Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 148 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 768, 730, 1520, 1556 i 2200) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa wysokość, warunki i tryb przyznawania, wypłaty, zmiany wysokości oraz utraty dodatku orzeczniczego, zwanego dalej „dodatkiem”.

§ 2.

Wysokość dodatku wynosi:

1)

od 400 zł do 1200 zł;

2)

od 1201 zł do 1500 zł - jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi wynikami i osiągnięciami w rozstrzyganiu spraw podatkowych lub względami organizacyjnymi związanymi z koniecznością zapewnienia właściwej realizacji czynności organu, o których mowa w art. 13 § 2c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zwanych dalej „czynnościami orzeczniczymi”.

§ 3.

1.

Przy określaniu wysokości dodatku bierze się pod uwagę:

1)

stopień trudności i złożoności rozstrzyganych spraw podatkowych;

2)

rzetelność i terminowość wykonywanych czynności orzeczniczych;

3)

skuteczność prowadzonych postępowań wyrażającą się w wydanych przez osobę zatrudnioną w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej na stanowisku radcy skarbowego albo funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej pełniącego służbę na stanowisku radcy skarbowego, zwanych dalej „radcami skarbowymi”, ostatecznych lub prawomocnych decyzjach i postanowieniach;

4)

doświadczenie w zakresie prowadzenia postępowań podatkowych i administracyjnych, rozumiane jako staż pracy lub służby przy wykonywaniu tych czynności.

2.

W przypadku przyznawania dodatku po raz pierwszy uwzględnia się kryterium, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

§ 4.

Dodatek przyznaje dyrektor izby administracji skarbowej na wniosek:

1)

zastępcy dyrektora izby administracji skarbowej - w przypadku radcy skarbowego wykonującego czynności orzecznicze w komórkach podlegających bezpośrednio temu zastępcy,

2)

naczelnika urzędu skarbowego - w przypadku radcy skarbowego wykonującego czynności orzecznicze w urzędzie skarbowym,

3)

naczelnika urzędu celno-skarbowego - w przypadku radcy skarbowego wykonującego czynności orzecznicze w urzędzie celno-skarbowym,

4)

naczelnika wydziału, kierownika działu, kierownika referatu - w przypadku radcy skarbowego wykonującego czynności orzecznicze w komórkach podlegających bezpośrednio dyrektorowi izby administracji skarbowej

- po zasięgnięciu opinii bezpośredniego przełożonego radcy skarbowego, którego dotyczy wniosek.

§ 5.

Wniosek o przyznanie dodatku zawiera:

1)

proponowaną wysokość dodatku;

2)

uzasadnienie uwzględniające warunki i kryteria przyznania dodatku;

3)

okres, na który jest przyznawany dodatek w określonej wysokości.

§ 6.

1.

Wypłata dodatku następuje nie później niż 10 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu kalendarzowym, za który jest przyznany dodatek. Wypłata dodatku za grudzień jest dokonywana do końca grudnia.

2.

Dodatku nie wypłaca się za okres nieobecności w pracy albo służbie, dłuższej niż 30 kolejnych dni kalendarzowych, z innych przyczyn niż:

1)

urlop wypoczynkowy, dodatkowy urlop wypoczynkowy, krótkoterminowy urlop wypoczynkowy, urlop zdrowotny;

2)

czas zwolnienia od pracy lub pełnienia służby, za który pracownik albo funkcjonariusz na podstawie odrębnych przepisów zachowuje prawo do wynagrodzenia albo uposażenia.

§ 7.

1.

Wysokość dodatku może być:

1)

podwyższona w wyniku weryfikacji spełniania warunków, o których mowa w § 2 pkt 2, lub kryteriów, o których mowa w § 3 ust. 1;

2)

obniżona w wyniku weryfikacji spełniania warunków, o których mowa w § 2 pkt 2, lub kryteriów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3.

2.

Weryfikacja wysokości dodatku jest dokonywana nie rzadziej niż co 6 miesięcy. Termin dokonania weryfikacji po raz pierwszy liczy się od dnia przyznania dodatku.

3.

Zmiana wysokości dodatku następuje z miesiącem następującym po miesiącu kalendarzowym, w którym dokonano weryfikacji.

4.

W trakcie okresu, na który dodatek został przyznany, stwierdza się utratę dodatku w przypadku zaprzestania wykonywania czynności orzeczniczych.

5.

Do zmiany wysokości oraz stwierdzenia utraty dodatku przepisy § 4 i § 5 stosuje się odpowiednio.

§ 8.

O przyznaniu, zmianie wysokości albo stwierdzeniu utraty dodatku zawiadamia się radcę skarbowego na piśmie z podaniem daty, od której następuje przyznanie, zmiana wysokości albo utrata dodatku.

§ 9.

Do dodatku orzeczniczego przysługującego w 2019 r. stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 10.

Dodatki orzecznicze przyznane na podstawie przepisów dotychczasowych nie przysługują po dniu 31 grudnia 2019 r.

§ 11.

Wnioski o przyznanie dodatku orzeczniczego na rok 2020 złożone i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia na podstawie przepisów dotychczasowych pozostawia się bez rozpatrzenia.

§ 12.

Dodatek za styczeń 2020 r. wypłaca się w terminie do dnia 29 lutego 2020 r.

§ 13.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 2265).

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 924, 1018, 1495, 1520, 1553, 1556, 1649, 1655, 1667, 1751, 1818, 1978, 2020 i 2200.

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 26 kwietnia 2017 r. w sprawie dodatku orzeczniczego na stanowisku radcy skarbowego (Dz. U. poz. 863), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2354).