Ustawaz dnia 14 sierpnia 2020 r.o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936-1956 1)Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego oraz ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 1.

Ustawa określa zasady, wysokość oraz tryb przyznawania świadczenia pieniężnego osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936-1956, zwanego dalej „świadczeniem pieniężnym”.

Art. 2.

Świadczenie pieniężne przysługuje osobie, która:

1)

uzyskała na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego   (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych potwierdzającą okres przebywania:

a)

w niewoli lub obozach internowanych oraz w obozach podległych Głównemu Zarządowi do Spraw Jeńców Wojennych i Internowanych (GUPWI) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, i obozach podległych Wydziałowi Obozów Kontrolno-Filtracyjnych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością kombatancką, o której mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub

b)

w więzieniach i poprawczych obozach pracy oraz poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych (GUŁag) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, spowodowanego działalnością, o której mowa w art. 1 ust. 2 i art. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, lub

c)

z przyczyn politycznych, religijnych i narodowościowych:
  •   -  
    w więzieniach oraz poprawczych obozach pracy i poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, lub
  •   -  
    na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR;

2)

posiada obywatelstwo polskie w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego.

Art. 3.

Świadczenie pieniężne nie przysługuje osobie, która uzyskała odszkodowanie lub zadośćuczynienie na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego   (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099 oraz z 2019 r. poz. 1952).

Art. 4.

1.

Świadczenie pieniężne jest przyznawane jednorazowo w wysokości 200 zł za każdy miesiąc okresu podlegania w latach 1936-1956 represjom, o których mowa w art. 2 pkt 1, potwierdzonego decyzją Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, o której mowa w art. 2 pkt 1.

2.

Wysokość świadczenia pieniężnego nie może być niższa niż 2400 zł.

Art. 5.

1.

Świadczenie pieniężne jest przyznawane na wniosek osoby zainteresowanej złożony Szefowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, numer PESEL oraz adres zamieszkania osoby zainteresowanej;

2)

oświadczenie osoby zainteresowanej o nieuzyskaniu odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego;

3)

numer rachunku bankowego, numer rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub adres, na który ma zostać wypłacone świadczenie pieniężne;

4)

podpis osoby zainteresowanej.

3.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego obywatelstwo polskie.

4.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, osoba zainteresowana składa pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. W oświadczeniu osoba zainteresowana zawiera klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 6.

1.

Na wniosek osoby zainteresowanej zamieszkałej za granicą świadczenie pieniężne wypłaca się w państwie zamieszkania na rachunek bankowy tej osoby za granicą. Wypłata dokonywana jest w walucie wymienialnej.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

w przypadku osób zamieszkałych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA):

a)

imię i nazwisko właściciela rachunku, którym może być tylko osoba zainteresowana,

b)

adres zamieszkania,

c)

nazwę banku,

d)

adres banku,

e)

numer rachunku bankowego w formie IBAN (Międzynarodowy Numer Rachunku Bankowego),

f)

międzynarodowy identyfikator banku w formacie BIC/SWIFT,

g)

walutę wymienialną, w której jest prowadzony rachunek;

2)

w przypadku osób zamieszkałych w innych państwach niż wymienione w pkt 1:

a)

imię i nazwisko właściciela rachunku, którym może być tylko osoba zainteresowana,

b)

adres zamieszkania,

c)

nazwę banku,

d)

adres banku,

e)

międzynarodowy identyfikator banku w formacie SWIFT,

f)

numer rachunku bankowego (w formacie ABA/Routing - dotyczy osoby zainteresowanej zamieszkałej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej),

g)

walutę wymienialną, w której jest prowadzony rachunek.

Art. 7.

1.

Organem właściwym w sprawie przyznania, ustalenia wysokości oraz wypłaty świadczenia pieniężnego jest Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

2.

Przyznanie, ustalenie wysokości oraz odmowa przyznania świadczenia pieniężnego następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Art. 8.

Świadczenie pieniężne jest wypłacane przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji o przyznaniu świadczenia pieniężnego.

Art. 9.

Świadczenie pieniężne, wraz z kosztami jego obsługi, jest finansowane w ramach środków budżetu państwa.

Art. 10.

Świadczenie pieniężne jest wolne od egzekucji i nie podlega wliczeniu do dochodu uprawniającego do świadczeń i dodatków przysługujących na podstawie przepisów odrębnych.

Art. 11.

W ustawie z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego   (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099 oraz z 2019 r. poz. 1952) w art. 8 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„ 

6.

Przepisu ust. 2a nie stosuje się do osób, którym Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przyznał świadczenie pieniężne na podstawie ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936-1956   (Dz. U. poz. 1428).
 ”
 .

Art. 12.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych   (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 i 1291) w art. 21 w ust. 1 po pkt 45 dodaje się pkt 45a w brzmieniu:
„ 

45a)

świadczenie pieniężne przyznane na podstawie ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936-1956   (Dz. U. poz. 1428);
 ”
 .

Art. 13.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego oraz ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.