Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsiz dnia 10 grudnia 2021 r.w sprawie szczegółowych warunków i trybu wydawania świadectw pokrycia, zaświadczeń o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania lub zaświadczeń o przeniesieniu zarodków oraz szczegółowego zakresu informacji zawartych w tych dokumentach 1)Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1950).

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 33 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich   (Dz. U. z 2021 r. poz. 36) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

szczegółowe warunki i tryb wydawania:

a)

świadectw pokrycia,

b)

zaświadczeń o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania,

c)

zaświadczeń o przeniesieniu zarodków;

2)

szczegółowy zakres informacji zawartych w świadectwach i w zaświadczeniach, o których mowa w pkt 1.

§ 2.

1.

Świadectwo pokrycia klaczy, z wyjątkiem klaczy rasy arabskiej czystej krwi, klaczy rasy pełnej krwi angielskiej i klaczy kuc szetlandzki, jest wystawiane bezpośrednio po jej pokryciu.

2.

Dodatkową kopię świadectwa, o którym mowa w ust. 1, podmiot prowadzący, zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, punkt kopulacyjny, zwany dalej „podmiotem prowadzącym punkt kopulacyjny”, przekazuje związkowi hodowców, o którym mowa w art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/EWG i uchylającego niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt („rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt”)   (Dz. Urz. UE L 171 z 29.06.2016, str. 66, z późn. zm.)2)Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 77 z 20.03.2018, str. 18., zwanemu dalej „uznanym związkiem hodowców”, realizującemu zatwierdzony program hodowlany, w którym uczestniczy ogier użyty do krycia.

3.

W przypadku gdy pokrycie ogierem nie było skuteczne, daty kolejnych pokryć tym samym ogierem wykonywanych w danym okresie międzyciążowym są wpisywane w świadectwie, o którym mowa w ust. 1, przez podmiot prowadzący punkt kopulacyjny.

4.

W przypadku utraty oryginału świadectwa, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego świadectwa wydaje podmiot, który prowadził punkt kopulacyjny, w którym klacz została pokryta, na podstawie kopii świadectwa znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

5.

Duplikat, o którym mowa w ust. 4, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym punkt kopulacyjny, może również wydać uznany związek hodowców na podstawie dodatkowej kopii świadectwa przekazanej przez podmiot prowadzący punkt kopulacyjny.

§ 3.

Świadectwo pokrycia klaczy, z wyjątkiem klaczy rasy arabskiej czystej krwi, klaczy rasy pełnej krwi angielskiej i klaczy kuc szetlandzki, zawiera:

1)

datę pokrycia oraz daty kolejnych pokryć, jeżeli w danym okresie międzyciążowym ogier wykonał więcej pokryć klaczy;

2)

miejsce wydania świadectwa;

3)

numer świadectwa;

4)

informacje o ogierze kryjącym:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

numer wpisu do księgi hodowlanej, jeżeli jest inny niż numer identyfikacyjny,

c)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany ogier;

5)

informacje o pokrytej klaczy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

numer wpisu do księgi hodowlanej, jeżeli jest inny niż numer identyfikacyjny, w przypadku gdy klacz została wpisana do księgi hodowlanej,

c)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisana pokryta klacz, w przypadku gdy klacz została wpisana do księgi hodowlanej;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza pokrytej klaczy;

7)

imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego punkt kopulacyjny oraz podpis osoby wystawiającej świadectwo pokrycia klaczy.

§ 4.

1.

Świadectwo pokrycia klaczy rasy arabskiej czystej krwi i klaczy rasy pełnej krwi angielskiej jest wystawiane bezpośrednio po jej pokryciu w trzech jednobrzmiących egzemplarzach.

2.

Egzemplarz świadectwa, o którym mowa w ust. 1, otrzymują oprócz właściciela lub posiadacza pokrytej klaczy również:

1)

uznany związek hodowców;

2)

właściciel albo dzierżawca ogiera.

3.

W przypadku gdy pokrycie ogierem nie było skuteczne, świadectwo, o którym mowa w ust. 1, jest wystawiane każdorazowo po jej kryciu, jako nowe świadectwo, przez podmiot prowadzący punkt kopulacyjny.

4.

W przypadku utraty oryginału świadectwa, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego świadectwa wydaje podmiot, który prowadził punkt kopulacyjny, w którym klacz została pokryta, na podstawie kopii świadectwa znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

§ 5.

Świadectwo pokrycia klaczy rasy arabskiej czystej krwi i klaczy rasy pełnej krwi angielskiej zawiera:

1)

datę pokrycia;

2)

numer świadectwa;

3)

informacje o ogierze kryjącym:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany ogier,

c)

rok urodzenia i państwo, w którym urodził się ogier;

4)

informacje o pokrytej klaczy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisana klacz,

c)

rok urodzenia i państwo, w którym urodziła się klacz,

d)

nazwę matki i ojca klaczy;

5)

informację, że krycie klaczy rasy pełnej krwi angielskiej zostało przeprowadzone w sposób naturalny i nie zastosowano przy nim sztucznego unasienniania, transferu zarodków, transplantacji zarodków, klonowania ani żadnej innej metody manipulacji genetycznej;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza pokrytej klaczy;

7)

imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego punkt kopulacyjny oraz podpis osoby wystawiającej świadectwo pokrycia klaczy.

§ 6.

1.

Świadectwo pokrycia klaczy kuc szetlandzki jest wystawiane bezpośrednio po jej pokryciu w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach.

2.

Egzemplarz świadectwa, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje oprócz właściciela lub posiadacza pokrytej klaczy również uznany związek hodowców.

3.

W przypadku utraty oryginału świadectwa, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego świadectwa wydaje podmiot, który prowadził punkt kopulacyjny, w którym klacz została pokryta, na podstawie kopii świadectwa znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

§ 7.

Świadectwo pokrycia klaczy kuc szetlandzki zawiera:

1)

datę pokrycia;

2)

numer świadectwa;

3)

nazwę i numer identyfikacyjny ogiera;

4)

nazwę i numer identyfikacyjny pokrytej klaczy;

5)

daty kolejnych skoków ogiera lub okres przebywania klaczy z ogierem;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza pokrytej klaczy;

7)

imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego punkt kopulacyjny oraz podpis osoby wystawiającej świadectwo pokrycia klaczy.

§ 8.

1.

Świadectwo pokrycia buhajem, knurem, trykiem albo kozłem jest wystawiane bezpośrednio po pokryciu samicy.

2.

W przypadku utraty oryginału świadectwa, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego świadectwa wydaje podmiot, który prowadził punkt kopulacyjny, w którym została pokryta samica, na podstawie kopii świadectwa znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

§ 9.

Świadectwo pokrycia buhajem, knurem, trykiem albo kozłem zawiera:

1)

datę pokrycia;

2)

numer świadectwa;

3)

informacje o kryjącym samcu:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany samiec, lub w przypadku mieszańca świni - nazwę rejestru hodowlanego, do którego został on wpisany;

4)

informacje o pokrytej samicy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, w przypadku gdy samica została wpisana do księgi hodowlanej, lub w przypadku mieszańca świni - nazwę rejestru hodowlanego, do którego została ona wpisana,

c)

numer pokrycia oznaczający kolejne pokrycie tej samicy wykonane w danym okresie międzyciążowym,

d)

numer stada objętego oceną wartości użytkowej nadany przez podmiot prowadzący tę ocenę, jeżeli został nadany;

5)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza pokrytej samicy;

6)

imię i nazwisko albo nazwę podmiotu prowadzącego punkt kopulacyjny oraz podpis osoby wydającej świadectwo pokrycia samicy.

§ 10.

1.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania klaczy, z wyjątkiem klaczy rasy arabskiej czystej krwi, jest wystawiane bezpośrednio po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania.

2.

Dodatkową kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania przekazuje uznanemu związkowi hodowców.

3.

W przypadku wykorzystania do zabiegu sztucznego unasienniania nasienia ogiera pochodzącego z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej i wpisanego do księgi hodowlanej prowadzonej w tym państwie, dla którego w Rzeczypospolitej Polskiej nie jest prowadzona księga hodowlana, podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania przekazuje dodatkową kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, uznanemu związkowi hodowców, który realizuje zatwierdzony program hodowlany dla rasy polski koń zimnokrwisty.

4.

W przypadku gdy wykonany zabieg sztucznego unasienniania nie był skuteczny, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest wystawiane każdorazowo po wykonanym zabiegu, jako nowe zaświadczenie, przez podmiot wykonujący usługę w zakresie sztucznego unasienniania.

5.

W przypadku utraty oryginału zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego zaświadczenia wydaje podmiot, który wykonał zabieg unasienniania, na podstawie kopii zaświadczenia znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

§ 11.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania klaczy, z wyjątkiem klaczy rasy arabskiej czystej krwi, zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu sztucznego unasienniania;

2)

numer zaświadczenia;

3)

informacje o dawcy nasienia:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany ogier,

c)

datę i miejsce pobrania nasienia,

d)

weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu, który wyprodukował nasienie;

4)

informacje o unasiennianej klaczy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisana unasienniana klacz, w przypadku gdy klacz została wpisana do księgi hodowlanej;

5)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela klaczy;

6)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg sztucznego unasienniania.

§ 12.

1.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania klaczy rasy arabskiej czystej krwi jest wystawiane bezpośrednio po wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania w czterech jednobrzmiących egzemplarzach.

2.

Egzemplarz zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, otrzymują oprócz właściciela lub posiadacza unasiennionej klaczy również:

1)

właściciel albo dzierżawca ogiera, którego nasienie zostało użyte do zabiegu;

2)

uznany związek hodowców, który wpisał unasiennioną klacz do księgi hodowlanej;

3)

uznany związek hodowców, który wpisał ogiera ‒ dawcę nasienia do księgi hodowlanej.

3.

W przypadku utraty oryginału zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego zaświadczenia wydaje podmiot, który wykonał zabieg sztucznego unasienniania, na podstawie kopii zaświadczenia znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

§ 13.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania klaczy rasy arabskiej czystej krwi zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu sztucznego unasienniania;

2)

numer zaświadczenia;

3)

informacje o dawcy nasienia:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany ogier,

c)

datę pobrania nasienia,

d)

weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu, który wyprodukował nasienie;

4)

informacje o unasiennianej klaczy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisana unasienniana klacz;

5)

imię i nazwisko albo nazwę właściciela lub posiadacza klaczy;

6)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg sztucznego unasienniania.

§ 14.

1.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania:

1)

krowy albo jałówki,

2)

lochy albo loszki,

3)

owcy albo kozy,

4)

samicy albo samic królika
- jest wystawiane bezpośrednio po zabiegu.

2.

Dodatkową kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania bydła przekazuje centrum, o którym mowa w art. 21 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/EWG i uchylającego niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt („rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt”), zwanemu dalej „centrum”, które dostarczyło nasienie wykorzystane do wykonania zabiegu sztucznego unasienniania.

3.

W przypadku gdy wykonany zabieg sztucznego unasienniania nie był skuteczny, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest wystawiane każdorazowo po wykonanym zabiegu, jako nowe zaświadczenie, przez podmiot wykonujący usługę w zakresie sztucznego unasienniania.

4.

W przypadku wykonywania zabiegu sztucznego unasienniania przez hodowcę w stadzie bydła będącego w jego posiadaniu oryginał zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, pozostaje w prowadzonej przez niego dokumentacji, a kopię tego zaświadczenia przekazuje on do centrum, które dostarczyło nasienie wykorzystane do wykonania zabiegu sztucznego unasienniania.

5.

W przypadku wykonywania zabiegu sztucznego unasienniania przez hodowcę w stadzie bydła będącego w jego posiadaniu nasieniem zakupionym przez tego hodowcę bezpośrednio w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej nie wystawia się kopii zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1.

6.

W przypadku utraty oryginału zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego zaświadczenia wydaje podmiot, który wykonał zabieg sztucznego unasienniania, na podstawie kopii zaświadczenia znajdującej się w dokumentacji prowadzonej przez ten podmiot.

§ 15.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania krowy albo jałówki zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu sztucznego unasienniania;

2)

numer zaświadczenia;

3)

informacje o dawcy nasienia lub dawcach nasienia w przypadku, gdy w słomce wykorzystanej do zabiegu znajduje się nasienie więcej niż jednego buhaja:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany buhaj;

4)

informacje o unasiennianej samicy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisana unasienniana samica, w przypadku gdy samica została wpisana do księgi hodowlanej,

c)

numer stada objętego oceną wartości użytkowej nadany przez podmiot prowadzący tę ocenę, jeżeli został nadany,

d)

numer zabiegu oznaczający kolejny zabieg sztucznego unasienniania tej samicy wykonany w danym okresie międzyciążowym lub literę „R” w przypadku, gdy zabieg został wykonany nasieniem tego samego dawcy nasienia lub tych samych dawców nasienia w okresie do 5 dni od dnia wykonania poprzedniego zabiegu sztucznego unasienniania;

5)

informacje o nasieniu wykorzystanym do zabiegu:

a)

weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu, który wyprodukował nasienie,

b)

datę produkcji nasienia,

c)

informację o seksowaniu nasienia;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza samicy;

7)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg sztucznego unasienniania.

§ 16.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania lochy albo loszki zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu sztucznego unasienniania;

2)

numer zaświadczenia;

3)

informacje o dawcy nasienia lub dawcach nasienia w przypadku, gdy w dawce wykorzystanej do zabiegu znajduje się nasienie więcej niż jednego knura:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej lub rejestru hodowlanego, do których jest wpisany knur,

c)

numer wpisu do księgi hodowlanej lub rejestru hodowlanego, jeżeli jest inny niż numer identyfikacyjny;

4)

informacje o unasiennianej samicy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej lub rejestru hodowlanego, do których jest wpisana unasienniana samica, w przypadku gdy samica została wpisana do księgi hodowlanej lub rejestru hodowlanego,

c)

numer stada objętego oceną wartości użytkowej nadany przez podmiot prowadzący tę ocenę, jeżeli został nadany,

d)

numer zabiegu oznaczający kolejny zabieg sztucznego unasienniania wykonany w danym okresie międzyciążowym lub literę „R” w przypadku, gdy zabieg został wykonany nasieniem tego samego dawcy nasienia lub tych samych dawców nasienia w okresie do 2 dni od dnia wykonania poprzedniego zabiegu sztucznego unasienniania;

5)

informacje o nasieniu wykorzystanym do zabiegu:

a)

weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu, który wyprodukował nasienie,

b)

datę produkcji nasienia,

c)

informację o seksowaniu nasienia;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza samicy;

7)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg sztucznego unasienniania.

§ 17.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania owcy albo kozy zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu sztucznego unasienniania;

2)

numer zaświadczenia;

3)

informacje o dawcy nasienia lub dawcach nasienia w przypadku, gdy w słomce wykorzystanej do zabiegu znajduje się nasienie więcej niż jednego tryka albo kozła:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

gatunek,

c)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisany tryk albo kozioł,

d)

numer wpisu do księgi hodowlanej, jeżeli jest inny niż numer identyfikacyjny;

4)

informacje o unasiennianej samicy:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

gatunek,

c)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej, do której jest wpisana unasienniana samica, w przypadku gdy samica została wpisana do księgi hodowlanej,

d)

rożność lub bezrożność unasiennianej kozy,

e)

numer stada objętego oceną wartości użytkowej nadany przez podmiot prowadzący tę ocenę, jeżeli został nadany,

f)

numer zabiegu oznaczający kolejny zabieg sztucznego unasienniania wykonany w danym okresie międzyciążowym;

5)

informacje o nasieniu wykorzystanym do zabiegu:

a)

weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu, który wyprodukował nasienie,

b)

datę produkcji nasienia;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza samicy;

7)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg sztucznego unasienniania.

§ 18.

Zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania samicy albo samic królika zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu sztucznego unasienniania;

2)

numer zaświadczenia;

3)

informacje o dawcy nasienia lub dawcach nasienia w przypadku, gdy w dawce wykorzystanej do zabiegu znajduje się nasienie więcej niż jednego samca:

a)

numer identyfikacyjny,

b)

nazwę księgi hodowlanej lub rejestru, do których jest wpisane stado, z którego pochodzi dawca nasienia,

c)

numer wpisu do księgi hodowlanej lub rejestru samca lub stada, z którego pochodzi samiec;

4)

informacje o unasiennianych samicach:

a)

liczbę unasiennianych samic,

b)

rasę i odmianę w obrębie rasy lub nazwę księgi hodowlanej lub rejestru, do których jest wpisane stado, z którego pochodzi unasienniana samica, w przypadku gdy stado zostało wpisane do księgi hodowlanej lub rejestru,

c)

numer stada objętego oceną wartości użytkowej nadany przez podmiot prowadzący tę ocenę, jeżeli został nadany;

5)

informacje o nasieniu wykorzystanym do zabiegu:

a)

weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotu, który wyprodukował nasienie,

b)

datę produkcji nasienia;

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza unasiennianych samic;

7)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg sztucznego unasienniania.

§ 19.

1.

Zaświadczenie o przeniesieniu zarodka jest wystawiane bezpośrednio po przeniesieniu zarodka.

2.

W przypadku utraty oryginału zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, duplikat tego zaświadczenia wydaje podmiot, który wykorzystał zarodek.

§ 20.

Zaświadczenie o przeniesieniu zarodka zawiera:

1)

datę wykonania zabiegu przeniesienia zarodka;

2)

numer zaświadczenia;

3)

nazwę i numer weterynaryjny podmiotu dokonującego przeniesienia zarodka;

4)

informacje o biorczyni zarodka:

a)

nazwę i numer identyfikacyjny,

b)

gatunek,

c)

rasę lub nazwę księgi hodowlanej lub w przypadku mieszańca świni - nazwę rejestru hodowlanego, do których jest wpisana biorczyni, jeżeli została ona wpisana do księgi hodowlanej, a w przypadku mieszańca świni, jeżeli została wpisana do rejestru hodowlanego,

d)

numer stada objętego oceną wartości użytkowej nadany przez podmiot prowadzący tę ocenę, jeżeli został nadany;

5)

informacje o zarodku:

a)

nazwę, numer identyfikacyjny, gatunek i rasę lub nazwę księgi hodowlanej lub w przypadku mieszańca świni - nazwę rejestru hodowlanego, do których jest wpisany dawca nasienia,

b)

nazwę, numer identyfikacyjny, gatunek i rasę lub nazwę księgi hodowlanej lub w przypadku mieszańca świni - nazwę rejestru hodowlanego, do których jest wpisana dawczyni zarodka,

c)

informacje o:
  •   -  
    metodzie pozyskania zarodka,
  •   -  
    sposobie mrożenia zarodka,
  •   -  
    stadium rozwoju zarodka,
  •   -  
    jakości zarodka,
  •   -  
    użyciu nasienia seksowanego
  •   -  
    jeżeli informacje te znajdują się w świadectwie zootechnicznym lub innych dokumentach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 18 pkt 1 lit. b oraz art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt   (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421);

6)

imię i nazwisko albo nazwę oraz adres właściciela lub posiadacza biorczyni zarodka;

7)

imię i nazwisko oraz podpis osoby wykonującej zabieg przeniesienia zarodka.

§ 21.

Do oznaczania ras bydła w świadectwach pokrycia, zaświadczeniach o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania i zaświadczeniach o przeniesieniu zarodków stosuje się kody literowe ras zamieszczone na stronie internetowej administrowanej przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

§ 22.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2022 r.3)Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie materiału biologicznego wykorzystywanego w rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 34), które zgodnie z art. 53 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
1)
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1950).
2)
Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 77 z 20.03.2018, str. 18.
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie materiału biologicznego wykorzystywanego w rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 34), które zgodnie z art. 53 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 36) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.