Kierownik jednostki organizacyjnej w zakresie ochrony radiologicznej pracowników zewnętrznych
jest w szczególności obowiązany:
1)
sprawdzić, czy pracownicy zewnętrzni posiadają aktualne orzeczenia lekarskie o zdolności
do pracy, w tym stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach narażenia,
wydane przez uprawnionego lekarza, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, zwanego dalej „uprawnionym lekarzem”;
2)
sprawdzić, czy zaliczenie pracowników zewnętrznych do kategorii A lub B narażenia
jest prawidłowe z punktu widzenia dawek, które mogą oni otrzymać w związku z pracą
na terenie kontrolowanym lub nadzorowanym;
3)
zapewnić pracownikom zewnętrznym przeszkolenie specjalistyczne uwzględniające specyfikę
terenu kontrolowanego lub nadzorowanego i planowanej pracy, niezależnie od szkolenia,
o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, w tym także szkolenie, o którym mowa w art. 11 ust. 3 pkt 2, 3,
3a i 3c ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, zwanej dalej „ustawą”;
4)
zapewnić pracownikom zewnętrznym niezbędne środki ochrony indywidualnej, stosownie
do warunków narażenia;
5)
zapewnić warunki pracy umożliwiające przestrzeganie zasad ochrony radiologicznej oraz
ograniczeń dawek promieniowania jonizującego zgodnie z art. 8, art. 9, art. 13, art.
14, art. 19 ustawy i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 pkt 1 ustawy;
6)
zapewnić prowadzenie pomiaru dawek indywidualnych oraz innych pomiarów dozymetrycznych
w sposób dostosowany do warunków narażenia, jak również prowadzenie dokumentacji tych
pomiarów zgodnie z wymaganiami przepisów wydanych na podstawie art. 28 pkt 1 ustawy,
oraz dokonywanie w tym zakresie wpisów w paszportach dozymetrycznych pracowników zewnętrznych.