Rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 17 grudnia 2020 r.w sprawie materiałów budowlanych, w przypadku których oznacza się stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232, wymagań dotyczących dokonywania tych oznaczeń oraz wartości wskaźnika stężenia promieniotwórczego, o której przekroczeniu informuje się właściwe organy 1)Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiającą podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylającą dyrektywę 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz. Urz. UE L 13 z 17.01.2014, Dz. Urz. UE L 72 z 17.03.2016, str. 69, Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2019, str. 128 oraz Dz. Urz. UE L 324 z 13.12.2019, str. 80).

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 6b ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe   (Dz. U. z 2019 r. poz. 1792 oraz z 2020 r. poz. 284 i 322) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

materiały budowlane, w których, przed ich wprowadzeniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oznacza się stężenie promieniotwórcze naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232;

2)

wymagania dotyczące dokonywania oznaczeń stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach budowlanych, o których mowa w pkt 1, w szczególności sposób pobierania próbek i ich pomiaru oraz czynniki uwzględniane przy interpretacji wyników pomiaru, a także sposób wyznaczania wskaźnika stężenia promieniotwórczego tych izotopów;

3)

wartość wskaźnika stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach budowlanych, o których mowa w pkt 1, przekroczenie której wymaga poinformowania organów nadzoru budowlanego.

§ 2.

Materiały budowlane, w których, przed ich wprowadzeniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oznacza się stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232, określa załącznik do rozporządzenia.

§ 3.

1.

Pobieranie próbek w celu dokonania oznaczeń stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach budowlanych przeprowadza się z częstotliwością uzależnioną od procesu technologicznego w sposób zapewniający reprezentatywność tych próbek.

2.

Materiał budowlany, w którym dokonuje się oznaczeń, przed umieszczeniem w naczyniu pomiarowym wysusza się do suchej masy i rozdrabnia do wymiaru ziaren poniżej 2 mm.

3.

Jeżeli oznaczanie zawartości radu Ra-226 w próbce odbywa się przez oznaczanie stężeń promieniotwórczych produktów jego rozpadu, przed rozpoczęciem pomiaru naczynie pomiarowe z próbką utrzymuje się szczelnie zamknięte przez okres nie krótszy niż 14 dni.

4.

Skład mineralny i poziom stężenia naturalnych izotopów promieniotwórczych we wzorcach odniesienia używanych do kalibracji pomiarów odpowiada kontrolowanym materiałom budowlanym.

5.

Przy interpretacji wyników pomiarów uwzględnia się:

1)

tło promieniowania niepochodzącego od mierzonej próbki;

2)

wpływ promieniowania obecnych w próbce izotopów innych niż mierzone;

3)

efekt samoabsorpcji promieniowania w próbce;

4)

brak równowagi wiekowej pomiędzy izotopami promieniotwórczymi.

§ 4.

Wskaźnik stężenia promieniotwórczego izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 (wskaźnik I) wyznacza się według wzoru:
\( I = {{C_{K - 40} } \over {3000Bq/kg}} + {{C_{Ra - 226} } \over {300Bq/kg}} + {{C_{Th - 232} } \over {200Bq/kg}} \)
gdzie:
aaaCK-40, CRa-226 i CTh-232- oznaczają odpowiednio stężenia promieniotwórcze izotopów potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232, wyrażone w bekerelach na kilogram (Bq/kg).

§ 5.

Całkowita niepewność wyznaczenia wartości wskaźnika, o którym mowa w § 4, przy poziomie ufności 0,95, nie może przekraczać 20% jego wartości, jeżeli jest ona nie mniejsza niż 0,8.

§ 6.

Wartość wskaźnika, o którym mowa w § 4, większa niż 1 oznacza możliwość przekroczenia poziomu odniesienia dla narażenia zewnętrznego ludzi na promieniowanie gamma emitowane przez materiały budowlane wewnątrz pomieszczeń wynoszącego 1 mSv rocznie oraz konieczność poinformowania o przekroczeniu wartości tego wskaźnika organów nadzoru budowlanego.

§ 7.

Do oznaczania stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów promieniotwórczych w materiałach budowlanych wyprodukowanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
1)
Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 2013/59/Euratom z dnia 5 grudnia 2013 r. ustanawiającą podstawowe normy bezpieczeństwa w celu ochrony przed zagrożeniami wynikającymi z narażenia na działanie promieniowania jonizującego oraz uchylającą dyrektywę 89/618/Euratom, 90/641/Euratom, 96/29/Euratom, 97/43/Euratom i 2003/122/Euratom (Dz. Urz. UE L 13 z 17.01.2014, Dz. Urz. UE L 72 z 17.03.2016, str. 69, Dz. Urz. UE L 152 z 11.06.2019, str. 128 oraz Dz. Urz. UE L 324 z 13.12.2019, str. 80).
2)
Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 4 września 2020 r., pod numerem 2020/0550/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża postanowienia dyrektywy (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań dotyczących zawartości naturalnych izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-228 w surowcach i materiałach stosowanych w budynkach przeznaczonych na pobyt ludzi i inwentarza żywego, a także w odpadach przemysłowych stosowanych w budownictwie, oraz kontroli zawartości tych izotopów (Dz. U. poz. 29), które zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. poz. 1593 oraz z 2020 r. poz. 284) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załącznik   -   Materiały budowlane, w przypadku których oznacza się stężenie promieniotwórcze izotopów promieniotwórczych potasu K-40, Radu RA-226 i Toru TH-232

1.

Materiały budowlane zawierające naturalnie występujący materiał promieniotwórczy:

1.1.

łupek ałunowy;

1.2.

kwarcyt;

1.3.

pochodzenia magmowego:

1.3.1.

granitoidy:

1.3.1.1.

granit;

1.3.1.2.

sjenit;

1.3.2.

ortognejs;

1.3.3.

porfir;

1.3.4.

tuf wulkaniczny;

1.3.5.

pył wulkaniczny (pucolana);

1.3.6.

lawa.

2.

Materiały budowlane zawierające pozostałości z sektorów przetwarzających naturalnie występujący materiał promieniotwórczy:

2.1.

popioły lotne;

2.2.

fosfogips;

2.3.

żużel fosforowy;

2.4.

żużel cynowy;

2.5.

żużel miedziowy;

2.6.

czerwony szlam (pozostałość po produkcji aluminium);

2.7.

pozostałości po produkcji stali;

2.8.

materiał skalny po eksploatacji i przeróbce rud uranu.