1.
Ubezpieczonym, którzy udowodnili okres, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 i 10 oraz
ust. 2 pkt 6a, 6b i 8 ustawy zmienianej w art. 7, podstawę wymiaru kapitału początkowego,
o której mowa w art. 174 ust. 3 tej ustawy, ustala się w sposób określony w ust. 2,
o ile jest to dla nich korzystniejsze od ustalenia tej podstawy na zasadach ogólnych,
przewidzianych dla pozostałych ubezpieczonych.
2.
Jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego, o której
mowa w art. 174 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 7, obejmuje rok kalendarzowy, w którym
ubezpieczony przynajmniej za część tego roku legitymuje się okresem, o którym mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 8 i 10 oraz ust. 2 pkt 6a, 6b i 8 ustawy zmienianej w art. 7,
za podstawę wymiaru składek, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy zmienianej w art.
7, przyjmuje się w tym roku kwotę przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art.
4 pkt 9 tej ustawy, proporcjonalnie do okresu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8
i 10 oraz ust. 2 pkt 6a, 6b i 8 tej ustawy.