po rozpoznaniu w trybie
art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2393), na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 lipca 2021 r., skargi konstytucyjnej Jolanty Sitarz-Wójcickiej
o zbadanie zgodności:
art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa
(Dz. U. z 2016 r. poz. 486, ze zm.), rozumianego w taki sposób, że legitymacja do zaskarżenia programu ochrony powietrza,
będącego aktem prawa miejscowego, uzależniona jest od wykazania, że konkretny przepis
tego aktu narusza interes prawny skarżącego w sposób bezpośredni, obiektywny i realny,
z
art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji,
Art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1668 oraz z 2021 r. poz. 1038), rozumiany w taki sposób, że legitymacja do zaskarżenia programu ochrony powietrza,
będącego aktem prawa miejscowego, uzależniona jest od wykazania, że konkretny przepis
tego aktu narusza interes prawny skarżącego w sposób bezpośredni, obiektywny i realny,
jest zgodny z
art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Orzeczenie zapadło większością głosów.