Oświadczenie Rządowez dnia 11 kwietnia 2019 r.w sprawie wypowiedzenia przez Rzeczpospolitą Polską Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 28 września 1992 r.

Treść oświadczenia

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2018 r. o wypowiedzeniu Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 28 września 1992 r.   (Dz. U. poz. 1430) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 4 października 2018 r. wypowiedział Umowę między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzoną w Warszawie dnia 28 września 1992 r.1)Tekst Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 28 września 1992 r., został ogłoszony w Dz. U. z 1993 r. poz. 543., co zostało notyfikowane Rządowi Republiki Litewskiej dnia 16 października 2018 r.2)W notyfikacji Rzeczpospolita Polska oświadczyła również, że zgodnie z art. 30 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r., oraz międzynarodowym prawem zwyczajowym klauzula arbitrażowa zawarta w art. 7 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, która jest traktatem wcześniejszym, nie może być stosowana od dnia I maja 2004 r., to jest od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, ponieważ nie jest zgodna z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który jest traktatem późniejszym. Brak zgodności klauzul arbitrażowych zawartych w porozumieniach o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej został potwierdzony w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 marca 2018 r. w sprawie C-284/16 Achmea. W świetle powyższego, trybunały arbitrażowe ustanowione na podstawie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji nie posiadają jurysdykcji do rozpoznania spraw z uwagi na brak ważnej zgody na arbitraż.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 umowy traci ona moc obowiązującą dnia 6 sierpnia 2023 r.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 umowy, w odniesieniu do inwestycji dokonanych przed datą wejścia w życie zawiadomienia o wypowiedzeniu umowy, tj. przed dniem 6 sierpnia 2023 r., jej postanowienia pozostają w mocy do dnia 6 sierpnia 2033 r.
1)
Tekst Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 28 września 1992 r., został ogłoszony w Dz. U. z 1993 r. poz. 543.
2)
W notyfikacji Rzeczpospolita Polska oświadczyła również, że zgodnie z art. 30 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r., oraz międzynarodowym prawem zwyczajowym klauzula arbitrażowa zawarta w art. 7 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, która jest traktatem wcześniejszym, nie może być stosowana od dnia I maja 2004 r., to jest od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, ponieważ nie jest zgodna z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który jest traktatem późniejszym. Brak zgodności klauzul arbitrażowych zawartych w porozumieniach o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej został potwierdzony w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 marca 2018 r. w sprawie C-284/16 Achmea. W świetle powyższego, trybunały arbitrażowe ustanowione na podstawie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji nie posiadają jurysdykcji do rozpoznania spraw z uwagi na brak ważnej zgody na arbitraż.