Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 59) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Państwową Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwaną dalej „Inspekcją Sanitarną”:

1)

na terenie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych podległych temu ministrowi i przez niego nadzorowanych;

2)

na terenie podmiotów leczniczych tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;

3)

w stosunku do pracowników jednostek, o których mowa w pkt 1, oraz funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Służby Ochrony Państwa.

§ 2.

1.

W skład Inspekcji Sanitarnej wchodzą:

1)

Główny Inspektor Sanitarny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwany dalej „Głównym Inspektorem”;

2)

państwowi inspektorzy sanitarni Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwani dalej „inspektorami sanitarnymi”, powołani do wykonywania zadań na obszarze poszczególnych województw;

3)

pracownicy Inspekcji Sanitarnej.

2.

Głównego Inspektora powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

3.

Inspektorów sanitarnych powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Głównego Inspektora.

4.

Inspektorem sanitarnym może być osoba, która spełnia wymagania dotyczące państwowego inspektora sanitarnego, określone w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zwanej dalej „ustawą”.

§ 3.

1.

Inspekcją Sanitarną kieruje Główny Inspektor.

2.

Główny Inspektor wykonuje zadania, przewidziane w ustawie dla Głównego Inspektora Sanitarnego, na terenie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych podległych temu ministrowi i przez niego nadzorowanych, na terenie podmiotów leczniczych tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz w stosunku do osób, o których mowa w § 1 pkt 3.

3.

Główny Inspektor wykonuje zadania Inspekcji Sanitarnej przy pomocy inspektorów sanitarnych i pracowników Inspekcji Sanitarnej.

§ 4.

Główny Inspektor może upoważnić inspektorów sanitarnych i innych pracowników Inspekcji Sanitarnej wykonujących czynności kontrolne do zawierania umów w celu wykonania czynności niezbędnych dla realizacji zadań Inspekcji Sanitarnej, w szczególności pobierania próbek do badań laboratoryjnych i przeprowadzania badań laboratoryjnych.

§ 5.

Główny Inspektor przedstawia corocznie, w pierwszym kwartale, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych analizę i ocenę stanu sanitarnohigienicznego oraz sytuacji epidemiologicznej jednostek organizacyjnych i podmiotów leczniczych, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2.

§ 6.

1.

Dokumentem uprawniającym do wykonywania zadań Inspekcji Sanitarnej jest legitymacja Inspekcji Sanitarnej, zwana dalej „legitymacją”.

2.

Legitymacja upoważnia do:

1)

wstępu do wszystkich jawnych i otwartych obiektów stacjonarnych i ruchomych należących do organów i jednostek, o których mowa w § 1;

2)

uzyskania przepustki do zamkniętych obiektów stacjonarnych i ruchomych należących do organów i jednostek, o których mowa w § 1;

3)

uzyskania przepustki, po okazaniu właściwego poświadczenia bezpieczeństwa, do stacjonarnych i ruchomych obiektów należących do organów i jednostek, o których mowa w § 1, gdzie są przetwarzane informacje niejawne.

3.

W przypadku pracowników Inspekcji Sanitarnej dokumentem uprawniającym do wykonywania zadań Inspekcji Sanitarnej, oprócz legitymacji, jest upoważnienie do wykonywania czynności kontrolnych i wydawania decyzji administracyjnych, wydane przez Głównego Inspektora.

§ 7.

1.

Inspektorzy sanitarni realizują zadania oraz posiadają kompetencje odpowiadające określonym w ustawie zadaniom i kompetencjom państwowych powiatowych oraz państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

2.

Inspektorzy sanitarni są właściwi do wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji.

3.

Organem rozpatrującym środki odwoławcze od decyzji i postanowień wydawanych przez inspektorów sanitarnych jest Główny Inspektor.

4.

Główny Inspektor może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania inspektora sanitarnego, jeżeli przemawiają za tym względy bezpieczeństwa sanitarnego. W tych przypadkach Główny Inspektor staje się organem pierwszej instancji.

§ 8.

Kierownicy jednostek organizacyjnych i podmiotów leczniczych, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, każdorazowo informują Głównego Inspektora o rozpoczęciu prowadzenia działalności na terenie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych podległych temu ministrowi i przez niego nadzorowanych, na terenie podmiotów leczniczych tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

§ 9.

Inspektor sanitarny lub upoważniony pracownik w związku z wykonywaną kontrolą ma prawo do:

1)

wstępu o każdej porze do obiektów, które znajdują się na terenie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych podległych temu ministrowi i przez niego nadzorowanych, na terenie podmiotów leczniczych tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a w przypadku stwierdzenia albo podejrzenia choroby zakaźnej lub zagrożenia zdrowia czynnikami środowiskowymi wstępu do kwater i lokali mieszkalnych, które znajdują się na tym terenie;

2)

żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób;

3)

żądania okazania dokumentów i udostępniania wszelkich danych niezbędnych w dochodzeniu epidemiologicznym lub do ustalenia wykroczeń związanych ze stanem sanitarnym;

4)

pobierania nieodpłatnie próbek do badań laboratoryjnych;

5)

nakazania, w drodze decyzji, usunięcia w określonym terminie stwierdzonych uchybień higienicznych i zdrowotnych;

6)

wydania niezbędnych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego decyzji o unieruchomieniu obiektu, zakładu pracy lub jego części (stanowiska pracy lub urządzenia), wyłączeniu z eksploatacji środka transportu, wycofaniu z obrotu środka spożywczego, przedmiotu użytku lub innego wyrobu mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzi albo o podjęciu lub zaprzestaniu innych działań, jeżeli naruszenie wymogów higienicznych i zdrowotnych spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi;

7)

stosowania środków egzekucyjnych, o których mowa w art. 29 ustawy.

§ 10.

1.

W przypadku stwierdzenia istotnych uchybień sanitarnych w jednostce organizacyjnej i w podmiocie leczniczym, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, mogących mieć wpływ na stan zdrowia lub życia, inspektor sanitarny zawiadamia o stwierdzonych uchybieniach kierownika tej jednostki albo tego podmiotu oraz organ powołany do sprawowania nadzoru nad tą jednostką albo podmiotem.

2.

Kierownik jednostki organizacyjnej i podmiotu leczniczego, o którym mowa w ust. 1, pisemnie zawiadamia właściwego inspektora sanitarnego o podjętych i wykonanych czynnościach w terminie 30 dni od dnia podpisania protokołu z kontroli.

§ 11.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. poz. 97 i 225).

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 2013 r. w sprawie organizacji oraz zasad i trybu wykonywania zadań przez Państwową Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Dz. U. poz. 291), które utraciło moc z dniem 1 lutego 2019 r.