Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracjiz dnia 5 listopada 2019 r.w sprawie kontroli ruchu drogowego 1)Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 sierpnia 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 1540).

Spis treści

Treść rozporządzenia

2)Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/47/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie drogowej kontroli technicznej dotyczącej zdatności do ruchu drogowego pojazdów użytkowych poruszających się w Unii oraz uchylającą dyrektywę 2000/30/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 134 oraz Dz. Urz. UE L 197 z 04.07.2014, str. 87).
Na podstawie art. 131 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym   (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.3)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2244 i 2322 oraz z 2019 r. poz. 53, 60, 730, 752, 870, 1123, 1180, 1466, 1501, 1556, 1579, 1818 i 2020.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1.

Rozporządzenie określa:

1)

organizację, szczegółowe warunki i sposób wykonywania kontroli ruchu drogowego;

2)

wymagany sposób zachowania się kontrolowanego uczestnika ruchu drogowego;

3)

szczegółowe warunki wykonywania kontroli ruchu drogowego przez strażników gminnych (miejskich), strażników leśnych, funkcjonariuszy Straży Parku oraz pracowników zarządów dróg;

4)

szczególne warunki wykonywania kontroli ruchu drogowego pojazdów, o których mowa w art. 73 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, z wyłączeniem pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

5)

szczegółowe warunki udzielania upoważnień do wykonywania kontroli ruchu drogowego;

6)

wzory dokumentów stosowanych przy wykonywaniu kontroli ruchu drogowego.

2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

karcie kierowcy lub karcie kontrolnej - rozumie się przez to kartę, o której mowa odpowiednio w art. 2 ust. 2 lit. f lub lit. i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego   (Dz. Urz. UE L 60 z 28.02.2014, str. 1);

2)

kontrolującym - rozumie się przez to policjanta, inspektora Inspekcji Transportu Drogowego, funkcjonariusza Straży Granicznej, funkcjonariusza Służby Celno -Skarbowej, inspektora Inspekcji Ochrony Środowiska, strażnika gminnego (miejskiego), strażnika leśnego, funkcjonariusza Straży Parku lub osobę działającą w imieniu zarządcy drogi, przeprowadzającą kontrolę zgodnie z zakresem określonym w ustawie;

3)

pojeździe użytkowym - rozumie się przez to pojazd kategorii M2, M3, N2 lub N3, przyczepę kategorii O3 lub O4 oraz ciągnik kołowy kategorii T5 użytkowany na drodze publicznej do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy;

4)

ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.

§ 2.

1.

Policjant umundurowany w warunkach dostatecznej widoczności podaje sygnały tarczą do zatrzymywania pojazdów lub ręką, a w warunkach niedostatecznej widoczności - latarką ze światłem czerwonym albo tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym.

2.

Policjant nieumundurowany jest uprawniony do zatrzymania kierującego pojazdem wyłącznie na obszarze zabudowanym.

3.

Policjant nieumundurowany w warunkach dostatecznej widoczności podaje sygnały tarczą do zatrzymywania pojazdów, a w warunkach niedostatecznej widoczności - latarką ze światłem czerwonym albo tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym.

4.

Policjant poruszający się pojazdem Policji może podawać kierującemu pojazdem polecenia do określonego zachowania się za pomocą urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych.

5.

Policjant znajdujący się na statku wodnym albo powietrznym polecenie do zatrzymania pojazdu podaje za pomocą urządzeń nagłaśniających lub świetlnych albo przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych.

6.

Jeżeli jest to konieczne dla prowadzenia czynności kontrolnych, pojazd Policji może zostać unieruchomiony w miejscu, gdzie jest to zabronione, lecz nie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego.

7.

Polecenie do zatrzymania pojazdu podaje się z dostatecznej odległości, w sposób zapewniający jego dostrzeżenie przez kierującego pojazdem oraz bezpieczne zatrzymanie w miejscu wskazanym przez policjanta.

8.

Miejsce zatrzymania pojazdu może być wyznaczone przez ustawienie znaku „stój - kontrola drogowa”.

9.

Dla zwrócenia uwagi na podawane sygnały lub polecenia policjant może używać sygnałów dźwiękowych.

§ 3.

1.

Policjant zatrzymuje pojazd do kontroli w miejscu, w którym nie zagraża to bezpieczeństwu ruchu.

2.

W celu dojazdu do miejsca, o którym mowa w ust. 1, policjant może wydać kontrolowanemu uczestnikowi ruchu polecenie jazdy za pojazdem Policji.

3.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie konieczności zatrzymania pojazdu:

1)

w wyniku prowadzonych działań pościgowych;

2)

co do którego zachodzi uzasadnione podejrzenie, iż może on zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego ze względu na swój stan techniczny lub zachowanie się kierującego.

4.

Pojazd Policji powinien być, w miarę możliwości, ustawiony za zatrzymanym pojazdem, jeżeli polecenie do zatrzymania zostało podane z poruszającego się pojazdu Policji.

5.

W przypadku zatrzymania pojazdu na jezdni lub poboczu, w miejscu gdzie jest to zabronione, kierujący pojazdem Policji przed przystąpieniem do kontroli włącza niebieskie światło błyskowe.

§ 4.

1.

Policjant, po zatrzymaniu pojazdu, podaje kierującemu stopień, imię i nazwisko oraz przyczynę zatrzymania, a ponadto:

1)

policjant umundurowany okazuje legitymację służbową na żądanie kontrolowanego uczestnika ruchu;

2)

policjant nieumundurowany okazuje legitymację służbową bez wezwania.

2.

Legitymację służbową okazuje się w sposób umożliwiający kontrolowanemu uczestnikowi ruchu odczytanie i zanotowanie danych pozwalających na identyfikację policjanta, w szczególności dotyczących jego stopnia, imienia i nazwiska oraz nazwy organu, który wydał ten dokument.

3.

Przystępując do czynności kontrolnych, policjant może wydać polecenie unieruchomienia silnika pojazdu.

4.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zatrzymania pojazdu:

1)

w wyniku prowadzonych działań pościgowych;

2)

co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, że pochodzi z przestępstwa;

3)

jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że znajdują się w nim osoby, które popełniły przestępstwo.

5.

Podczas prowadzonych przez umundurowanych policjantów zorganizowanych działań kontrolnych ukierunkowanych na poddanie jak największej liczby kierujących pojazdami badaniu w celu ustalenia w organizmie zawartości alkoholu, przeprowadzanego przy użyciu urządzeń elektronicznych, lub obecności środka działającego podobnie do alkoholu, przeprowadzanego przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego, policjant, który zatrzymał pojazd, poprzestaje na podaniu przyczyny zatrzymania. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się.

6.

W przypadkach uzasadnionych względami bezpieczeństwa lub uwarunkowanych charakterem kontroli policjant może wydać kierującemu pojazdem lub pasażerowi pojazdu polecenie opuszczenia pojazdu.

7.

Do pojazdu Policji uczestnik ruchu może być wpuszczony tylko w razie konieczności:

1)

udzielenia pomocy choremu lub rannemu;

2)

doprowadzenia do jednostki Policji, izby wytrzeźwień lub placówki, której jednostka samorządu terytorialnego zleciła lub którą utworzyła w celu wykonywania zadań izby wytrzeźwień, podmiotu leczniczego albo miejsca zamieszkania;

3)

poddania badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu, jeżeli wykonanie tej czynności w innych warunkach byłoby niemożliwe lub mogłoby zakłócić porządek;

4)

okazania przebiegu zarejestrowanego wykroczenia;

5)

przeprowadzenia czynności w sprawie o przestępstwo, wykroczenie lub naruszenie o charakterze administracyjnym;

6)

umożliwienia uiszczenia, za pomocą karty płatniczej lub innego instrumentu płatniczego, grzywny nałożonej mandatem karnym, w formie bezgotówkowej lub kaucji;

7)

przeciwdziałania próbie ucieczki osoby podlegającej kontroli, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że taka próba może zostać podjęta;

8)

sprowadzenia go w miejsce niezagrażające jego bezpieczeństwu, jeżeli znajduje się on w okolicznościach mogących zagrozić życiu lub zdrowiu jego lub innych osób.

§ 5.

1.

Pojazd wytypowany przez kontrolującego do drogowej kontroli technicznej podlega wstępnej lub szczegółowej drogowej kontroli technicznej.

2.

Drogowa kontrola techniczna obejmuje identyfikację pojazdu oraz sprawdzenie stanu technicznego co najmniej jednej pozycji z następujących obszarów:

1)

układ hamulcowy;

2)

układ kierowniczy;

3)

widoczność;

4)

światła i wyposażenie elektryczne;

5)

osie, koła, opony i zawieszenie;

6)

podwozie i elementy przymocowane do podwozia;

7)

inne wyposażenie, w tym tachograf i ogranicznik prędkości;

8)

uciążliwość, w tym emisję spalin oraz wycieki paliwa lub oleju;

9)

warunki dodatkowe.

3.

Jeżeli kontrolujący posiada informację, że kontrolowany pojazd użytkowy, z wyjątkiem ciągnika rolniczego kategorii T5, jest użytkowany przez podmiot o wysokim współczynniku ryzyka w zakresie występowania naruszeń dotyczących czasu prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw i czasu odpoczynku kierowców, w tym stosowania tachografów, lub w zakresie występowania naruszeń stanu technicznego, ustalonym w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 89 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym   (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140), drogowa kontrola techniczna tego pojazdu obejmuje sprawdzenie w szczególności obszarów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 5, 6 i 8.

4.

W przypadku pojazdu użytkowego, jeżeli dokumentacja dotycząca dopuszczenia pojazdu do ruchu lub protokół, o którym mowa w § 6 ust. 5, potwierdzają, że kontrola jednej lub kilku pozycji z obszaru określonego w ust. 2 została przeprowadzona w okresie poprzednich trzech miesięcy, kontroli w tym zakresie można nie przeprowadzać, chyba że nieprawidłowości są oczywiste dla kontrolującego.

5.

Sposób identyfikowania pojazdu, zakres i metody kontroli jego stanu technicznego oraz kryteria oceny usterek stwierdzonych podczas tej kontroli są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. Usterki niewymienione w tym załączniku ocenia się pod względem zagrożenia, jakie stwarzają dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

6.

Kontrolę stanu technicznego pojazdu przeprowadza się z wykorzystaniem dostępnych technik i sprzętu. Kontrola ta może także obejmować sprawdzenie, czy odpowiednie części i elementy pojazdu odpowiadają wymogom w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego i ochrony środowiska. W celu przeprowadzenia kontroli stanu technicznego kontrolujący może korzystać z dodatkowego sprzętu, w szczególności podnośnika lub kanału przeglądowego.

7.

Usterki stwierdzone podczas drogowej kontroli technicznej pojazdu dzieli się na trzy kategorie:

1)

usterki drobne - usterki bez znaczącego wpływu na bezpieczeństwo pojazdu lub wymagania ochrony środowiska, które nie powodują ograniczenia w dalszym używaniu pojazdu;

2)

usterki poważne - usterki mogące zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego lub naruszać wymagania ochrony środowiska albo inne istotne nieprawidłowości, które dają podstawę do ograniczenia dalszego używania pojazdu oraz określenia warunków tego używania;

3)

usterki niebezpieczne - usterki powodujące bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego lub naruszające wymagania ochrony środowiska, w stopniu uniemożliwiającym używanie pojazdu w ruchu drogowym, które powodują niedopuszczenie do dalszego używania pojazdu.

8.

W przypadku stwierdzenia podczas drogowej kontroli technicznej pojazdu usterek zaliczanych do więcej niż jednej kategorii, wynik tej kontroli klasyfikuje się na podstawie najpoważniejszej kategorii usterki.

9.

W przypadku stwierdzenia podczas drogowej kontroli technicznej kilku usterek w tych samych obszarach kontroli, o których mowa w ust. 2, wynik kontroli może być zaklasyfikowany na podstawie poważniejszej kategorii usterek, jeżeli ich skumulowany wpływ skutkuje wzrostem zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego stwarzanego przez pojazd.

§ 6.

1.

Podczas wstępnej drogowej kontroli technicznej kontrolujący:

1)

sprawdza wymaganą dokumentację dotyczącą dopuszczenia pojazdu do ruchu drogowego, a w szczególności dokument potwierdzający przeprowadzenie badania technicznego, oraz ostatni protokół kontroli drogowej, o którym mowa w ust. 5;

2)

przeprowadza wzrokową ocenę stanu technicznego pojazdu;

3)

może przeprowadzić wzrokową ocenę zabezpieczenia ładunku;

4)

może dokonać sprawdzenia stanu technicznego za pomocą właściwych metod, w tym z użyciem przyrządu kontrolno-pomiarowego będącego w jego dyspozycji, służącego ocenie konieczności poddania pojazdu szczegółowej kontroli technicznej lub zobowiązania do niezwłocznego usunięcia usterek;

5)

w przypadku pojazdu użytkowego, jeżeli w trakcie poprzedniej drogowej kontroli technicznej ujawniono usterki, sprawdza, czy zostały one usunięte.

2.

Na podstawie wyników wstępnej drogowej kontroli technicznej pojazdu użytkowego kontrolujący decyduje, czy pojazd ten poddać szczegółowej drogowej kontroli technicznej. Szczegółową drogową kontrolę techniczną przeprowadza się w szczególności w przypadku, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że pojazd użytkowy zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub narusza wymagania ochrony środowiska. Przepis § 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

3.

W przypadku gdy poddanie pojazdu użytkowego szczegółowej drogowej kontroli technicznej wymaga jego przejazdu do mobilnej stacji kontroli drogowej lub wyznaczonego punktu przeprowadzania kontroli drogowej, kontrolujący nadzoruje ten przejazd.

4.

Jeżeli kontrolujący nie będzie osobiście przeprowadzał szczegółowej drogowej kontroli technicznej, wskazuje kontrolującemu, który będzie ją przeprowadzał, pozycje z wykazu kontrolnego zawartego w protokole, o którym mowa w ust. 5, podlegające tej kontroli.

5.

Z przeprowadzonej szczegółowej drogowej kontroli technicznej pojazdu użytkowego kontrolujący, który ją przeprowadził, sporządza protokół zawierający wykaz kontrolny. W protokole w części „10. Różne/uwagi” kontrolujący wpisuje pozycje z wykazu kontrolnego, które podlegały szczegółowej kontroli.

6.

Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach. Pierwszy egzemplarz protokołu pozostawia się w dyspozycji organu kontroli ruchu drogowego, natomiast drugi egzemplarz kontrolujący niezwłocznie przekazuje kierowcy kontrolowanego pojazdu.

7.

Wzór protokołu szczegółowej drogowej kontroli technicznej zawierającego wykaz kontrolny jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 7.

1.

Jeżeli podczas drogowej kontroli technicznej pojazdu użytkowego zostało ujawnionych wiele usterek poważnych lub niebezpiecznych, uzasadniających poddanie kontrolowanego pojazdu dodatkowemu badaniu technicznemu obejmującemu zakres okresowego badania technicznego:

1)

w stosunku do pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - organ kontroli ruchu drogowego występuje do starosty z wnioskiem o skierowanie pojazdu na dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 2a lit. b ustawy;

2)

w stosunku do pojazdu niezarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyniki tej kontroli są przekazywane Głównemu Inspektorowi Transportu Drogowego w trybie i w sposób określony w art. 54d ust. 2 i 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.

2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, załącza się kopię pozostającego w dyspozycji organu kontroli ruchu drogowego egzemplarza protokołu szczegółowej drogowej kontroli technicznej, jeżeli pojazd był poddany tej kontroli.

3.

Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

§ 8.

1.

Drogowa kontrola techniczna może obejmować również kontrolę zabezpieczenia ładunku.

2.

Kontrola zabezpieczenia ładunku polega w szczególności na wzrokowym sprawdzeniu zastosowania odpowiednich środków zabezpieczających, pomiarze sił rozciągających, wyliczeniu skuteczności zabezpieczenia oraz w uzasadnionych przypadkach sprawdzeniu świadectw środków zabezpieczających.

3.

Usterki stwierdzone podczas drogowej kontroli technicznej zabezpieczenia ładunku klasyfikuje się do jednej z kategorii:

1)

usterki drobne - w przypadku gdy ładunek został odpowiednio zabezpieczony, ale wskazane byłoby oznaczenie dotyczące zachowania bezpieczeństwa;

2)

usterki poważne - w przypadku gdy ładunek nie został wystarczająco zabezpieczony i możliwe jest znaczące przesunięcie lub przewrócenie ładunku lub jego części;

3)

usterki niebezpieczne - w przypadku gdy dochodzi do:

a)

bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego w wyniku zagrożenia utratą ładunku lub jego części lub

b)

zagrożenia wynikającego bezpośrednio z ładunku, lub

c)

bezpośredniego narażenia ludzi na niebezpieczeństwo.

4.

Przewóz, w którym stwierdzone usterki zaliczono do więcej niż jednej kategorii, klasyfikuje się do wyższej kategorii usterek.

5.

Przewóz, w którym stwierdzono kilka usterek w tej samej kategorii, klasyfikuje się do wyższej kategorii usterek.

6.

Klasyfikacji usterek zabezpieczenia ładunku dokonuje się na podstawie nieprawidłowości, które są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

§ 9.

1.

Sprawdzenie zapisów tachografu analogowego kontrolujący potwierdza odciskiem pieczęci na odwrocie kontrolowanej bieżącej wykresówki, odnotowaniem na niej godziny rozpoczęcia i zakończenia kontroli oraz dodatkowo daty i miejsca kontroli.

2.

Wzór pieczęci, o której mowa w ust. 1, stosowanej przez policjanta jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

3.

Wzór pieczęci, o której mowa w ust. 1, stosowanej przez inspektora Inspekcji Transportu Drogowego jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

4.

Wzór pieczęci, o której mowa w ust. 1, stosowanej przez funkcjonariusza Straży Granicznej jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

5.

Wzór pieczęci, o której mowa w ust. 1, stosowanej przez funkcjonariusza Służby Celno -Skarbowej jest określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

§ 10.

1.

Zapisy zawarte w pamięciach tachografu cyfrowego i karty kierowcy kontrolujący sprawdza przez włożenie karty kontrolnej do tachografu cyfrowego, a następnie wyświetlenie i przeglądanie zapisów, ich wydruk lub pobranie przy użyciu nośnika informatycznego.

2.

Jeżeli kontrolujący nie posiada karty kontrolnej albo jest ona niezdatna do użytku, zapisy zawarte w pamięciach tachografu cyfrowego i karty kierowcy sprawdza się przez wyświetlenie i przeglądanie zapisów oraz ich wydruk.

3.

Na egzemplarzu wydruku pozostawionym kontrolowanemu kontrolujący potwierdza sprawdzenie zapisów zawartych w pamięciach tachografu cyfrowego i karty kierowcy, w sposób określony w § 9.

4.

Jeżeli kontrolowany nie posiada karty kierowcy albo jest ona niezdatna do użytku z powodu uszkodzenia, utraty ważności lub innych przyczyn, kontrolujący sprawdza zapisy zawarte w pamięci tachografu cyfrowego na podstawie wydruku lub danych pobranych z tachografu. Kontrolowany jest obowiązany do naniesienia, na egzemplarzu wydruku pozostającym u kontrolującego, swojego imienia i nazwiska, numeru karty kierowcy lub numeru prawa jazdy oraz złożenia podpisu.

§ 11.

Kontrolujący może kierować kontrolowanym pojazdem w zakresie posiadanego uprawnienia do kierowania pojazdami, jeżeli jest to niezbędne dla:

1)

dokonania sprawdzenia stanu technicznego pojazdu, w szczególności skuteczności działania hamulców albo sprawdzenia masy lub nacisku osi pojazdu;

2)

sprowadzenia pojazdu w miejsce, w którym nie utrudnia on ruchu ani nie zagraża jego bezpieczeństwu, jeżeli pojazd został zatrzymany do kontroli w okolicznościach, o których mowa w § 4 ust. 4, albo w związku z podejrzeniem, że kierujący znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu.

§ 12.

1.

Kontrolujący dokonuje odczytu wskazań drogomierza pojazdu zatrzymanego do kontroli także wówczas, gdy nie poddaje tego pojazdu sprawdzeniu stanu technicznego.

2.

Przepisu ust. 1 można nie stosować w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 5, a także podczas wykonywania kontroli drogowej w toku równoczesnego wykonywania przez kontrolującego zadań określonych w innych ustawach, w szczególności kontroli granicznej lub celnej.

3.

Kontrolujący może dokonać odczytu wskazań drogomierza pojazdu holowanego lub przewożonego, jeżeli istnieje taka możliwość i z zachowaniem zasad bezpieczeństwa osobistego.

4.

Dokonując odczytu wskazania drogomierza pojazdu niezarejestrowanego, dokonuje się ustalenia numeru VIN albo numeru podwozia, nadwozia lub ramy pojazdu oraz danych technicznych o pojeździe w zakresie marki i dodatkowo co najmniej jednej pozycji z kategorii danych technicznych wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 80b ust. 2 ustawy.

5.

Dane dotyczące odczytu wskazania drogomierza określone w przepisach wydanych na podstawie art. 80b ust. 2 ustawy oraz, w przypadku pojazdu niezarejestrowanego, dane, o których mowa w ust. 4, kontrolujący przekazuje niezwłocznie do centralnej ewidencji pojazdów.

§ 13.

1.

Kontrolujący, zatrzymując dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem lub jego używania albo kartę kierowcy, wydaje pokwitowanie odrębne dla każdego zatrzymanego dokumentu. Oryginał pokwitowania otrzymuje osoba, której zatrzymano dokument, kopię pozostawia się w dyspozycji organu kontroli ruchu drogowego. Wzór pokwitowania jest określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia.

2.

W razie uzasadnionego przypuszczenia, że pojazd zagraża bezpieczeństwu ruchu lub narusza wymagania ochrony środowiska, pokwitowanie, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie skierowanie na dodatkowe badania techniczne, o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 1 ustawy. W razie konieczności wystąpienia do starosty z wnioskiem, o którym mowa w § 7 ust. 1 pkt 1, w pokwitowaniu zamieszcza się informację o tym wniosku.

§ 14.

1.

Jeżeli w celu fizycznej kontroli przewożonych odpadów konieczne było zerwanie plomby (plomb), po zakończeniu kontroli kontrolujący zakłada plombę zastępczą (plomby zastępcze), jeżeli zezwala na kontynuację jazdy.

2.

Z czynności zerwania plomby i założenia plomby zastępczej kontrolujący sporządza protokół. Oryginał protokołu otrzymuje kierujący pojazdem, kopię pozostawia się w dyspozycji organu kontroli ruchu drogowego. Wzór protokołu jest określony w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

3.

Do zerwania plomby założonej przez organy celne uprawniony jest wyłącznie funkcjonariusz Służby Celno -Skarbowej.

§ 15.

Jeżeli kontrolujący podczas kontroli kierującego pojazdem, posiadającego prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem, stwierdzi, że niezbędna jest ocena stanu zdrowia kierującego pojazdem, występuje do starosty z wnioskiem o tę ocenę. Wniosek podpisuje kierownik jednostki lub upoważniona przez niego osoba. Wzór wniosku jest określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.

§ 16.

Jeżeli kontrolujący podczas kontroli kierującego pojazdem, posiadającego prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem, stwierdzi, że istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do kwalifikacji kierującego pojazdem, występuje do starosty z wnioskiem o skierowanie tej osoby na egzamin sprawdzający kwalifikacje. Wniosek podpisuje kierownik jednostki lub upoważniona przez niego osoba. Wzór wniosku jest określony w załączniku nr 12 do rozporządzenia.

§ 17.

1.

Jeżeli w wyniku weryfikacji danych o pojeździe oraz danych o dokumentach pojazdu w centralnej ewidencji pojazdów okaże się, że pojazd nie figuruje w tej ewidencji, policjant ustala, na podstawie rozmowy z kierującym pojazdem, czy jest to pojazd zarejestrowany w trybie art. 73 ust. 3 ustawy, którego dane są zgromadzone w wyodrębnionym zbiorze, o którym mowa w art. 80a ust. 3 ustawy. W takim przypadku weryfikacja danych o pojeździe oraz o zawarciu umowy ubezpieczenia o odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu może nastąpić na podstawie dokumentów okazanych przez kierującego pojazdem.

2.

W razie stwierdzenia lub uzasadnionego podejrzenia, że pojazd, o którym mowa w ust. 1, zagraża:

1)

bezpieczeństwu lub narusza wymagania ochrony środowiska - policjant wydaje kierującemu pojazdem polecenie powstrzymania się od jego dalszego używania i zobowiązuje do podjęcia we własnym zakresie czynności mających na celu usunięcie pojazdu z drogi;

2)

porządkowi ruchu lub nie został poddany badaniu technicznemu w wyznaczonym terminie - policjant zezwala na dalsze jego używanie przez czas nieprzekraczający 7 dni oraz ustnie określa warunki tego używania.

3.

W przypadkach, o których mowa w ust. 2, policjant sporządza notatkę urzędową. Kopię notatki przesyła się niezwłocznie, nie później niż w najbliższym dniu roboczym następującym po dniu kontroli, organowi, który pojazd zarejestrował.

§ 18.

Do inspektora Inspekcji Transportu Drogowego przeprowadzającego kontrolę ruchu drogowego przepisy dotyczące obowiązków i uprawnień policjanta określone w § 2 ust. 1 i 4-8, § 3 ust. 1, 2, ust. 3 pkt 2, ust. 4 i 5, § 4 ust. 1 pkt 2, ust. 2, 3, ust. 4 pkt 2 i 3, ust. 6 i 7 oraz § 17 stosuje się odpowiednio.

§ 19.

1.

Kontrolę ruchu drogowego wykonuje umundurowany funkcjonariusz Straży Granicznej. Przepisy dotyczące obowiązków i uprawnień policjanta określone w § 2 ust. 1 i 4-8, § 3, § 4 ust. 1 pkt 1, ust. 2-4, 6 i ust. 7 pkt 1-3 i 5-8 oraz § 17 stosuje się odpowiednio.

2.

Funkcjonariusz Straży Granicznej w przypadku konieczności zatrzymania dokumentów stwierdzających uprawnienie do kierowania pojazdem niezwłocznie powiadamia o tym właściwą miejscowo jednostkę Policji.

§ 20.

1.

Kontrolę ruchu drogowego wykonuje umundurowany funkcjonariusz Służby Celno -Skarbowej. Przepisy dotyczące obowiązków i uprawnień policjanta określone w § 2 ust. 1 i 4-8, § 3, § 4 ust. 1 pkt 1, ust. 2-4, 6 i ust. 7 pkt 1-3 i 5-8 oraz § 17 stosuje się odpowiednio.

2.

Funkcjonariusz Służby Celno -Skarbowej w przypadku konieczności zatrzymania dokumentów stwierdzających uprawnienie do kierowania pojazdem niezwłocznie powiadamia o tym właściwą jednostkę Policji.

3.

Przepis ust. 2 stosuje się także w przypadku konieczności zatrzymania dokumentu stwierdzającego dopuszczenie pojazdu do ruchu.

§ 21.

1.

Kontrolę ruchu drogowego w zakresie kontroli transportu odpadów oraz wymagań związanych z tym transportem inspektor Inspekcji Ochrony Środowiska wykonuje w obecności funkcjonariusza Policji, inspektora Inspekcji Transportu Drogowego, funkcjonariusza Straży Granicznej lub funkcjonariusza Służby Celno -Skarbowej. Wykonując kontrolę, inspektor Inspekcji Ochrony Środowiska nosi ubiór zapewniający mu łatwą rozpoznawalność.

2.

W celu przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, Inspektor Inspekcji Ochrony Środowiska zatrzymuje pojazdy, poruszając się wyłącznie pieszo oraz z zachowaniem warunków określonych w § 2 ust. 1 i 6-8, § 3 ust. 1 oraz § 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 3.

§ 22.

1.

Czynności kontrolne wykonuje umundurowany strażnik gminny (miejski), strażnik leśny, funkcjonariusz Straży Parku. Osoba działająca w imieniu zarządcy drogi wykonuje te czynności, jeżeli nosi ubiór zapewniający jej łatwą rozpoznawalność.

2.

Strażnik leśny, funkcjonariusz Straży Parku oraz osoba działająca w imieniu zarządcy drogi zatrzymuje pojazdy, poruszając się wyłącznie pieszo oraz z zachowaniem warunków określonych w § 2 ust. 1 i 7, § 3 ust. 1 oraz § 4 ust. 3.

3.

Strażnik gminny (miejski) zatrzymuje pojazdy, poruszając się pieszo lub oznakowanym pojazdem służbowym oraz z zachowaniem warunków określonych w § 2 ust. 1 i 7, § 3 ust. 1, 2, 4 i 5 oraz § 4 ust. 3.

4.

Strażnik gminny (miejski), strażnik leśny, funkcjonariusz Straży Parku oraz osoba działająca w imieniu zarządcy drogi przed przystąpieniem do czynności kontrolnych podaje imię i nazwisko oraz przyczynę przeprowadzenia tych czynności, a na żądanie kontrolowanego uczestnika ruchu okazuje legitymację służbową i upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego. Przepis § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 23.

1.

Strażnik gminny (miejski), strażnik leśny, funkcjonariusz Straży Parku oraz osoba działająca w imieniu zarządcy drogi otrzymuje upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego po ukończeniu szkolenia, którego program jest określony w załączniku nr 13 do rozporządzenia.

2.

Szkolenie organizuje przełożony osoby, która ubiega się o uzyskanie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego, w porozumieniu z komendantem wojewódzkim Policji.

3.

Szkolenie osoby ubiegającej się o upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego może stanowić część składową szkolenia, któremu podlega ona na podstawie przepisów regulujących funkcjonowanie, odpowiednio, straży gminnych (miejskich), straży leśnych i Straży Parku.

4.

Upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydaje komendant powiatowy (miejski) Policji, a w m.st. Warszawie - Komendant Stołeczny Policji, na formularzu, którego wzór jest określony w załączniku nr 14 do rozporządzenia.

5.

Organ, o którym mowa w ust. 4, prowadzi ewidencję wydanych upoważnień do wykonywania kontroli ruchu drogowego.

6.

Osoba posiadająca upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego podlega okresowemu przeszkoleniu uzupełniającemu. Przeszkolenie to organizuje przełożony, o którym mowa w ust. 2, przed upływem 5 lat od ukończenia szkolenia lub poprzedniego przeszkolenia uzupełniającego. Program przeszkolenia uzupełniającego powinien uwzględniać zmiany wprowadzone w przepisach ruchu drogowego w zakresie objętym upoważnieniem do kontroli ruchu drogowego.

§ 24.

1.

W przypadku podania przez kontrolującego polecenia lub sygnału do zatrzymania pojazdu kierujący tym pojazdem:

1)

zatrzymuje pojazd;

2)

trzyma ręce na kierownicy;

3)

na polecenie kontrolującego:

a)

wyłącza silnik pojazdu,

b)

włącza światła awaryjne,

c)

umożliwia mu dokonanie identyfikacji pojazdu, w szczególności przez udostępnienie komory silnika oraz innych miejsc w pojeździe.

2.

Kierujący pojazdem lub pasażer pojazdu mogą wysiadać z kontrolowanego pojazdu za zezwoleniem kontrolującego.

§ 25.

1.

Szkolenia osób upoważnionych do kontroli oraz okresowe przeszkolenia uzupełniające przeprowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów uważa się za spełniające wymagania określone w rozporządzeniu.

2.

Szkolenia rozpoczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie rozporządzenia prowadzone są na podstawie dotychczasowych przepisów, pod warunkiem uzupełnienia programu szkolenia o zagadnienia określone w załączniku nr 13 do rozporządzenia w przypadku szkolenia strażników gminnych (miejskich).

3.

Upoważnienia do kontroli wydane na podstawie dotychczasowych przepisów dla strażników leśnych, strażników Straży Parku oraz osób działających w imieniu zarządcy drogi zachowują ważność. Upoważnienia do kontroli wydane na podstawie dotychczasowych przepisów dla strażników gminnych (miejskich) zachowują ważność przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

4.

Pieczęcie stosowane przez funkcjonariuszy Służby Celno -Skarbowej, odpowiadające wzorowi obowiązującemu do dnia 28 lutego 2017 r., zachowują ważność do czasu ich wymiany na pieczęcie odpowiadające wzorowi określonemu w załączniku nr 8 do rozporządzenia, jednak nie dłużej niż do dnia 1 marca 2020 r.

5.

Protokoły drogowej kontroli technicznej zawierające wykaz kontrolny według dotychczasowego wzoru mogą być stosowane do szczegółowej drogowej kontroli technicznej przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

6.

Pokwitowania za zatrzymane dokumenty, o których mowa w § 13 ust. 1, według dotychczasowego wzoru mogą być stosowane przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 26.

Przepis § 20 ust. 3 stosuje się do dnia 31 grudnia 2019 r.

§ 27.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 listopada 2019 r., z wyjątkiem § 12, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.4)Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego (Dz. U. poz. 841, z 2009 r. poz. 153, 1518 i 1836, z 2012 r. poz. 247, z 2013 r. poz. 730, z 2015 r. poz. 2357, z 2016 r. poz. 834, z 2017 r. poz. 436 i 2076 oraz z 2018 r. poz. 948), które utraciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. poz. 1466).
1)
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 sierpnia 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 1540).
2)
Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/47/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie drogowej kontroli technicznej dotyczącej zdatności do ruchu drogowego pojazdów użytkowych poruszających się w Unii oraz uchylającą dyrektywę 2000/30/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 134 oraz Dz. Urz. UE L 197 z 04.07.2014, str. 87).
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 2244 i 2322 oraz z 2019 r. poz. 53, 60, 730, 752, 870, 1123, 1180, 1466, 1501, 1556, 1579, 1818 i 2020.
4)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego (Dz. U. poz. 841, z 2009 r. poz. 153, 1518 i 1836, z 2012 r. poz. 247, z 2013 r. poz. 730, z 2015 r. poz. 2357, z 2016 r. poz. 834, z 2017 r. poz. 436 i 2076 oraz z 2018 r. poz. 948), które utraciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. poz. 1466).

Załącznik nr 1   -   Sposób identyfikowania pojazdu, zakres i metody kontroli jego stanu technicznego

patrz oryginał

Załącznik nr 2   -   Protokół szczegółowej drogowej kontroli technicznej zawierający wykaz kontrolny (wzór)

patrz oryginał

Załącznik nr 3   -   Wniosek o skierowanie pojazdu na dodatkowe badanie techniczne (wzór)

patrz oryginał

Załącznik nr 4   -   Klasyfikacja usterek zabezpieczenia ładunku dokonywana na podstawie stwierdzonych nieprawidłowości

patrz oryginał

Załącznik nr 5   -   Wzór pieczęci policjanta potwierdzającej dokonanie sprawdzenia zapisów tachografu

patrz oryginał

Załącznik nr 6   -   Wzór pieczęci inspektora inspekcji transportu drogowego potwierdzającej dokonanie sprawdzenia zapisów tachografu

patrz oryginał

Załącznik nr 7   -   Wzór pieczęci funkcjonariusza straży granicznej potwierdzającej dokonanie sprawdzenia zapisów tachografu

patrz oryginał

Załącznik nr 8   -   Wzór pieczęci funkcjonariusza służby celno-skarbowej potwierdzającej dokonanie sprawdzenia zapisów tachografu

patrz oryginał

Załącznik nr 9   -   Wzór pokwitowania zatrzymania dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem lub jego używania albo karty kierowcy

patrz oryginał

Załącznik nr 10   -   Protokół zerwania plomby i założenia plomby zastępczej (wzór)

patrz oryginał

Załącznik nr 11   -   Wniosek o skierowanie na badanie lekarskie (wzór)

patrz oryginał

Załącznik nr 12   -   Wniosek o skierowanie na egzamin sprawdzający kwalifikacje do kierowania pojazdami (wzór)

patrz oryginał

Załącznik nr 13   -   Program szkolenia osób ubiegających się o upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego

patrz oryginał

Załącznik nr 14   -   Wzór upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego

patrz oryginał