1.
Gatunek zwierzyny, która wyrządziła szkodę łowiecką, ustala się na podstawie charakterystycznych
śladów żerowania lub pozostawionych tropów, lub odchodów.
2.
Rodzaj uprawy lub płodu rolnego ustala się przez weryfikację informacji zawartych
we wniosku o szacowanie szkód łowieckich ze stanem faktycznym na gruncie.
3.
Stan uprawy ustala się w 5-stopniowej skali, rosnąco od 1 do 5, gdzie 1 to stan bardzo
zły, 2 to stan zły, 3 to stan średni, 4 to stan dobry, a 5 to stan bardzo dobry. Uzasadniając
ocenę stanu uprawy, bierze się pod uwagę wykonanie zabiegów agrotechnicznych oraz
anomalie rozwojowe spowodowane przez czynniki niezależne od poszkodowanego, w szczególności
warunki atmosferyczne.
4.
Jakość uprawy ustala się w 5-stopniowej skali, rosnąco od 1 do 5, gdzie 1 to jakość
bardzo zła, 2 to jakość zła, 3 to jakość średnia, 4 to jakość dobra, a 5 to jakość
bardzo dobra. Uzasadniając ocenę jakości uprawy, bierze się pod uwagę potencjalne
możliwości plonowania ustalane na podstawie danej fazy rozwoju roślin oraz z uwzględnieniem
warunków środowiskowych i klimatycznych w danym sezonie wegetacyjnym.
5.
Jakość płodu rolnego ustala się w 5-stopniowej skali, rosnąco od 1 do 5, gdzie 1 to
jakość bardzo zła, 2 to jakość zła, 3 to jakość średnia, 4 to jakość dobra, a 5 to
jakość bardzo dobra. Uzasadniając ocenę jakości płodu rolnego, bierze się pod uwagę
jego cechy zewnętrzne, w szczególności wielkość, barwę, kształt i zapach oraz stan
fitosanitarny, w tym występowanie śladów żerowania szkodników owadzich.
6.
Obszar całej uprawy ustala się:
1)
przez jej pomiar taśmą mierniczą, kołem pomiarowym, dalmierzem nitkowym lub dalmierzem
laserowym;
2)
na podstawie danych dotyczących pola powierzchni działki ewidencyjnej zawartych w
ewidencji gruntów i budynków;
3)
przy użyciu odbiorników Globalnych Systemów Nawigacji Satelitarnej (GNSS);
4)
przy wykorzystaniu danych zawartych w systemach informacji przestrzennej (GIS);
5)
na podstawie zdjęć wykonanych z bezzałogowych statków powietrznych (dronów).
7.
Szacunkowy obszar uprawy, która została uszkodzona, ustala się orientacyjnie na podstawie
wizji lokalnej.
8.
Obszar uprawy, która została uszkodzona, ustala się przez pomiar uszkodzonych części
uprawy, a następnie wyliczenie sumy ich pól powierzchni. Do wykonania pomiarów i szkiców,
o których mowa w art. 46a ust. 4 pkt 4 i art. 46c ust. 5 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1995 r.
- Prawo łowieckie, wykorzystuje się metody, o których mowa w ust. 6 pkt 1, 3-5.
9.
Szacunkowy procent zniszczenia uprawy na uszkodzonym obszarze ustala się orientacyjnie
na podstawie wizji lokalnej.
10.
Procent zniszczenia uprawy na uszkodzonym obszarze stanowi uśredniony ze wszystkich
uszkodzonych części uprawy iloraz liczby roślin uszkodzonych oraz faktycznej obsady
roślin ustalonej na podstawie wartości średniej z prób przeprowadzonych w nieuszkodzonej
części uprawy. W przypadku upraw roślin o rzadkiej obsadzie można zastosować metodę
prób rzędowych.
11.
Szacunkową masę zgromadzonego płodu rolnego ustala się, mnożąc zmierzoną objętość
sterty, stogu lub kopca, w których płód rolny został złożony, przez wynik próbnego
pomiaru masy płodu rolnego z 0,2 m3 pobranego z trzech różnych części sterty, stogu lub kopca, w których nie występują
uszkodzenia od zwierzyny.
12.
Szacunkową masę uszkodzonego płodu rolnego ustala się, mnożąc zmierzoną objętość ubytku
w stercie, stogu lub kopcu, w których płód rolny został złożony, przez wynik próbnego
pomiaru masy płodu rolnego, o którym mowa w ust. 11.
13.
Plon z 1 ha ustala się na podstawie polowych prób wydajności przeprowadzanych w nieuszkodzonych
częściach uprawy. Jeżeli nie można określić plonowania na podstawie polowych prób
wydajności, plon z 1 ha ustala się na podstawie średniej wartości plonowania z regionu
powstania szkody w oparciu o dane uzyskane w wojewódzkim ośrodku doradztwa rolniczego
lub jednostce naukowej prowadzącej badania w tym zakresie, z uwzględnieniem stanu
i jakości uprawy.
14.
Wysokość odszkodowania za szkody w uprawach ustala się, mnożąc obszar uprawy, która
została uszkodzona, przez procent jej zniszczenia (powierzchnia zredukowana). Ustaloną
powierzchnię zredukowaną mnoży się przez plon z 1 ha (rozmiar szkody). Tak ustalony
rozmiar szkody mnoży się przez wartość danego płodu rolnego wyrażoną przez jego cenę
skupu w regionie powstania szkody, a jeżeli skup nie jest prowadzony - przez wartość
wyrażoną przez jego cenę rynkową z dnia szacowania ostatecznego szkody w regionie
jej powstania.
15.
Wartość plonu z użytków, które nie występują w obrocie rynkowym w regionie powstania
szkody, ustala się na podstawie współczynników do przeliczania plonu na jednostki
zbożowe, które określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz średniej ceny pszenicy
konsumpcyjnej opublikowanej dla tygodnia poprzedzającego tydzień, w którym dokonano
szacowania ostatecznego, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego
do spraw rynków rolnych, w biuletynie informacyjnym „Rynek zbóż” Zintegrowanego Systemu
Rolniczej Informacji Rynkowej, dla makroregionu, w którym znajduje się region powstania
szkody.
16.
Wysokość odszkodowania za szkody wyrządzone przez dziki na łąkach i pastwiskach ustala
się na podstawie wartości rynkowej utraconego plonu, odpowiednio siana lub masy zielonej,
w danym sezonie wegetacyjnym. Odszkodowanie obejmuje także koszty doprowadzenia uszkodzonego
obszaru do stanu pierwotnego; koszty te wylicza się na podstawie aktualnych cen prac
agrotechnicznych oraz wartości rynkowej nasion niezbędnych do wysiania.
17.
Wysokość odszkodowania za szkody w płodach rolnych ustala się, mnożąc szacunkową masę
uszkodzonego płodu rolnego przez jego cenę skupu w regionie powstania szkody, a jeżeli
skup nie jest prowadzony - przez wartość wyrażoną przez jego cenę rynkową z dnia ostatecznego
szacowania szkody w regionie jej powstania, z uwzględnieniem stanu i jakości płodu
rolnego.
18.
Wartość płodów rolnych, które nie występują w obrocie rynkowym w regionie powstania
szkody, ustala się na podstawie wartości odtworzeniowej, którą określa się na podstawie
aktualnych cen prac agrotechnicznych oraz wartości rynkowej nasion lub sadzonek niezbędnych
do wysiania lub posadzenia.
19.
Wysokość odszkodowania ustalonego zgodnie z ust. 14 oraz wysokość odszkodowania za
szkody wyrządzone przez dziki na łąkach pomniejsza się odpowiednio o nieponiesione
koszty zbioru, transportu i przechowywania, które ustala się indywidualnie dla każdej
uprawy z uwzględnieniem niezbędnych nakładów, jakie poszkodowany musiałby ponieść
na zebranie, transport i przechowywanie plonu objętego odszkodowaniem.