1.
Strona będąca osobą fizyczną zamieszkałą poza państwem przyjmującym, na którego terytorium
znajduje się siedziba urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego,
lub inny podmiot mający siedzibę poza tym państwem przyjmującym może wnieść opłatę
konsularną za dokonanie czynności oraz przedpłatę w złotych na poczet wydatków konsula
związanych z wykonaniem tych czynności, w kwocie stanowiącej równowartość opłaty określonej
w euro w taryfie opłat konsularnych lub równowartość przedpłaty na poczet wydatków
ustalonej przez konsula, jeżeli nie jest możliwe uiszczenie opłaty konsularnej lub
przedpłaty na poczet wydatków w sposób, o którym mowa w § 5.
2.
Kwotę, o której mowa w ust. 1, ustala się, stosując kurs sprzedaży euro ogłaszany
przez Narodowy Bank Polski obowiązujący w dniu wszczęcia postępowania. Tak przeliczoną
kwotę opłaty wnosi się na wskazany przez konsula rachunek bankowy urzędu obsługującego
ministra właściwego do spraw zagranicznych.