Opłatę ustala się według następującego wzoru:
O = K · (A + B + M) gdzie:
O - oznacza opłatę,
K - oznacza współczynnik wnioskodawcy, który jest równy:
0 - dla naczelnych organów administracji rządowej, centralnych organów administracji
rządowej, agencji wykonawczych, ambasad Rzeczypospolitej Polskiej oraz Narodowego
Banku Polskiego,
1 - dla pozostałych osób i jednostek,
A - oznacza wysokość opłaty za prace merytoryczne wyliczanej według wzoru:
A = 2 · Ha · Z + 10 · Hb · Z + 6 · Hc · Z gdzie:
Z - oznacza jednostkową stałą kosztową, o której mowa w § 5,
Ha - oznacza liczbę godzin przeznaczonych na wybór parametrów z gotowych modułów oprogramowania,
Hb - oznacza liczbę godzin przeznaczonych na opracowanie nowego programu,
Hc - oznacza liczbę godzin przeznaczonych na opracowanie dokumentacji merytorycznej
i programowej,
B - oznacza wysokość opłaty eksploatacyjnej systemu teleinformatycznego wyliczanej
według wzoru:
B = 20 · Hd · Z + 2 · He · Z gdzie:
Hd - oznacza liczbę godzin przeznaczonych na generowanie podzbioru z bazy danych,
He - oznacza liczbę godzin przeznaczonych na przetwarzanie i przygotowanie danych
wynikowych oraz utrwalanie pobranych danych,
M - oznacza koszty materiałów eksploatacyjnych użytych do utrwalenia przekazywanych
danych wnioskodawcy i ich ekspedycji; doliczane są w przypadku, gdy ich wartość przekroczy
10 zł.