1.
Dokumentacja jest własnością podmiotów zobowiązanych do jej prowadzenia.
2.
Jeżeli zadania służby medycyny pracy w zakresie badań i orzeczeń psychologicznych
przejmuje inna jednostka, indywidualną dokumentację psychologiczną, o której mowa
w § 1, przekazuje się tej jednostce, z zachowaniem przepisów dotyczących ochrony danych
osobowych, za potwierdzeniem odbioru.
3.
W przypadku zakończenia działalności przez podstawową jednostkę służby medycyny pracy
zatrudniającą psychologa dokumentacja tej jednostki jest przekazywana do wojewódzkiego
ośrodka medycyny pracy, na którego obszarze działania jednostka ta prowadziła działalność.
4.
W przypadku zaprzestania wykonywania zadań służby medycyny pracy przez psychologa,
o którym mowa w art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.