Rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 29 kwietnia 2021 r.w sprawie minimalnej i maksymalnej szerokości pasa technicznego i ochronnego oraz sposobu wyznaczania ich granic

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej   (Dz. U. z 2020 r. poz. 2135 oraz z 2021 r. poz. 234) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1.

Pas techniczny obejmuje obszar lądu od linii brzegu morskiego o szerokości od 10 m do 1000 m w zależności od rodzaju brzegu, z wyłączeniem terenów leżących w granicach portów i przystani morskich określonych na podstawie art. 45 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.

2.

Pas ochronny obejmuje obszar lądu przyległy do odlądowej granicy pasa technicznego o szerokości od 100 m do 2500 m, z wyłączeniem terenów leżących w granicach portów i przystani morskich określonych na podstawie art. 45 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.

3.

Na terenach zamkniętych, o których mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne   (Dz. U. z 2020 r. poz. 2052), ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej, minimalna szerokość pasa technicznego i minimalna szerokość pasa ochronnego mogą być mniejsze niż określone w ust. 1 i 2.

§ 2.

1.

Granice pasa technicznego wyznacza się, uwzględniając:

1)

na brzegach wydmowych: plażę, pierwszy wał wydmowy i pas terenu za tym wałem o szerokości od 20 m do 200 m, licząc od odlądowego podnóża wału wydmowego;

2)

na brzegach klifowych: plażę, podnóże klifu, stok klifowy i pas terenu o szerokości od 10 m do 100 m, licząc od górnej krawędzi stoku;

3)

na brzegach płaskich: pas terenu o szerokości od 50 m do 1000 m, licząc od linii brzegu morskiego, lub pas terenu między linią brzegu a odwodnym podnóżem wałów przeciwpowodziowych;

4)

na brzegach utrwalonych i chronionych przez budowle ochronne brzegu morskiego oraz inne budowle będące w zarządzie właściwego dyrektora urzędu morskiego, posadowione równolegle do brzegu morskiego: pas terenu między linią brzegu a budowlą, obszar obejmujący te budowle wraz z pasem terenu o szerokości od 10 m do 100 m, liczonej od jej odlądowego podnóża;

5)

na brzegach utrwalonych budowlami hydrotechnicznymi tworzącymi linię brzegu morskiego: obszar obejmujący te budowle wraz z pasem terenu o łącznej szerokości od 10 m do 100 m, liczony od linii brzegu.

2.

Granice pasa technicznego w obszarze leśnym można wyznaczyć maksymalnie do szerokości 1000 m, licząc od linii brzegu morskiego, z uwagi na potrzebę zachowania jednolitości obszaru leśnego dla celów ochrony brzegu morskiego lub przeciwdziałanie powodziom od strony morza.

3.

Jeżeli wyznaczenie granic pasa technicznego na obszarze mierzei jezior przymorskich nie jest możliwe w sposób określony w ust. 1 i 2, granicę pasa technicznego wyznacza się po granicy działek pokrytych wodami śródlądowymi.

4.

Jeżeli na brzegach wydmowych nie jest możliwe wyznaczenie granicy pasa technicznego w oparciu o odlądowe podnóże pierwszego wału wydmowego, granice pasa technicznego wyznacza się w pasie terenu o szerokości od 20 do 300 m, licząc od linii brzegu morskiego.

5.

Jeżeli odlądowa granica pasa technicznego została wyznaczona po granicy działek pokrytych wodami śródlądowymi, pasa ochronnego nie wyznacza się.

6.

W przypadku niezachowania minimalnej szerokości pasa technicznego, o której mowa w ust. 1, wskutek trwałej i nieodwracalnej erozji brzegu morskiego, niezwłocznie wyznacza się granice pasa technicznego, nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia powzięcia informacji o tym zdarzeniu.

§ 3.

1.

Odlądowe granice pasa technicznego i ochronnego przedstawia się na mapach pozyskanych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

2.

Granice pasa technicznego i ochronnego biegną po granicach działek ewidencyjnych.

3.

Jeżeli nie można wyznaczyć przebiegu granic pasa technicznego i ochronnego w sposób określony w ust. 2, granice te wyznacza się za pomocą linii łączących istniejące punkty graniczne zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

4.

Jeżeli nie można wyznaczyć przebiegu granic pasa technicznego i ochronnego w sposób określony w ust. 2 i 3, granice te wyznacza się metodą opisu topograficznego, z wykorzystaniem elementów trwałej sytuacji terenowej, zawierającego współrzędne punktów załamania granicy określone w państwowym systemie odniesień przestrzennych.

§ 4.

Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2003 r. w sprawie określenia minimalnej i maksymalnej szerokości pasa technicznego i ochronnego oraz sposobu wyznaczania ich granic   (Dz. U. poz. 820 oraz z 2010 r. poz. 1004).

§ 5.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.