1.
Właściwość miejscową naczelnika urzędu skarbowego uprawnionego do żądania wykonania
w drodze egzekucji administracyjnej obowiązku wynikającego z:
1)
decyzji lub postanowienia wydanego przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w
toku postępowania podatkowego, o którym mowa w
art. 119g § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.3)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r.
poz. 650, 723, 771, 1000, 1039, 1075, 1499, 1540, 1544, 1629, 1693, 2126, 2193, 2244
i 2354 oraz z 2019 r. poz. 60.),
2)
decyzji wydanej przez naczelnika urzędu celno-skarbowego
- ustala się ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby zobowiązanego w
dniu wydania odpowiednio decyzji lub postanowienia.
2.
Jeżeli w dniu wydania decyzji lub postanowienia, o których mowa w ust. 1, zobowiązany
ma miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwość
miejscową naczelnika urzędu skarbowego uprawnionego do żądania wykonania w drodze
egzekucji administracyjnej obowiązku wynikającego odpowiednio z decyzji lub postanowienia
ustala się według adresu siedziby odpowiednio Szefa Krajowej Administracji Skarbowej
lub naczelnika urzędu celno-skarbowego, który wydał decyzję.