po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
Sejmu, Ministra Spraw Zagranicznych, Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Obywatelskich,
na rozprawie w dniach 13 lipca, 31 sierpnia, 22 i 30 września oraz 7 października
2021 r., wniosku Prezesa Rady Ministrów o zbadanie zgodności:
1)
art. 1 akapit pierwszy i drugi w związku z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej
(Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/30, ze zm.), rozumianego w ten sposób, że uprawnia
lub zobowiązuje organ stosujący prawo do odstąpienia od stosowania Konstytucji RP lub nakazuje stosować przepisy prawa w sposób niezgodny z Konstytucją RP, z art. 2, art. 7, art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2, art. 90 ust. 1 i art. 91 ust. 2 oraz art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej,
2)
art. 19 ust. 1 akapit drugi w związku z art. 4 ust. 3 traktatu powołanego w punkcie
1, rozumianego w ten sposób, że ze względu na zapewnienie skutecznej ochrony prawnej
organ stosujący prawo jest uprawniony lub zobowiązany stosować przepisy prawa w sposób
niezgodny z Konstytucją, w tym stosować przepis, który na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego utracił
moc obowiązującą jako niezgodny z ustawą zasadniczą, z art. 2, art. 7, art. 8 ust.
1 w związku z art. 8 ust. 2 i art. 91 ust. 2, art. 90 ust. 1, art. 178 ust. 1 oraz art. 190 ust.
1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
3)
art. 19 ust. 1 akapit drugi w związku z art. 2 traktatu powołanego w punkcie 1, rozumianego
jako uprawniający sąd do przeprowadzenia kontroli niezawisłości sędziów powołanych
przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz kontroli uchwały Krajowej Rady Sądownictwa
dotyczącej wystąpienia z wnioskiem do Prezydenta RP o mianowanie sędziego, z art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2, art. 90 ust. 1 i art. 91 ust. 2, art. 144
ust. 3 pkt 17 oraz art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
1.
Art. 1 akapit pierwszy i drugi w związku z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej
(Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/30, ze zm.) w zakresie, w jakim Unia Europejska
ustanowiona przez równe i suwerenne państwa, tworząca „coraz ściślejszy związek między
narodami Europy”, których integracja - odbywająca się na podstawie prawa unijnego
oraz poprzez jego wykładnię dokonywaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
- osiąga „nowy etap”, w którym:
a)
organy Unii Europejskiej działają poza granicami kompetencji przekazanych przez Rzeczpospolitą
Polską w traktatach,
b)
Konstytucja nie jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej, mającym pierwszeństwo obowiązywania
i stosowania,
c)
Rzeczpospolita Polska nie może funkcjonować jako państwo suwerenne i demokratyczne
- jest niezgodny z art. 2, art. 8 i art. 90 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej w zakresie, w jakim - w celu
zapewnienia skutecznej ochrony prawnej w dziedzinach objętych prawem Unii - przyznaje
sądom krajowym (sądom powszechnym, sądom administracyjnym, sądom wojskowym i Sądowi
Najwyższemu) kompetencje do:
a)
pomijania w procesie orzekania przepisów Konstytucji, jest niezgodny z art. 2, art. 7, art. 8 ust. 1, art. 90 ust. 1 i art. 178 ust. 1 Konstytucji,
b)
orzekania na podstawie przepisów nieobowiązujących, uchylonych przez Sejm lub uznanych
przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją, jest niezgodny z art. 2, art. 7 i art. 8 ust. 1, art. 90 ust. 1, art. 178 ust. 1 i art. 190 ust. 1
Konstytucji.
3.
Art. 19 ust. 1 akapit drugi i art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej w zakresie, w jakim
- w celu zapewnienia skutecznej ochrony prawnej w dziedzinach objętych prawem Unii
oraz zapewnienia niezawisłości sędziowskiej - przyznają sądom krajowym (sądom powszechnym,
sądom administracyjnym, sądom wojskowym i Sądowi Najwyższemu) kompetencje do:
a)
kontroli legalności procedury powołania sędziego, w tym badania zgodności z prawem
aktu powołania sędziego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, są niezgodne z
art. 2, art. 8 ust. 1, art. 90 ust. 1 i art. 179 w związku z art. 144 ust. 3 pkt 17 Konstytucji,
b)
kontroli legalności uchwały Krajowej Rady Sądownictwa zawierającej wniosek do Prezydenta
o powołanie sędziego, są niezgodne z art. 2, art. 8 ust. 1, art. 90 ust. 1 i art. 186 ust. 1 Konstytucji,
c)
stwierdzania przez sąd krajowy wadliwości procesu nominacji sędziego i w jego efekcie
odmowy uznania za sędziego osoby powołanej na urząd sędziowski zgodnie z art. 179 Konstytucji, są niezgodne z art. 2, art. 8 ust. 1, art. 90 ust. 1 i art. 179 w związku z art. 144 ust. 3 pkt 17 Konstytucji.
umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło większością głosów.