1a.
Środek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, stosuje się do czasu przeprowadzenia
przez powiatowego lekarza weterynarii badań w gospodarstwie, o którym mowa w ust.
1, i uzyskania wyników wykluczających obecność choroby.
1b.
Badania, o których mowa w ust. 1a, obejmują dwukrotne pobranie próbek do badań laboratoryjnych
od norek objętych środkiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, w tym od norek padłych,
osłabionych lub wykazujących objawy kliniczne choroby.
1c.
Próbki, o których mowa w ust. 1b, pobiera się nie wcześniej niż po upływie 90 dni,
licząc od dnia zastosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, z zachowaniem
14-dniowego odstępu między kolejnymi pobraniami.
1d.
W przypadku nieuzyskania wyników wykluczających obecność choroby w próbkach, o których
mowa w ust. 1b, powiatowy lekarz weterynarii nakazuje niezwłoczne zabicie pod nadzorem
urzędowym wszystkich norek w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby.
1e.
Powiatowy lekarz weterynarii może nakazać niezwłoczne zabicie pod nadzorem urzędowym
wszystkich norek w sposób wykluczający rozprzestrzenianie się choroby w przypadku:
1)
niestosowania w gospodarstwie sposobu odosobnienia norek, o którym mowa w § 2 ust.
1 pkt 4 lit. c, lub
2)
występowania zakażeń wirusem SARS-CoV-2 u osób mających kontakt z norkami w gospodarstwie
- w trakcie stosowania środka, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a.