Ustawaz dnia 30 kwietnia 2020 r.o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz ustawy o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji 1)Niniejsza ustawa wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/692 z dnia 17 kwietnia 2019 r. zmieniającą dyrektywę 2009/73/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (Dz. Urz. UE L 117 z 03.05.2019, str. 1).

Art. 1.

W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne   (Dz. U. z 2020 r. poz. 833) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 3 pkt 11d otrzymuje brzmienie:
„ 

11d)

gazociąg międzysystemowy - gazociąg przesyłowy przebiegający przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej:

a)

mający na celu połączenie systemów przesyłowych państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub

b)

łączący system przesyłowy z infrastrukturą gazową państwa innego niż określone w lit. a;
 ”
 ;

2)

w art. 4i:

a)

w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„ 

5)

zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie będzie wywierać szkodliwego wpływu na konkurencję na rynkach, na które nowa infrastruktura może mieć wpływ, na skuteczne funkcjonowanie rynku gazu ziemnego w Unii Europejskiej lub odpowiednich systemów gazowych, ani nie wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej.
 ”
 ,

b)

po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
„ 

4a.

W przypadku innym niż określony w ust. 5, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, konsultuje się z:

1)

organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na których rynki nowa infrastruktura lub infrastruktura, o której mowa w ust. 3, może wywierać wpływ, oraz

2)

w przypadku gdy zwolnienie dotyczy nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, łączącej system przesyłowy z infrastrukturą gazową państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym - odpowiednimi organami do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią tego państwa.

4b.

Niezajęcie stanowiska przez konsultowane organy, o których mowa w ust. 4a, w wyznaczonym terminie, nieprzekraczającym trzech miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wystąpienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w sprawie konsultacji, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1. W przypadku gdy Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wystąpił do danego państwa o wskazanie organu właściwego w sprawie konsultacji, termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, liczy się od dnia otrzymania takiego wystąpienia przez to państwo.
 ”
 ,

c)

ust. 5a otrzymuje brzmienie:
„ 

5a.

W przypadku nieuzgodnienia stanowiska, o którym mowa w ust. 5, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez ostatni z właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej lub w przypadku uzgodnienia z tymi organami przekazania wniosku do Agencji w celu jego rozpatrzenia, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje ten wniosek Agencji.
 ”
 ;

3)

w art. 9c dodaje się ust. 13 i 14 w brzmieniu:
„ 

13.

Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego może zawrzeć umowę dotyczącą eksploatacji gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim umowa ta jest zgodna z przepisami niniejszej ustawy i decyzjami Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wydanymi w stosunku do tego operatora.

14.

Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informację o zawarciu i każdorazowej zmianie umowy, o której mowa w ust. 13, oraz kopię tej umowy lub jej każdorazowej zmiany, w terminie 14 dni od dnia zawarcia tej umowy lub dokonania jej zmiany.
 ”
 ;

4)

w art. 15f dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„ 

3.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w sprawach dotyczących gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w tym eksploatacji tego gazociągu, może współpracować z organami do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią lub innymi właściwymi organami państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których infrastruktura gazowa jest połączona tym gazociągiem z systemem przesyłowym, w celu zapewnienia spójnego stosowania prawa Unii Europejskiej i zapobieżenia zakłóceniom konkurencji na wewnętrznym rynku gazu ziemnego oraz negatywnemu wpływowi tego gazociągu na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej.

4.

Przed podjęciem współpracy, o której mowa w ust. 3, dotyczącej gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, który znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki konsultuje się z organami regulacyjnymi tego państwa.
 ”
 ;

5)

po art. 15g dodaje się art. 15h w brzmieniu:
„ 

Art. 15h.

1.

Minister właściwy do spraw energii przed rozpoczęciem negocjacji umowy międzynarodowej w sprawie eksploatacji gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim umowa ta dotyczy rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej, powiadamia o tym pisemnie Komisję Europejską nie później niż pięć miesięcy przed planowanym rozpoczęciem negocjacji.

2.

Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje o celach i zakresie negocjacji oraz informacje niezbędne do oceny ich:

1)

zgodności z prawem Unii Europejskiej;

2)

wpływu na:

a)

funkcjonowanie rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej,

b)

bezpieczeństwo dostaw paliw gazowych w Rzeczypospolitej Polskiej i gazu ziemnego w Unii Europejskiej,

c)

konkurencję w Unii Europejskiej, w tym w Rzeczypospolitej Polskiej.

3.

Minister właściwy do spraw energii przekazuje Komisji Europejskiej:

1)

informacje o postępach i wynikach negocjacji, o których mowa w ust. 1 - na bieżąco;

2)

przyjęty tekst umowy, o której mowa w ust. 1 - przed jej podpisaniem;

3)

informacje o zawarciu, zmianie mocy obowiązującej i zmianie zakresu obowiązywania umowy, o której mowa w ust. 1 - niezwłocznie.
 ”
 ;

6)

w art. 23 w ust. 2 w pkt 14b po wyrazach „na poziomie regionalnym” dodaje się wyrazy „oraz w celu spójnego stosowania prawa Unii Europejskiej w odniesieniu do gazociągów międzysystemowych”;

7)

w art. 56 w ust. 1 pkt 1c otrzymuje brzmienie:
„ 

1c)

nie przedstawia informacji, o których mowa w art. 7 ust. 8l, art. 9c ust. 3 pkt 9a lit. f, ust. 9-9b i 14, art. 9d ust. 8, art. 11c ust. 3, art. 11e ust. 5 i art. 16 ust. 21 i 22, lub nie przekazuje kopii umowy, o której mowa w art. 9c ust. 13, lub jej każdorazowej zmiany;
 ”
 .

Art. 2.

W ustawie z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji   (Dz. U. z 2020 r. poz. 250) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 18 w ust. 4 w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e i f w brzmieniu:
„ 

e)

w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 - wydanie warunków przyłączenia jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej - jeżeli zostały wydane albo

f)

w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 - zawarcie umowy o przyłączenie jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej - jeżeli została zawarta;
 ”
 ;

2)

w art. 44 w ust. 4 w pkt 1 w lit. d średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e i f w brzmieniu:
„ 

e)

w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 - wydanie warunków przyłączenia jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej - jeżeli zostały wydane albo

f)

w przypadku jednostki kogeneracji opalanej paliwem, o którym mowa w art. 15 ust. 7 pkt 1 - zawarcie umowy o przyłączenie jednostki kogeneracji do sieci przesyłowej gazowej lub sieci dystrybucyjnej gazowej - jeżeli została zawarta;
 ”
 .

Art. 3.

1.

W przypadku gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, którego pierwszy punkt połączenia znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz którego budowę ukończono do dnia 23 maja 2019 r. i do którego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1)

nie miały zastosowania przepisy prawa Unii Europejskiej,

2)

nie stosowało się obowiązków:

a)

świadczenia usług, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1,

b)

przedkładania taryf do zatwierdzenia, o którym mowa w art. 47 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1,

c)

spełniania kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a ustawy zmienianej w art. 1,

d)

o których mowa w art. 9h-9h2 ustawy zmienianej w art. 1
- Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na uzasadniony wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, po uzyskaniu opinii ministra właściwego do spraw energii, może zwolnić to przedsiębiorstwo z wykonywania obowiązków, o których mowa w pkt 2.

2.

Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, można udzielić na czas określony, nie dłuższy niż 20 lat, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)

nie będzie miało ono szkodliwego wpływu na konkurencję na rynku wewnętrznym gazu ziemnego Unii Europejskiej oraz na krajowym rynku paliw gazowych;

2)

nie będzie miało ono szkodliwego wpływu na skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej oraz krajowego rynku paliw gazowych;

3)

nie będzie miało ono szkodliwego wpływu na efektywne funkcjonowanie systemów gazowych Unii Europejskiej;

4)

nie wpłynie ono negatywnie na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej i paliw gazowych w Rzeczypospolitej Polskiej;

5)

bez jego udzielenia nie jest możliwe odzyskanie nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę gazociągu międzysystemowego, którego dotyczy wniosek, o którym mowa w ust. 1.

3.

Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się w stosunku do gazociągu międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w przypadku gdy państwo inne niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którego infrastruktura gazowa jest połączona tym gazociągiem z systemem przesyłowym, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 1, ma obowiązek stosowania zasad, których dotyczy zwolnienie, na mocy umowy, której stronami są Unia Europejska i to państwo.

4.

W przypadku gdy gazociąg międzysystemowy, którego dotyczy wniosek, o którym mowa w ust. 1, znajduje się na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do tego gazociągu po konsultacji z właściwymi organami tych państw członkowskich Unii Europejskiej. Niezajęcie stanowiska przez konsultowane organy w wyznaczonym terminie nie stanowi przeszkody do wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

5.

Wniosek w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

6.

Decyzja w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie może być wydana po dniu 24 maja 2020 r.

7.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powiadamia Komisję Europejską o wydaniu decyzji w sprawie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, i publikuje tę decyzję w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki.

8.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może być w uzasadnionym przypadku udzielone ponownie. Przepisy ust. 1-4 i 7 stosuje się odpowiednio.

9.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może zwrócić się z wnioskiem do Komisji Europejskiej o jej przystąpienie w charakterze obserwatora do konsultacji prowadzonych między państwem członkowskim Unii Europejskiej, na którego terytorium znajduje się pierwszy punkt połączenia gazociągu przesyłowego, a państwem innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Art. 4.

Kopie umów, o których mowa w art. 9c ust. 13 ustawy zmienianej w art. 1, i ich zmian, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 5.

1.

Limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wynikających z niniejszej ustawy wynosi w:

1)

2020 r. - 0 zł;

2)

2021 r. - 207 625 zł;

3)

2022 r. - 212 816 zł;

4)

2023 r. - 218 136 zł;

5)

2024 r. - 228 117 zł;

6)

2025 r. - 229 179 zł;

7)

2026 r. - 234 909 zł;

8)

2027 r. - 240 781 zł;

9)

2028 r. - 253 801 zł;

10)

2029 r. - 252 971 zł.

2.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3.

3.

W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok, dysponent środków obniża wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków.

4.

W przypadku gdy wielkość wydatków w poszczególnych miesiącach jest zgodna z planem finansowym, przepisu ust. 3 nie stosuje się.

Art. 6.

Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
1)
Niniejsza ustawa wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/692 z dnia 17 kwietnia 2019 r. zmieniającą dyrektywę 2009/73/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (Dz. Urz. UE L 117 z 03.05.2019, str. 1).