Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 14lc ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2023 r. poz. 225 i 412) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis na przedsięwzięcia w rozumieniu art. 14la pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju w ramach inwestycji A2.4.1 Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności - Inwestycje w rozbudowę potencjału badawczego, zwanych dalej „pomocą”, oraz podmiot udzielający pomocy.

§ 2.

Podmiotem udzielającym pomocy jest Ośrodek Przetwarzania Informacji - Państwowy Instytut Badawczy, będący jednostką wspierającą plan rozwojowy w rozumieniu art. 14la pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

§ 3.

Pomoc jest udzielana jako:

1)

pomoc publiczna zgodna z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”, z przeznaczeniem na finansowanie przedsięwzięć obejmujących:

a)

utworzenie lub unowocześnienie infrastruktury badawczej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, zwanych dalej „przedsięwzięciami w zakresie infrastruktury badawczej”,

b)

szkolenia związane z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej, zwanych dalej „przedsięwzięciami w zakresie szkoleń”;

2)

pomoc de minimis zgodna z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1407/2013”, z przeznaczeniem na wspieranie realizacji przedsięwzięć w zakresie infrastruktury badawczej.

§ 4.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie:

1)

infrastruktury badawczej - może zostać udzielona, jeżeli jej wielkość nie przekracza równowartości 20 000 000 euro na infrastrukturę badawczą;

2)

szkoleń - może zostać udzielona, jeżeli jej wielkość nie przekracza równowartości 2 000 000 euro na projekt szkoleniowy.

§ 5.

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej, która:

1)

jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi, związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2)

jest uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3)

jest udzielana w sektorze przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, jeżeli:

a)

jej wielkość jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b)

jej przyznanie zależy od przekazania części albo całości pomocy producentom surowców;

4)

służy ułatwieniu zamykania niekonkurencyjnych kopalń węgla i jest udzielana zgodnie z decyzją Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24);

5)

ze względu na warunki lub metody finansowania jest nierozerwalnie związana z naruszeniem prawa Unii Europejskiej, w szczególności jeżeli przewiduje zastosowanie środków pomocy:

a)

w przypadku których jej udzielenie jest uwarunkowane obowiązkiem:

-

posiadania przez przedsiębiorcę siedziby w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej,
-

prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności w przeważającej mierze w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej,
-

korzystania przez przedsiębiorcę z towarów produkcji krajowej lub usług krajowych,

b)

ograniczających możliwości przedsiębiorców w zakresie wykorzystania wyników działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

§ 6.

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis , która jest:

1)

bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi, związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2)

uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3)

udzielana w sektorze:

a)

rybołówstwa i akwakultury zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającym rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1, z późn. zm.),

b)

produkcji podstawowej produktów rolnych,

c)

przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, jeżeli:

-

jej wielkość jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów zakupionych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub
-

jej udzielenie zależy od przekazania części albo całości pomocy producentom surowców;

4)

udzielana przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarów na nabycie pojazdów przeznaczonych do wykorzystania w ramach tej działalności.

§ 7.

O pomoc może ubiegać się:

1)

przedsiębiorca w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia nr 651/2014 będący:

a)

uczelnią publiczną albo podmiotem systemu szkolnictwa wyższego i nauki, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4-6b i 8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742), posiadającymi status organizacji prowadzącej badania i upowszechniającej wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia nr 651/2014,

b)

spółką, o której mowa w:

-

art. 150a ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
-

art. 159 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

2)

grupa złożona z przedsiębiorców, o których mowa w pkt 1.

§ 8.

Pomoc publiczna, o której mowa w § 3 pkt 1, nie może zostać udzielona przedsiębiorcy:

1)

na którym ciąży obowiązek, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 702), zwanej dalej „ustawą o pomocy publicznej”;

2)

znajdującemu się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651/2014.

§ 9.

1.

Pomoc jest udzielana w wyniku przeprowadzenia naboru wniosków o jej udzielenie, zwanych dalej „wnioskami”.

2.

Wniosek w imieniu grupy przedsiębiorców, o której mowa w § 7 pkt 2, składa jeden z przedsiębiorców wchodzących w skład tej grupy.

§ 10.

1.

Podmiot udzielający pomocy ogłasza nabór wniosków w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej.

2.

W ogłoszeniu o naborze wniosków podmiot udzielający pomocy wskazuje:

1)

termin składania wniosków nie krótszy niż 30 dni od dnia ogłoszenia ich naboru;

2)

sposób składania wniosków;

3)

elementy wniosku, o których mowa w § 11 ust. 2 pkt 7;

4)

wymagane informacje lub dokumenty, o których mowa w § 11 ust. 3 pkt 3;

5)

zasady wnoszenia przez przedsiębiorcę wkładu własnego.

§ 11.

1.

Przedsiębiorca składa wniosek do podmiotu udzielającego pomocy.

2.

Wniosek zawiera:

1)

nazwę przedsiębiorcy albo nazwy przedsiębiorców wchodzących w skład grupy, o której mowa w § 7 pkt 2, i informację o wielkości każdego z nich;

2)

opis przedsięwzięcia ze wskazaniem daty rozpoczęcia i zakończenia jego realizacji;

3)

lokalizację przedsięwzięcia;

4)

wykaz kosztów przedsięwzięcia;

5)

wskazanie wnioskowanej kwoty pomocy;

6)

określenie formy pomocy umożliwiającej dokładne obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka;

7)

inne elementy niż wymienione w pkt 1-6, określone w ogłoszeniu o naborze wniosków.

3.

Do wniosku przedsiębiorca dołącza:

1)

w przypadku ubiegania się o pomoc publiczną, o której mowa w § 3 pkt 1, informacje dotyczące tego przedsiębiorcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz otrzymanej pomocy publicznej albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 6 ustawy o pomocy publicznej;

2)

w przypadku ubiegania się o pomoc de minimis ,októrej mowa w § 3 pkt 2:

a)

wszystkie zaświadczenia o otrzymanej pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, jakie otrzymał w roku podatkowym, w którym ubiega się o pomoc, i w okresie dwóch poprzedzających go lat podatkowych, albo oświadczenie o wielkości takiej pomocy otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie,

b)

informacje niezbędne do jej udzielenia, dotyczące w szczególności tego przedsiębiorcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy publicznej otrzymanej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis , określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy o pomocy publicznej;

3)

inne informacje lub dokumenty niż wymienione w pkt 1 i 2, określone w ogłoszeniu o naborze wniosków.

§ 12.

Pomoc może zostać udzielona, jeżeli wniosek został złożony przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia.

§ 13.

Środki finansowe stanowiące pomoc są przekazywane przedsiębiorcy będącemu ostatecznym odbiorcą wsparcia w rozumieniu art. 14la pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju na podstawie umowy o objęcie przedsięwzięcia, o którym mowa w § 3, wsparciem ze środków planu rozwojowego przeznaczonych na realizację inwestycji, o której mowa w § 1.

§ 14.

1.

Pomoc publiczna, o której mowa w § 3 pkt 1, podlega kumulacji zgodnie z art. 8 rozporządzenia nr 651/2014.

2.

Pomoc de minimis , o której mowa w § 3 pkt 2, podlega kumulacji zgodnie z art. 5 rozporządzenia nr 1407/2013.

§ 15.

Pomoc publiczną, o której mowa w § 3 pkt 1, można łączyć z inną pomocą publiczną:

1)

pod warunkiem że każda z nich dotyczy innych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, zwanych dalej „kosztami kwalifikowalnymi”;

2)

w odniesieniu do tych samych - pokrywających się częściowo albo w całości - kosztów kwalifikowalnych, jeżeli nie doprowadzi to do przekroczenia maksymalnej wielkości lub maksymalnej intensywności pomocy określonych dla danego rodzaju pomocy w rozporządzeniu nr 651/2014.

§ 16.

Pomocy de minimis , o której mowa w § 3 pkt 2, nie można łączyć z pomocą publiczną, o której mowa w § 3 pkt 1, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, jeżeli doprowadziłoby to do przekroczenia maksymalnej intensywności lub maksymalnej wielkości pomocy określonych dla tego rodzaju pomocy publicznej w art. 26 ust. 4 i art. 4 ust. 1 lit. j albo w art. 31 ust. 4 i art. 4 ust. 1 lit. n rozporządzenia nr 651/2014.

§ 17.

Pomoc de minimis , o której mowa w § 3 pkt 2, może zostać udzielona przedsiębiorcy, jeżeli wartość brutto tej pomocy łącznie z wartością brutto innej pomocy de minimis , udzielonej mu w okresie 3 lat podatkowych, nie przekroczy kwoty stanowiącej równowartość 200 000 euro, a w przypadku przedsiębiorcy prowadzącego działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarów - 100 000 euro.

Rozdział 2

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej

§ 18.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej jest udzielana jako pomoc inwestycyjna na infrastrukturę badawczą, zgodnie z art. 26 rozporządzenia nr 651/2014.

§ 19.

W przypadku pomocy publicznej na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej kosztami kwalifikowalnymi są koszty:

1)

nieruchomości związane z przeniesieniem własności lub innych praw rzeczowych;

2)

maszyn, urządzeń i środków transportu, pod warunkiem że zostały nabyte albo są wykorzystywane w bezpośrednim związku z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej;

3)

nabycia innych środków trwałych niż określone w pkt 1 i 2, niezbędnych do utworzenia lub unowocześnienia infrastruktury badawczej;

4)

nabycia środków trwałych w budowie, pod warunkiem że zostały nabyte albo są wykorzystywane w bezpośrednim związku z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej;

5)

wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności w formie patentów, licencji, koncesji, know-how i innych praw własności intelektualnej oraz wartości firmy, które:

a)

będą wykorzystywane przez przedsiębiorcę w bezpośrednim związku z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej,

b)

będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,

c)

zostaną nabyte na warunkach rynkowych od osób trzecich, niepowiązanych z przedsiębiorcą,

d)

będą stanowić aktywa przedsiębiorcy i pozostaną bezpośrednio związane z utworzoną lub unowocześnioną infrastrukturą badawczą przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji przedsięwzięcia;

6)

zakończonych prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prowadzonych przez przedsiębiorcę we własnym zakresie, poniesione przed rozpoczęciem produkcji lub projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, pod warunkiem że wyniki tych prac są wykorzystywane w bezpośrednim związku z utworzeniem lub unowocześnieniem infrastruktury badawczej.

§ 20.

Jeżeli przedsiębiorca zamierza wykorzystywać infrastrukturę badawczą zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i działalności niegospodarczej, pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej może zostać mu udzielona pod warunkiem, że zobowiąże się do:

1)

zapewnienia rozdzielności rachunkowej działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej, w tym do przypisywania przychodów i kosztów na podstawie konsekwentnie stosowanych i mających uzasadnienie metod;

2)

określenia w dokumentacji, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 i 295), sposobu zapewnienia rozdzielności rachunkowej, w tym określenia metod przypisywania przychodów i kosztów zgodnie z pkt 1.

§ 21.

1.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej może zostać udzielona przedsiębiorcy pod warunkiem, że:

1)

cena pobierana za zarządzanie infrastrukturą badawczą i za jej użytkowanie odpowiada cenie rynkowej;

2)

dostęp do infrastruktury badawczej jest przyznawany użytkownikom na przejrzystych i niedyskryminacyjnych zasadach.

2.

Użytkownikom, którzy finansują co najmniej 10% kosztów utworzenia lub unowocześnienia infrastruktury badawczej, może zostać przyznany dostęp do tej infrastruktury na preferencyjnych zasadach, pod warunkiem że będzie on proporcjonalny do ich udziału w finansowaniu kosztów jej utworzenia lub unowocześnienia, a zasady jego przyznawania zostaną podane do publicznej wiadomości.

§ 22.

1.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej może zostać udzielona pod warunkiem, że jej intensywność nie przekroczy 50% kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w § 19.

2.

Jeżeli infrastruktura badawcza jest finansowana ze środków publicznych w zakresie jej wykorzystania do prowadzenia zarówno działalności gospodarczej, jak i niegospodarczej, a poziom jej wykorzystania do prowadzenia działalności gospodarczej przekracza 20%, pomoc publiczna dotycząca tej infrastruktury jest objęta mechanizmem monitorowania i wycofania, o którym mowa w art. 26 ust. 7 rozporządzenia nr 651/2014. Zastosowanie mechanizmu monitorowania i wycofania służy zapewnieniu, że w przypadku zwiększenia w okresie amortyzacji infrastruktury badawczej poziomu jej wykorzystania do prowadzenia działalności gospodarczej nie zostanie przekroczony próg intensywności pomocy określony w ust. 1.

3.

W celu wdrożenia mechanizmu monitorowania i wycofania umowa, o której mowa w § 13, określa w szczególności:

1)

kryteria i okres monitorowania zakresu działalności gospodarczej prowadzonej z wykorzystaniem infrastruktury badawczej, na utworzenie lub unowocześnienie której pomoc publiczna została udzielona;

2)

zobowiązanie przedsiębiorcy do poddania się temu mechanizmowi;

3)

warunki i tryb zwrotu części środków finansowych stanowiących pomoc publiczną na przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej w przypadku przekroczenia progu intensywności tej pomocy określonego w ust. 1.

4.

Kryteria, o których mowa w ust. 3 pkt 1, mogą odnosić się w szczególności do powierzchni infrastruktury badawczej wykorzystywanej do celów działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej lub do czasu jej wykorzystania do prowadzenia działalności gospodarczej i działalności niegospodarczej.

5.

Okres, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, nie może być krótszy niż okres amortyzacji infrastruktury badawczej.

Rozdział 3

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń

§ 23.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń jest udzielana jako pomoc szkoleniowa, zgodnie z art. 31 rozporządzenia nr 651/2014.

§ 24.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń jest udzielana przedsiębiorcy realizującemu przedsięwzięcie w zakresie infrastruktury badawczej.

§ 25.

Pomocy publicznej na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń nie udziela się na szkolenia prowadzone w celu przestrzegania obowiązkowych norm krajowych w zakresie szkoleń.

§ 26.

W przypadku pomocy publicznej na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń kosztami kwalifikowalnymi są koszty:

1)

wynagrodzenia wykładowców poniesione za godziny przeprowadzonych szkoleń;

2)

operacyjne, bezpośrednio związane z przeprowadzeniem szkoleń i uczestniczeniem w nich, takie jak koszty:

a)

podróży wykładowców i uczestników szkoleń,

b)

materiałów szkoleniowych i pomocy dydaktycznych w zakresie, w jakim są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby szkoleń,

c)

zakwaterowania uczestników szkoleń będących pracownikami niepełnosprawnymi;

3)

usług doradczych, związanych ze szkoleniem:

a)

świadczonych przez konsultantów zewnętrznych,

b)

niemających charakteru ciągłego ani okresowego,

c)

niezwiązanych ze zwykłymi kosztami operacyjnymi przedsiębiorcy, takimi jak stałe usługi doradztwa podatkowego, regularne usługi prawnicze lub reklama.

§ 27.

1.

Pomoc publiczna na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń może zostać udzielona pod warunkiem, że jej intensywność nie przekroczy 50% kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w § 26.

2.

Intensywność pomocy publicznej na przedsięwzięcia w zakresie szkoleń można zwiększyć maksymalnie o 10 punktów procentowych, jednak nie więcej niż do 60% kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w § 26, w przypadku przedsięwzięcia w zakresie szkoleń dla pracowników niepełnosprawnych lub znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji.

Rozdział 4

Pomoc de minimis na wspieranie realizacji przedsięwzięć w zakresie infrastruktury badawczej

§ 28.

W przypadku pomocy de minimis , o której mowa w § 3 pkt 2, kosztami kwalifikowalnymi są koszty:

1)

wynagrodzeń wraz z pozapłacowymi kosztami pracy, w tym składkami na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, osób wspomagających proces zarządzania przedsięwzięciem w zakresie infrastruktury badawczej, w części, w jakiej wynagrodzenia te są bezpośrednio związane z tym procesem;

2)

aparatury i sprzętu, ponoszone w zakresie i przez okres, w jakich są one wykorzystywane przy wspomaganiu procesu zarządzania przedsięwzięciem w zakresie infrastruktury badawczej; jeżeli są one wykorzystywane w okresie dłuższym niż okres realizacji przedsięwzięcia, za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty ich amortyzacji w okresie wspomagania procesu zarządzania przedsięwzięciem obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości;

3)

nieruchomości ponoszone w zakresie i przez okres, w jakich są one wykorzystywane przy wspomaganiu procesu zarządzania przedsięwzięciem w zakresie infrastruktury badawczej; w przypadku budynków za koszty kwalifikowalne uznaje się koszty ich amortyzacji w okresie wspomagania procesu zarządzania przedsięwzięciem w zakresie infrastruktury badawczej obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości, a w przypadku gruntów - koszty związane z przeniesieniem własności lub innych praw rzeczowych, koszty wynikające z odpłatnego korzystania z gruntu lub faktycznie poniesione koszty kapitałowe;

4)

doradztwa lub podobnych usług:

a)

świadczonych wyłącznie w związku ze wspomaganiem procesu zarządzania przedsięwzięciem w zakresie infrastruktury badawczej,

b)

nabytych po cenach rynkowych, pod warunkiem że w transakcji nie ma elementów zmowy;

5)

inne operacyjne, w tym koszty dostaw, materiałów i produktów, ponoszone bezpośrednio w związku ze wspomaganiem procesu zarządzania przedsięwzięciem w zakresie infrastruktury badawczej;

6)

uzyskania pozwoleń, zezwoleń lub koncesji, niezbędnych do realizacji przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej;

7)

opłat urzędowych ponoszonych w związku z realizacją przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej;

8)

pomocy prawnej bezpośrednio związanej z realizacją przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej;

9)

dodatkowe ogólne, ponoszone bezpośrednio w związku z realizacją przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury badawczej.

§ 29.

Pomoc de minimis,októrej mowa w § 3 pkt 2, może zostać udzielona pod warunkiem, że jej intensywność nie przekroczy 100% kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w § 28.

Rozdział 5

Przepis przejściowy i przepis końcowy

§ 30.

1.

Pomoc publiczna, o której mowa w § 3 pkt 1, może być udzielana do końca okresu dostosowawczego, o którym mowa w art. 58 ust. 4 rozporządzenia nr 651/2014, w związku z art. 59 zdanie drugie tego rozporządzenia, jednak nie dłużej niż do dnia wskazanego w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększania Odporności jako data kwalifikowalności wydatków w ramach inwestycji, o której mowa w § 1.

2.

Pomoc de minimis , o której mowa w § 3 pkt 2, może być udzielana do końca okresu dostosowawczego, o którym mowa w art. 7 ust. 4 rozporządzenia nr 1407/2013, w związku z art. 8 zdanie drugie tego rozporządzenia, jednak nie dłużej niż do dnia wskazanego w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększania Odporności jako data kwalifikowalności wydatków w ramach inwestycji, o której mowa w § 1.

§ 31.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Instytucją odpowiedzialną za realizację inwestycji A2.4.1 Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności - Inwestycje w rozbudowę potencjału badawczego jest Ministerstwo Edukacji i Nauki, które zgodnie z § 1 ust. 4 w związku z ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 października 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji i Nauki (Dz. U. z 2022 r. poz. 18 i 1842) zapewnia obsługę Ministra Edukacji i Nauki, który kieruje działem administracji rządowej - szkolnictwo wyższe i nauka.

Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności został przyjęty uchwałą nr 55/2021 Rady Ministrów w dniu 30 kwietnia 2021 r. (z późniejszymi zmianami). Działania planowane w ramach Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności wynikają z założeń Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (ang. Recovery and Resilience Facility - RRF), ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającym Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz. Urz. UE L 57 z 18.02.2021, str. 17) w ramach Europejskiego Funduszu Odbudowy (ang. Next Generation EU).

Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 329 z 15.12.2015, str. 28, Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2016, str. 10, Dz. Urz. UE L 156 z 20.06.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 14.09.2017, str. 28, Dz. Urz. UE L 26 z 31.01.2018, str. 53, Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3 oraz Dz. Urz. UE L 270 z 29.07.2021, str. 39.

Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3.

Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 86, Dz. Urz. UE L 133 z 29.05.2015, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 130 z 24.04.2020, str. 11.

Spis treści