Ustawaz dnia 4 lipca 2019 r.o systemie instytucji rozwoju ¹⁾Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych, ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, ustawę z dnia 14 marca 2003 r. o Banku Gospodarstwa Krajowego, ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, ustawę z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym, ustawę z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, ustawę z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach, ustawę z dnia 7 lipca 2017 r. o wykonywaniu zadań z zakresu promocji polskiej gospodarki przez Polską Agencję Inwestycji i Handlu Spółka Akcyjna, ustawę z dnia 12 kwietnia 2018 r. o zasadach pozyskiwania informacji o niekaralności osób ubiegających się o zatrudnienie i osób zatrudnionych w podmiotach sektora finansowego oraz ustawę z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, a także uchyla się ustawę z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym.

System instytucji rozwoju tworzą:

- zwane dalej „instytucjami rozwoju”.

Instytucje rozwoju mogą posługiwać się nazwą „Grupa Polskiego Funduszu Rozwoju”, skrótem „Grupa PFR” i wspólnym znakiem identyfikującym, wskazanymi obok odpowiednio nazwy lub firmy instytucji rozwoju.

Instytucje rozwoju w ramach swoich zadań określonych właściwymi przepisami prawa lub postanowieniami statutów realizują w sposób skoordynowany zadania w obszarze wsparcia lub usług świadczonych przedsiębiorcom, zwane dalej „zadaniami Grupy PFR”.

Rada Grupy Polskiego Funduszu Rozwoju, zwana dalej „Radą”, jest ciałem koordynującym funkcjonowanie Grupy Polskiego Funduszu Rozwoju.

Do zadań Rady należy:

Koordynacja, o której mowa w ust. 2 pkt 5, polega w szczególności na:

Rada przestrzega zakresu działania instytucji rozwoju określonego w przepisach odrębnych oraz statutach instytucji rozwoju.

Instytucje rozwoju przekazują, na żądanie przewodniczącego Rady, informacje dotyczące realizacji zadań Grupy PFR, w zakresie i w terminie wskazanych przez przewodniczącego Rady, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz innych tajemnic prawnie chronionych.

W skład Rady wchodzą:

Rada podejmuje uchwały większością 2/3 głosów ustawowego składu Rady, z wyjątkiem uchwały, o której mowa w art. 7 ust. 5.

Członkowie Rady dysponują każdy po jednym głosie.

Obsługę Rady zapewnia Polski Fundusz Rozwoju.

Szczegółowy tryb pracy Rady określa regulamin przyjęty przez Radę w drodze uchwały.

Rada odbywa posiedzenia nie rzadziej niż raz w miesiącu.

Przewodniczący Rady organizuje prace Rady i kieruje nimi, w szczególności zwołuje jej posiedzenia.

W przypadku gdy osobisty udział członka Rady w posiedzeniu nie jest możliwy, nieobecnego członka Rady zastępuje upoważniony przez niego członek zarządu właściwej instytucji rozwoju, a w przypadku Prezesa Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości - jego zastępca, którym przysługują uprawnienia członka Rady.

Strategia jest dokumentem określającym sposób koordynacji wykonywania zadań Grupy PFR.

Strategia zawiera ponadto:

Strategia uwzględnia postanowienia przepisów odrębnych, programów przyjętych przez Radę Ministrów lub właściwego ministra oraz dokumentów programowych instytucji rozwoju.

Strategia jest opracowywana na okres 5 lat kalendarzowych i może być aktualizowana.

Do Strategii nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju   (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295).

Przewodniczący Rady opracowuje projekt Strategii w uzgodnieniu z pozostałymi członkami Rady. W toku uzgodnień członkowie Rady mogą przedstawiać propozycje postanowień Strategii.

Członek Rady może także wskazać części projektu Strategii, które wymagają zmiany ze względu na przepisy odrębne lub inne regulacje wiążące reprezentowaną przez niego instytucję rozwoju. Jeżeli przewodniczący Rady nie uwzględni wskazania członka Rady, jest obowiązany pisemnie uzasadnić swoje stanowisko.

Do dnia 30 czerwca ostatniego roku obowiązywania Strategii przewodniczący Rady przedkłada projekt nowej Strategii do zaopiniowania:

Minister właściwy do spraw gospodarki oraz minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego opiniują projekt Strategii w terminie 45 dni od dnia jego otrzymania, a następnie przekazują opinie przewodniczącemu Rady. Przewodniczący Rady może zmienić projekt Strategii, biorąc pod uwagę opinie ministra właściwego do spraw gospodarki lub ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego. W przypadku nieuwzględnienia opinii w całości albo w części przewodniczący Rady pisemnie informuje ministra właściwego do spraw gospodarki lub ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego o przyczynach nieuwzględnienia opinii w całości albo w części, w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania.

Przewodniczący Rady zwołuje posiedzenie Rady w celu przyjęcia Strategii w terminie 30 dni od dnia otrzymania ostatniej z opinii, o których mowa w ust. 4. Do ważności uchwały w sprawie przyjęcia Strategii jest wymagana jednomyślność. Głosowanie jest jawne.

W przypadku braku jednomyślności członek Rady głosujący przeciwko przyjęciu Strategii przedstawia Radzie pisemne uzasadnienie w terminie 7 dni od dnia zakończenia posiedzenia, o którym mowa w ust. 5. Przewodniczący Rady, po zapoznaniu się z uzasadnieniem, może odpowiednio zmienić projekt Strategii.

W przypadku braku jednomyślności przewodniczący Rady, w terminie 30 dni od dnia zakończenia posiedzenia, o którym mowa w ust. 5, zwołuje kolejne posiedzenie Rady w celu przyjęcia Strategii. Do ważności ponownej uchwały w sprawie przyjęcia Strategii jest wymagana większość 2/3 głosów ustawowego składu Rady.

Do aktualizacji Strategii przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio, z tym że projekt aktualizacji Strategii przewodniczący Rady może przedłożyć do zaopiniowania w każdym czasie.

Przewodniczący Rady przygotowuje projekt sprawozdania z wykonania Strategii w danym roku kalendarzowym do dnia 31 marca kolejnego roku.

Rada przyjmuje sprawozdanie z wykonania Strategii w danym roku kalendarzowym do dnia 30 kwietnia kolejnego roku.

Przewodniczący Rady niezwłocznie przedstawia sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, do wiadomości ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz podmiotom uprawionym do wykonywania w instytucjach rozwoju praw z akcji należących do Skarbu Państwa.

Jeżeli Rada nie przyjmie sprawozdania w terminie, o którym mowa w ust. 2, przewodniczący Rady przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki projekt sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, wraz z informacją o okolicznościach nieprzyjęcia sprawozdania przez Radę.

Instytucje rozwoju, opracowując swoje plany strategiczne, plany finansowe, plany operacyjne lub inne podobne dokumenty, uwzględniają postanowienia Strategii.

W przypadku gdy z przepisów odrębnych, orzeczenia sądu, programu rozwoju lub decyzji właściwego organu władzy publicznej wynika konieczność zmiany Strategii, instytucja rozwoju niezwłocznie zwraca się do Rady o aktualizację Strategii.

Polski Fundusz Rozwoju prowadzi i obsługuje portal internetowy Grupy Polskiego Funduszu Rozwoju, zwany dalej „portalem Grupy PFR”, za pomocą którego instytucje rozwoju upowszechniają informacje o swojej działalności oraz mogą wykonywać zadania.

Instytucje rozwoju uczestniczą w pokrywaniu kosztów funkcjonowania portalu Grupy PFR.

Zasady prowadzenia portalu Grupy PFR, w tym pokrywania kosztów funkcjonowania, określają umowy zawierane przez Polski Fundusz Rozwoju.

Polski Fundusz Rozwoju wykonuje działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek, zgodnie z zasadami dobrej praktyki handlowej, dążąc w długim terminie do osiągnięcia rynkowej stopy zwrotu z zainwestowanego kapitału.

Do zadań Polskiego Funduszu Rozwoju należy ponadto:

Organizację Polskiego Funduszu Rozwoju określa statut.

Polski Fundusz Rozwoju prowadzi wyodrębnioną ewidencję dla zadań finansowanych ze środków publicznych oraz dla zadań realizowanych w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, w tym jest obowiązany do prawidłowego przypisywania przychodów i kosztów na podstawie metod mających obiektywne uzasadnienie.

Zasady prowadzenia wyodrębnionej ewidencji oraz metody przypisywania przychodów i kosztów zgodnie z podziałem środków, o którym mowa w ust. 4, Polski Fundusz Rozwoju określa w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości   (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495 i 1571).

Polski Fundusz Rozwoju może powierzyć wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 4, swojej spółce zależnej w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych   (Dz. U. z 2019 r. poz. 505 i 1543). W takim przypadku przepisy dotyczące wykonywania tych zadań przez Polski Fundusz Rozwoju stosuje się do tej spółki zależnej.

Polski Fundusz Rozwoju udziela finansowania przedsiębiorcom, w szczególności mikroprzedsiębiorcom oraz małym i średnim przedsiębiorcom spełniającym warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu   (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.)²⁾Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28., z przeznaczeniem na:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wynagrodzenie Polskiego Funduszu Rozwoju nie może przekraczać stawek rynkowych.

Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe:

- mając na uwadze dopuszczalność i warunki udzielania pomocy państwa określone przez właściwe organy Unii Europejskiej.

Polski Fundusz Rozwoju udziela finansowania, o którym mowa w art. 12 ust. 1, przez:

Polski Fundusz Rozwoju może udzielać finansowania przedsiębiorcom bezpośrednio lub za pośrednictwem osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub instytucji wspólnego inwestowania mających siedzibę za granicą, o których mowa w art. 101 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi   (Dz. U. z 2018 r. poz. 1355, z późn. zm.³⁾Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2215, 2243 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 730, 875 i 1495.), których wyłącznym przedmiotem działalności jest dokonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zwanych dalej „funduszami kapitałowymi”.

Polski Fundusz Rozwoju może tworzyć i współtworzyć fundusze kapitałowe oraz przystępować do funduszy kapitałowych.

Polski Fundusz Rozwoju wybiera fundusz kapitałowy, podmiot zarządzający funduszem kapitałowym albo osoby zarządzające funduszem kapitałowym lub osoby zarządzające takim podmiotem, w drodze otwartego konkursu ofert.

Fundusz kapitałowy może być utworzony po rozstrzygnięciu konkursu, o którym mowa w ust. 1.

Oferty w konkursie, o którym mowa w ust. 1, może składać fundusz kapitałowy albo podmiot lub osoby, które będą zarządzały funduszem kapitałowym albo takim podmiotem.

Przeprowadzając konkurs, o którym mowa w ust. 1, Polski Fundusz Rozwoju przestrzega zasad przejrzystości, konkurencyjności, proporcjonalności i niedyskryminacyjnego traktowania składających oferty, a także nie dopuszcza do powstania konfliktu interesów.

Polski Fundusz Rozwoju ogłasza konkurs, o którym mowa w ust. 1, na portalu Grupy PFR, określając co najmniej:

Wyniki konkursu, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem, zamieszcza się na portalu Grupy PFR.

Polski Fundusz Rozwoju udziela finansowania na podstawie umowy zawartej z wybranym funduszem kapitałowym albo wybranym podmiotem lub osobami zarządzającymi funduszem kapitałowym albo takim podmiotem.

Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:

Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, na uzasadniony wniosek Prezesa Polskiego Funduszu Rozwoju, może udzielić Polskiemu Funduszowi Rozwoju dotacji na realizację zadań, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1, związanych z przygotowaniem lub realizacją przedsięwzięć w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym   (Dz. U. z 2019 r. poz. 1445).

Minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego, udzielając dotacji celowej, zawiera z Polskim Funduszem Rozwoju umowę, o której mowa w art. 150 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych   (Dz. U. z 2019 r. poz. 869).

Przychodami Polskiego Funduszu Rozwoju mogą być dotacje celowe z budżetu państwa i środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz inne środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, oraz odsetki od nich, o ile odrębne przepisy lub umowy dotyczące przekazania lub wykorzystania tych środków nie stanowią inaczej.

Dotacje, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie kosztów administracyjnych finansowania przedsiębiorców z wykorzystaniem środków publicznych, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Dotacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą:

Polski Fundusz Rozwoju prowadzi wyodrębnioną ewidencję dla zadań finansowanych ze środków, o których mowa w ust. 1, oraz dla działalności gospodarczej, w tym jest obowiązany do prawidłowego przypisywania przychodów i kosztów na podstawie metod mających obiektywne uzasadnienie.

Zasady prowadzenia wyodrębnionej ewidencji oraz metody przypisywania przychodów i kosztów zgodnie z podziałem środków, o którym mowa w ust. 4, Polski Fundusz Rozwoju określa w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przepisy art. 150-152 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Minister właściwy do spraw budżetu, na uzasadniony wniosek Polskiego Funduszu Rozwoju, może przekazać skarbowe papiery wartościowe na podwyższenie kapitału zakładowego Polskiego Funduszu Rozwoju, jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań Polskiego Funduszu Rozwoju.

We wniosku, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się w szczególności:

Minister właściwy do spraw budżetu określi, przez wydanie listu emisyjnego, warunki emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, oraz sposób realizacji świadczeń z nich wynikających.

List emisyjny zawiera w szczególności:

Emisja skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, następuje z dniem zarejestrowania skarbowych papierów wartościowych w depozycie papierów wartościowych oraz w kwocie równej wartości nominalnej wyemitowanych papierów wartościowych.

Do emisji skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 98 i art. 102 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz przepisów wydanych na podstawie art. 97 tej ustawy.

Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać w imieniu Skarbu Państwa poręczenia lub gwarancji spłaty zobowiązań wynikających z kredytów zaciągniętych lub obligacji wyemitowanych przez Polski Fundusz Rozwoju.

Środki pochodzące z emisji obligacji lub kredytów, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone wyłącznie na realizację przedsięwzięć inwestycyjnych podejmowanych w celu realizacji zadań Polskiego Funduszu Rozwoju.

Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne   (Dz. U. z 2018 r. poz. 1808 oraz z 2019 r. poz. 492 i 504), z wyjątkiem przepisów art. 3, art. 7, art. 12 ust. 1 oraz art. 14 tej ustawy.

W przypadku przedsięwzięć inwestycyjnych o charakterze publicznym, o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielane do wysokości 100% kwoty zobowiązań wynikających z emisji obligacji lub kredytu, objętych poręczeniem albo gwarancją, oraz do wysokości 100% odsetek od tej kwoty wraz z innymi kosztami bezpośrednio związanymi z tymi obligacjami lub kredytem, a zabezpieczenie ustanowione na rzecz Skarbu Państwa na wypadek roszczeń z tytułu wykonania obowiązków poręczyciela lub gwaranta może być częściowe. W tym przypadku nie stosuje się także przepisów art. 5 i art. 16 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.

Finansowanie uzyskane na skutek przekazania skarbowych papierów wartościowych, o których mowa w art. 19 ust. 1, lub udzielenia poręczeń lub gwarancji, o których mowa w art. 20 ust. 1, może być przeznaczone wyłącznie na:

Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przeznaczenie i warunki udzielania finansowania, o którym mowa w ust. 1, które stanowi pomoc publiczną, mając na uwadze dopuszczalność i warunki udzielania pomocy państwa określone przez właściwe organy Unii Europejskiej.

Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółka Akcyjna i spółka zależna Polskiego Funduszu Rozwoju, zwana dalej „spółką zależną”, łączą się przez przeniesienie całego majątku Krajowego Funduszu Kapitałowego Spółki Akcyjnej na spółkę zależną.

Spółka zależna, z dniem połączenia w rozumieniu art. 493 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych   (Dz. U. z 2019 r. poz. 505 i 1543), zwanym dalej „dniem połączenia”, staje się stroną umów zawartych przez Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółkę Akcyjną oraz innych umów bezpośrednio związanych z tymi umowami.

W sprawach sądowych, sądowo-administracyjnych, administracyjnych, arbitrażowych i egzekucyjnych, w których stroną lub uczestnikiem jest Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółka Akcyjna, stroną lub uczestnikiem, z dniem połączenia, staje się spółka zależna.

W zakresie nieuregulowanym ustawą do łączenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

Dokumenty wydane przez Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółkę Akcyjną w związku z udzielonym wsparciem, w tym: zaświadczenia, upoważnienia, opinie, zatwierdzenia oraz inne dokumenty, z których wynikają prawa lub obowiązki innego podmiotu, pozostają w mocy przez okres, na który zostały wydane, i na warunkach, na jakich zostały wydane.

Przepis ust. 1 nie wyłącza żadnej czynności spółki zależnej, do której na mocy przepisów dotychczasowych upoważniony był Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółka Akcyjna.

Rada przyjmuje swój regulamin na pierwszym posiedzeniu.

Rada przyjmuje pierwsze sprawozdanie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, do dnia 30 kwietnia 2020 r.

Do dnia połączenia Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółka Akcyjna działa na podstawie przepisów dotychczasowych.

Od dnia połączenia do wsparcia finansowego udzielonego przez Krajowy Fundusz Kapitałowy Spółkę Akcyjną przed dniem połączenia stosuje się przepisy dotychczasowe, z tym że uprawnienia Krajowego Funduszu Kapitałowego Spółki Akcyjnej wykonuje spółka zależna.

Do przychodów Krajowego Funduszu Kapitałowego Spółki Akcyjnej, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-2a ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym   (Dz. U. z 2019 r. poz. 892), uzyskanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepis art. 17 ust. 1 pkt 41 ustawy zmienianej w art. 22 w brzmieniu dotychczasowym.

Zezwolenia na wykonywanie działalności zarządzającego ASI udzielone spółkom z siedzibą w państwie trzecim innym niż państwo członkowskie lub państwo należące do EEA, w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi   (Dz. U. z 2018 r. poz. 1355, z późn. zm.⁵⁾Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2215, 2243 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 730, 875 i 1495.), które są zarządzającymi z państwa trzeciego w rozumieniu art. 70zh ust. 2 tej ustawy, w brzmieniu dotychczasowym, i wpisy tych spółek do rejestru zarządzających ASI pozostają w mocy.

W latach 2019-2028 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy wynosi 300 000 000 zł, w tym w:

W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na ograniczeniu wysokości poręczeń i gwarancji Skarbu Państwa udzielanych Polskiemu Funduszowi Rozwoju oraz emisji obligacji w celu podwyższenia kapitału zakładowego Polskiego Funduszu Rozwoju.

Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw budżetu.