Warunek opatrzenia informacji o wystawionym skierowaniu podpisem osoby wystawiającej
skierowanie, o którym mowa w
art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku
z wdrażaniem rozwiązań w obszarze e-zdrowia
(Dz. U. poz. 1590), może nie być stosowany, w przypadku gdy świadczeniodawca z przyczyn organizacyjno-technicznych
nie może zidentyfikować i określić odpowiedniego statusu tego skierowania w systemie
teleinformatycznym, o którym mowa w
art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia. W takim przypadku jest wystarczające podanie przez świadczeniodawcę, za pośrednictwem
systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, podstawowych informacji zawartych
w skierowaniu oraz:
1)
klucza dostępu do skierowania, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, albo
2)
kodu dostępu, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, oraz numeru PESEL, a w przypadku jego braku - serii i numeru paszportu lub innego
dokumentu potwierdzającego tożsamość, albo
3)
numeru identyfikującego skierowanie.