§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe warunki przeprowadzania i dokumentowania przez
funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwanego dalej „funkcjonariuszem”,
czynności:
1)
wydawania osobom poleceń określonego zachowania się,
2)
legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości,
3)
zatrzymywania osób w trybie i w przypadkach określonych w przepisach
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 30),
4)
przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i w przypadkach określonych w przepisach
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego,
5)
obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach
publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom
- o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1-4 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, zwanej dalej „ustawą”.
§ 3.
W przypadku ujawnienia w toku wykonywania czynności, o których mowa w § 1, przedmiotów,
które stwarzają niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia, funkcjonariusz
niezwłocznie podejmuje, w granicach dostępnych środków, czynności ochronne, w szczególności:
1)
zabezpiecza zagrożone miejsce przed dostępem osób postronnych;
2)
zawiadamia o konieczności podjęcia działań mających na celu usunięcie tego niebezpieczeństwa
dyżurnego oficera operacyjnego Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwanej dalej „ABW”,
albo dyżurnego właściwej miejscowo jednostki organizacyjnej Policji.
§ 4.
W przypadku przeprowadzania czynności określonych w § 1 pkt 3 i 4 wobec osoby, która
korzysta z immunitetu parlamentarnego, sędziowskiego lub prokuratorskiego, funkcjonariusz
niezwłocznie powiadamia drogą służbową Szefa ABW o podjęciu działań wobec tej osoby.
§ 5.
W uzasadnionych przypadkach funkcjonariusz może przybrać do udziału w czynnościach,
o których mowa w § 1 pkt 3-5, osobę posiadającą wiedzę specjalistyczną, w celu zabezpieczenia
prawidłowego przebiegu toku postępowania.