Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiejz dnia 22 listopada 2019 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej
Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych
i niektórych innych aktów prawnych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej
(Dz. U. z 2018 r. poz. 397), z uwzględnieniem zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz
(Dz. U. poz. 534) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 13 listopada 2019 r.
2.
Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje
art. 133 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz
(Dz. U. poz. 534), który stanowi:
„
Art. 133.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2019 r., z wyjątkiem:
1)
art. 95, art. 96 pkt 3, 5, 9-11, pkt 14 lit. c, pkt 21 lit. a, pkt 25, 26 i 39, art.
111 ust. 2, art. 128 i art. 130, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu
ogłoszenia;
2)
art. 39, art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 pkt 1, art. 74 i art. 84 pkt 1 lit. c tiret
drugie, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2020 r.
Ustawa określa warunki zachowania przez urządzenie, w tym aparaturę, instalację stacjonarną,
komponent oraz instalację ruchomą, zdolności do zadowalającego działania w określonym
środowisku elektromagnetycznym bez wprowadzania do tego środowiska niedopuszczalnych
zaburzeń elektromagnetycznych, zwane dalej „kompatybilnością elektromagnetyczną”,
oraz procedury oceny zgodności takiego urządzenia z następującymi wymaganiami dotyczącymi:
1)
niewywoływania w swoim środowisku zaburzeń elektromagnetycznych o wartościach przekraczających
odporność na te zaburzenia innego urządzenia występującego w tym środowisku oraz
2)
posiadania wymaganej odporności na zaburzenia elektromagnetyczne
- zwanymi dalej „zasadniczymi wymaganiami”.
Art. 2.
W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku
(Dz. U. z 2019 r. poz. 544).
Art. 3.
Wymaganie, o którym mowa w art. 1 pkt 2, nie dotyczy przyrządów pomiarowych w rozumieniu
art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach
(Dz. U. z 2019 r. poz. 541, 675 i 1123).
Art. 4.
Przepisów ustawy nie stosuje się do urządzeń, które:
1)
nie są zdolne do wywoływania w swoim środowisku zaburzeń elektromagnetycznych o wartościach
przekraczających odporność na te zaburzenia innych urządzeń występujących w tym środowisku
oraz
2)
są odporne na zaburzenia elektromagnetyczne występujące zwykle podczas ich używania
zgodnie z przeznaczeniem.
Art. 5.
Przepisów ustawy nie stosuje się także do:
1)
(uchylony)
2)
odbiorczych części urządzeń radiowych oraz urządzeń radiowych nadawczych i nadawczo-odbiorczych;
3)
urządzeń przeznaczonych do używania wyłącznie w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej,
nieudostępnionych na rynku, w tym także zestawów części do montażu urządzeń oraz urządzeń
zmodyfikowanych przez radioamatorów na własne potrzeby w celu używania w służbie radiokomunikacyjnej
amatorskiej;
komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej
lub przez niego nadzorowane oraz organy i jednostki organizacyjne nadzorowane lub
podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - na własne potrzeby,
b)
organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych
- w sieci telekomunikacyjnej eksploatowanej przez te organy i jednostki na potrzeby
Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i administracji rządowej,
c)
jednostki sił zbrojnych obcych państw oraz jednostki organizacyjne innych zagranicznych
organów państwowych, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną - w czasie pobytu,
d)
jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego
Biura Antykorupcyjnego - na własne potrzeby,
e)
jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych - na
własne potrzeby,
f)
przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, zagraniczne misje specjalne oraz
przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych, korzystające z przywilejów i immunitetów
na podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych, mające swoje siedziby na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej - wyłącznie w zakresie związanym z działalnością dyplomatyczną
tych podmiotów,
g)
jednostki organizacyjne Służby Więziennej - na własne potrzeby,
h)
organy Krajowej Administracji Skarbowej - na własne potrzeby;
5)
wyrobów medycznych, wyposażenia wyrobów medycznych, wyrobów medycznych do diagnostyki
in vitro, wyposażenia wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz aktywnych wyrobów
medycznych do implantacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 175, 447 i 534);
wyrobów lotniczych, części i akcesoriów w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r.
w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej
Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylającego dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie
(WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE
(Dz. Urz. UE L 79 z 19.03.2008, str. 1, z późn. zm.);
specjalnie skonstruowanych zestawów do przeprowadzania badań, przeznaczonych wyłącznie
do użytku w tym celu w instytutach badawczych, Centrum Łukasiewicz lub instytutach
działających w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz.
Art. 6.
Określenia użyte w ustawie oznaczają:
1)
aparatura - każdy gotowy wyrób lub zespół wyrobów, które są udostępnione na rynku
jako odrębne jednostki funkcjonalne przeznaczone do używania lub do montażu przez
użytkownika oraz zdolne do wywoływania zaburzeń elektromagnetycznych lub podatne na
nie;
1a)
badanie typu UE - część procedury oceny zgodności, w której jednostka notyfikowana
bada projekt techniczny aparatury oraz weryfikuje i poświadcza spełnienie przez projekt
techniczny aparatury zasadniczych wymagań;
2)
instalacja ruchoma - połączenie kilku rodzajów aparatury albo połączenie aparatury
i innych wyrobów, którego przeznaczeniem jest używanie w różnych lokalizacjach;
3)
instalacja stacjonarna - połączenie kilku rodzajów aparatury albo połączenie aparatury
i innych wyrobów, którego przeznaczeniem jest używanie w określonej i stałej lokalizacji;
4)
komponent - wyrób o różnym stopniu złożoności przeznaczony do montażu w aparaturze
przez użytkownika, który może wytwarzać zaburzenia elektromagnetyczne lub na którego
działanie takie zaburzenia mogą mieć wpływ;
5)
odporność na zaburzenia elektromagnetyczne - zdolność urządzeń do działania zgodnie
z przeznaczeniem bez ograniczania wykonywanych funkcji w przypadku wystąpienia zaburzeń
elektromagnetycznych;
6)
oznakowanie CE - oznakowanie potwierdzające zgodność aparatury z zasadniczymi wymaganiami
po dokonaniu oceny zgodności;
7)
środowisko elektromagnetyczne - zespół zjawisk elektromagnetycznych występujących
w danym miejscu;
8)
zaburzenie elektromagnetyczne - dowolne zjawisko elektromagnetyczne, które może obniżyć
jakość działania urządzeń albo niekorzystnie wpłynąć na materię ożywioną i nieożywioną.
Art. 7.
Do komponentu oraz instalacji ruchomej stosuje się przepisy ustawy dotyczące aparatury.
Rozdział 2
Procedury oceny zgodności
Art. 8.
Aparatura oraz instalacja stacjonarna przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do
użytku podlegają obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami.
Art. 9.
1.
Oceny zgodności dokonuje producent.
2.
Domniemywa się, że aparatura spełnia zasadnicze wymagania, jeśli jest zgodna z normami
zharmonizowanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku lub ich częściami.
3.
Ocenę zgodności aparatury przeprowadza się dla wszystkich warunków działania tej aparatury,
do jakich jest ona przeznaczona.
4.
W przypadku aparatury, która może być wytwarzana i używana w różnych konfiguracjach,
ocenę zgodności aparatury przeprowadza się dla wszystkich reprezentatywnych konfiguracji
zgodnych z przeznaczeniem aparatury.
5.
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, wystarczające jest przeprowadzenie oceny zgodności
aparatury w konfiguracji dającej największy poziom zaburzeń elektromagnetycznych i
konfiguracji wykazującej najmniejszą odporność na działanie takich zaburzeń.
Art. 10.
1.
Producent sporządza dokumentację techniczną obejmującą proces projektowania, produkcji
i działania aparatury.
1a.
Dokumentacja techniczna umożliwia ocenę zgodności aparatury z zasadniczymi wymaganiami
oraz obejmuje analizę i ocenę ryzyka.
2.
Dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1)
opis aparatury zawierający informacje umożliwiające jednoznaczną jej identyfikację;
1a)
projekt koncepcyjny i rysunki dotyczące produkcji oraz w szczególności: schematy elementów,
podzespołów, obwodów;
1b)
opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków i schematów, o których mowa
w pkt 1a oraz działania aparatury;
2)
wykaz norm zharmonizowanych, stosowanych w całości lub częściowo, do których odniesienia
opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a jeżeli te normy zharmonizowane
nie zostały zastosowane, opisy rozwiązań przyjętych w celu spełnienia zasadniczych
wymagań, w tym wykaz innych zastosowanych specyfikacji technicznych; w przypadku częściowego
zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części
zostały zastosowane;
2a)
wyniki dokonanych obliczeń projektowych i przeprowadzonych badań;
2b)
sprawozdania z badań.
3)
(uchylony)
3.
Do dokumentacji dołącza się certyfikat badania typu UE, o którym mowa w art. 11 ust.
4, jeżeli w ocenie zgodności brała udział jednostka notyfikowana w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, zwana dalej „jednostką notyfikowaną”.
Art. 11.
1.
Producent może poddać aparaturę ocenie zgodności z udziałem jednostki notyfikowanej.
1a.
Producent składa wniosek w wybranej przez siebie jednostce notyfikowanej. Wniosek
określa zakres zasadniczych wymagań podlegających badaniom i zawiera:
1)
nazwę i adres producenta oraz, w przypadku wniosku składanego przez upoważnionego
przedstawiciela, dodatkowo jego nazwę i adres;
2)
pisemną deklarację, że taki sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce
notyfikowanej;
3)
dokumentację techniczną, o której mowa w art. 10.
2.
(uchylony)
3.
Jednostka notyfikowana dokonuje analizy przekazanej dokumentacji technicznej w zakresie,
o którym mowa w ust. 1a, i ocenia, czy wykazuje ona w sposób prawidłowy zgodność aparatury
z zasadniczymi wymaganiami w tym zakresie.
3a.
Jednostka notyfikowana sporządza sprawozdanie z oceny, o której mowa w ust. 3. Bez
uszczerbku dla swoich zobowiązań wobec organów notyfikujących jednostka notyfikowana
udostępnia treść takiego sprawozdania, w całości lub części, wyłącznie za zgodą producenta.
4.
W przypadku potwierdzenia zgodności typu aparatury z zasadniczymi wymaganiami jednostka
notyfikowana wydaje producentowi certyfikat badania typu UE wskazujący zasadnicze
wymagania, które były przedmiotem oceny.
5.
Certyfikat badania typu UE zawiera:
1)
nazwę i adres producenta;
2)
wnioski z badań;
3)
zakres zasadniczych wymagań objętych badaniami;
4)
ewentualne warunki jego ważności;
5)
dane niezbędne do identyfikacji typu aparatury objętego certyfikatem badania typu
UE.
6.
Do certyfikatu badania typu UE można dołączyć załączniki.
7.
Certyfikat badania typu UE i załączniki do niego zawierają wszelkie istotne informacje
umożliwiające ocenę zgodności wytwarzanej aparatury z typem aparatury objętym certyfikatem
badania typu UE oraz kontrolę w trakcie eksploatacji.
8.
Jeżeli typ aparatury nie spełnia zasadniczych wymagań, jednostka notyfikowana odmawia
wydania certyfikatu badania typu UE oraz informuje o tym wnioskodawcę, podając szczegółowe
uzasadnienie odmowy.
9.
Jednostka notyfikowana śledzi zmiany w zakresie wiedzy technicznej wskazujące, że
typ aparatury objęty certyfikatem badania typu UE może nie spełniać już zasadniczych
wymagań. Jeżeli w ocenie jednostki notyfikowanej zmiany skutkują potrzebą przeprowadzenia
dodatkowego badania, jednostka notyfikowana informuje o tym producenta.
10.
Producent informuje jednostkę notyfikowaną, która posiada dokumentację techniczną
związaną z certyfikatem badania typu UE, o wszystkich modyfikacjach typu aparatury
objętego certyfikatem badania typu UE mogących wpływać na zgodność aparatury z zasadniczymi
wymaganiami lub warunkami ważności certyfikatu badania typu UE. Wprowadzone przez
producenta modyfikacje wymagają zatwierdzenia w formie aneksu do certyfikatu badania
typu UE.
11.
Jednostka notyfikowana informuje ministra właściwego do spraw informatyzacji o certyfikatach
badania typu UE i aneksach do nich, które wydała lub cofnęła oraz, na żądanie, udostępnia
ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji wykaz certyfikatów badania typu UE lub
aneksów do nich, których wydania odmówiła, które zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom.
12.
Jednostka notyfikowana informuje inne jednostki notyfikowane prowadzące działalność
w zakresie oceny zgodności w stosunku do takiego samego rodzaju aparatury o certyfikatach
badania typu UE lub aneksach do nich, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła
lub poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o wydanych certyfikatach badania
typu UE lub aneksach do nich.
13.
Jednostka notyfikowana przekazuje na żądanie Komisji Europejskiej, państw członkowskich
Unii Europejskiej i innych jednostek notyfikowanych kopię certyfikatów badania typu
UE lub aneksów do nich.
14.
Jednostka notyfikowana przekazuje na żądanie Komisji Europejskiej i państw członkowskich
Unii Europejskiej kopię dokumentacji technicznej oraz wyniki badań przeprowadzonych
przez tę jednostkę.
15.
Jednostka notyfikowana przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE, załączników
i aneksów do niego, a także dokumentów technicznych, w tym dokumentacji przedstawionej
przez producenta, w okresie ważności tego certyfikatu.
16.
Producent przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE oraz załączników i aneksów
do niego wraz z dokumentacją techniczną przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia aparatury
do obrotu.
17.
Upoważniony przedstawiciel producenta może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 1a,
oraz wypełniać obowiązki określone w ust. 10 i 16, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.
Art. 12.
Producent, przed wprowadzeniem aparatury do obrotu, potwierdza zgodność aparatury
z zasadniczymi wymaganiami, wystawiając deklarację zgodności, której wzór stanowi
załącznik nr 2 do ustawy, oraz umieszcza na aparaturze oznakowanie CE.
Art. 13.
(uchylony)
Art. 14.
1.
Oznakowanie CE, o którym mowa w art. 12, umieszcza się na aparaturze albo jej tablicy
znamionowej w sposób widoczny, czytelny i trwały, a w przypadku braku takiej możliwości
ze względu na charakter aparatury, umieszcza się je na opakowaniu oraz dokumentach
załączonych do aparatury.
2.
Oprócz oznakowania CE mogą być umieszczone na aparaturze inne znaki, pod warunkiem
że nie zmniejszą widoczności i czytelności oznakowania CE oraz nie będą wprowadzać
w błąd co do znaczenia i formy oznakowania CE.
3.
Oznakowanie CE oznacza także zgodność aparatury z innymi przepisami wymagającymi oznakowania
CE, jeżeli oznakowana aparatura takim przepisom podlega.
4.
Wzór oznakowania CE określa załącznik do ustawy.
Art. 15.
1.
Na aparaturze, a w przypadku braku takiej możliwości:
1)
na opakowaniu aparatury lub
2)
w dokumencie dołączonym do aparatury
- umieszcza się nazwę typu, numer partii lub numer serii lub inne informacje pozwalające
na identyfikację tej aparatury.
2.
Na aparaturze, a w przypadku braku takiej możliwości:
1)
na opakowaniu aparatury lub
2)
w dokumencie dołączonym do aparatury
- umieszcza się nazwisko lub nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany
znak towarowy producenta i importera, o ile taki posiadają, oraz pocztowy adres kontaktowy
producenta i importera.
2a.
Pocztowy adres kontaktowy, o którym mowa w ust. 2 podaje się w języku polskim.
3.
Producent dołącza informacje w sprawie środków ostrożności, które należy podjąć podczas
montowania, instalacji, konserwacji i używania aparatury, w celu zapewnienia spełniania
przez aparaturę zasadniczych wymagań w momencie oddania do użytku.
4.
Jeżeli używanie aparatury na terenie zabudowy mieszkaniowej nie zapewnia jej zgodności
z zasadniczymi wymaganiami, wówczas producent dołącza wskazanie ograniczeń w jej używaniu
wraz z wykazem norm zharmonizowanych właściwych dla tego rodzaju aparatury oraz umieszcza
odpowiednią informację na opakowaniu, jeżeli takie istnieje.
5.
Informacje, o których mowa w ust. 1-4, oraz inne informacje niezbędne do używania
aparatury zgodnie z przeznaczeniem zamieszcza się w instrukcji obsługi.
Art. 16.
1.
Producent jest obowiązany udostępniać do celów kontrolnych, przez okres 10 lat od
dnia wprowadzenia aparatury do obrotu, deklarację zgodności oraz dokumentację techniczną,
o której mowa w art. 10.
2.
(uchylony)
Art. 16a.
W celu zapewnienia zgodności z zasadniczymi wymaganiami instalację stacjonarną instaluje
się przy użyciu profesjonalnych metod inżynierskich i z uwzględnieniem informacji
dotyczących użycia komponentów zgodnie z przeznaczeniem.
Art. 17.
1.
Wykonawca instalacji stacjonarnej dokonuje oceny zgodności tej instalacji przed wprowadzeniem
aparatury do obrotu; przepisy art. 9 ust. 2-5 oraz art. 11 stosuje się odpowiednio.
2.
Wykonawcą jest ten, kto dokonał połączenia instalacji stacjonarnej w sposób zapewniający
spełnianie jej funkcji zgodne z przeznaczeniem przed oddaniem jej do użytku. Za wykonawcę
uważa się także każdego, kto dokonał ostatniej modyfikacji w tej instalacji.
3.
Aparatura przeznaczona wyłącznie do zamontowania w instalacji stacjonarnej i nieudostępniona
na rynku jako samodzielny wyrób podlega ocenie zgodności wraz z instalacją stacjonarną,
do której została wmontowana. Do takiej aparatury nie stosuje się przepisu art. 12.
4.
Do instalacji stacjonarnej dołącza się dokumentację techniczną zawierającą:
1)
opis i schemat instalacji;
2)
informacje o wynikach przeprowadzonych badań zgodności instalacji z zasadniczymi wymaganiami;
3)
informacje o sposobie postępowania w trakcie montażu instalacji, w tym wchodzącej
w jej skład aparatury, zapewniającym zachowanie zgodności z zasadniczymi wymaganiami;
4)
instrukcję używania i konserwacji instalacji;
5)
informacje pozwalające na identyfikację wykonawcy instalacji, producenta oraz importera
aparatury stanowiącej stałe wyposażenie instalacji;
6)
informacje, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2.
Art. 18.
1.
Wykonawca instalacji stacjonarnej przekazuje ją właścicielowi lub użytkownikowi wraz
z dokumentacją techniczną, o której mowa w art. 17 ust. 4.
2.
Właściciel lub użytkownik instalacji stacjonarnej jest obowiązany do:
1)
utrzymywania jej w stanie zapewniającym zgodność z zasadniczymi wymaganiami;
2)
przechowywania, a w razie potrzeby aktualizowania, i udostępniania do celów kontrolnych
dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 17 ust. 4, przez cały okres używania
tej instalacji.
Art. 19.
1.
Dopuszcza się eksponowanie na targach, wystawach i pokazach urządzeń podlegających
obowiązkowej ocenie zgodności bez deklaracji zgodności i oznakowania CE, w celu prezentacji
ich działania, pod warunkiem uwidocznienia informacji, że wystawione urządzenie nie
może być wprowadzone do obrotu ani oddane do użytku do czasu przeprowadzenia oceny
zgodności.
2.
Prezentacja działania urządzenia, o której mowa w ust. 1, jest możliwa pod warunkiem
przedsięwzięcia środków zabezpieczających przed powstawaniem zaburzeń elektromagnetycznych.
Rozdział 3
Postępowanie w sprawach kompatybilności elektromagnetycznej
Art. 20.
Organem właściwym w sprawach kompatybilności elektromagnetycznej jest Prezes Urzędu
Komunikacji Elektronicznej, zwany dalej „Prezesem UKE”, z zastrzeżeniem przepisów
odrębnych regulujących uprawnienia innych organów.
Art. 21.
1.
Prezes UKE jako organ nadzoru rynku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, jest uprawniony do przeprowadzania kontroli spełniania przez urządzenie wymagań
dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej.
2.
Do zadań Prezesa UKE należy:
1)
badanie zgodności certyfikatu badania typu UE, o którym mowa w art. 11 ust. 4;
2)
kontrola przechowywania i aktualizacji dokumentacji technicznej, o której mowa w art.
17 ust. 4;
3)
kontrola spełniania warunków, o których mowa w art. 19.
Art. 22.
Do przeprowadzania kontroli w zakresie, o którym mowa w art. 21 ust. 1, oraz do postępowania
w sprawie wprowadzonego do obrotu lub oddanego do użytku urządzenia niezgodnego z
zasadniczymi i innymi wymaganiami stosuje się przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku oraz ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.
Art. 23.
Jeżeli po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 21 ust. 1, Prezes UKE stwierdzi
niezgodność certyfikatu badania typu UE, o którym mowa w art. 11 ust. 4, ze stanem
faktycznym, przekazuje wyniki kontroli ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji,
w celu podjęcia działań zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.
Art. 24.
1.
Do kontroli przechowywania oraz aktualizacji dokumentacji technicznej, o której mowa
w art. 17 ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.
2.
Jeżeli w wyniku kontroli Prezes UKE stwierdzi, że właściciel lub użytkownik instalacji
stacjonarnej nie spełnił obowiązku, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2, może wezwać
w określonym terminie do dostarczenia dokumentacji technicznej spełniającej wymogi,
o których mowa w ustawie.
3.
W przypadku niedostarczenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE może
wydać decyzję zakazującą właścicielowi lub użytkownikowi używania instalacji stacjonarnej,
do czasu dostarczenia dokumentacji, biorąc pod uwagę stopień uchybienia wymogom dotyczącym
tej dokumentacji.
Art. 25.
Jeżeli:
1)
działanie urządzenia eksponowanego na targach, wystawach i pokazach może wywołać zaburzenia
elektromagnetyczne lub
2)
brak jest informacji, o której mowa w art. 19 ust. 1
- Prezes UKE wydaje decyzję, w której nakazuje wystawcy wstrzymanie prezentacji. Decyzji
nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
Art. 26.
W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 84 ust. 2 i art. 85 ust. 4 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny
zgodności i nadzoru rynku, Prezes UKE przekazuje Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kopie decyzji
ostatecznych.
Art. 27.
W zakresie urządzeń przeznaczonych do stosowania w zakładach górniczych, zadania,
o których mowa w art. 21-26, wykonuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.
Rozdział 4
Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe
Art. 28.
(pominięty)
Art. 29.
(pominięty)
Art. 30.
Do procedur oceny zgodności rozpoczętych i niezakończonych przed wejściem w życie
niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 31.
(pominięty)
Art. 32.
(pominięty)
Art. 33.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 20 lipca 2007 r.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2004/108/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw
Państw Członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej oraz uchylającej
dyrektywę 89/336/EWG (Dz. Urz. UE L 390 z 31.12.2004, str. 24).
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r.
poz. 2245 i 2354 oraz z 2019 r. poz. 643, 730, 1030, 1553, 1815 i 2005.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r.
poz. 2244 i 2322 oraz z 2019 r. poz. 53, 60, 730, 752, 870, 1123, 1180, 1466, 1501,
1556, 1579, 1818 i 2020.
4)
W brzmieniu ustalonym przez art. 80 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej
Łukasiewicz (Dz. U. poz. 534), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2019 r.