Wyróżnia się cztery podstawowe rodzaje pasów przeciwpożarowych wykonywanych następującymi
sposobami:
1)
pas przeciwpożarowy typu A - oddzielający las od dróg publicznych, dróg dojazdowych
niebędących drogami publicznymi do zakładu przemysłowego lub magazynowego, obiektów
magazynowych i użyteczności publicznej pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do
granicy pasa drogowego albo obiektu, pozbawiony martwych drzew, leżących gałęzi i
nieokrzesanych ściętych lub powalonych drzew;
2)
pas przeciwpożarowy typu B - oddzielający las od parkingów, zakładów przemysłowych
i dróg poligonowych pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do granicy obiektu albo
drogi, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z tym że w odległości od 2 do 5
m od granicy obiektu albo drogi zakłada się bruzdę o szerokości 2 m oczyszczoną do
warstwy mineralnej; bruzdę może stanowić inna powierzchnia pozbawiona materiałów palnych;
3)
pas przeciwpożarowy typu C - oddzielający las od obiektów na terenach poligonów wojskowych
pas gruntu o szerokości od 30 do 100 m, przyległy do granicy obiektu, spełniający
wymogi, o których mowa w pkt 1, z tym że bezpośrednio przy obiekcie zakłada się bruzdę
o szerokości od 5 do 30 m oczyszczoną do warstwy mineralnej;
4)
pas przeciwpożarowy typu D - rozdzielający duże zwarte obszary leśne pas gruntu o
szerokości od 30 do 100 m, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z bruzdą o
szerokości od 3 do 30 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; pasy rozdzielające zwarte
obszary leśne zakłada się wzdłuż wytypowanych dróg, umożliwiających prowadzenie działań
ratowniczych, a drzewostany na tym pasie muszą mieć udział ponad 50% gatunków liściastych.