2.
Przy ustalaniu prawa i wysokości emerytury górniczej, o której mowa w art. 50a lub art. 50e ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych, okresy czasowego oddelegowania pracowników, wykonujących pracę górniczą, o której
mowa w art. 50c ust. 1 tej ustawy, którzy posiadają uprawnienia ratownika górniczego
lub sanitariusza, do prac przy zwalczaniu epidemii w ramach wsparcia działania szpitali
w związku z COVID-19 traktuje się na równi z dniówkami roboczymi przepracowanymi pod
ziemią, pod warunkiem wykonywania tych prac w okresie oddelegowania.
3.
Okresy czasowego oddelegowania, o których mowa w ust. 2, podlegają uwzględnieniu przy
ustalaniu prawa i wysokości emerytury górniczej w wymiarze i przy zastosowaniu przeliczników
właściwych dla okresu pracy górniczej wykonywanej ostatnio przed okresem tego oddelegowania.
4.
Okresy wykonywania pracy w okresie oddelegowania, o którym mowa w ust. 2, potwierdza
pracodawca delegujący pracownika. Potwierdzenie to następuje w formie zaświadczenia,
wydanego na żądanie osoby oddelegowanej lub organu rentowego właściwego do przyznania
emerytury górniczej.