Na podstawie
art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach
(Dz. U. z 2016 r. poz. 38) zarządza się, co następuje:
§ 2.
Odznaka jest szczególnym wyróżnieniem i może być nadawana osobom fizycznym, także
cudzoziemcom, w uznaniu ich osiągnięć w zakresie:
1)
wprowadzania postępu w metodach diagnostycznych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych;
2)
ochrony zdrowia ludności;
3)
poprawy warunków zdrowotnych i higienicznych;
4)
profilaktyki, promocji zdrowia i oświaty zdrowotnej;
5)
kształcenia lub podnoszenia kwalifikacji pracowników ochrony zdrowia;
6)
wybitnych osiągnięć i nienagannej pracy w resorcie zdrowia;
7)
wdrażania i usprawniania metod pracy w jednostkach ochrony zdrowia;
8)
rozwoju produkcji środków farmaceutycznych, materiałów medycznych i urządzeń medycznych
oraz nadzoru nad ich jakością;
9)
rozwoju farmacji szpitalnej;
wdrażania rozwiązań z zakresu e-zdrowia.
§ 3.
Odznakę nadaje minister właściwy do spraw zdrowia z własnej inicjatywy lub na wniosek:
1)
ministra lub centralnego organu administracji rządowej,
3)
rektora akademii medycznej lub innej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i
badawczą w dziedzinie nauk medycznych,
4)
organów Narodowego Funduszu Zdrowia,
5)
dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej działającej w ochronie zdrowia,
7)
starosty, prezydenta miasta, burmistrza, wójta,
9)
organów samorządów zawodowych działających w ochronie zdrowia,
10)
organów statutowych związków zawodowych, stowarzyszeń i innych organizacji działających
w ochronie zdrowia
- zwanych dalej „wnioskodawcami”.
§ 7.
Odznakę nosi się na prawej stronie piersi.
§ 9.
Koszty związane z nadaniem odznaki są pokrywane z budżetu państwa w części, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
§ 10.
Osoby, którym nadano odznaki „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” oraz „Za zasługi
dla ochrony zdrowia”, na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w
życie rozporządzenia, zachowują prawo do ich noszenia.