Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrówz dnia 31 marca 2022 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych

Śródlądowe drogi wodne klasyfikuje się według wielkości statków lub zestawów pchanych, jakie mogą być dopuszczone do żeglugi na określonej drodze wodnej, przyjmując jako kryterium określenia klasy drogi wodnej:

- zwane dalej „parametrami klasyfikacyjnymi”.

Najniższą klasą drogi wodnej jest klasa Ia, a najwyższą klasą jest klasa Vb.

Śródlądowe drogi wodne klasy Ia, Ib, II i III są drogami wodnymi o znaczeniu regionalnym, a śródlądowe drogi wodne klasy IV, Va i Vb - drogami wodnymi o znaczeniu międzynarodowym.

Szczegółowy sposób klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, na podstawie parametrów klasyfikacyjnych, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Dla śródlądowych dróg wodnych lub ich odcinków, które nie odpowiadają w pełni ustalonej klasie, ustala się ograniczenia parametrów klasyfikacyjnych, określając faktyczne ich wartości. Ograniczenie parametrów klasyfikacyjnych może dotyczyć największej długości i szerokości oraz zanurzenia statku albo zestawu pchanego lub minimalnego prześwitu pod mostami, rurociągami i innymi urządzeniami krzyżującymi się z drogą wodną.

Dla dróg wodnych lub ich odcinków, na których występuje zmienny poziom zwierciadła wody, określa się faktyczną wartość zanurzenia statku lub zestawu pchanego, odniesioną do ustalonej wartości parametru klasyfikacyjnego, która nie powinna być mniejsza od wartości zanurzenia występującego w okresie 240 dni lub więcej, w roku przeciętnym z wielolecia.

Wysokość minimalnego prześwitu pod mostami, rurociągami i innymi urządzeniami krzyżującymi się z drogą wodną ustala się ponad poziom najwyższej wody żeglownej, z uwzględnieniem bezpiecznej odległości, nie mniejszej niż 30 cm, między najwyższym punktem konstrukcji statku lub jego ładunku a dolną krawędzią konstrukcji mostu, rurociągu lub innego urządzenia krzyżującego się z drogą wodną. Ograniczenie tej wysokości odnosi się do najniższego mostu, rurociągu lub innego urządzenia nad śródlądową drogą wodną lub jej odcinkiem.

Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, określa w przepisach prawa miejscowego dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, właściwy dla odcinka drogi wodnej, w porozumieniu z administracją tej drogi wodnej.

Ograniczenia parametrów klasyfikacyjnych śródlądowej drogi wodnej lub jej odcinka uwzględnia się na mapach śródlądowych dróg wodnych, uzupełniając oznaczenie klasy drogi wodnej (symbol graficzny na mapie) faktycznymi wartościami minimalnego prześwitu (h) i zanurzenia (d), przedstawionymi w postaci ułamkowej ^h/_d, za którymi następują faktyczne wartości długości statku lub zestawu pchanego (L) i ich szerokości (B).

Warunki eksploatacyjne dla śródlądowych dróg wodnych poszczególnych klas określa się minimalnymi wymiarami szlaku żeglownego i śluz oraz wysokością prześwitu pod mostami, rurociągami i innymi urządzeniami krzyżującymi się z drogą wodną, zwanymi dalej „parametrami eksploatacyjnymi”.

Parametry eksploatacyjne śródlądowych dróg wodnych określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Czasowe zmiany w parametrach eksploatacyjnych są podawane w komunikatach o aktualnych warunkach żeglugowych, ogłaszanych przez administrację drogi wodnej.

Na śródlądowych drogach wodnych klasy IV i Va, dla których parametr maksymalnej długości zestawów pchanych jest odpowiednio mniejszy niż dla drogi wodnej klasy III, mogą być dopuszczone do żeglugi zestawy pchane o długości przewidzianej dla drogi wodnej klasy III, o ile warunki eksploatacyjne na drogach wodnych tych klas pozwalają na bezpieczną żeglugę takich zestawów pchanych.

Odcinki śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu regionalnym mogą być użytkowane przez statki o długościach i szerokościach większych od parametrów klasyfikacyjnych, przewidzianych dla tych klas, jeżeli warunki eksploatacyjne na to pozwalają.

Maksymalne długości zestawów pchanych, o których mowa w ust. 1, oraz maksymalne długości i szerokości statków, o których mowa w ust. 2, określa w przepisach prawa miejscowego dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, właściwy dla tych odcinków dróg wodnych.

Przy rozbudowie śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu regionalnym klasy Ia, Ib i II - jako warunki projektowe przyjmuje się wielkości odpowiadające co najmniej maksymalnym wartościom parametrów klasyfikacyjnych i warunków eksploatacyjnych, przewidzianych dla klasy bezpośrednio wyższej.

Przy rozbudowie lub modernizacji śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu regionalnym klasy III i o znaczeniu międzynarodowym klasy IV - jako warunki projektowe przyjmuje się wielkości odpowiadające co najmniej maksymalnym wartościom parametrów klasyfikacyjnych i warunków eksploatacyjnych, przewidzianych dla klasy Va.

Przy modernizacji śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym, innych klas niż określone w ust. 2, przyjmuje się, jako warunki projektowe, wielkości nie niższe niż odpowiadające maksymalnym wartościom parametrów klasyfikacyjnych i warunków eksploatacyjnych, przewidzianych dla klasy Vb, umożliwiające żeglugę statków o zanurzeniu nie mniejszym niż 2,80 m.

Przepis ust. 3 stosuje się przy projektowaniu nowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym.