Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 76 ust. 6 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku przesłuchania na odległość kontrolowanego lub świadka dla celów kontroli celno-skarbowej;

2)

sposób przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów;

3)

sposób i tryb udostępniania kontrolowanemu, reprezentantowi kontrolowanego i pełnomocnikowi zapisu obrazu lub dźwięku;

4)

sposób i tryb przekazywania kontrolowanemu, reprezentantowi kontrolowanego i pełnomocnikowi kopii zapisu obrazu lub dźwięku;

5)

wysokość opłaty za sporządzenie i przekazanie kopii zapisu obrazu lub dźwięku.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

biegłym - należy przez to rozumieć osobę fizyczną posiadającą teoretyczne i praktyczne umiejętności lub wiedzę o charakterze specjalnym oraz dysponującą warunkami organizacyjno-technicznymi niezbędnymi do sporządzenia kopii zapisu albo odzyskania zapisu w przypadku uszkodzenia zapisanego nośnika lub samego zapisu;

2)

dokumencie elektronicznym - należy przez to rozumieć dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 670, 952 i 1005);

3)

informatycznym nośniku danych - należy przez to rozumieć nośnik danych, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

4)

kopii bezpieczeństwa - należy przez to rozumieć dane, które mają służyć do odtworzenia oryginalnych danych w przypadku ich utraty lub uszkodzenia;

5)

laboratorium - należy przez to rozumieć wyspecjalizowaną jednostkę organizacyjną Krajowej Administracji Skarbowej lub inną jednostkę organizacyjną, która dysponuje personelem o odpowiednich umiejętnościach lub wiedzy o charakterze specjalnym i doświadczeniu oraz warunkami organizacyjno-technicznymi niezbędnymi do sporządzenia kopii zapisu albo odzyskania zapisu w przypadku uszkodzenia zapisanego nośnika lub samego zapisu;

6)

nośniku pierwotnym - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na którym utrwalono przesłuchanie kontrolowanego lub świadka za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk; jako nośnik pierwotny może być wykorzystany nośnik jednokrotnego albo wielokrotnego zapisu;

7)

nośniku wtórnym - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych jednokrotnego zapisu, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego;

8)

nośniku kopii - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego albo wtórnego, inny niż nośnik, o którym mowa w pkt 7;

9)

nośniku kopii bezpieczeństwa - należy przez to rozumieć informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis przesłuchania kontrolowanego lub świadka z nośnika pierwotnego albo wtórnego, stanowiący kopię bezpieczeństwa;

10)

zapisanym nośniku - należy przez to rozumieć nośnik pierwotny, nośnik wtórny, nośnik kopii lub nośnik kopii bezpieczeństwa;

11)

podmiocie uprawnionym - należy przez to rozumieć kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika;

12)

zaawansowanym podpisie elektronicznym - należy przez to rozumieć podpis, o którym mowa w art. 3 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73);

13)

zapisie - należy przez to rozumieć utrwalenie obrazu lub dźwięku przesłuchania na odległość kontrolowanego lub świadka dla celów kontroli celno-skarbowej;

14)

zapisie cyfrowym - należy przez to rozumieć zapis, dla którego za pomocą funkcji skrótu można wygenerować skrót.

§ 3.

1.

Do zapisu używa się urządzeń i środków technicznych utrwalających zapis na informatycznych nośnikach danych.

2.

Zapis utrwalany jest na nośnikach umożliwiających przechowywanie danych przez okres niezbędny do prawidłowego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, a także związanych z kontrolą celno-skarbową postępowań: postępowania podatkowego, postępowania w sprawach celnych, postępowania w sprawach o przestępstwo lub wykroczenie, postępowania w sprawach o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeżeli przepisy ustaw dopuszczają wykorzystanie zapisu w tych postępowaniach.

§ 4.

1.

Dla każdego zapisanego nośnika sporządza się metrykę identyfikacyjną, zwaną dalej „metryką”.

2.

Metryka zawiera co najmniej następujące dane:

1)

wskazanie osoby sporządzającej metrykę;

2)

datę sporządzenia metryki;

3)

numer metryki;

4)

oznaczenie kontroli celno-skarbowej;

5)

rodzaj i oznaczenie nośnika;

6)

rodzaj utrwalonej czynności, a także czas i miejsce jej przeprowadzenia;

7)

wskazanie urządzenia użytego do utrwalenia czynności lub do skopiowania zapisu;

8)

dane dotyczące zapisu;

9)

sumy kontrolne;

10)

podpis osoby sporządzającej metrykę.

3.

Wzór metryki określa załącznik do rozporządzenia.

4.

Metrykę opatruje się numerem nadanym zgodnie z kolejnością wykonywania zapisów i ich kopii w toku danej kontroli celno-skarbowej.

5.

Numer metryki i oznaczenie kontroli celno-skarbowej umieszcza się na powierzchni przeznaczonej do opisywania zapisanego nośnika, o ile nośnik ją posiada.

6.

Metrykę sporządza się w oryginale i kopiach.

7.

Oryginał metryki przechowuje się w aktach kontroli celno-skarbowej.

8.

Kopię metryki przechowuje się wraz z zapisanym nośnikiem w tym samym opakowaniu.

9.

Do oryginału i kopii metryki może być dołączony wydruk zawierający sumę kontrolną każdego dokumentu elektronicznego wchodzącego w skład zapisu, zastępujący oznaczenie tej sumy w metryce. Adnotację o dołączeniu wydruku umieszcza się w polu „Sumy kontrolne” metryki.

10.

Jeżeli w toku kontroli celno-skarbowej sporządzono więcej niż trzy metryki, do akt kontroli celno-skarbowej dołącza się wykaz metryk wskazujący w szczególności numer każdej metryki, datę sporządzenia, rodzaj i oznaczenie zapisanego nośnika, rodzaj utrwalonej czynności i numer karty w aktach kontroli celno-skarbowej, na której znajduje się metryka.

§ 5.

1.

Kopię zapisu cyfrowego wykonuje się w tym samym formacie, w którym utrwalono zapis na nośniku pierwotnym lub wtórnym, bez dzielenia dokumentów elektronicznych ani wprowadzania jakichkolwiek zmian w stosunku do zapisu zarejestrowanego podczas utrwalonego przesłuchania kontrolowanego lub świadka.

2.

Zapis cyfrowy uznaje się za skopiowany, jeżeli każda suma kontrolna dokumentu elektronicznego, który otrzymano w wyniku kopiowania, jest zgodna z sumą kontrolną dokumentu elektronicznego, którego kopiowania dokonano.

§ 6.

1.

Nośnik pierwotny należy opakować, zabezpieczyć odciskiem pieczęci jednostki organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, w której prowadzone jest przesłuchanie kontrolowanego lub świadka, i umieścić na opakowaniu informacje wskazujące oznaczenie kontroli celno-skarbowej, numer metryki, datę opakowania oraz imię, nazwisko i stanowisko służbowe osoby dokonującej opakowania.

2.

Każde otwarcie i ponowne zamknięcie opakowania nośnika pierwotnego należy odnotować w metryce, wskazując osobę dokonującą otwarcia lub zamknięcia opakowania oraz datę i miejsce dokonania tej czynności.

3.

Nośnik pierwotny niewymagający przekazania biegłemu lub laboratorium przechowuje się jako załącznik do akt kontroli celno-skarbowej.

4.

Do nośników zwróconych przez biegłego lub laboratorium przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§ 7.

1.

Jeżeli nośnik pierwotny jest dostosowany do wielokrotnego nagrywania i kasowania zapisów, po zakończeniu utrwalanego przesłuchania kontrolowanego lub świadka zapis można skopiować na nośnik wtórny. Zapis należy skopiować na nośnik wtórny, jeżeli nie można dokonać czynności określonych w § 6 ust. 1.

2.

Do nośnika wtórnego przepisy § 6 stosuje się odpowiednio.

3.

Po prawidłowym skopiowaniu zapisu na nośnik wtórny dopuszczalne jest użycie nośnika pierwotnego do utrwalenia innych czynności, nawet jeżeli łączy się to z uszkodzeniem lub utratą istniejącego na nim zapisu. W takim przypadku metrykę nośnika pierwotnego dołącza się do akt kontroli celno-skarbowej po zamieszczeniu w niej adnotacji o przeznaczeniu tego nośnika do zarejestrowania innych czynności. Do nośnika pierwotnego nie stosuje się wówczas przepisów § 6.

4.

Jeżeli obsługa nośnika pierwotnego, w zakresie koniecznym do podjęcia czynności, wymaga umiejętności lub wiedzy o charakterze specjalnym, po opakowaniu przekazuje się go wraz z metryką biegłemu lub laboratorium, którzy sporządzają w metryce adnotacje o wykonanych czynnościach oraz o zgodności cech nośnika i zapisu z cechami opisanymi w metryce.

§ 8.

1.

Przy każdorazowym wykonywaniu kopii zapis powinien być kopiowany bezpośrednio z nośnika pierwotnego albo wtórnego, chyba że nie jest to możliwe z powodu utraty lub uszkodzenia tego nośnika lub utrwalonego na nim zapisu; w takim przypadku wykonuje się kopie z kopii bezpieczeństwa lub kopii sporządzonej na potrzeby kontroli celno-skarbowej.

2.

Każde wykonanie kopii odnotowuje się w metryce nośnika, z którego skopiowano zapis. Dane dotyczące kopiowania umieszcza się w metryce nośnika, na który skopiowano zapis. Wpisów w metrykach dokonuje osoba wykonująca kopiowanie.

§ 9.

1.

Kopię zapisu sporządza pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.

2.

Kopię zapisu sporządza biegły lub laboratorium:

1)

w przypadku gdy jej wykonanie przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe, łączy się z nadmiernymi trudnościami lub grozi zniszczeniem bądź zniekształceniem zapisu;

2)

na wniosek podmiotu uprawnionego.

3.

Kopię zapisu może sporządzić biegły lub laboratorium, jeżeli zapewni to lepszą jakość skopiowanego zapisu.

4.

W przypadku gdy kopiowania dokonuje się na wniosek podmiotu uprawnionego, a zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 3, kopię zapisu sporządza biegły lub laboratorium, gdy uprawniony podmiot o to wnosi.

§ 10.

Po zakończeniu czynności przesłuchania kontrolowanego lub świadka sporządza się kopię bezpieczeństwa z zapisu utrwalonego na nośniku pierwotnym.

§ 11.

Jeżeli zachodzi potrzeba zmiany opakowania nośnika pierwotnego lub wtórnego, należy dołączyć do niego dotychczasowe opakowania i wraz z metryką identyfikacyjną opakować je wspólnie oraz opisać w sposób, o którym mowa w § 6 ust. 1.

§ 12.

Zapisany nośnik powinien być należycie zabezpieczony przed utratą oraz przed czynnikami mogącymi spowodować utratę lub zniekształcenie zapisu, w szczególności przed oddziaływaniami termicznymi, uszkodzeniami mechanicznymi, szkodliwym działaniem światła, promieniowania, pola magnetycznego, pola elektrycznego i środków chemicznych.

§ 13.

1.

Zapisy udostępnia się w budynku organu prowadzącego kontrolę celno-skarbową.

2.

Na wniosek podmiotu uprawnionego, za zgodą organu prowadzącego kontrolę celno-skarbową, zapis może zostać udostępniony w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej właściwej dla miejscowości, w której podmiot uprawniony przebywa.

3.

Zapis udostępnia pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.

4.

W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zapis udostępnia pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej, w którego siedzibie zapis jest udostępniany.

§ 14.

1.

W celu prezentacji zapis obrazu lub dźwięku odtwarza się za pomocą przeznaczonego do tego celu urządzenia. Podczas odtwarzania można użyć urządzenia korygującego lub wzmacniającego utrwalony obraz lub dźwięk.

2.

W metryce zapisanego nośnika, z którego odtwarza się zapis, należy zamieścić adnotację wskazującą czas i miejsce prezentacji, imię i nazwisko osoby przeprowadzającej prezentację oraz wykaz osób obecnych przy prezentacji zawierający ich imiona i nazwiska. Po odtworzeniu zapisu z zapisanego nośnika będącego informatycznym nośnikiem danych do metryki należy dołączyć aktualny wydruk sum kontrolnych.

3.

Wymogów określonych w ust. 2 nie stosuje się, jeżeli zapis jest odtwarzany z nośnika kopii.

4.

W razie uszkodzenia zapisanego nośnika lub zapisu podczas odtwarzania należy odnotować ten fakt w metryce.

§ 15.

1.

Kopię zapisu na wniosek podmiotu uprawnionego przekazuje pracownik albo funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej odpowiednio zatrudniony albo pełniący służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, upoważniony przez organ Krajowej Administracji Skarbowej prowadzący kontrolę celno-skarbową.

2.

Nośnik kopii wraz z kopią metryki przekazuje się podmiotom uprawnionym za pokwitowaniem odbioru. Do akt kontroli celno-skarbowej dołącza się pokwitowanie odbioru oraz kopię dowodu uiszczenia przez podmiot uprawniony opłaty za sporządzenie i przekazanie kopii zapisu.

§ 16.

Nie jest dopuszczalne:

1)

przekazanie zapisu na nośniku dostarczonym przez wnioskodawcę;

2)

samodzielne kopiowanie przez podmiot uprawniony udostępnionego mu zapisu.

§ 17.

1.

Przepisów § 4 ust. 8, § 5 ust. 2 i § 14 ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do dokumentów elektronicznych podpisanych kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo zaawansowanym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą certyfikatu celnego.

2.

W przypadku dokumentów elektronicznych, o których mowa w ust. 1, które były przedmiotem czynności, o których mowa w § 5 ust. 1 i § 14 ust. 1, przed dołączeniem nośnika zawierającego te dokumenty do akt kontroli celno-skarbowej dokonuje się weryfikacji poprawności podpisów elektronicznych, którymi opatrzone zostały te dokumenty. Adnotację o wynikach dokonanej weryfikacji umieszcza się w metryce nośnika.

§ 18.

1.

Za sporządzenie i przekazanie podmiotom uprawnionym kopii zapisu pobiera się opłatę w wysokości 6 zł za każdy informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis.

2.

Za sporządzenie i przekazanie podmiotom uprawnionym kopii zapisu sporządzonej przez biegłego lub laboratorium pobiera się opłatę w wysokości 100 zł powiększoną o 15 zł za każdy informatyczny nośnik danych, na który skopiowano zapis.

§ 19.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej (Dz. U. poz. 1719).

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 464, 694, 802, 815, 954, 1003 i 1005.

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 17 lipca 2017 r. w sprawie utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów kontroli celno-skarbowej (Dz. U. poz. 1435), które utraciło moc z dniem 3 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 37 pkt 4 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2354).

Załącznik - Metryka identyfikacyjna zapisanego nośnika (wzór)

patrz oryginał

Spis treści