy z uczniami
przewlekle i terminalnie chorymi oraz z niepełnosprawnością ruchową w szkole; klasyfikować
formy organizacyjne pracy ucznia w warunkach szpitalnych; wykorzystywać metody i techniki
pracy grupowej; dobierać metody i techniki wspierania środowiska rodzinnego dziecka
chorego; analizować pracę opartą na aktywizacji osób w podeszłym wieku w podmiotach
leczniczych i terapeutycznych;
E.2LT.U3. planować i analizować warsztat pracy nauczyciela-wychowawcy dzieci przewlekle
chorych; analizować osobowość nauczyciela i jego nastawienie do dziecka jako czynnik
odciążający i obciążający; określać kontekst etyczny w pracy nauczyciela-wychowawcy
dzieci chorych oraz funkcje nauczyciela-wychowawcy: terapeutyczno-rehabilitacyjną,
wychowawczą, opiekuńczą i dydaktyczną; prowadzić nauczanie w ramach form terapii wychowawczej;
planować działania jako nauczyciel-wychowawca, organizator codziennego życia dziecka
w podmiocie leczniczym i jako zastępca rodziny dziecka chorego.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2LT.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2LT.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2LT.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2LT.K4. współpracy z nauczycielami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy.
E.3LT. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3LT.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3LT.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3LT.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu, uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3LT.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3LT.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3LT.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji pozalekcyjnych działań opiekuńczo-wychowawczych
nauczycieli, w tym podczas dyżurów na przerwach międzylekcyjnych i zorganizowanych
wyjść grup uczniowskich;
E.3LT.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3LT.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3LT.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.WW. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka
E.1WW. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1WW.W1. medyczne podstawy wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i wczesnej interwencji
terapeutycznej, biologiczne podstawy rozwoju, anatomię i fizjologię układu nerwowego,
podstawy neurologii, neonatologii, audiologii i okulistyki oraz genetyki; zagadnienia
zaburzeń genetycznych i niepełnosprawności, w tym sprzężonych, poradnictwa laktacyjnego,
diagnozy pediatrycznej małego dziecka, w tym wcześniaka, zagrożonego zaburzeniami
rozwoju; podstawy fizjoterapii w pracy z małym dzieckiem, a także choroby wieku dziecięcego
i choroby przewlekłe u dzieci;
E.1WW.W2. psychologiczno-pedagogiczne podstawy wczesnego wspomagania rozwoju dziecka
i wczesnej interwencji terapeutycznej; podstawy neuropsychologii; psychologię rozwoju,
w tym prenatalną; etiopatogenezę zaburzeń i nieprawidłowości rozwojowych; psychologię
kliniczną i psychopatologię małego dziecka; czynniki rozwoju i środowisko wychowawcze
małego dziecka; zagadnienie niepełnosprawności i zagrożenie niepełnosprawnością; rodzaje
niepełnosprawności u dzieci i zaburzeń neurorozwojowych, mózgowe porażenie dziecięce,
autystyczne spektrum zaburzeń, ADHD i zaburzenia językowe; problematykę zaburzeń emocji
i zachowania u dzieci, psychohigieny, profilaktyki i wczesnego rozpoznawania zaburzeń
rozwoju; zasady opieki i pielęgnacji wychowującej małego dziecka, psychoedukacji oraz
wsparcia psychopedagogicznego rodziców lub opiekunów dziecka z zagrożonym rozwojem;
zasady przeprowadzania treningów umiejętności wychowawczych; rolę zabawy i metody
aktywizujące w pracy z małym dzieckiem; rolę socjalizacji i uspołeczniania dziecka;
psycholingwistykę rozwojową; zagadnienie kształtowania mowy i języka dziecka, wczesnej
nauki czytania w normie i patologii, ryzyka dysleksji, w tym jej diagnozy i terapii;
metody pedagogiczne we wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka; rolę wspomagania rozwoju
intelektualnego; metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC); podstawy
języka migowego; rolę komputera, mediów i nowych technologii we wspomaganiu rozwoju
dziecka; zasady organizacji opieki i wychowania małego dziecka w Polsce; zasady organizacji,
modele i standardy wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz wczesnej interwencji
terapeutycznej; E.1WW.W3. podstawy rehabilitacji; zasady rehabilitacji dziecka z zaburzeniami
funkcji ruchowych, rehabilitacji i wychowania słuchowego dziecka z uszkodzonym słuchem,
rehabilitacji i rozwijania umiejętności widzenia dziecka z uszkodzonym wzrokiem, rehabilitacji
i terapii logopedycznej dziecka z zaburzeniami mowy, rehabilitacji dziecka z wczesnymi
symptomami autystycznego spektrum zaburzeń; metody diagnozy zaburzeń i nieprawidłowości
w rozwoju; rolę komunikacji prewerbalnej i niewerbalnej we wczesnym wspomaganiu rozwoju
dziecka; programy terapeutyczne stosowane we wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka
i wczesnej interwencji.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1WW.U1. analizować medyczne podstawy wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i wczesnej
interwencji terapeutycznej; analizować i intepretować biologiczne podstawy rozwoju;
analizować anatomię i fizjologię układu nerwowego, podstawy neurologii, audiologii,
okulistyki i neonatologii; wykorzystywać wiedzę z zakresu podstaw genetyki; określać
zaburzenia genetyczne i niepełnosprawności, w tym sprzężone; realizować poradnictwo
laktacyjne; interpretować diagnozę pediatryczną małego dziecka, w tym wcześniaka,
zagrożonego zaburzeniami rozwoju; wykorzystywać podstawy fizjoterapii w pracy z małym
dzieckiem; określać choroby wieku dziecięcego i choroby przewlekłe u dzieci;
E.1WW.U2. analizować psychologiczno-pedagogiczne podstawy wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka i wczesnej interwencji terapeutycznej, podstawy neuropsychologii, psychologię
rozwoju, w tym prenatalną; określać etiopatogenezę zaburzeń i nieprawidłowości rozwojowych;
analizować psychologię kliniczną i psychopatologię małego dziecka; określać czynniki
rozwoju i środowisko wychowawcze małego dziecka, niepełnosprawność i zagrożenie niepełnosprawnością
oraz rodzaje niepełnosprawności u dzieci; określać i analizować zaburzenia neurorozwojowe,
mózgowe porażenie dziecięce, autystyczne spektrum zaburzeń, ADHD i zaburzenia językowe;
określać i analizować zaburzenia emocji i zachowania u dzieci; stosować psychohigienę,
profilaktykę i wczesne rozpoznawanie zaburzeń rozwoju; planować opiekę i pielęgnację
wychowującą małego dziecka; planować psychoedukację oraz wsparcie psychopedagogiczne
rodziców i opiekunów dziecka z zagrożonym rozwojem; planować i realizować treningi
umiejętności wychowawczych; wykorzystywać zabawę i metody aktywizujące w pracy z małym
dzieckiem; określać rolę socjalizacji i uspołeczniania dziecka; stosować psycholingwistykę
rozwojową, kształtować rozwój mowy i języka dziecka; określać rolę wspomagania rozwoju
intelektualnego, wczesną naukę czytania w normie i patologii, ryzyko dysleksji, jej
diagnozę i terapię; planować i stosować metody pedagogiczne we wczesnym wspomaganiu
rozwoju dziecka, metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) i podstawy
języka migowego; określać rolę komputera, mediów i nowych technologii we wspomaganiu
rozwoju dziecka; analizować organizację opieki i wychowania małego dziecka w Polsce;
określać organizację, modele i standardy wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz
wczesnej interwencji terapeutycznej; E.1WW.U3. analizować przebieg rehabilitacji dziecka
z zaburzeniami funkcji ruchowych, rehabilitacji i wychowania słuchowego dziecka z
uszkodzonym słuchem, rehabilitacji i rozwijania umiejętności widzenia dziecka z uszkodzonym
wzrokiem, rehabilitacji i terapii logopedycznej dziecka z zaburzeniami mowy, rehabilitacji
dziecka z wczesnymi symptomami autystycznego spektrum zaburzeń; stosować metody diagnozy
zaburzeń i nieprawidłowości w rozwoju; określać rolę komunikacji prewerbalnej i niewerbalnej
we wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka; realizować programy terapeutyczne stosowane
we wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka i wczesnej interwencji.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1WW.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1WW.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2WW. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2WW.W1. diagnozę funkcjonalną we wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka, wielospecjalistyczną
ocenę rozwoju dziecka i sfery jego najbliższego rozwoju; ideę projektowania kompleksowego
wsparcia terapeutycznego dziecka, jego rodziny lub opiekunów, programów oddziaływań
wspomagających i ich ewaluacji, metodykę wieloprofilowego usprawniania i organizacji
współpracy w zespole interdyscyplinarnym; rolę warsztatu pracy specjalisty z zakresu
wczesnego wspomagania rozwoju dziecka; metodykę edukacji bazalnej, stymulacji i integracji
sensorycznej; metodykę treningu interakcji między małym dzieckiem i rodzicami lub
opiekunami; metodykę wczesnej edukacji.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2WW.U1. planować, przeprowadzać i analizować diagnozę funkcjonalną we wczesnym wspomaganiu
rozwoju dziecka; planować, realizować i interpretować wielospecjalistyczną ocenę rozwoju
dziecka i sfery jego najbliższego rozwoju; projektować kompleksowe wsparcie terapeutyczne
dziecka i jego rodziny; planować, realizować i ewaluować programy oddziaływań wspomagających;
realizować metodykę wieloprofilowego usprawniania i organizacji współpracy w zespole
interdyscyplinarnym; określać rolę warsztatu pracy specjalisty z zakresu wczesnego
wspomagania rozwoju dziecka; planować i realizować metodykę edukacji bazalnej, stymulacji
i integracji sensorycznej; planować i realizować metodykę treningu interakcji między
małym dzieckiem a jego rodzicami lub opiekunami; planować i realizować metodykę wczesnej
edukacji.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2WW.K1. okazywania empatii dzieciom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2WW.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w grupie rówieśniczej;
E.2WW.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2WW.K4. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3WW. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3WW.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3WW.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3WW.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3WW.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3WW.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3WW.U3. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3WW.U4. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3WW.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
E.A. Edukacja i terapia osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
E.1A. Przygotowanie merytoryczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.1A.W1. medyczne podstawy zaburzeń ze spektrum autyzmu; anatomię i fizjologię układu
nerwowego w kontekście deficytów i nieprawidłowości rozwojowych w spektrum autyzmu
oraz psychospołeczne uwarunkowania funkcjonowania osób z zaburzeniami ze spektrum
autyzmu; zagadnienia zaburzeń genetycznych i niepełnosprawności sprzężonych; podstawy
psychiatrii, psychopatologii i neurologii; choroby wieku dziecięcego i wybrane problemy
medyczne dotyczące dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, w tym diety, suplementację,
farmakoterapię; narzędzia do monitorowania stanu zdrowia dzieci; kryteria diagnostyczne
zaburzeń ze spektrum autyzmu, ich uwarunkowania i epidemiologię; miejsce zaburzeń
autystycznych w medycznych klasyfikacjach nozologicznych (ICD, DSM) i klasyfikacji
funkcjonalnej (ICF); zasady diagnozy różnicowej; zagadnienie autystycznego spektrum
zaburzeń w kontekście uszkodzenia słuchu, zaburzenia rozwoju intelektualnego oraz
innych zaburzeń i niepełnosprawności; funkcjonowanie szkolne uczniów z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu i jego uwarunkowania;
E.1A.W2. psychologiczno-pedagogiczne podstawy wiedzy o zaburzeniach ze spektrum autyzmu
i działaniach profilaktyczno-wspomagających; podstawy neuropsychologii; zagadnienie
zaburzeń ze spektrum autyzmu w kontekście innych zaburzeń neurorozwojowych, w tym
afazji, mózgowego porażenia dziecięcego i ADHD; charakterystykę psychologiczną osób
z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w różnych okresach rozwojowych; wczesne symptomy
autyzmu; znaczenie środowiska fizycznego, stymulacji i integracji sensorycznej w autyzmie;
specyfikę funkcjonowania poznawczego, emocjonalnego i społecznego w zaburzeniach ze
spektrum autyzmu; zagadnienie mowy, języka i komunikacji osób z zaburzeniami ze spektrum
autyzmu; zasady diagnozy psychopedagogicznej uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu,
w tym profile funkcjonalne; metody i narzędzia diagnostyczne, ze szczególnym uwzględnieniem
międzynarodowego „złotego standardu diagnostycznego” ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised) i ADOS (Autism Diagnostic Obsevation Schedule); metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC); rolę komputera, mediów i nowych
technologii w terapii osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; metody psychologiczno-pedagogiczne
stosowane w terapii autyzmu w kontekście praktyki opartej na dowodach (evidence base practice), w tym ESDM (The Early Start Denver Model); zasady korekcji zachowań i metody rozwiązywania problemów wychowawczych u dzieci lub
uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; różne podejścia do edukacji i terapii
dzieci lub uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, w tym modele edukacyjno-terapeutyczne,
wybrane metody i formy pracy i terapii; zagadnienia pracy z rodzicami lub opiekunami
dziecka lub ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, wsparcia terapeutycznego i
pomocy psychospołecznej rodzinie, wsparcia osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
w dorosłym życiu; problematykę zatrudnienia dorosłych osób z zaburzeniami ze spektrum
autyzmu.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.1A.U1. analizować medyczne podstawy zaburzeń ze spektrum autyzmu; analizować anatomię
i fizjologię układu nerwowego w kontekście deficytów i nieprawidłowości rozwojowych
w zaburzeniach ze spektrum autyzmu; analizować zaburzenia genetyczne i niepełnosprawności
sprzężone, podstawy psychiatrii, psychopatologii i neurologii; określać choroby wieku
dziecięcego i wybrane problemy medyczne dotyczące dzieci z zaburzeniami ze spektrum
autyzmu, w tym zagadnienia diety, suplementacji i farmakoterapii; stosować narzędzia
do monitorowania stanu zdrowia dzieci; opisać kryteria diagnostyczne zaburzeń ze spektrum
autyzmu, uwarunkowania i epidemiologię; określać i analizować zaburzenia autystyczne
w medycznych klasyfikacjach nozologicznych (ICD, DSM) i klasyfikacji funkcjonalnej
(ICF); określać diagnozę różnicową - autystyczne spektrum zaburzeń w kontekście uszkodzenia
słuchu, zaburzenia rozwoju intelektualnego oraz innych zaburzeń i niepełnosprawności;
E.1A.U2. analizować psychologiczno-pedagogiczne podstawy wiedzy o zaburzeniach ze
spektrum autyzmu i działaniach profilaktyczno-wspomagających; analizować podstawy
neuropsychologii; określać zaburzenia ze spektrum autyzmu i inne zaburzenia neurorozwojowe,
w tym afazję, mózgowe porażenie dziecięce i ADHD; dokonywać charakterystyki psychologicznej
osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w różnych okresach rozwojowych; rozpoznawać
wczesne symptomy autyzmu; określać środowisko fizyczne, stymulację i integrację sensoryczną
w autyzmie; analizować specyfikę funkcjonowania poznawczego, emocjonalnego i społecznego
w zaburzeniach ze spektrum autyzmu; analizować mowę, język i komunikację osób z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu; realizować diagnozę psychopedagogiczną uczniów z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu, w tym profile funkcjonalne; stosować metody i narzędzia diagnostyczne,
ze szczególnym uwzględnieniem międzynarodowego „złotego standardu diagnostycznego”
ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised) i ADOS (Autism Diagnostic Obsevation Schedule); stosować metody komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC); określać rolę komputera,
mediów i nowych technologii w terapii osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; analizować
metody psychologiczno-pedagogiczne stosowane w terapii autyzmu w kontekście praktyki
opartej na dowodach (evidence base practice), w tym ESDM (The Early Start Denver Model); rozwiązywać problemy wychowawcze i stosować korekcję zachowania u dzieci lub uczniów
z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz prezentować różne podejścia do edukacji i
terapii tych dzieci i uczniów; opisać modele edukacyjno-terapeutyczne, wybrane metody
i formy pracy i terapii; planować i realizować pracę z rodzicami lub opiekunami dziecka
lub ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, wsparcie terapeutyczne i pomoc psychospołeczną
rodzinie; określać i realizować wsparcie osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
w dorosłym życiu oraz określać problemy zatrudnienia tych osób.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.1A.K1. autorefleksji nad rozwojem zawodowym;
E.1A.K2. wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy zdarzeń pedagogicznych.
E.2A. Przygotowanie dydaktyczno-metodyczne
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.2A.W1. metodykę wczesnego wspomagania rozwoju dziecka z zaburzeniami ze spektrum
autyzmu oraz wielospecjalistyczną ocenę poziomu jego funkcjonowania; zasady planowania
pracy dydaktyczno-wychowawczej i terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu; potrzebę dostosowania wymagań edukacyjnych do specjalnych potrzeb
uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, zasady współorganizowania zajęć dydaktycznych
przez nauczyciela wspierającego ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i innymi
zaburzeniami neurorozwojowymi; rolę zajęć specjalistycznych i wszechstronną interdyscyplinarną
rehabilitację oraz metodykę zajęć rehabilitacji indywidualnej ucznia z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu; metodykę treningów umiejętności społecznych oraz zajęć aktywizujących
w grupie szkolnej; znaczenie rozwijania zamiłowań i zainteresowań, a także problematykę
doradztwa zawodowego i wspierania rozwoju zawodowego osób z zaburzeniami ze spektrum
autyzmu.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.2A.U1. analizować metodykę wczesnego wspomagania rozwoju dziecka z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu; planować, realizować i interpretować wielospecjalistyczną ocenę
poziomu funkcjonowania; planować pracę dydaktyczno-wychowawczą i terapeutyczną z dziećmi
i młodzieżą z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; dostosowywać wymagania edukacyjne
do specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; określać
zasady współorganizowania zajęć dydaktycznych przez nauczyciela wspierającego ucznia
z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i innymi zaburzeniami neurorozwojowymi; określać
rolę zajęć specjalistycznych i wszechstronnej interdyscyplinarnej rehabilitacji oraz
metodyki zajęć rehabilitacji indywidualnej ucznia z zaburzeniami ze spektrum autyzmu;
planować i realizować metodykę treningów umiejętności społecznych, metodykę zajęć
aktywizujących w grupie szkolnej; rozwijać zamiłowania i zainteresowania uczniów z
zaburzeniami ze spektrum autyzmu; planować i realizować doradztwo zawodowe oraz wspierać
rozwój zawodowy osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.2A.K1. okazywania empatii dzieciom i uczniom potrzebującym wsparcia i pomocy;
E.2A.K2. profesjonalnego rozwiązywania konfliktów w klasie szkolnej i grupie wychowawczej;
E.2A.K3. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej;
E.2A.K4. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu
pracy.
E.3A. Praktyki zawodowe
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
E.3A.W1. zadania charakterystyczne dla przedszkola, szkoły lub placówki systemu oświaty
oraz środowisko, w jakim one działają;
E.3A.W2. organizację, statut i plan pracy przedszkola, szkoły lub placówki systemu
oświaty oraz program wychowawczo-profilaktyczny;
E.3A.W3. zasady zapewniania bezpieczeństwa dzieciom w przedszkolu i uczniom w szkole
lub placówce systemu oświaty i poza nimi.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
E.3A.U1. wyciągać wnioski z obserwacji pracy nauczycieli, ich interakcji z dziećmi
i uczniami oraz sposobu, w jaki planują i przeprowadzają zajęcia dydaktyczne, wychowawcze
i opiekuńcze;
E.3A.U2. wyciągać wnioski z obserwacji sposobu integracji działań opiekuńczo-wychowawczych
i dydaktycznych przez nauczycieli;
E.3A.U3. wyciągać wnioski z bezpośredniej obserwacji pozalekcyjnych działań opiekuńczo-wychowawczych
nauczycieli, w tym podczas dyżurów na przerwach międzylekcyjnych i zorganizowanych
wyjść grup uczniowskich;
E.3A.U4. zaplanować i przeprowadzić zajęcia pod nadzorem opiekuna praktyk zawodowych;
E.3A.U5. analizować, przy pomocy opiekuna praktyk zawodowych oraz nauczycieli akademickich
prowadzących zajęcia w zakresie przygotowania psychologiczno-pedagogicznego, sytuacje
i zdarzenia pedagogiczne zaobserwowane lub doświadczone w czasie praktyk.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
E.3A.K1. skutecznego współdziałania z opiekunem praktyk zawodowych oraz z nauczycielami
w celu poszerzania swojej wiedzy.
F. Wsparcie warsztatu pracy pedagoga specjalnego
F.1. Emisja głosu
F.2. Kultura języka
F.3. Pierwsza pomoc
F.4. Technologie informacyjno-komunikacyjne
Efekty uczenia się z zakresu wsparcia warsztatu pracy pedagoga specjalnego określa
uczelnia w programie studiów.
G. Metodologia badań naukowych
W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:
G.W1. filozoficzne, metodologiczne i kulturowe podstawy badań społecznych i edukacyjnych,
w tym koncepcje wiedzy, pojęcia nauki i statusu wiedzy naukowej; społeczno-kulturowe
uwarunkowania badań naukowych; nurty filozoficzne, paradygmaty badawcze i strategie
badań naukowych oraz znaczenie i sposoby budowania teorii w badaniach naukowych;
G.W2. strukturę procesu badawczego w kontekście przyjętej strategii badań naukowych
(strategie ilościowe, jakościowe i mieszane), zasady opracowania projektu badawczego,
etapy badań naukowych, kryteria wyboru strategii badawczej, w tym cele badań, problemy
i hipotezy badawcze, zmienne i związki między zmiennymi, konceptualizację, operacjonalizację
zmiennych; strategie i techniki doboru próby badawczej, definiowanie przypadku badawczego;
rodzaje i typy badań naukowych, w tym opisowe, diagnostyczne, wyjaśniające, weryfikacyjne,
projektujące, porównawcze, eksperymentalne, quasi--eksperymentalne i sondażowe; metody
indeksacji, pomiaru i rodzaje skal pomiarowych; zagadnienia związane z badaniami ewaluacyjnymi,
panelowymi, socjometrycznymi, porównawczymi, terenowymi, etnograficznymi, performatywnymi
i biograficznymi; pojęcia netografii, krytycznej analizy dyskursu i studium przypadku;
metody gromadzenia i analizy danych; rodzaje i sposoby wykorzystania obserwacji; typy
wywiadów badawczych; analizę dokumentów, treści, tekstową, konwersacyjną, dyskursu
i audiowizualną; narzędzia badawcze; zagadnienia związane z konstruowaniem kwestionariuszy,
skal pomiarowych, testów pedagogicznych, arkuszy obserwacji i narzędzi socjometrycznych;
G.W3. specyfikę badań naukowych nad dziećmi i młodzieżą oraz osobami dorosłymi z niepełnosprawnościami;
G.W4. sposoby prezentacji wyników badań naukowych oraz zasady przygotowania i opracowania
różnych rodzajów tekstów naukowych;
G.W5. różne kryteria jakości badań naukowych, a także zagadnienia: reprezentatywności,
trafności, rzetelności, wiarygodności, transparentności, autentyczności, triangulacji
perspektyw teoretycznych, metod badawczych i źródeł danych, możliwości uogólnienia
i transferu rezultatów badawczych;
G.W6. cele badawcze i typy badań w kontekście możliwości ich praktycznego zastosowania;
sposoby praktycznego wykorzystania badań naukowych, w tym analizę i diagnozę sytuacji,
analizę problemów społecznych i pedagogicznych, określanie potrzeb i planowanie działań
interwencyjnych, ewaluację osiągnięć; krytyczno-emancypacyjny i transformacyjny potencjał
badań naukowych;
G.W7. podstawowe zasady przeprowadzania badań naukowych, dylematy i wybory etyczne
na różnych etapach procesu badawczego, problematykę zaangażowania uczestników badań;
społeczno-polityczny kontekst badań społecznych; zagadnienie prezentacji wyników badań
w przestrzeni publicznej; pojęcie plagiatu w pracy badawczej;
G.W8. zasady i technikę przygotowywania prac naukowych.
W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
G.U1. przygotować projekt badawczy z zastosowaniem różnych strategii badań, w tym
ilościowych, jakościowych lub mieszanych; opracować scenariusze badawcze i dyspozycje
do badań jakościowych oraz narzędzia do badań ilościowych; dobrać metody, techniki
i narzędzia do celu badań ilościowych;
G.U2. dokonać analizy i interpretacji wyników badań oraz sformułować wnioski pedagogiczne
z przeprowadzonych badań;
G.U3. zastosować wiedzę i umiejętności metodologiczne w projekcie badawczym; wybrać
strategię badawczą, sformułować cel i przedmiot badań, opracować metody i techniki
badań, sformułować problematykę badań, przygotować narzędzia badawcze, dobrać próbę
badawczą, teren i wyznaczyć przebieg badań;
G.U4. stosować technikę pracy naukowej;
G.U5. prowadzić badania empiryczne oraz dokonać analizy wyników tych badań;
G.U6. przeprowadzić proces wnioskowania i zaprezentować wyniki badań.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:
G.K1. przestrzegania etyki badań naukowych;
G.K2. stosowania etycznych norm w pracy badawczej.