Rozporządzenie Ministra Cyfryzacjiz dnia 26 maja 2023 r.w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie 1)Minister Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Cyfryzacji (Dz. U. poz. 792).

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane   (Dz. U. z 2023 r. poz. 682, 553 i 967) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie i przebudowie telekomunikacyjnych obiektów budowlanych.

§ 2.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1)

antenowa konstrukcja wsporcza - konstrukcję wsporczą anten, urządzeń radiowych i instalacji radiokomunikacyjnych, a także związanego z nimi osprzętu i urządzeń zasilających, wolno stojącą albo posadowioną na istniejącym obiekcie budowlanym;

2)

drogowe obiekty inżynierskie - drogowy obiekt inżynierski w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych   (Dz. U. z 2023 r. poz. 645 i 760), którego część lub całość jest przedmiotem współwykorzystania, zbliżeń telekomunikacyjnych obiektów budowlanych lub skrzyżowań telekomunikacyjnych obiektów budowlanych;

3)

głębokość podstawowa - najmniejszą głębokość usytuowania w gruncie telekomunikacyjnego obiektu budowlanego, dla którego nie wymaga się stosowania zabezpieczenia specjalnego bądź zabezpieczenia szczególnego;

4)

inny obiekt budowlany - obiekt budowlany, którego część lub całość jest przedmiotem współwykorzystania, zbliżeń telekomunikacyjnych obiektów budowlanych lub skrzyżowań telekomunikacyjnych obiektów budowlanych;

5)

kanalizacja kablowa:

a)

ciąg rur osłonowych lub

b)

mikrokanalizację światłowodową
- i związane z nimi pomieszczenia podziemne dla kabli telekomunikacyjnych lub mikrokabli światłowodowych i ich złączy oraz pasywnych urządzeń telekomunikacyjnych;

6)

kanał technologiczny - kanał technologiczny w rozumieniu art. 4 pkt 15a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;

7)

mikrokanalizacja światłowodowa - zespół podziemnych mikrorur służący do prowadzenia kabli lub mikrokabli światłowodowych;

8)

odległość podstawowa - najmniejszą odległość telekomunikacyjnego obiektu budowlanego od skrajni lub wskazanego w załączniku nr 1 do rozporządzenia punktu odniesienia innego obiektu budowlanego, przy której nie wymaga się stosowania zabezpieczenia specjalnego bądź zabezpieczenia szczególnego, na odcinkach zbliżeń telekomunikacyjnego obiektu budowlanego i skrzyżowań telekomunikacyjnego obiektu budowlanego;

9)

podbudowa słupowa dla telekomunikacyjnych linii kablowych - konstrukcję wsporczą w postaci słupa oraz osprzętu do zawieszania telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych;

10)

skrzyżowanie telekomunikacyjnego obiektu budowlanego - odcinek kanalizacji kablowej lub telekomunikacyjnej linii kablowej przebiegający w poprzek obszaru innego obiektu budowlanego lub śródlądowej wody powierzchniowej, wód morza terytorialnego i morskich wód wewnętrznych;

11)

studnia kablowa - pomieszczenie podziemne z otworem włazowym zamykanym pokrywą umożliwiające dostęp do rur osłonowych lub mikrokanalizacji światłowodowej w celu umieszczenia i eksploatacji urządzeń infrastruktury oraz montaż i konserwację urządzeń i kabli telekomunikacyjnych;

12)

taśma ostrzegawcza (TO) - taśmę wykonaną z polietylenu, w kolorze pomarańczowym, z trwałym napisem, układaną w połowie głębokości wykopu w celu ostrzeżenia o telekomunikacyjnej linii kablowej podziemnej;

13)

taśma ostrzegawczo-lokalizacyjna (TOL) - taśmę wykonaną z polietylenu, w kolorze pomarańczowym, z trwałym napisem, zawierającą czynnik lokalizacyjny, układaną bezpośrednio nad telekomunikacyjną linią kablową podziemną;

14)

telekomunikacyjna linia kablowa - ciąg połączonych kabli telekomunikacyjnych;

15)

telekomunikacyjna linia kablowa nadziemna - telekomunikacyjną linię kablową umieszczoną nad gruntem, np. na podbudowie słupowej, na konstrukcjach wsporczych lub między budynkami;

16)

telekomunikacyjna linia kablowa podziemna - telekomunikacyjną linię kablową umieszczoną w kanalizacji kablowej, kanale technologicznym, innym obiekcie budowlanym na zasadach współwykorzystania, bezpośrednio w gruncie, na lub w dnie wód morza terytorialnego, morskich wód wewnętrznych, na lub w dnie śródlądowych wód powierzchniowych;

17)

telekomunikacyjny obiekt budowlany - telekomunikacyjną linię kablową, kanalizację kablową, antenowe konstrukcje wsporcze, kontenery telekomunikacyjne, podbudowę słupową dla telekomunikacyjnych linii kablowych, szafy i słupki telekomunikacyjne;

18)

wolno stojąca wieża antenowa - antenową konstrukcję wsporczą, bez odciągów, posadowioną na gruncie;

19)

wolno stojący maszt antenowy - antenową konstrukcję wsporczą, z odciągami, posadowioną na gruncie;

20)

współwykorzystanie - usytuowanie telekomunikacyjnych obiektów budowlanych na obszarze innych obiektów budowlanych bądź z wykorzystaniem całości lub części tych obiektów;

21)

zabezpieczenie specjalne - elementy ostrzegawcze i wzmocnienia mechaniczne stosowane w przypadkach współwykorzystania, zbliżeń telekomunikacyjnych obiektów budowlanych lub skrzyżowań telekomunikacyjnych obiektów budowlanych z innymi obiektami budowlanymi, gdy odległość telekomunikacyjnych obiektów budowlanych od innego obiektu budowlanego jest mniejsza niż odległość podstawowa lub głębokość podstawowa o nie więcej niż 50%;

22)

zabezpieczenie szczególne - elementy ostrzegawcze i wzmocnienia mechaniczne stosowane w przypadkach współwykorzystania, zbliżeń telekomunikacyjnych obiektów budowlanych lub skrzyżowań telekomunikacyjnych obiektów budowlanych z innymi obiektami budowlanymi, gdy odległość telekomunikacyjnego obiektu budowlanego od innego obiektu budowlanego jest mniejsza niż 50%, lecz większa niż 25% odległości podstawowej lub głębokości podstawowej;

23)

zasobnik kablowy - pomieszczenie stanowiące osłonę dla złącza kabla telekomunikacyjnego lub mikrokabla światłowodowego i ich zapasów;

24)

zbliżenie telekomunikacyjnego obiektu budowlanego - odcinek telekomunikacyjnej linii kablowej lub kanalizacji kablowej przebiegający wzdłuż innego obiektu budowlanego w odległości mniejszej niż odległość podstawowa.

§ 3.

1.

Telekomunikacyjne linie kablowe podziemne umieszcza się w kanalizacji kablowej lub w innym obiekcie budowlanym na zasadach współwykorzystania, na lub w dnie wód morza terytorialnego i morskich wód wewnętrznych lub śródlądowej wody powierzchniowej albo bezpośrednio w gruncie, przy czym głębokość podstawowa ułożenia kabla w gruncie jest nie mniejsza niż 0,7 m. W połowie głębokości ułożenia kabla umieszcza się taśmę ostrzegawczą (TO), a w przypadku kabla światłowodowego bezpośrednio nad nim umieszcza się taśmę ostrzegawczo-lokalizacyjną (TOL).

2.

W pasie drogowym drogi publicznej telekomunikacyjne linie kablowe podziemne umieszcza się w kanale technologicznym, a w razie jego braku albo gdy kanał ten jest całkowicie zajęty - w kanalizacji kablowej lub w innym obiekcie budowlanym na zasadach współwykorzystania albo bezpośrednio w gruncie, przy czym głębokość podstawowa ułożenia kabla w gruncie jest nie mniejsza niż 0,7 m, a w połowie głębokości ułożenia kabla umieszcza się taśmę ostrzegawczą (TO), a w przypadku kabla światłowodowego bezpośrednio nad nim umieszcza się taśmę ostrzegawczo-lokalizacyjną (TOL), z uwzględnieniem przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych.

3.

Telekomunikacyjne linie kablowe nadziemne umieszcza się na podbudowie słupowej dla telekomunikacyjnych linii kablowych, elektroenergetycznej, trakcyjnej lub konstrukcjach wsporczych, lub instaluje się między budynkami.

§ 4.

Usytuowanie i warunki techniczne telekomunikacyjnych obiektów budowlanych w przypadku współwykorzystania oraz zbliżeń telekomunikacyjnego obiektu budowlanego i skrzyżowań telekomunikacyjnego obiektu budowlanego z innymi obiektami budowlanymi, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 5.

1.

Kanalizację kablową oraz instalacje z nią związane projektuje się, buduje oraz przebudowuje z wykorzystaniem wyrobów zapewniających trwałość i funkcjonalność dzięki zastosowaniu rozwiązań o standardzie nie niższym niż określony w Polskich Normach, w zakresie:

1)

rur i mikrorur: PN-EN 61386-21:2005 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 21: Wymagania szczegółowe - Systemy rur instalacyjnych sztywnych oraz PN-EN 61386-1:2011 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów - Część 1: Wymagania ogólne;

2)

studni kablowych i zasobników kablowych: PN-EN 124-1:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego - Część 1: Definicje, klasyfikacja, ogólne zasady projektowania, właściwości użytkowe i metody badań, PN-EN 124-4:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego - Część 4: Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych wykonane z betonu zbrojonego stalą, PN-EN 124-5:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego - Część 5: Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych wykonane z materiałów kompozytowych oraz PN-EN 206+A2:2021-08 Beton - Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność.

2.

Zwieńczenia studni kablowych oraz zasobników kablowych przykrytych warstwą ziemi o grubości 0,7 m odznaczają się odpornością na nacisk z góry o wartości minimalnej wyrażonej w kiloniutonach:

1)

15 kN - dla powierzchni przeznaczonych wyłącznie do ruchu pieszych, osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, rowerów, hulajnóg elektrycznych lub urządzeń transportu osobistego,

2)

125 kN - dla powierzchni przeznaczonych do postoju samochodów osobowych,

3)

250 kN - dla zwieńczeń studni, wpustów i studzienek włazowych usytuowanych przy krawężnikach w obszarze, który mierzony od ściany krawężnika może sięgać w tor ruchu maksimum 0,5 m i w drogę dla pieszych, rowerów lub pieszych i rowerów 0,2 m,

4)

400 kN - dla powierzchni przeznaczonych do ruchu i postoju pojazdów silnikowych
- w próbie obciążenia co najmniej zgodnie z załącznikiem A i B PN-EN 124-1:2015-07 Zwieńczenia wpustów ściekowych i studzienek włazowych do nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego - Część 1: Definicje, klasyfikacja, ogólne zasady projektowania, właściwości użytkowe i metody badań.

3.

Zwieńczenia studni, o których mowa w ust. 2, posiadają otwór do kontroli ewentualnej obecności w studni gazu palnego.

4.

Podbudowa słupowa dla telekomunikacyjnych linii kablowych jest projektowana w taki sposób, aby spełniała co najmniej Polskie Normy PN-EN 12843:2008 Prefabrykaty z betonu - Maszty i słupy, PN-B-19501:1997 Prefabrykaty z betonu - Prefabrykaty żelbetowe dla telekomunikacji oraz PN-EN 12767:2019-12 Bierne bezpieczeństwo konstrukcji wsporczych dla urządzeń drogowych - Wymagania i metody badań.

5.

Antenowe konstrukcje wsporcze są projektowane w taki sposób, aby spełniały co najmniej Polskie Normy PN-EN 1993-3-1:2008 Eurokod 3 - Projektowanie konstrukcji stalowych - Część 3-1: Wieże, maszty i kominy - Wieże i maszty.

§ 6.

Odległość telekomunikacyjnej linii kablowej nadziemnej od powierzchni terenu nie może być mniejsza niż:

1)

3 m - dla telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych biegnących poza miastami i miejscowościami o zwartej zabudowie oraz w miejscach niedostępnych dla pojazdów i ciężkiego sprzętu rolniczego;

2)

3,5 m - dla telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych biegnących wzdłuż dróg publicznych, w miejscach niedostępnych dla pojazdów i ciężkiego sprzętu rolniczego;

3)

4 m - dla telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych biegnących przez pola, przy zjazdach na pola uprawne oraz nad wjazdami do zabudowań gospodarczych;

4)

4,7 m - dla telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych usytuowanych w drogach wewnętrznych oraz w innych miejscach dostępnych dla pojazdów i ciężkiego sprzętu rolniczego a także przy zjazdach z dróg publicznych;

5)

określona w przepisach techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych - dla telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych usytuowanych w pasach drogowych dróg publicznych.

§ 7.

Wymagania techniczne dotyczące ochrony telekomunikacyjnych linii kablowych i urządzeń telekomunikacyjnych przed przepięciami i przetężeniami określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 8.

Układy uziemiające w telekomunikacyjnych obiektach budowlanych wymagających zasilania energią elektryczną zapewniają:

1)

ochronę personelu i użytkowników przed niebezpiecznymi napięciami polegającą na:

a)

sprowadzeniu do wspólnego potencjału ziemi wszystkich metalowych konstrukcji i instalacji niebędących normalnie pod napięciem,

b)

zadziałaniu zabezpieczeń prądowych w warunkach zagrożenia;

2)

ochronę wszystkich typów kabli i urządzeń przed niebezpiecznymi napięciami wywołanymi przez:

a)

wyładowania atmosferyczne,

b)

oddziaływanie linii elektroenergetycznych i elektrotrakcyjnych;

3)

ograniczenie poziomu szumów i przesłuchów w urządzeniach telekomunikacyjnych oraz poziomu zakłóceń elektromagnetycznych do wartości dopuszczalnych;

4)

uziemienie jednego bieguna źródła prądu stałego zasilającego urządzenia telekomunikacyjne (przewód powrotny prądu stałego);

5)

utworzenie obwodu współziemnego do celów sygnalizacji i zdalnego zasilania.

§ 9.

Przy określaniu usytuowania antenowych konstrukcji wsporczych, wolno stojących masztów antenowych i wolno stojących wież antenowych należy kierować się względami technologicznymi oraz wymaganiami bezpieczeństwa dotyczącymi w szczególności:

1)

ochrony przed polem elektromagnetycznym, z uwzględnieniem dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych, jakie mogą występować w środowisku;

2)

bezpieczeństwa i higieny pracy w pobliżu urządzeń wytwarzających pole elektromagnetyczne.

§ 10.

Wykaz Polskich Norm powołanych w rozporządzeniu jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

§ 11.

1.

Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe.

2.

Do zamierzeń inwestycyjnych niewymagających uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę lub niewymagających dokonania zgłoszenia, których realizacja rozpoczęła się przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe.

3.

Do postępowań w sprawie istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego lub innych warunków decyzji o pozwoleniu na budowę stosuje się przepisy, na podstawie których wydana została decyzja o pozwoleniu na budowę lub decyzja o zatwierdzeniu projektu budowlanego.
1)
Minister Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Cyfryzacji (Dz. U. poz. 792).
2)
Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 20 stycznia 2023 r. pod numerem 2023/037/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie (Dz. U. poz. 1864 oraz z 2010 r. poz. 773), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 66 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. z 2022 r. poz. 2240).

Załącznik nr 1   -   Usytuowanie i warunki techniczne telekomunikacyjnych obiektów budowlanych w przypadku współwykorzystania oraz zbliżeń telekomunikacyjnego obiektu budowlanego i skrzyżowań telekomunikacyjnego obiektu budowlanego z innymi obiektami budowlanymi

Załącznik nr 2   -   Wymagania techniczne dotyczące ochrony telekomunikacyjnych linii kablowych i urządzeń telekomunikacyjnych przed przepięciami i przetężeniami

1.

Określenia użyte w załączniku oznaczają:

1)

dynamiczne napięcie zadziałania ogranicznika przepięć - maksymalne napięcie na wyjściu ogranicznika przy dołączeniu na jego wejściu układu napięcia narastającego od wartości 0 V, ze stromością 1 kV/μs;

2)

linia napowietrzna - linię zbudowaną z dwóch położonych obok siebie i odizolowanych od siebie przewodów metalowych umieszczonych na podbudowie słupowej;

3)

ogranicznik przepięć - układ zawierający dwa pojedyncze lub jeden trójelektrodowy element ograniczający napięcie w obu przewodach toru kablowego w stosunku do przewodu połączonego z uziemieniem (układ jednostopniowy) albo układ zawierający więcej elementów ograniczających napięcie niż układ jednostopniowy (układ wielostopniowy);

4)

ogranicznik przepięć typu POP - ogranicznik iskiernikowy, którego elektrody wyładowcze mogą być utworzone przez dwa końce przewodów zbliżonych do siebie na określoną odległość;

5)

przepięcie - napięcie przekraczające co najmniej o 20 % maksymalne napięcie, jakie może wystąpić w czasie normalnej pracy telekomunikacyjnych linii kablowych lub urządzenia telekomunikacyjnego;

6)

przetężenie - prąd przekraczający co najmniej o 20 % wartość maksymalnego prądu, jaki może wystąpić w czasie normalnej pracy telekomunikacyjnych linii kablowych lub urządzenia telekomunikacyjnego;

7)

termistor PTC (Positive Temperature Coefficient) - rezystor o dodatnim współczynniku temperaturowym;

8)

tor kablowy - parę żył miedzianych w kablach połączonych wzdłużnie zawartą między łączówką przełącznicy głównej a gniazdkiem abonenckim lub między łączówkami przełącznicy głównej dwóch central lub centrali i koncentratora lub centrali abonenckiej.

2.

Ochrona telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych:
Ochrona ta składa się z systemów uziemiających oraz ograniczników przepięć, przy czym:

1)

w telekomunikacyjnych liniach kablowych nadziemnych element nośny kabla jest uziemiony na początku i na końcu tych linii oraz na co piątym słupie oraz na każdym słupie posiadającym uziom; rezystancja uziemienia uziomu jest nie mniejsza niż 25 Ω;

2)

na obydwu końcach kabla uziemia się zaporę przeciwwilgociową kabla;

3)

połączenie uziemienia z elementem nośnym oraz z zaporą przeciwwilgociową wykonuje się przewodem o przekroju co najmniej 16 mm2 Cu; sposób dołączenia zapewnia wartość rezystancji stykowej poniżej 0,01 Ω;

4)

miejsca dołączenia uziemienia do elementu nośnego oraz do zapory przeciwwilgociowej zabezpiecza się przed wpływami atmosferycznymi;

5)

w miejscu przejścia telekomunikacyjnej linii kablowej nadziemnej w telekomunikacyjną linię kablową podziemną lub w linię kablową ułożoną w kanalizacji kablowej na wszystkich torach kablowych instaluje się ograniczniki przepięć o znamionowym prądzie wyładowczym nie mniejszym niż 10 kA (8/20 μs) oraz o dynamicznym napięciu zadziałania poniżej 800 V (1 kV/μs); rezystancja uziemienia uziomu nie może być większa niż 10 Ω;

6)

ograniczniki przepięć zabezpiecza się przed wpływami atmosferycznymi oraz zabezpiecza się przed dostępem do nich osób nieuprawnionych;

7)

tory kablowe bezpośrednio dołącza się do opraw (łączówek) ograniczników przepięć; dołączenie uziemienia wykonuje się przewodem o przekroju co najmniej 16 mm2.

3.

Ochrona linii napowietrznych:

1)

w miejscu przejścia linii napowietrznych w telekomunikacyjną linię kablową nadziemną lub podziemną, lub telekomunikacyjną linię kablową ułożoną w kanalizacji kablowej instaluje się zespoły zabezpieczające składające się z bezpiecznika zwłocznego (o wartości prądu znamionowego zależnej od przeznaczenia) oraz ogranicznika przepięć o znamionowym prądzie wyładowczym nie mniejszym niż 15 kA (8/20 μs) oraz o dynamicznym napięciu zadziałania poniżej 800 V (1 kV/μs);

2)

stosuje się bezpieczniki odporne (nieulegające przepaleniu) na wielokrotne udary o napięciu 5 kV i prądzie maksymalnym 50 A (10/700 μs);

3)

zespoły zabezpieczające zabezpiecza się przed wpływami atmosferycznymi oraz przed dostępem osób nieuprawnionych;

4)

wartość rezystancji uziemienia jest nie większa niż 10 Ω, a dołączenie uziemienia wykonuje się przewodem o przekroju co najmniej 16 mm2 Cu;

5)

tory kablowe bezpośrednio dołącza się do opraw (łączówek) zespołów zabezpieczających; dołączenie linii napowietrznych do zespołów zabezpieczających wykonuje się przewodem o maksymalnym przekroju;

6)

w odległości około 150 m (3 przęsła) przed słupem kablowym instaluje się ograniczniki przepięć typu POP z przerwą iskrową około 5 mm;

7)

rezystancja uziemienia uziomu odgromnika typu POP jest nie większa niż 20 Ω; dołączenie uziemienia wykonuje się przewodem o przekroju co najmniej 50 mm2;

8)

zabezpieczenie telekomunikacyjnej linii kablowej nadziemnej umiejscowionej między liniami napowietrznymi jest zgodne z wymaganiami, o których mowa w ppkt 7 i pkt 2 ppkt 5.

4.

Zabezpieczenie torów kablowych telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych, linii napowietrznych oraz torów kablowych telekomunikacyjnych linii kablowych podziemnych współpracujących z urządzeniami telekomunikacyjnymi:

1)

tory kablowe telekomunikacyjnych linii kablowych i linie napowietrzne, współpracujące z urządzeniami telekomunikacyjnymi znajdującymi się w obiekcie budowlanym lub szafie telekomunikacyjnej, zabezpiecza się przed przepięciami i przetężeniami;

2)

układy zabezpieczające instaluje się na przełącznicy, na której są zakończone tory kablowe;

3)

dopuszcza się zainstalowanie zabezpieczeń poza przełącznicą w oddzielnym pomieszczeniu lub na oddzielnym stojaku (szafie);

4)

w przypadku toru kablowego umiejscowionego w telekomunikacyjnej linii kablowej podziemnej, połączonego z linią napowietrzną zabezpieczoną zgodnie z pkt 2 ppkt 5 i pkt 3 ppkt 7, dopuszcza się stosowanie tylko ochrony przed przepięciami;

5)

do zabezpieczeń przed przepięciami stosuje się dla każdej żyły kabla ograniczniki przepięć o znamionowym prądzie wyładowczym nie mniejszym niż 5 kA (8/20 μs) oraz o dynamicznym napięciu zadziałania poniżej 800 V;

6)

w przypadku gdy w pobliżu obiektu budowlanego, w którym znajdują się urządzenia telekomunikacyjne, w odległości mniejszej niż 500 m (odniesionej do długości kabla) występują linie napowietrzne współpracujące z tym obiektem lub znajdują się inne obiekty wysokościowe mogące być przyczyną zagrożenia przepięciowego (wysokie maszty, linie energetyczne wysokiego napięcia itp.), w zagrożonych przepięciem liniach napowietrznych instaluje się ograniczniki przepięć o wartości znamionowego prądu wyładowczego nie mniejszym niż 10 kA (8/20 μs);

7)

do zabezpieczeń przed przetężeniami stosuje się bezpieczniki zwłoczne lub elementy ograniczające wartość prądu (termistory PTC);

8)

w przypadku zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia jedno- lub wielostopniowego bierze się pod uwagę następujące czynniki:

a)

rodzaj chronionych urządzeń telekomunikacyjnych,

b)

wymagania określone przez producenta urządzeń telekomunikacyjnych,

c)

rodzaj pomieszczenia, w którym są instalowane urządzenia telekomunikacyjne (ekranowanie),

d)

częstość wyładowań atmosferycznych w terenie, na którym jest usytuowana sieć telekomunikacyjna współpracująca z urządzeniami telekomunikacyjnymi,

e)

rodzaj gruntu (rezystywność gruntu),

f)

inne czynniki, które mogą mieć wpływ na stopień zagrożenia sieci i urządzeń telekomunikacyjnych.

5.

Zabezpieczenie toru kablowego lub linii napowietrznej:

1)

w przypadku doprowadzenia toru kablowego do abonenta telekomunikacyjną linią kablową nadziemną stosuje się ogranicznik przepięć wyposażony w układ o wartości znamionowego prądu wyładowczego 10 kA przy impulsie 8/20 μs oraz o dynamicznym napięciu zadziałania poniżej 800 V;

2)

w przypadku doprowadzenia toru kablowego do abonenta linią napowietrzną stosuje się ogranicznik przepięć wyposażony w wielostopniowy układ ogranicznika przepięć i zabezpieczenie przetężeniowe (bezpieczniki zwłoczne, termistory PTC); układ ogranicznika przepięć charakteryzuje się znamionowym prądem wyładowczym nie mniejszym niż 10 kA (8/20 μs) oraz dynamicznym napięciem zadziałania poniżej 500 V;

3)

w odległości około 150 m od zakończenia toru kablowego wykonanego nieizolowanymi przewodami instaluje się ograniczniki przepięć typu POP z przerwą iskrową około 5 mm; rezystancja uziemienia ogranicznika przepięć typu POP jest nie większa niż 20 Ω;

4)

w przypadku prowadzenia toru kablowego w telekomunikacyjnej linii kablowej podziemnej lub w telekomunikacyjnej linii kablowej ułożonej w kanalizacji kablowej nie wymaga się stosowania zabezpieczeń, o ile instrukcja zainstalowanego urządzenia telekomunikacyjnego nie wskazuje inaczej;

5)

ogranicznik przepięć jest wyposażony w zworę termiczną, a konstrukcja ogranicznika i użyte materiały zabezpieczają przed możliwością porażenia użytkownika oraz przed pożarem.

6.

Rezystancja sieci uziemiającej.
Dopuszczalne wartości rezystancji sieci uziemiającej względem ziemi odniesienia, w zależności od rodzaju telekomunikacyjnego obiektu budowlanego:

1)

nie mogą być większe niż 10 Ω - dla urządzeń telekomunikacyjnych, dla elementów sieci stacjonarnej (kontenery, szafy kablowe wszystkich typów, konstrukcje wsporcze obudów zakończeń kablowych miedzianych), dla obiektów dostępowej sieci ruchomej (wszystkie typy ze stacjami bazowymi lub bez);

2)

według dokumentacji technicznej producenta - dla obiektów, w których są zainstalowane urządzenia telekomunikacyjne wymagające wartości rezystancji uziemienia mniejszej niż 10 Ω.

7.

Rezystancja uziemienia urządzeń ochrony odgromowej.
Wartość rezystancji uziemienia telekomunikacyjnych obiektów budowlanych posiadających urządzenie piorunochronne jest co najmniej zgodna z wymaganiami zawartymi w normie PN-EN 62305-3:2011 Ochrona odgromowa - Część 3: Uszkodzenia fizyczne obiektów i zagrożenie życia w pkt 5.4. Jeżeli w tych obiektach zainstalowano urządzenia telekomunikacyjne, to dopuszczalna wartość rezystancji uziemienia nie przekracza wartości:

1)

10 Ω - dla słupów kablowych lub słupów z odgromnikami gazowymi;

2)

20 Ω - dla słupów ograniczających przęsła skrzyżowania z torami kolejowymi i drogami I i II klasy, dla słupów badaniowych lub słupów z odgromnikami metalowymi;

3)

100 Ω - dla słupów ograniczających przęsła skrzyżowania z liniami elektroenergetycznymi powyżej 1 kV, dla słupów oporowych (odporowych), słupów narożnych lub słupów odgałęźnych.

8.

Odległości uziomów od uziemień sieci elektroenergetycznej.
Uziomy naturalne i sztuczne uziemień telekomunikacyjnych obiektów budowlanych umieszcza się w odległości nie mniejszej niż:

1)

50 m od uziemień podstacji trakcji energetycznej;

2)

50 m od uziemień ochronnych słupów linii elektroenergetycznej o napięciu 110 kV lub wyższym;

3)

20 m od uziemień ochronnych słupów linii elektroenergetycznej o napięciu od 30 kV do 110 kV;

4)

20 m od szyn lub słupów sieci trakcyjnej.
Te same odległości dotyczą uziomów słupów telekomunikacyjnych linii kablowych nadziemnych.

Załącznik nr 3   -   Wykaz polskich norm powołanych w rozporządzeniu