Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiskaz dnia 7 października 2022 r.w sprawie szczegółowych wymagań technicznych dla stacji wodoru 1)Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej - energia, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz. 1949).

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 29d ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych   (Dz. U. z 2022 r. poz. 1083 i 1260) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

szczegółowe wymagania techniczne dotyczące bezpiecznej eksploatacji, naprawy i modernizacji stacji wodoru;

2)

rodzaje badań technicznych stacji wodoru przeprowadzanych przez Urząd Dozoru Technicznego, zwany dalej „UDT”, i Transportowy Dozór Techniczny, zwany dalej „TDT”, oraz sposób i terminy ich przeprowadzania;

3)

dokumenty dołączane do wniosku o przeprowadzenie badań;

4)

wysokość opłat za:

a)

wydanie przez Prezesa UDT i Dyrektora TDT opinii, o której mowa w art. 29b ust. 1 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, zwanej dalej „ustawą”,

b)

przeprowadzenie przez UDT i TDT badań technicznych, o których mowa w art. 29c ust. 1 ustawy.

§ 2.

Stacja wodoru spełnia w zakresie bezpiecznej eksploatacji, napraw i modernizacji wymagania techniczne zgodne z aktualnym poziomem wiedzy i najlepszą praktyką, w szczególności określone w normach ISO 19880-1 i PN-EN 17127.

§ 3.

1.

Podczas eksploatacji stacji wodoru uwzględnia się:

1)

schemat stacji wodoru, stanowiący element dokumentacji powykonawczej stacji wodoru, z zaznaczeniem lokalizacji wszystkich urządzeń, osprzętu zabezpieczającego, osprzętu ciśnieniowego oraz źródeł zasilania, z uwzględnieniem rozmieszczenia sąsiednich urządzeń lub budynków;

2)

schemat przedstawiający orurowanie i oprzyrządowanie, stanowiący element dokumentacji powykonawczej stacji wodoru;

3)

instrukcję eksploatacji stacji wodoru w języku polskim;

4)

opis techniczny stacji wodoru, stanowiący element dokumentacji powykonawczej lub eksploatacyjnej stacji wodoru;

5)

ocenę zagrożenia wybuchem oraz instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej   (Dz. U. z 2022 r. poz. 2057);

6)

protokoły przeprowadzonych badań, kontroli i prób szczelności;

7)

treść dokumentacji techniczno-ruchowej urządzeń zainstalowanych na stacji wodoru;

8)

wyniki podstawowej analizy ryzyka lub analizy zagrożeń i zdolności operacyjnych.

2.

Prace w ramach eksploatacji stacji wodoru, obejmujące przeglądy serwisowe i konserwacje, dokumentuje się w sposób potwierdzający ich przebieg oraz wykonanie.

§ 4.

Instrukcja eksploatacji stacji wodoru, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, zawiera co najmniej opis:

1)

czynności związanych z uruchomieniem, ruchem i zatrzymaniem stacji wodoru, w tym zatrzymaniem awaryjnym, oraz sposobu postępowania w przypadku wystąpienia uszkodzeń, nieprawidłowości lub zakłóceń w pracy stacji wodoru;

2)

wymagań określonych w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwwybuchowej, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska oraz opis spełnienia tych wymagań;

3)

sposobu konserwacji i kontroli stanu technicznego stacji wodoru, prowadzonych na bieżąco przez operatora stacji wodoru, wraz z określeniem sposobu ich dokumentowania, w szczególności sposobu i częstotliwości kontroli osprzętu zabezpieczającego, w tym automatyki zabezpieczającej, oraz pozostałych urządzeń wchodzących w skład stacji wodoru;

4)

organizacji obsługi technicznej badań, o których mowa w § 13.

§ 5.

1.

Dystrybutor do tankowania na stacji wodoru spełnia wymagania techniczne zgodne z aktualnym poziomem wiedzy i najlepszą praktyką, w szczególności określone w normach ISO 19880-1, ISO 19880-2 i PN-EN ISO 17268.

2.

Stacja wodoru generuje na wyjściu dystrybutora do tankowania ciśnienie dostosowane do ciśnienia roboczego zbiornika sprężonego wodoru w tankowanym pojeździe, umożliwiające tankowanie pojazdu.

§ 6.

Stację wodoru wyposaża się w urządzenia do pomiaru ilości tankowanego wodoru, w których konstrukcji, sposobie wykonania i charakterystyce metrologicznej uwzględniono aktualny poziom wiedzy i najlepszą praktykę.

§ 7.

1.

Stacja wodoru jest zasilana w energię elektryczną z dwóch niezależnych źródeł.

2.

W przypadku zasilania stacji wodoru z jednego źródła energii elektrycznej wyposaża się tę stację dodatkowo w agregat prądotwórczy o mocy umożliwiającej funkcjonowanie podstawowych urządzeń technologicznych.

§ 8.

Stację wodoru zabezpiecza się, uwzględniając:

1)

zapewnienie dostępu wyłącznie upoważnionego personelu do miejsc dostawy i magazynowania wodoru;

2)

możliwość powstania wycieków;

3)

ryzyko wystąpienia kolizji pojazdów z wyposażeniem stacji wodoru;

4)

zagrożenia pożarowo-wybuchowe, w tym ocenę źródeł zapłonu mieszaniny wodorowo-powietrznej.

§ 9.

Stanowiska przeznaczone do samodzielnego tankowania pojazdów na stacji wodoru wyposaża się w oznaczenia o przeznaczeniu danego stanowiska do tego celu, instrukcję obsługi samodzielnego tankowania wodoru umieszczoną w panelu rozliczeniowym dystrybutora do tankowania lub w innym miejscu widocznym dla użytkownika stacji wodoru oraz numer telefonu, pod którym uzyska on niezbędne wsparcie techniczne.

§ 10.

Naprawy stacji wodoru dokonuje się, uwzględniając konieczność przywrócenia stanu sprzed awarii lub uszkodzenia stacji wodoru.

§ 11.

Modernizacji stacji wodoru dokonuje się, uwzględniając konieczność dokonania zespołu czynności zmieniających konstrukcję stacji, zastosowane materiały, parametry techniczne, w stosunku do pierwotnie ustalonych, jednak bez istotnych zmian jej charakterystyki lub przeznaczenia, niepowodujących wzrostu zagrożenia związanego z eksploatacją stacji wodoru.

§ 12.

Prace w ramach naprawy lub modernizacji stacji wodoru wykonuje się zgodnie z instrukcją eksploatacji stacji wodoru, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, i dokumentuje się w sposób potwierdzający ich przebieg oraz wykonanie wraz ze sporządzeniem uzasadnienia ich przeprowadzenia.

§ 13.

Wyróżnia się następujące rodzaje badań technicznych, jakim podlega stacja wodoru:

1)

badanie techniczne wstępne - przeprowadzane w przypadku określonym w art. 29c ust. 2 pkt 1 ustawy;

2)

badanie techniczne eksploatacyjne - przeprowadzane w przypadku określonym w art. 29c ust. 2 pkt 2 ustawy.

§ 14.

1.

Badanie, o którym mowa w § 13 pkt 1, polega na:

1)

sprawdzeniu kompletności i weryfikacji dokumentacji dołączonej do wniosku o przeprowadzenie badania, o której mowa w § 16;

2)

sprawdzeniu oznakowania stacji wodoru oraz jego zgodności z dokumentacją, o której mowa w § 16;

3)

ocenie wizualnej stanu technicznego stacji wodoru w celu potwierdzenia, czy na urządzeniach nie występują uszkodzenia, które mogą wpływać na obniżenie poziomu bezpieczeństwa eksploatacji;

4)

sprawdzeniu szczelności poszczególnych urządzeń stacji wodoru wraz z infrastrukturą pomocniczą, zbiorników magazynowych i towarzyszących im instalacji;

5)

sprawdzeniu działania stacji wodoru, w tym sprawdzeniu działania sprężarki, dystrybutora do tankowania, osprzętu zabezpieczającego oraz automatyki zabezpieczającej.

2.

Badanie, o którym mowa w § 13 pkt 2, polega na:

1)

sprawdzeniu kompletności i weryfikacji dokumentacji dołączonej do wniosku o przeprowadzenie badania, o której mowa w § 17;

2)

ocenie wizualnej stanu technicznego stacji wodoru w celu potwierdzenia przeprowadzenia naprawy lub modernizacji zgodnie z przedłożonymi dokumentami, o których mowa w § 12.

§ 15.

1.

Badaniom, o których mowa w § 13, podlegają wyłącznie stacje wodoru całkowicie zmontowane i przygotowane do eksploatacji.

2.

Badania, o których mowa w § 13, UDT albo TDT przeprowadzają:

1)

w obecności operatora stacji wodoru lub osoby przez niego upoważnionej;

2)

w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o przeprowadzenie badania.

3.

Z przeprowadzonych badań, o których mowa w § 13, sporządza się protokół.

§ 16.

Do wniosku o przeprowadzenia badania, o którym mowa w § 13 pkt 1, dołącza się dokumenty, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1-4 i 6, oraz opinię o spełnieniu wymagań z zakresu ochrony przeciwpożarowej wydaną przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, wpisanego do wykazu rzeczoznawców, o którym mowa w art. 11h ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.

§ 17.

Do wniosku o przeprowadzenie badania, o którym mowa w § 13 pkt 2, dołącza się:

1)

dokumentację potwierdzającą przebieg oraz wykonanie naprawy lub modernizacji stacji wodoru wraz z uzasadnieniem ich przeprowadzenia, o których mowa w § 12;

2)

dokumenty, o których mowa w § 16, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na zakres, rodzaj lub charakter naprawy lub modernizacji stacji wodoru.

§ 18.

Wysokość opłaty, o której mowa w art. 29b ust. 3 i art. 29c ust. 5 ustawy, jest ustalana na podstawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych   (Dz. U. z 2022 r. poz. 923), obowiązującego w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w art. 29b ust. 1 lub art. 29c ust. 3 ustawy, i wynosi:

1)

20% tego wynagrodzenia za przeprowadzenie badania, o którym mowa w § 13 pkt 1;

2)

4% tego wynagrodzenia za każdą rozpoczętą godzinę badania, o którym mowa w § 13 pkt 2, jednakże nie więcej niż 20% tego wynagrodzenia;

3)

4% tego wynagrodzenia za każdą rozpoczętą godzinę opracowania opinii w zakresie zgodności dokumentacji technicznej projektowanej stacji wodoru z wymaganiami technicznymi określonymi w art. 29a ustawy i przepisach niniejszego rozporządzenia, jednakże nie więcej niż 200% tego wynagrodzenia.

§ 19.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej - energia, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 października 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz. 1949).
2)
Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych (Dz. Urz. UE L 307 z 28.10.2014, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 268 z 22.10.2019, str. 1).
3)
Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 17 czerwca 2022 r. pod numerem 2022/429/PL zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).