Obszar, na który urządzenia melioracji wodnych wywierają korzystny wpływ, ustala się
w następujący sposób:
1)
dla rowów lub rurociągów wchodzących w skład drenowań, zwanych dalej „rurociągami
drenarskimi”, o regularnym układzie (sieć systematyczna) - w odległości jednej rozstawy
rowów lub rurociągów drenarskich od skrajnego rowu lub rurociągu drenarskiego i w
odległości 0,2 rozstawy od końcówek rowów lub rurociągów drenarskich;
2)
dla rurociągów drenarskich w liczbie nie większej niż trzy lub rowów o układzie nieregularnym
(sieć niesystematyczna) - po granicach zalegania gleb o wadliwych stosunkach powietrzno-wodnych
i wymagających zmeliorowania;
3)
dla sieci niesystematycznej na terenach, dla których nie sporządzono map glebowo-wodnych,
z uwzględnieniem warunków lokalnych - po linii terenu wzniesionego o:
a)
0,5 m nad terenem przy rowie lub rurociągu drenarskim na użytkach zielonych,
b)
1 m nad terenem przy rowie lub rurociągu drenarskim na gruntach ornych
- jednak nie dalej niż w odległości 0,4 rozstawy od ich końcówek i podwójnej rozstawy;
4)
dla pozostałych urządzeń melioracji wodnych po granicy:
a)
gruntów nawadnianych grawitacyjnie lub za pomocą urządzeń do nawodnień ciśnieniowych,
b)
łąk i pastwisk zagospodarowanych pomelioracyjnie,
c)
gruntów, na których wykonano fitomelioracje, agromelioracje lub systemy przeciwerozyjne.