Na podstawie
art. 202 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1580 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania zezwoleń, o których mowa w art. 193 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze.
§ 2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
Prezesie Urzędu - rozumie się przez to Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;
2)
rozporządzeniu (WE) nr 785/2004 - rozumie się przez to
rozporządzenie (WE) nr 785/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia
2004 r. w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych
i operatorów statków powietrznych
(Dz. Urz. UE L 138 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.2)Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 296 z 05.11.2008,
str. 8, Dz. Urz. UE L 311 z 21.11.2008, str. 1, Dz. Urz. UE L 87 z 07.04.2010, str.
19 oraz Dz. Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 241. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 160);
3)
ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze;
4)
zezwoleniu - rozumie się przez to zezwolenia, o których mowa w art. 193 ust. 1 i 2
ustawy.
§ 3.
Zezwolenie może obejmować wykonywanie:
1)
regularnych przewozów lotniczych, zwane dalej „zezwoleniem eksploatacyjnym”;
2)
przewozów lotniczych stanowiących serię nieregularnych lotów handlowych, obejmującą
co najmniej 10 lotów, przy czym lot tam i z powrotem uznaje się za jeden lot, wykonywanych
w jednym sezonie rozkładowym, zwane dalej „zezwoleniem ogólnym”;
3)
przewozów lotniczych obejmujących nie więcej niż 9 nieregularnych lotów handlowych
z lądowaniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym lot tam i z powrotem
uznaje się za jeden lot, zwane dalej „zezwoleniem pojedynczym”.
§ 4.
Przewoźnik lotniczy, podając informacje dotyczące oferowanej zdolności przewozowej
i częstotliwości lotów, o których mowa w art. 194 ust. 3 pkt 3 ustawy, wskazuje:
1)
maksymalną liczbę miejsc pasażerskich - w przypadku przewozu pasażerów;
2)
maksymalną masę startową (MTOM) statku powietrznego - w przypadku przewozu towarów
lub poczty;
3)
trasy, dni i czasy operacji w portach lotniczych;
§ 5.
W przypadku gdy certyfikat przewoźnika lotniczego nie zawiera informacji o statku
powietrznym wskazanym do wykonania przewozu albo przewozów lotniczych, Prezes Urzędu
może żądać od przewoźnika, z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych i przepisów
międzynarodowych, przedłożenia kopii umowy dotyczącej obsługi trasy przy użyciu wynajętego
statku powietrznego wraz z załogą oraz certyfikatu przewoźnika lotniczego wraz ze
związanymi specyfikacjami operacyjnymi przewoźnika lotniczego użyczającego wskazany
statek powietrzny. Przepis stosuje się w przypadku zatwierdzenia rozkładu przewoźnika
lotniczego w następstwie wydanego zezwolenia eksploatacyjnego.
§ 6.
Prezes Urzędu może żądać przedstawienia dowodów potwierdzających zgodność przedłożonego
dokumentu ubezpieczenia, o którym mowa w art. 194 ust. 5 pkt 4, art. 196b ust. 2 pkt
3 i art. 201a ust. 5 ustawy, z wymogami ustanowionymi w przepisach rozporządzenia
(WE) nr 785/2004, w szczególności w przypadku gdy wskazana w dokumencie ubezpieczenia
ochrona ubezpieczeniowa została określona w jednostce rozliczeniowej innej niż wynikająca
z przepisów rozporządzenia (WE) nr 785/2004.
§ 7.
W celu wykazania spełniania wymogu określonego w art. 194 ust. 5 pkt 5 ustawy przewoźnik
lotniczy przedkłada dokument potwierdzający istnienie między przewoźnikiem lotniczym
a zleceniodawcą stosunku prawnego, na podstawie którego przewoźnik lotniczy zobowiązał
się do wykonania nieregularnego przewozu lotniczego.
§ 8.
Prezes Urzędu, na potrzeby ustalenia spełniania przez przewoźnika lotniczego warunków
określonych w art. 195 ust. 1 pkt 3 ustawy, może żądać:
1)
wskazania nazwy podmiotu, który ma zapewnić obsługę naziemną w polskim porcie lotniczym;
2)
potwierdzenia czasu operacji przez koordynatora rozkładów lotów - w przypadku przewozu
planowanego do lub z portu lotniczego znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej objętego koordynacją rozkładów lotów.
§ 9.
W przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 194 ust. 2 ustawy, przewoźnik
lotniczy przedkłada Prezesowi Urzędu dokumenty uzasadniające interes publiczny lub
społeczny związany z wykonywanym przewozem.
§ 10.
W przypadku zmiany zezwolenia, o której mowa w art. 195 ust. 8 ustawy, Prezes Urzędu
może żądać od przewoźnika lotniczego przedstawienia odpowiednich dokumentów określonych
w art. 194 ust. 5 ustawy potwierdzających tę zmianę.
§ 11.
W przypadku gdy wydane zezwolenie pojedyncze lub ogólne nie mogło być wykorzystane
w terminie w nim określonym, przewoźnik lotniczy może wykonać nieregularny handlowy
przewóz lotniczy w ciągu dwóch następnych dni kalendarzowych, liczonych od dnia planowanego
przewozu, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1)
zgłosił nowy plan lotu instytucji zapewniającej służby ruchu lotniczego;
2)
posiada ważne dokumenty, o których mowa w art. 194 ust. 5 pkt 3, 4 i 6-8 ustawy, na
czas faktycznego wykonania przewozu lotniczego;
3)
uzyskał zapewnienie obsługi naziemnej w polskim porcie lotniczym;
4)
uzyskał potwierdzenie czasu operacji przez koordynatora rozkładów lotów - w przypadku
przewozu planowanego do portu lotniczego znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej objętego koordynacją rozkładów lotów.
§ 12.
Zezwolenia pojedyncze, ogólne i eksploatacyjne, wydane przed dniem wejścia w życie
rozporządzenia, zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
§ 13.
Do spraw dotyczących udzielania zezwoleń pojedynczych, ogólnych i eksploatacyjnych,
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,
stosuje się przepisy dotychczasowe.