Na podstawie
art. 40a ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. - Prawo konsularne
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2141 oraz z 2019 r. poz. 60 i 1687) zarządza się, co następuje:
§ 2.
Wpłaty kwoty pieniężnej na zabezpieczenie podstawowych potrzeb osoby, której ma być
udzielona pomoc konsularna, dokonuje się:
1)
w walucie wskazanej przez konsula - na wskazany przez niego rachunek bankowy właściwego
urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego;
2)
w złotych - na wskazany przez konsula rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw zagranicznych.
§ 3.
W przypadku, o którym mowa w § 2 pkt 2, konsul przelicza wpłaconą w złotych kwotę
na walutę państwa przyjmującego lub walutę, w której pobiera opłaty konsularne, stosując
obowiązujący w dniu wpłaty kurs sprzedaży ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, a
gdy brak takiej możliwości - kurs referencyjny ogłaszany przez bank centralny państwa
przyjmującego, a jeśli to nie będzie możliwe - inny powszechnie stosowany kurs referencyjny.
§ 5.
W przypadku braku możliwości przekazania kwoty, o której mowa w § 2, jest ona zwracana
na rachunek bankowy, z którego była dokonywana wpłata, po potrąceniu kosztów związanych
z koniecznością dokonania zwrotu.
§ 6.
Konsul dokumentuje przekazanie kwoty, o której mowa w § 2, na potwierdzeniu przekazania
kwoty stanowiącej równowartość kwoty wpłaconej przez osobę trzecią sporządzonym według
wzoru, który jest określony w załączniku do rozporządzenia.
§ 7.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.