Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 86m ust. 7 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1792 oraz z 2020 r. poz. 284 i 322) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa rodzaje działań interwencyjnych, w tym natychmiastowych działań interwencyjnych, wprowadzanych w strefie planowania natychmiastowych działań interwencyjnych, zwanej dalej „strefą zewnętrzną”, oraz wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych stanowiące podstawę do wprowadzenia w strefie zewnętrznej tych działań.

§ 2.

Na podstawie stwierdzenia, w strefie zewnętrznej lub u osób pochodzących ze strefy zewnętrznej, wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych określonych w pkt 1-4 mogą być wprowadzone w strefie zewnętrznej następujące natychmiastowe działania interwencyjne:

1)

ewakuacja - w przypadku stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wyższej od 1000 μSv/h;

2)

czasowe przesiedlenie ludności - w przypadku chociażby jednorazowego zarejestrowania mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wyższej od:

a)

100 μSv/h w okresie do 10 dni od wyłączenia reaktora jądrowego w przypadku działalności zakwalifikowanej do I lub II kategorii zagrożeń zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, zwanej dalej „ustawą”, polegającej na rozruchu, eksploatacji lub likwidacji tego reaktora,

b)

25 μSv/h po upływie 10 dni po wyłączeniu reaktora jądrowego w przypadku działalności zakwalifikowanej do I lub II kategorii zagrożeń zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, polegającej na rozruchu, eksploatacji lub likwidacji tego reaktora,

c)

25 μSv/h przy uwolnieniu substancji promieniotwórczych w przypadku działalności zakwalifikowanej do I lub II kategorii zagrożeń zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, innej niż działalność polegająca na rozruchu, eksploatacji lub likwidacji reaktora jądrowego;

3)

podanie preparatów ze stabilnym jodem w sytuacji wystąpienia skażeń promieniotwórczymi izotopami jodu - w przypadku:

a)

stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wyższej od 1000 μSv/h lub

b)

stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej w dowolnym punkcie na ciele człowieka w odległości 10 cm od powierzchni skóry, wynoszącej co najmniej 1 μSv/h bez uwzględnienia poziomu tła promieniowania jonizującego, mierzonego na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, jeżeli poziom tego tła nie przekracza 0,5 μSv/h, lub

c)

gdy w czasie do 6 dni od wchłonięcia jodu promieniotwórczego, przy poziomie tła promieniowania jonizującego, mierzonym na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, nieprzekraczającym 0,2 μSv/h, przynajmniej raz zarejestrowano moc dawki promieniowania jonizującego przy powierzchni skóry człowieka na wysokości tarczycy wyższą od poziomu tła co najmniej o:

-

0,5 μSv/h w przypadku dzieci do ukończenia 7. roku życia,
-

2 μSv/h w przypadku pozostałych osób;

4)

zakaz spożywania skażonej żywności i skażonej wody oraz żywienia zwierząt skażonymi środkami żywieniowymi i pojenia skażoną wodą oraz wypasu zwierząt na skażonym terenie - w przypadku stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wynoszącej co najmniej 1 μSv/h bez uwzględnienia poziomu tła promieniowania jonizującego.

§ 3.

Na podstawie stwierdzenia, w strefie zewnętrznej lub u osób pochodzących ze strefy zewnętrznej, wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych określonych w pkt 1 i 2 mogą być wprowadzone w strefie zewnętrznej następujące działania interwencyjne:

1)

zakaz dystrybucji bez wcześniejszej oceny radiacyjnej towarów pochodzących z terenów skażonych w strefie zewnętrznej - w przypadku stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wynoszącej co najmniej 1 μSv/h bez uwzględnienia poziomu tła promieniowania jonizującego;

2)

dekontaminacja osób - w przypadku:

a)

stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej w odległości 10 cm od powierzchni skóry człowieka, wynoszącej co najmniej 1 μSv/h bez uwzględnienia poziomu tła promieniowania jonizującego, mierzonego na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, jeżeli poziom tego tła nie przekracza 0,5 μSv/h, lub

b)

wskazań przyrządu do pomiaru skażeń beta promieniotwórczych powyżej 1000 zliczeń na sekundę (cps) w odległości 2 cm od powierzchni skóry dłoni lub twarzy człowieka, jeżeli moc dawki promieniowania gamma w miejscu pomiaru nie przekracza 0,5 μSv/h, lub

c)

stwierdzenia obecności jakichkolwiek skażeń alfa promieniotwórczych na powierzchni skóry dłoni lub twarzy człowieka.

§ 4.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiającą podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylającą dyrektywy 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz. Urz. UE L 13 z 17.01.2014, str. 1).